-Η Γεύσω Παπαδάκη παρουσιάζει την 19η ατομική της έκθεση ζωγραφικής με τίτλο «Της αγάπης συλλαβές» που αποτελείται από 35 έργα ακρυλικά σε καμβά και μελάνια σε χειροποίητο χαρτί, εμπνευσμένα από στίχους Ελλήνων ποιητών. Στίχοι των Γ. Ρίτσου, Κ. Π. Καβάφη, Τ. Πατρίκιου, Τ. Λειβαδίτη, Γ. Σεφέρη και Μ. Λαϊνά αποτέλεσαν για την εικαστικό πηγή έμπνευσης και στη νέα αυτή θεματική της ενότητα.

Συνέντευξη στη Ζέτα Τζιώτη

Με κεντρική θεματική της την αγάπη, τον έρωτα, την απώλεια, την παρουσία, την απουσία, τις μνήμες δημιουργεί έντονη συναισθηματική φόρτιση στον θεατή. Συναντήσαμε την Γεύσω στο ατελιέ της στα Ιλίσια και μιλήσαμε για την νέα της δουλειά.

– Η έκθεση θα έχει τον τίτλο «Της αγάπης συλλαβές». Γιατί τον επέλεξες;

-Τα έργα της έκθεσης έχουν θέμα την αγάπη, τον έρωτα. Συχνά ο έρωτας μένει κρυφός, ανολοκλήρωτος, τα λόγια μένουν μισά, σαν συλλαβές. Από δειλία, από εγωϊσμό, από παρεξήγηση. Η ιστορία της ανθρωπότητας είναι γεμάτη από έρωτες που παρέμειναν «συλλαβές».

Στην έκθεση πρωταγωνιστούν η προσμονή, η παρουσία ή απουσία αγαπημένων προσώπων άρα και μνήμες…

Το πρώτο συνθετικό του τίτλου είναι δανεισμένο από το ποίημα του Κ.Π. Καβάφη «Της αγάπης οι σκιές» ενώ το δεύτερο είναι από το ποίημα του Τίτου Πατρίκιου «Συλλαβές». Έτσι δημιουργήθηκε ο τίτλος «Της αγάπης συλλαβές». Και οι δυο αυτοί σπουδαίοι ποιητές μας «κυριαρχούν» στην έκθεση, αφού αρκετοί στίχοι τους έγιναν η σπίθα που δημιούργησε πολλά έργα. Νιώθω μεγάλη τιμή που στον κατάλογο της έκθεσης περιλαμβάνεται και ποίημα που μου αφιέρωσε ο Τίτος Πατρίκιος. Είμαι ευγνώμων για τη φιλία του!

– Εμπνέεσαι από την ποίηση. Τι είναι αυτό που σου κεντρίζει το ενδιαφέρον;

-Αυτό είναι αλήθεια, κυρίως τα τελευταία χρόνια. Νιώθω πως ποίηση και ζωγραφική έχουν βίους παράλληλους. Κάποιες στιγμές συναντιούνται, ερωτοτροπούν, επιδρά η μια στην άλλη και μετά παίρνει η καθεμία τον δικό της δρόμο, διατηρώντας την αυτοτέλειά της.

Ο λυρισμός, οι ανεπαίσθητοι «κυματισμοί» και τα συμπυκνωμένα νοήματα. Οι πολλαπλές αναγνώσεις, τα διαφορετικά ταξίδια που μπορεί να σου προσφέρει η θέαση ενός έργου ζωγραφικής όπως και ένας στίχος ποιήματος.

Θα μου πείτε τώρα πως σε όλες τις μορφές της τέχνης ισχύουν αυτά. Ναι, αλλά η συγγένεια εδώ είναι μεγαλύτερη. Μπροστά στον λευκό καμβά ο ζωγράφος… όπως μπροστά στη λευκή σελίδα ο ποιητής. Είδατε και άλλο κοινό σημείο! Ενώ οι άλλες τέχνες είναι ομαδικές. Το θέατρο, ο χορός, η μουσική. Η ομάδα συνεργάζεται, συνυπάρχει. Ο κάθε καλλιτέχνης μόνος, αλλά και μαζί. Με τον σκηνοθέτη και τους άλλους ηθοποιούς στη μια περίπτωση, με τον χορογράφο και τους άλλους χορευτές ή με τους άλλους μουσικούς στην ορχήστρα! Ενώ ο ποιητής και ο ζωγράφος!!!! Α. ναι και ο συγγραφέας βέβαια και ο συνθέτης… αυτοί οι μοναχικοί οδοιπόροι!

Και όπως επιβεβαιώνει ο Σιμωνίδης ο Κείος «η ποίηση είναι μια ομιλούσα ζωγραφική ενώ η ζωγραφική είναι μια σιωπηλή ποίηση»!

– Ποιοι ποιητές δίνουν τροφή στην έμπνευση σου;

-Σε αυτή τη θεματική ενότητα έχω εμπνευστεί κυρίως από τους Κ.Π. Καβάφη και Τίτο Πατρίκιο. Υπάρχουν επίσης αρκετά έργα από Γιάννη Ρίτσο, Μαρία Λαϊνά, Γιώργο Σεφέρη και Τάσο Λειβαδίτη. Παλαιότερα πηγή έμπνευσης μου αποτέλεσαν και ο Κώστας Καρυωτάκης, ο Μιχάλης Γκανάς και όχι μόνο.

