Αξίζει να επισημάνουμε κάποια πράγματα για το σπουδαίο αυτό πολιτιστικό και πολιτισμικό δρώμενο που θα διεξαχθεί. Οι συνθέσεις με υπογραφές Δημήτρης Ταλαγάνης, Λυκούργος Κογεβίνας, Μίνως Αργυράκης, Νίκος Βεντουράς, Παπαλουκάς, Κεσσανλής, Γύζης, Τέτσης, Μυταράς, Γεράσιμος Σκλάβος, Λουκάς Γεραλής, Αντωνακάτου, Σωτηρία Ράλλη, Φειδάκης, Αξελός, Σπυρόπουλος, Μηλιάδης, Mattioli, Γεράσιμος Στέρης, Τσίγκος, Παπανικολάου, Περικλής Βυζάντιος, Μάριος Πράσινος, Διαμαντόπουλος, Παρθένης, Μπουζιάνης, Γκίκας, Τσαρούχης,Βασιλείου, Μαριλένα Φωκά, Πιπερόπουλος, Τσόκλης, Γρηγόρης Σερεμετάκης, Βακιρτζής, Νίκος Τζιζμετζόγλου, Πανταλέων, Σταθόπουλος, Στρατής Αθηναίος και άλλων λειτουργούν ως κλίμακες εικόνας και σημασίας σε διάφορες επιφάνειες και σε πολλά επίπεδα. Εισάγουν το φιλότεχνο κοινό σε συναισθήματα για να γνωρίσει την απόλυτη τέχνη που οι τεχνοτροπίες της έλκουν την ψυχή του. Παρατηρώντας τες αντιλαμβανόμαστε την αξία της απεικόνισης και το θετικό πρόσημο της έντασης που τις διακατέχουν. Με εξωτερικό πρόσχημα εντείνεται η αποκάλυψη για την τάση της αντενέργείας τους. Συγκροτούν τις διαδικασίες της υπέρβασης, της άσκησης του βλέμματος και των επιμέρους παραστάσεων.

”Η συνεκτική οργάνωση του συγκεκριμένου υλικού στο σύνολο του κινείται αυτόνομα απέναντι στις φόρμες της αναπαράστασης και της απόδοσης. Η ευρηματική στερεότητα του πρόσημου διακρίνεται καθώς παρεμβαίνει στις διαρθρώσεις. Οι οντότητες παρατακτικά βρίσκονται σε μια αρμονία με το ρυθμό των διαθέσεων και εντάσσονται σε ένα αδιάσπαστο σύνολο από στοιχειοθετήσεις. Μετατρέπονται βαθμιαία σε συνέχεια της μνήμης. Μεθοδικά καταλήγουν σε σφαιρικές και ολοκληρωμένες στάσεις απόδοσης με επάλληλες ζώνες δεξιοτεχνίας και τάσεις αλληλουχίας. Στις έντεχνες συλλήψεις καθοδηγούνται επιδέξια οι χρωματικές μάζες και χρησιμοποιείται επάξια η συναφής προσθήκη των απαιτούμενων επισυνάψεων. Το καίριο περιεχόμενο τείνει να φορτίζεται από την κατεύθυνση της γραφής.

Η ενασχόληση των καλλιτεχνών εκπέμπει μια ενδελεχή διαλεκτική μελέτη της βιωματικής εμπειρίας που μας μεταφέρει ως θεατές σε ιδιότυπα μέρη. Η συμμετοχή τους αποτελεί μια συνειδητοποιημένη πράξη εφαρμογής που παραπέμπει σε παραδοσιακές και μεταμοντέρνες αποκλίσεις. Παράλληλα ενορχηστρώνουν αφετηρίες μέθεξης και λύτρωσης. Η τεχνική τους ενέχει υφές ωρίμανσης που προκαλούν ανατρεπτικά την ενατένιση του χώρου και του χρόνου. Διακριτικά υποστηρίζουν ένα μύθο μέσα από το μύθευμα. Με άψογη ύφανση στην σχεδίαση προβάλλουν την γνώση της παράθεσης σε αυστηρές ενδοσκοπικές απολήξεις. Ξεδιπλώνουν ένα περιβάλλον στο οποίο κυριαρχεί η ανασύνθεση και η μετουσίωση της κατάστασης. Στην θέση της επιλογής και στην θέαση του αποτελέσματος πρωταγωνιστούν οι μορφικές και οι ζωτικές αποχρώσεις που με διακριτικά χαρακτηριστικά δηλώνουν μια ταυτότητα και μια άποψη. Συνδέονται μεταξύ τους με καλύψεις που εκπέμπουν πολυπρόσωπες εντάξεις. Σε όλα τα εκθέματα τα συγκροτημένα ιδεογράμματα ισορροπούν και εξάρουν θαυμαστά αρετές που καταγράφει το ένστικτο. Με σκηνική οικονομία και γραφική πρόθεση οι τυπώσεις ενδυναμώνουν την αντίληψη της προοπτικής και της θεώρησης.

Η τέχνη εδώ αποτελεί τον ορισμό μιας δύναμης που αβίαστα παρασύρει, και άρρηκτα ωθεί στο να ρεμβάσουμε. Καθρεφτίζεται σε κάτοπτρα από την σοφία των συναισθημάτων και τις πραγματικές ζωτικές αξίες. Μέσα σε κάθε πίνακα της έκθεσης υπάρχει ένα ολοκληρωμένο ημερολόγιο, μια τεκμηριωμένη αφήγηση της ανθρώπινης πορείας, με πυρήνα την αισιοδοξία που συντάσσεται με την απεικόνιση της σημερινής πραγματικότητας. Οι πινελιές είναι σαν τρυφερά αγγίγματα στην ψυχή, μία γαλήνια όαση που λειτουργεί σαν μια εναρμονισμένη χορογραφία που συγκινεί. Ένα κοντσέρτο με την συμπαθή πρωτοπορία της έντασης που επιτυγχάνει τον σκοπό του καθώς φέρνει την ζητούμενη ευδαιμονία οπτικά και βαθιά αισθαντικά.

Με τον εξαιρετικό χειρισμό σε συνδυασμό με την ζωντάνια που επιλέγει για να ενώσει τα υπερβατικά τοπία και τις συμβολικές μορφές. Ο ήλιος με τις πύρινες γλώσσες και ο χρόνος της διευθέτησης συνιστούν την κοινή γλώσσα και τα σημεία που συναντιούνται οι ιστορίες φιλτραρισμένες και δοσμένες σε μνημειακό μέγεθος, σε εκφάνσεις που αποτυπώθηκαν για το ελληνικό μεγαλείο και στην συνέχεια εισήγαγαν σ’ ένα ιδιότυπο ζωγραφικό σύμπαν με μοναδική καινοτομία φάσμα των κυμάνσεων και των διαπραγματεύσεων. Διηγούνται σχέσεις βρίσκοντας αντιστοιχίες, συνδέσεις και παραλληλισμούς που πηγάζουν με άνθηση και εκλάμψεις από την καλλιτεχνική παραγωγή. H επιτομή της καίριας αναζήτησης των προσδοκώμενων διατάξεων κυριαρχεί διαφωτιστικά στα επιτεύγματα. Παραπέμπει σε μελέτες για την επισημότητα του συνολικού στησίματος που αναμφίβολα μας προδιαθέτει για ένα αυτούσιο event πολιτιστικής ανέλιξης.”