Η Σόνια Θεοδωρίδου, η παγκοσμίου φήμης Ελληνίδα σοπράνο, έχει εμφανιστεί στα μεγαλύτερα λυρικά θέατρα της Ευρώπης με ηχηρά ονόματα της όπερας και του λυρικού τραγουδιού μαγεύοντας το κοινό με την ξεχωριστή φωνή και ερμηνεία της.
Τιμή για τη χώρα μας, γεννήθηκε στη Βέροια και λαμβάνοντας την υποτροφία Maria Callas σπούδασε στη Μουσική Ακαδημία της Κολωνίας και στη συνέχεια μετακόμισε στο Λονδίνο για να σπουδάσει με τη Βέρα Ρότσα. Η λαμπερή παρουσία της, η υπέροχη φωνή της, ο γλυκός της λόγος, η γενναιόδωρη και πολύπλευρη προσωπικότητά της την καθιστούν αξιαγάπητη στο ελληνικό κοινό.
Συνέντευξη στη Ζέτα Τζιώτη
Πρόσφατα τη λατρέψαμε στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά που μας χάρισε «Μια θάλασσα τραγούδια» και μας ταξίδεψε με τη μελωδική της φωνή σε ακούσματα της Μεσογείου, συνθέσεις κορυφαίων Ελλήνων και ξένων συνθετών, όπως του Μάνου Χατζιδάκι, του Μίκη Θεοδωράκη, του Σταύρου Ξαρχάκου και πολλών άλλων. Συναντήσαμε την καλλιτέχνιδα στην Αθήνα και μιλήσαμε μαζί της.
– Είστε ποντιακής καταγωγής και γεννηθήκατε στη Βέροια. Τι μουσικά ακούσματα είχατε σαν παιδί και αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το κλασικό τραγούδι και την όπερα;
– Στην οικογένειά μας ο πατέρας μου είχε μία όμορφη φωνή και η μητέρα μου το ίδιο.
Στο σπίτι ακούγαμε Μίκη Θεοδωράκη, προσωπικός φίλος και συναγωνιστής του πατέρα μου στα χρόνια της εξορίας, Μάνο Χατζιδάκι και άλλους Έλληνες συνθέτες.
Κάτω από το σπίτι είχαμε ένα λαϊκό μαγαζί από όπου ακουγόταν μία άλλη μουσική –περισσότερο μοντέρνα– και βαριά λαϊκά.
Όταν αργότερα άκουσα τη Μαρία Κάλλας στο ραδιόφωνο, τότε αποφάσισα με μία σπάνια κατάφαση για το νεαρό της ηλικίας μου πως αυτό θα γίνω και εγώ όταν μεγαλώσω.
Μια μεγάλη τραγουδίστρια της όπερας!
-Φύγατε από την Ελλάδα και δουλέψατε στο εξωτερικό για 37 ολόκληρα χρόνια. Πόσο δύσκολο ήταν αυτό για σας;
– Όσον αναφορά στην ευκολία του να ζεις στο εξωτερικό και να περιβάλλεσαι από σεβασμό και θαυμασμό για την τέχνη σου, αυτό οπωσδήποτε υπήρξε το εύκολο μέρος.
Το δύσκολο ήταν η ξενιτιά, τα μοναχικά Χριστούγεννα, το Πάσχα στην ελληνική ορθόδοξη εκκλησία όπου κλαίγαμε από νοσταλγία για τη μακρινή μητέρα, την Ελλάδα μας.
Ερχόμενη στην πατρίδα κατάλαβα με πικρό τρόπο πως άλλη είναι η Ελλάδα που φυλάξαμε τόσο καιρό στην καρδιά μας και άλλη είναι η επίσημη ελλάδα που κάνει το παν για να απαξιώσει την εργασία σου και τη σταδιοδρομία σου, όταν φυσικά δεν ανήκεις σε συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, σε συγκεκριμένη παρέα, σε συγκεκριμένο μαγαζάκι…
– Ποιες αποφάσεις που πήρατε θεωρείτε σταθμούς στην καριέρα σας;
– Σίγουρα το να φύγω από την Ελλάδα υπήρξε η πρώτη και κρισιμότερη απόφαση για εμένα.
Η γνωριμία μου με τον αξέχαστο Χρήστο Λαμπράκη που με στήριξε ηθικά και οικονομικά και μου επέτρεψε να γίνω αυτό που κατάφερα στη σταδιοδρομία μου.
Ο Μάνος Χατζιδάκις υπήρξε ο πρώτος που επισήμανε το ταλέντο μου και μου είπε πως θα πρέπει να φύγω στο εξωτερικό για να σπουδάσω εκεί.
Επίσης, η Βέρα Ρόζα, η θρυλική δασκάλα φωνητικής υπήρξε πηγή έμπνευσης για εμένα, μιας και μου έμαθε τα ακριβά μυστικά της τέχνης μας.
-Πρωταγωνιστήσατε στον ρόλο της Γκριζαμπέλα στο Cats, ένα από τα διασημότερα μιούζικαλ όλων των εποχών που παρουσιάστηκε πρόπερσι στην Αθήνα.
