Ο Γρηγόρης Βαλτινός παρουσιάζει το «ΚΑΘΕ ΤΡΙΤΗ ΜΕ ΤΟΝ ΜΟΡΙ», την παράσταση που το 2019 του χάρισε Βραβείο Αθηνοράματος και αγαπήθηκε όσο λίγες από κοινό και κριτικούς, μετρώντας πάνω από 200 συνεχόμενα SOLD OUT. Στο πλευρό του, ο Γιάννης Σαρακατσάνης, που με τη δική του ερμηνευτική ευαισθησία, ενσαρκώνει έναν ρόλο ζωής. Οι δύο ηθοποιοί θα βρεθούν μαζί ξανά στη σκηνή, σε μια παράσταση που τιμά τη δύναμη της ανθρώπινης ψυχής και υπόσχεται μια θεατρική εμπειρία γεμάτη αλήθεια, χιούμορ και συγκίνηση.
Το έργο των Jeffrey Hatcher και Mitch Albom, βασισμένο στο παγκόσμιο best seller “Tuesdays with Morrie”, συγκίνησε χιλιάδες θεατές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Πρόκειται για μια βαθιά ανθρώπινη και αληθινή ιστορία που μας δίνει την ευκαιρία να ανακαλύψουμε τη συγκινητική σχέση ανάμεσα στον Morrie Schwartz, έναν χαρισματικό καθηγητή κοινωνιολογίας, και στον πρώην μαθητή του, που επιστρέφει κοντά του λίγο πριν το τέλος. Κάθε Τρίτη, οι δυο τους μοιράζονται μαθήματα ζωής, αγάπης και απώλειας, σε μια συγκλονιστική υπενθύμιση για το τι έχει πραγματικά σημασία.
Πρόκειται για την πραγματική ιστορία του διάσημου καθηγητή Κοινωνιολογίας Morrie Schwartz που στην πιο κρίσιμη στιγμή της ζωής του, κατάφερε να αφυπνίσει πνευματικά τον μαθητή του, αλλά και εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Η θεατρική διασκευή του bestseller “Κάθε Τρίτη με τον Μόρι”, των Jeffrey Hatcher και Mitch Albom, θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα, τον Οκτώβριο του 2018 στο θέατρο ΙΛΙΣΙΑ ΒΟΛΑΝΑΚΗΣ.
Μια υπέροχη ιστορία υπαρξιακής αναζήτησης, ανάμεσα σε έναν σπουδαίο καθηγητή κι έναν ανήσυχο μαθητή, που εξελίσσεται στο χρόνο, αμφισβητώντας τα στερεότυπα και ανακαλύπτοντας τις αληθινές αξίες της ανθρώπινης φύσης. Η συνάντηση αυτή, με τη δύναμη της αγάπης, ξεπερνά ακόμη και την οδύνη του τελικού ταξιδιού της ζωής. Γιατί όπως λέει και ο Μόρι:
“Όταν μια σχέση είναι αληθινή, ξεπερνάει τα όρια του χρόνου… ”
Η Patti Seagull, Βρετανίδα ροκ σταρ, που κουβαλά όλη τη μυθολογία των sixties, και του τρίπτυχου «sex ‘n’ drugs ‘n’ rock and roll», συναντά έναν δημοσιογράφο στο διαμέρισμα της στη Νέα Υόρκη. Συνεχώς προτάσσει τις άμυνες της μπροστά σε επώδυνες μνήμες που περιλαμβάνουν την ναρκοεξάρτηση, την εκμετάλλευση από τη μουσική βιομηχανία, την προδοσία από φίλους και εραστές, το μοναδικό πλάσμα που έφερε στον κόσμο, αλλά και την ανεξάντλητη δημιουργία, την ακριβή αισθητική και, τελικά, τη νίκη της ζωής επί του θανάτου. Καθώς η ώρα περνά και βραδιάζει, σαν να διεξάγεται μία ψυχαναλυτική συνεδρία και όχι συνέντευξη, η σχέση συνεντευξιαστή και συνεντευξιαζόμενης ακροβατεί σ’ ένα τεντωμένο σχοινί έτοιμο να κοπεί ανά πάσα στιγμή.
Στο έργο του Αντώνη Μποσκοΐτη, η Τσανακλίδου ενσαρκώνει την Patti Seagull, μια μυθική Βρετανίδα ροκ σταρ των 60s εξερευνώντας τη φθορά, τον εθισμό, τη μοναξιά, αλλά και τη δύναμη της τέχνης και της ζωής σε έναν συγκλονιστικό μονόλογο.
Η παράσταση μάς χαρίζει μια από τις πιο δυνατές θεατρικές στιγμές της χρονιάς. Με την αφήγηση της η Τσανακλίδου μεταφέρει το κοινό σε έναν κόσμο γεμάτο συναισθήματα, αναμνήσεις και μουσική, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά το ανεξάντλητο ταλέντο και την καλλιτεχνική της ωριμότητα. Αποδίδει με ακρίβεια και αφοσίωση την ηρωίδα που βιώνει τη λάμψη και την πτώση της καριέρας της με μια δυναμική ερμηνεία γεμάτη όμως φινέτσα.