– Ποιους στίχους έχεις «παντρέψει» με τα έργα σου;

-Δύσκολο να αναφερθώ σε όλους τους στίχους, διότι είναι περίπου όσα και τα έργα. Και λέω περίπου διότι από κάποιους στίχους έχουν δημιουργηθεί , περισσότερα από ένα έργα… μικρές παραλλαγές.

Θα σας πω όμως μερικούς: «Γιατί αργούσες να ’ρθεις αγάπη» από την Εαρινή Συμφωνία του Γιάννη Ρίτσου. Επίσης «Θύμωνα με τους δρόμους που προδίνανε τα μυστικά μου» από το «Οι φίλοι μου οι δρόμοι του Τίτου Πατρίκιου». Ή «Σαν έρθουν της αγάπης, σαν έρθουν οι σκιές» από το ποίημα «Για να ’ρθουν… της αγάπης οι σκιές» του Κ.Π. Καβάφη.

– Ποιες άλλες εκθέσεις σου έχουν γίνει με ερέθισμα την ποίηση;

Οι άλλες δυο ατομικές μου με ερέθισμα την ποίηση ήταν η έκθεση «Πώς πέρασεν η ώρα» στην Genesis Gallery στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2015 και η έκθεση «Nostalgie» στη Melkart Gallery στο Παρίσι τον Απρίλιο του 2017.

– Με ποιες άλλες θεματικές έχεις ασχοληθεί;

-Έχω ασχοληθεί με το θέμα του χρόνου, των κύκλων της ζωής, των μεταβάσεων, των απολογισμών. Αυτή η ενότητα ήταν που είχε τον τίτλο «Πώς πέρασεν η ώρα».

Ακολούθησε η έκθεση με τον τίτλο «Nostalgie» όπου υπάρχει η νοσταλγία και πάλι οι μνήμες και οι απολογισμοί. Τώρα που τα λέω συνειδητοποιώ καλύτερα πως το θέμα του χρόνου και των απολογισμών αποτελεί εμμονή μου, αφού και σε αυτή την έκθεση υποβόσκουν αυτές οι έννοιες. Η κάθε μία από τις τρεις ενότητες αποτελεί τον κρίκο μιας αλυσίδας όπου ο ένας κύκλος καλύπτει μερικώς τον προηγούμενο και τον επόμενο.

– Οι συλλέκτες σου επιλέγουν έργα που αφορούν στην ποίηση;

-Είναι αλήθεια πως το φιλότεχνο κοινό συγκινείται από έργα που έχουν αφετηρία στίχους ποιημάτων. Με έναν τρόπο, μεταφέρεται στον καμβά το πυκνό νόημα του στίχου, που θίγει θέματα που τον αγγίζουν. Θέλω όμως να επαναλάβω, διότι έχει τη σημασία του, πως το έργο τέχνης, ανεξάρτητα από το εάν είναι εμπνευσμένο από την ποίηση ή όχι, έχει την αυτονομία του. Αφού και το ζωγραφικό έργο όπως και ένας στίχος έχει πολλές αναγνώσεις. Και βέβαια και η δική μου «ανάγνωση» του στίχου όπως και η αποτύπωσή του είναι προσωπική!

– Έχεις παρατηρήσει στην τέχνη τον τελευταίο καιρό αύξηση του αγοραστικού ενδιαφέροντος;

-Σε σύγκριση με τη μεγάλη πτώση που παρατηρούσαμε τα τελευταία χρόνια, τώρα βλέπουμε μια μικρή ανοδική πορεία. Καθοριστικό παράγοντα στις πωλήσεις αποτελεί ο συνδυασμός καλής τέχνης με τιμές που εναρμονίζονται με τις εποχές.

– Θα ήθελες να κλείσουμε τη συνέντευξή μας με έναν αγαπημένο σου στίχο;

-Αρκετά δύσκολο να ξεχωρίσω έναν από τόσους αγαπημένους στίχους. Όμως να, σκέφτομαι τώρα στίχους, όχι στίχο από την Εαρινή Συμφωνία και πάλι του Γιάννη Ρίτσου: Προσέξτε τις εικόνες που δημιουργούνται, το αίσθημα…

Βηματίζεις

Μέσα στα σκονισμένα δώματά μου

Μ’ ένα πλατύ ανοιξιάτικο φόρεμα

Που ευωδιάζει πράσινα φύλλα

Φρεσκοπλυμένο ουρανό

Και φτερά γλάρων

Πάνω από θάλασσα πρωϊνή.

Info

« Της αγάπης συλλαβές»–Ζωγραφική

Gallery genesis: Χάριτος 35, Αθήνα

Επιμέλεια έκθεσης: Ίρις Κρητικού

Εγκαίνια: Τρίτη 13 Νοεμβρίου / Ώρα 20:00

Διάρκεια έκθεσης: 13 Νοεμβρίου έως 8 Δεκεμβρίου

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα axianews