Ο Silot δημιουργεί ερωτεύσιμες, μωβ και χωρίς σύνορα μουσικές

Γράφει η Vasia Bresta

Τον τελευταίο διάστημα, τον ακούμε συνχά, αν και το single του «Οι Καρδιές μας Πού Πάνε;» δεν αποτελεί την παρθενική του, μουσική εμφάνιση.
Ο Silot, όμως, επιχειρώντας να επαναπροσδιορίσει την ποπ μουσική και να παντρέψει τον ελληνικό στίχο με έναν ήχο πειραματικό και φρέσκο, έρχεται τον φετινό Μάη να τραγουδήσει για όσα νιώθει και όσα νιώθουμε.

Τα κομμάτια που έχει μέχρι στιγμής κυκλοφορήσει έχουν αποκαλύψει ένα μέρος του καλλιτεχνικού και μουσικού του σύμπαντος: αγγλόφωνα και ελληνόφωνα τραγούδια, διαφορετικά μεταξύ τους, όμως όλα ενταγμένα σε ένα πλαίσιο αφαιρετικό, αιθέριο, πρωτότυπο, sui generis.

Το νέο τραγούδι του “Οι Καρδιές μας πού Πάνε;” μοιάζει με μια παραμυθένια, ηλεκτρική περιπλάνηση στον εσωτερικό μας κόσμο. Δυναμικό και τρυφερό, σκοτεινό και ακτινοβόλο συγχρόνως, θα παίξει δυνατά στα πρώτα dj sets της πόλης για να ακουστεί παντού: από ταράτσες με φεγγάρια του καλοκαιριού, μέχρι σιωπηλές διαδρομές στο μετρό με τ’ ακουστικά μας.

 

 

Προάγγελος και εναρκτήριο τραγούδι του ομώνυμου δίσκου του Silot που θα κυκλοφορήσει το Φθινόπωρο, το “Οι Καρδιές μας Πού Πάνε;” γράφτηκε σε μια περίοδο που ο έρωτας ήταν απών.

Ο Silot λέει σχετικά με αυτό:

“Πολλές φορές, θέλουμε να αποφύγουμε πράγματα που μας απασχολούν όμως “όλα στις φλέβες κυλάνε” και “όλοι αγάπη ζητούν”-αυτό είναι κάτι δεδομένο. Το ερώτημα “οι καρδιές μας που πάνε;” προέκυψε από την απορία μου: Όταν ο πόνος είναι τόσο δυνατός από την απώλεια μιας αγάπης, γιατί νιώθουμε την καρδιά μας σπασμένη, ταλαιπωρημένη, γρατζουνισμένη; Νομίζω ότι την νιώθουμε πολλές φορές και αυτήν απούσα, σαν η αγάπη που έφυγε να την πήρε μαζί της. Πού πανε οι καρδιές μας όταν τον πόνο υμνούν; Όταν μας τις ξεριζώνουν, ξαναφυτρώνουν;”

Το clip δίνει στον πρωτότυπο στ-ήχο του Silot υπόσταση και χρώμα. Μια παράδοξη “χώρα θαυμάτων”, ένα αισθαντικό δείπνο, ένα βλέμμα γεμάτο απορίες και μια εναλλαγή ρούχων που πάει παράλληλα με τον ασθματικό χορό των συναισθημάτων, ντύνει το τραγούδι του Silot ιδανικά.

Δείτε το εδώ:

Του απευθύναμε μερικές από τις απορίες μας και τις απάντησε όπως συνηθίζει: ειλικρινά και τρυφερά. Τον ευχαριστούμε!

-Ποιο τραγούδι ακούς από μικρό παιδί σχεδόν ακατάπαυστα; Ή ποιον/ποια καλλιτέχνη;

Ακατάπαυστα ακούω Άννα Βίσση, από τα 13 μου νομίζω. Την αγαπώ την Άννα, είναι θρησκεία! Αλλά έχω ένα τραγούδι άλλου καλλιτέχνη που ακούω από μικρός μέχρι και σήμερα και είναι το “Hunter” της Dido, ίσως επειδή ήταν από τα πρώτα αγγλόφωνα cds που είχα και έχει πολλές ζεστές αναμνήσεις από τα προεφηβικά μου χρόνια.

Η ζήλια νομίζω είναι ένα τέλειο κλισέ που πάντα υποδηλώνει τον έρωτα με ένα παιδιάστικο τρόπο. Όταν κάποιος ζηλεύει σου δείχνει και την ανάγκη του για προσοχή.

 

-Απάντα ξεκάθαρα: Πού πάνε οι καρδιές μας όταν υμνούν τον πόνο;

Οι καρδιές μας πάνε σε ένα άλλο παράλληλο σύμπαν όταν τον πόνο υμνούν. Στην χώρα της Θλίψης ίσως.

