Την Παρασκευή 23 Μαΐου 2025 και ώρα 20.00, το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου σε συνεργασία με το FOUGARO ARTCENTER, Ασκληπιού 98, Ναύπλιο, οργανώνει μια ιδιαίτερη βραδιά αφιερωμένη στο θρυλικό Θέατρο του Ήλιου της Ariane Mnouchkine [Αριάν Μνουσκίν].
Στην εκδήλωση, δύο κορυφαίοι ηθοποιοί του εμβληματικού θιάσου, ο Duccio Bellugi–Vannuccini [Ντούτσιο Μπελλούτζι Βαννουτσίνι] και ο Maurice Durozier [Μωρίς Ντυροζιέ] θα βρίσκονται κοντά μας για να μοιραστούν το συλλογικό καλλιτεχνικό τους όραμα και την ανεκτίμητη πολυετή εμπειρία τους.
Στο πλαίσιο της εκδήλωσης, θα προβληθεί η ταινία τεκμηρίωσης Στα πρόθυρα του πολέμου. Η Αριάν Μνουσκίν και το Θέατρο του Ήλιου στο Κίεβο [Au Bord De La Guerre: Ariane Mnouchkine et le Théâtre du Soleil à Kyiv] (2024). Η ταινία λειτουργεί ως ιδανική εισαγωγή στη νέα παράσταση Εδώ έχει δράκους (σκηνοθεσία: Ariane Mnouchkine), η οποία θα παρουσιαστεί από τις 30 Μαΐου έως τις 5 Ιουνίου 2025 στην Αθήνα, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών⎼Επιδαύρου.
Λίγα λόγια για την ταινία
Η ταινία τεκμηρίωσης Στα πρόθυρα του πολέμου. Η Αριάν Μνουσκίν και το Θέατρο του Ήλιου στο Κίεβο, μια δημιουργία των Duccio Bellugi⎼Vannuccini και Thomas Briat, καταγράφει την αξέχαστη εμπειρία της Ariane Mnouchkine και μελών του Θεάτρου του Ήλιου κατά την παραμονή τους στο Κίεβο, μεταξύ 23 Μαρτίου και 5 Απριλίου 2023. Εκεί, διοργάνωσαν ένα δημιουργικό εργαστήριο με τη συμμετοχή 100 καλλιτεχνών και σπουδαστών από διάφορες πόλεις της Ουκρανίας. Η ταινία αναδεικνύει αυτήν την μοναδική καλλιτεχνική και ανθρώπινη συνάντηση, συνδέοντας τις αξίες της αλληλεγγύης, της ευγνωμοσύνης, της αγάπης και της ελπίδας. Η γλώσσα της ταινίας είναι η γαλλική και θα προβληθεί με αγγλικούς υποτίτλους. Διάρκεια: 59 λεπτά.
Συζήτηση με τον Ντούτσιο και τον Μωρίς
Μετά την προβολή, θα ακολουθήσει συζήτηση με τους δύο ιστορικούς συντελεστές του Θεάτρου του Ήλιου, τον Duccio Bellugi–Vannuccini, σκηνοθέτη της ταινίας και τον Maurice Durozier. Πρόκειται για μία σπάνια ευκαιρία να γνωρίσουμε δύο σπουδαίους καλλιτέχνες και να συνδεθούμε με την παγκόσμια καλλιτεχνική και ανθρωπιστική κληρονομιά του Θεάτρου του Ήλιου. Η συζήτηση θα διεξαχθεί στα γαλλικά με ελληνική μετάφραση. Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.
Επιστημονική επιμέλεια εκδήλωσης και συντονισμός συζήτησης: Έλενα Παπαλεξίου, αναπληρώτρια καθηγήτρια, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και συγγραφέας του βιβλίου Ταξιδεύοντας στη Χώρα της Ουτοπίας. Η Αριάν Μνουσκίν και το Θέατρο του Ήλιου.Αθήνα: εκδόσεις Καπόν, 2025.
