Η ψυχή του ευαίσθητου ανθρώπου γεννά όνειρα και οι αναμνήσεις αυτών των ονείρων κείτονται σε λήθαργο στα μύχια του νου του. Μέσω της επαγωγικής μεθόδου η συνειδητή βούληση ανασύρει στην επιφάνεια θύμησες από φανταστικά βασίλεια και πολυδιάστατες πραγματικότητες. Εδώ διασχίζεις μία πύλη• η ομιχλώδης είσοδος είναι ένα πέρασμα σε μια πολυγλωσσία από εικόνες που ρέουν, άλλοτε εστιασμένες κι άλλοτε θολές. Οι πνευματικές οντότητες και η τέρψη των επίγειων απολαύσεων αφθονούν. Τα κατώτερα επίπεδα γνέφουν με λάγνους πειρασμούς και η αντικειμενική αντίληψη παραμερίζεται.

Αυτός είναι ο κόσμος του Vassili H., ένας κόσμος όπου ο ήρωας έχει χίλια πρόσωπα. Πρόσεξε! Η γένεσή τους είναι τα τελευταία στάδια ενός αεικίνητου πολιτισμού και μιλάει τη γλώσσα των πτηνών. Εδώ κυριαρχεί η σουρεαλιστική ιδιόλεκτος, στολισμένη με σύμβολα από τον Δυτικό κανόνα αντιμέτωπα με χίμαιρες που απελευθέρωσε η απατηλή επιστήμη κίβδηλων ιδεολόγων. Στο έργο του Vassili H. η ευκρινής σύνθεση των Ιμαγιστών του Σικάγο, του Peter Saul, του αείμνηστου Guston, του R. Crumb και του Marc Chagall είναι ένας πλούσιος τάπητας με υποβλητικά χρώματα, πυρπολούμενα από το υψηλής τάσης δράμα της σύγχρονης Ελλάδας.

Τα επιμέρους στοιχεία συνθέτουν ένα συνεκτικό όλον που μοιάζει εξίσου αυτοσχεδιαστικό με το αυτόματο σχέδιο. Τα χαρακτηρίζει μια αλλόκοτη αμεσότητα, μια προσωπική τροχιά όπου ο Hunter Thompson συναντά τη φαντασμαγορία του Walter Benjamin.

Αφθονούν οι θελκτικές κόρες, Μέδουσες της εποχής του διαδικτύου αλλά και απόκοσμος Έρωτας μιας γόνιμης φαντασίας. Στρεβλωμένες κεφαλές και ανθρώπινα μέλη σε επαλληλία με την ανάμνηση της βιωμένης εμπειρίας• κάθε τόσο ένας φοίνικας υποδηλώνει μια όαση από την κακοφωνία της αστικής ζωής. Υβριδικές μορφές ζώων/ανθρώπων συνδέονται με την Ελληνική μυθολογία και τη σύγχρονη γενετική. Ένα πλούσιο καρουζέλ αρχετύπων συγκεκριμενοποιείται από τίτλους που παραπέμπουν στη σύγχρονη γεω-πολιτική. Ο Vassilis H. διυλίζει τα νεοφιλελεύθερα κάτοπτρα σε προσωπικά οράματα της εξελισσόμενης ανθρώπινης κατάστασης όπου, μέσω του γκραντουαλισμού, το δίπτυχο άνιμα-άνιμους αντιστρέφεται.

Μην θεωρήσετε ότι αυτοί οι χαοτικοί πίνακες είναι στοχασμοί εκ του προχείρου• όσο περισσότερο κοιτάζετε και καθηλώνετε το βλέμμα σε ένα σταθερό σημείο διευρύνοντας έπειτα την οπτική σας γωνία, θα εκτιμήσετε την αρραγή τους δομή. Πρώτο πλάνο και βάθος ρέουν το ένα μέσα στο άλλο με μια προοπτική εξίσου επίπεδη με την οθόνη του κινητού σας.

Διότι ζούμε στο μεταίχμιο δύο εποχών• της κορύφωσης της μακρόχρονης πτώσης του ανθρώπου από τη χάρη της Εδέμ και της μετάβασης σε μια απάνθρωπη, τεχνητή κοινωνία με κυβερνήτη την επιστήμη στις αρχές του21ου αιώνα. O κύβος ερρίφθη, δεν υπάρχει επιστροφή.

Στους πίνακες του Vassili H. παρακολουθούμε τις έσχατες στιγμές μας καθώς αντιλαμβανόμαστε οπτικά, έκπληκτοι και με κομμένη την ανάσα, την αίσθηση ότι το τελευταίο κεφάλαιο του ανθρώπου των μαζών της βιομηχανικής εποχής έχει όντως φτάσει στο τέλος του. Ποιος θα τολμήσει να αρνηθεί στους βλάσφημους τεχνοκρατικούς Θεούς να επιβιβαστούν στο πλοίο της καλοσύνης, στη νέα κιβωτό του Νώε; Διότι, όπως βλέπουμε σε αυτές τις εικόνες, η ζωή είναι κάτι πολύ περισσότερο από έναν μονόδρομο, ακτινώνεται προς χιλιάδες κατευθύνσεις. Ποια είναι η κατεύθυνση για σένα; Η επιλογή είναι δική σου, όσο είναι ακόμα εφικτή. Πάρε την απόφασή σου• συλλογική μνήμη ή ατομικότητα; «Εγώ υποστηρίζω το άτομο, όχι την ομάδα», είχε πει ο Marcel Duchamp. Σύμφωνοι. Ρουά Ματ.

INFO
Allouche Benias Gallery
Kανάρη 1
Διάρκεια Έκθεσης: Έως 30 Αυγούστου 2018
[email protected]
210 33 89 111