Μια παράσταση που έχουν δει περισσότεροι από 73.000.000 θεατές σε όλο τον κόσμο, με το τραγούδι «Memory» που έχει διασκευαστεί επίσημα και ηχογραφηθεί από περισσότερες από 150 τραγουδίστριες. Ποια η εμπειρία σας;
– Υπήρξε μία εξαιρετική συνεργασία με όλη τη διανομή και τους συντελεστές.
Είναι ένας ρόλος από τους εμβληματικότερους που υπάρχουν. Στην τελευταία παράσταση, μετά το «Memory» ο κόσμος σηκώθηκε όρθιος και χειροκροτούσε επί 10 λεπτά.
Νομίζω πως ήταν μια ακριβή στιγμή για εμένα, η οποία είχε ως αποτέλεσμα να ξεσπάσω σε δάκρυα λόγω της μεγάλης συγκίνησης. Ευχαριστώ από καρδιάς το αθηναϊκό κοινό για αυτήν τη μοναδική στιγμή που μου χάρισε.
-Ενώ είχατε μια θεαματική καριέρα στο εξωτερικό, επιστρέψατε στην Ελλάδα. Ποιος ήταν ο λόγος;
– Πάντοτε κρατάμε το διαμέρισμα του Βερολίνου, αλλά είμαστε πισ συχνά στην Αθήνα.
Μετά τον θάνατο της αδελφής μου, Μαρίας, πυκνώσαμε τις επισκέψεις και τις εμφανίσεις μας στη μητέρα Ελλάδα. Ο κόσμος δείχνει την αγάπη του σε κάθε ευκαιρία και αυτό το εισπράττω είτε βρίσκομαι στην Αθήνα, είτε στην Κατερίνη, είτε στη Θεσσαλονίκη, είτε στα Χανιά. Έρχονται κοντά μου και μου μιλούν με τα θερμότερα λόγια και αυτός είναι ο λόγος εξάλλου που κάνω μουσική.
Η επικοινωνία με τον κόσμο είναι το άλφα και το ωμέγα της τέχνης μας. «Από την καρδιά για την καρδιά» όπως έχει πει και ο μεγάλος Μπετόβεν!
– Βγάζετε την χαρά και τη λύπη σας στη σκηνή;
– Κάθαρση ψυχής και απόλυτης λύτρωσης. Κάθε ρόλος, κάθε τραγούδι είναι μία διαδρομή προς την αλήθεια. Είναι αυτό που κάνει υπερβατική τη μουσική και την καθιστά μία παγκόσμια γλώσσα χωρίς σύνορα. Είναι η επικοινωνία με το κοινό που θα λυτρώσει εσένα ωσάν αγωγό της μουσικής και ωσάν κομιστή και το κοινό που θα αισθανθεί τα συναισθήματα και την κατάφασή τους.
– Συμμετέχετε σε έναν πολιτιστικό χώρο στου Ζωγράφου που λέγεται «Καλλιστώ». Θα θέλατε να μας πείτε δύο λόγια για αυτόν;
– Με τον σύζυγό μου και μαέστρο Θεόδωρο Ορφανίδη φτιάξαμε την άνοιξη του 2017 τον χώρο Πολιτισμού «Καλλιστώ» στου Ζωγράφου και το κάναμε διότι πιστεύουμε απόλυτα στη χρηστικότητα της μουσικής και της τέχνης.
Όταν συγκεντρώνεις την κοινότητα από δικηγόρους και δημοσίους υπαλλήλους, από οδοκαθαριστές έως φοιτητές και της διδάσκεις τα μεγάλα ελληνικά μουσικά έργα όπως «Άξιον Εστί» του Μίκη Θεοδωράκη, «Ελεύθερους Πολιορκημένους» του Γιάννη Μαρκόπουλου κ.ά., τότε εκπαιδεύεις σωστά και χτίζεις θεμέλια για μία καλύτερη μελλοντική κοινωνία όπου ο άνθρωπος μαθαίνει να είναι λιγότερο εγωιστής και περισσότερο δοτικός με τον συγχορωδό του, περισσότερο ανθρώπινος όντας ένας μαθητής της μουσικής μέσω της οποίας θα ανεβάσει τον εαυτό του και τη ζωή του λίγο ψηλότερα.
Συνδυαστικά έχουμε μαθήματα γιόγκα, βρεφικά εργαστήρια μουσικοκινητικής ταϊτζί και άλλα που συμπληρώνουν την οπτική που έχουμε για έναν καλύτερο και πιο ανθρώπινο κόσμο.
– Τι όμορφο ετοιμάζετε αυτόν τον καιρό;
Με τον σύζυγό μου, Θεόδωρο Ορφανίδη, διευθυντή ορχήστρας, ετοιμαζόμαστε να ταξιδέψουμε στη Λάρνακα της Κύπρου για ένα φιλανθρωπικό κονσέρτο για τον «Παγκύπριο Σύνδεσμο Καρκινοπαθών και φίλων» την 1η Δεκεμβρίου. Η δύναμη της προσφοράς ενώνει τους ανθρώπους και τους κάνει πιο δυνατούς. Ελπίζω το κονσέρτο μας να αρέσει στο κοινό της Λάρνακας και να έχει απήχηση.
Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα axianews φύλλο 17/11/2018