Duccio Bellugi–Vannuccini
Ο Duccio Bellugi–Vannuccini είναι ηθοποιός, σκηνοθέτης και δημιουργός ντοκιμαντέρ με καταγωγή από την Ιταλία και τη Γαλλία. Σπούδασε Κινησιολογία κοντά στους Jacques Lecoq, Étienne Decroux και Pina Bausch, και είναι απόφοιτος της Διεθνούς Σχολής Μιμικής Marcel Marceau. Το 1987 εντάχθηκε στη θεατρική ομάδα του Θεάτρου του Ήλιου, υπό τη σκηνοθεσία της Ariane Mnouchkine, συμμετέχοντας από τότε σε όλες τις παραγωγές και τα φιλμ της ομάδας. Έχει επίσης συνεργαστεί με σκηνοθέτες όπως η Irina Brook, ο Robert Lepage και ο Richard Nelson.
Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε σε ταινίες μαζί με την Isabelle Huppert (σκηνοθεσία Tonino De Bernardi), τη Virginie Efira (σκηνοθεσία Justine Triet) και τον Mathieu Amalric (σκηνοθεσία αδελφών Larrieu). Ως συνδημιουργός, έχει υπογράψει τα ντοκιμαντέρ Un Soleil à Kaboul και Au Bord de la Guerre, καθώς και αρκετές ταινίες μικρού μήκους. Το 2018 απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα στις Θεατρικές Σπουδές από το Πανεπιστήμιο Paris 8.
Το θέμα της μεταπτυχιακής διπλωματικής του εργασίας είναι: Η μετασχηματιστική διάσταση του Θεάτρου της Κοινότητας και του Κοινωνικού Θεάτρου. Είναι σήμερα συνδιευθυντής της A.R.T.A. (Σχολή Θεατρικής Εκπαίδευσης στην Cartoucherie, στο Παρίσι) και διδάσκει ως επισκέπτης καθηγητής στα πανεπιστήμια Paris 8 και Sorbonne Nouvelle.
Maurice Durozier
Ο Maurice Durozier προέρχεται από οικογένεια περιπλανώμενων θεατρίνων. Ξεκίνησε το θέατρο στη δεκαετία του 1970, στη γειτονιά Bas Vernet του Περπινιάν, όπου δημιούργησε τη δική του θεατρική ομάδα, το «Teatret del Vernet». Το 1980 εντάχθηκε στο Θέατρο του Ήλιου, όπου ανακάλυψε την τέχνη του αυτοσχεδιασμού και μυήθηκε σε διαφορετικούς κώδικες, μορφές και είδη του θεάτρου, που αποτελούν κεντρικά πεδία αναφοράς και έμπνευσης για τον θίασο.
Συμμετείχε ως ηθοποιός, μεταξύ άλλων, στις παραγωγές: Ο κύκλος του Σαίξπηρ: Ριχάρδος Β ́, Δωδεκάτη νύχτα, Ερρίκος Δ ́, Η φοβερή πλην ημιτελής ιστορία του Νορόντομ Σιχανούκ, βασιλέως της Καμπότζης, Ινδιάς, Οι Ατρείδες. Το 1992 δημιούργησε τη δική του ομάδα, του «Ταξιδιώτες της Νύχτας» [Les Voyageurs de la Nuit], για την οποία έγραψε, σκηνοθέτησε και ερμήνευσε έργα, ανάμεσά τους: Kalo (Βραβείο Villa Médicis Hors-les-Murs, 1993), Brûleur de Planches (Υποτροφία Συγγραφής Θεάτρου Beaumarchais, 1998), Désirs de Mer (1999).
Έγραψε στίχους και συνέθεσε μουσική για τα άλμπουμ Rêve Mouvant και C’est Fou Comme le Temps Passe, που ηχογραφήθηκαν στο Ρίο ντε Τζανέιρο το 2019. Το 2002 επέστρεψε στο Θέατρο του Ήλιου και έκτοτε εξακολουθεί να συμμετέχει αδιαλείπτως στις δημιουργίες του, υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση της Ariane Mnouchkine, συμπεριλαμβανομένων των: Το Τελευταίο Καραβανσεράι, Οι Εφήμεροι, Οι ναυαγοί της Τρελής Ελπίδας, Μακμπέθ, Ένα δωμάτιο στην Ινδία, Kanata (σκηνοθεσία Robert Lepage), Η χρυσή νήσος και Εδώ έχει Δράκους.