-Τελικά, οι μουσικές σου είναι χαρούμενες ή μελαγχολικές;

Οι μουσικές μου είναι σίγουρα μελαγχολικές, ίσως γιατί τα περισσότερα τραγούδια έχουν γραφτεί σε περίοδο θλίψης. Όμως υπάρχουν και πιο αισιόδοξα κομμάτια που θα περιλαμβάνονται στο πρώτο μου album. Αλλά ναι, η μουσική μου και μελωδικά να το δεις, είναι κυρίως γύρω απο το συναίσθημα της μελαγχολίας.

 

-Με ποιον Έλληνα ποπ καλλιτέχνη ή Ελληνίδα ποπ καλλιτέχνιδα θα ήθελες να συνεργαστείς;

Γενικά δεν έχω “σύνορα” στις συνεργασίες που θα ήθελα μελλοντικά να κάνω. Θα ήθελα να συνεργαστώ με καλλιτέχνες από διάφορα μουσικά είδη. Από τον Σταμάτη Κραουνάκη, την Nalyssa Green και τον Λόλεκ, μέχρι την Τάμτα και τις Μέλισσες.

-Πότε θα είναι έτοιμος ο δίσκος που προανήγγειλε το καινούργιο σου τραγούδι;

Είμαστε ακόμα στην διαδικασία μίξης των τραγουδιών, ευελπιστώ στις αρχές Φθινοπώρου να γίνει η κυκλοφορία. Ωστόσο, μετά το “Shelter” και το “Οι καρδιές μας που πάνε;” θα κυκλοφορήσει μέσα στο καλοκαίρι και άλλο ένα single, το “Αυτή η πόλη”, που είναι διασκευή σε τραγούδι των Mikro.

-Πότε γεννήθηκε ο Silot και πώς;

Ο Silot γεννήθηκε στην ουσία απρόσμενα, όταν έψαχνα ένα καλλιτεχνικό όνομα που να μην υπάρχει στην μουσική. Κάπου στο 2018 όταν ετοίμαζα την πρώτη μου επαγγελματική κυκλοφορία με το τραγούδι “Ο Κόσμος Μου”.

-Τι σημαίνει το μωβ χρώμα για σένα;

Το μωβ είναι από τα αγαπημένα μου χρώματα. Το album θα συμπορευτεί με αυτό το χρώμα, όπως και το μαλλί μου για την περίοδο αυτή. Ψάχνοντας στο internet για την ερμηνεία αυτού του χρώματος, βεβαιώθηκα ότι όντως είναι το χρώμα μου, καθώς έγραφε ότι είναι το χρώμα του μυστηρίου, εκφράζει πνευματικότητα, ηθική, αυτοθυσία και ηρεμία.

 

-Και τι συμβολίζει η Αθήνα στα μάτια σου; Πόλη πολύχρωμη ή πόλη γκρίζα, κατ’ αρχάς;

Ερώτηση παγίδα! Η Αθήνα για μένα είναι μια πολυδιάστατη πόλη. Άλλοτε φωτίζει πολύχρωμη κι άλλοτε πνίγεται στο γκρίζο. Δεν είναι τυχαία η πόλη που επέλεξα να ζω.

-Ποιο κλισέ στον έρωτα λατρεύεις;

Η ζήλια νομίζω είναι ένα τέλειο κλισέ που πάντα υποδηλώνει τον έρωτα με ένα παιδιάστικο τρόπο. Όταν κάποιος ζηλεύει σου δείχνει και την ανάγκη του για προσοχή. Όταν η ζήλια λοιπόν δεν ξεφεύγει είναι υπέροχη σε μια σχέση.

-Πώς θα περιέγραφες το επερχόμενο άλμπουμ σου με μία λέξη;

Ερωτεύσιμο.

 

 

Share this
Tags
Vasia Bresta
Vasia Bresta
Author, Dj, Artist and owner - c.o worker at Da Hoxxs.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Λορέττα Γαΐτη: Εάν δεν φροντίζεις το έργο ενός καλλιτέχνη είναι σαν να πεθαίνει για δεύτερη φορά

Γράφει η Μαργαρίτα Καρδαχάκη - Ιστορικός Τέχνης Επιμέλεια συνέντευξης: Ζέτα Τζιώτη  Πριν από μερικές ημέρες οι πόρτες της Γκαλερί Σκουφά άνοιξαν στην καρδιά του Κολωνακίου για...

Δρ. Μαίρη Καρδάρας: Το motto μας στο “The Demos Center” είναι «αφιερώστε το υπόλοιπο της ζωής σας στην πρόοδο»

Συνέντευξη στη Ζέτα Τζιώτη   Τον γραφικό πεζόδρομο της οδού Ηπίτου στην Πλάκα επίλεξε το Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος (ACG), για την ίδρυση του The Demos Center...

Έφη Σπηλιώτη: Η Τέχνη είναι ανάγκη, αναπνοή μου 

Η καταξιωμένη καλλιτέχνιδα Έφη Σπηλιώτη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κεφαλονιά. Αποφοίτησε με άριστα και από το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο  και από τη Σχολή Δοξιάδη –...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

More like this