Η σκηνοθεσία του Χάρη Φλέουρα διακρίνεται για την ευαισθησία και την ατμοσφαιρικότητά της. Η ικανότητά του να αναδείξει την ερμηνεία της Τσανακλίδου και να δημιουργήσει ένα δυναμικό θεατρικό περιβάλλον ισορροπώντας ανάμεσα στο ρεαλιστικό και το ποιητικό στοιχείο, πλάθοντας έτσι μια ατμόσφαιρα που καθηλώνει το κοινό. Σε αυτό επικουρεί και η χρήση της μουσικής του Γιώργη Χριστοδούλου και των φωτισμών του Περικλή Μαθιέλη δημιουργώντας μια υποβλητική ατμόσφαιρας που ενισχύει την εσωτερική διαδρομή της ηρωίδας.
Την Τάνια Τσανακλίδου πλαισιώνουν επί σκηνής ο Αντώνης Μποσκοΐτης ως δημοσιογράφος, που υποδύεται τον εαυτό του και ο Σάββας Πετρίδης. Τη σκηνοθεσία έχει κάνει ο Χάρης Φλέουρας ενώ την πρωτότυπη μουσική της παράστασης υπογράφει ο Γιώργης Χριστοδούλου.
–Πρωταγωνιστείτε στην καινούρια ταινία μικρού μήκους με τίτλο «RED Nit» της Κατερίνας Σιγάλα. Πείτε μου λίγα λόγια για την εμπειρία σας.:
Το να συνεργάζεσαι με την Κατερίνα είναι απο μόνο του μια εμπειρία.(Γέλιο). Ευτυχώς είχα την τύχη να έχω συνεργαστεί και στο παρελθόν πολλές φορές ώστε να γνωρίζω πως λειτουργεί και τον χρόνο που χρειάζεται. Ήξερα από καιρό ότι έχει κάτι στο μυαλό της να κάνει αλλά μέχρι εκεί. Εγώ βυθισμένος σε μια κακή προσωπική περίοδο μετά την απώλεια του πατέρα μου, όπου ένα απόγευμα μου έρχεται ένα mail με το σενάριο και το ρόλο που πρέπει να υποδυθώ. Το θέμα όμως ποιο ήταν; Το έλαβα Παρασκευή και έπρεπε να στείλω όλο το υλικό που χρειαζόταν από εμένα μέχρι και την Δευτέρα βράδυ ,δεν είχε άλλο περιθώριο. Εγώ Ελλάδα η Κατερίνα Αμερική (γέλιο) Σε διαφορετική ήπειρο ,σε διαφορετικές ώρες ,εδώ πρωί εκεί ξημερώματα , έπρεπε να συντονίσουμε τις ώρες για ότι χρειαστώ για τα γυρίσματα που έπρεπε να διαμορφώσω και να κάνω μόνος μου με τις κατευθυντήριες της Κατερίνας μέσω ηχομηνήματων. Μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο έπρεπε να οργανώσω τα πάντα για έναν ρόλο που άλλος ήταν το πρωί στην ζωή του και κάτι τελείως διαφορετικό όταν έκλεινε η πόρτα του σπιτιού του . Να μάθω να ντύνομαι γυναίκα και να βαφομαι καθώς μιλάω που αυτό αν δεν το κατέχεις πίστεψέ με και είσαι μόνος βαφεσαι και δεν θυμίζεις γυναίκα αλλά τον Jocker (γέλια). Η Κατερίνα σκάει σαν μια βόμβα με την ενέργεια της και με ταρακουνάει από το εκείνο βουλιαγμα μου και την ευχαριστώ που για άλλη μια φορά με εμπιστεύεται σε αυτό που θέλει να υλοποιήσει. Είναι εξαιρετική σε αυτό γνωρίζει τι θέλει,πως θα το οργανώσει, θα το υλοποιήσει και θα το τρέξει μόνη της χωρίς σχεδόν καμία βοήθεια. Είναι απίστευτα οργανωτική και έχουμε πολύ καλή επικοινωνία σε ότι με είχε δίπλα της όπως το Handshake , το Σιωπή Τέλος και στο Date U-B ( ungle -; beauty).
-Το θέμα της ταινίας «RED Nit» είναι η επικινδυνότητα των social media.Ποια είναι η γνώμη σας; -Πώς πιστεύετε έχουν επηρεάσει τα social media τον άνθρωπο;
Όντως η ταινία Red Nit επικεντρώνεται στην επικινδυνότητα των social media που λαμβάνουν χώρα στην εποχή μας και δυστυχώς είναι κάτι που ακούμε πλέον καθημερινά. Είναι λυπηρό που ένα τέτοιο μέσο με την κακή πλέον χρήση του χωρίς κάποια όρια και κυρίως από νέους φέρνει τέτοια τραγικά αποτελέσματα στην ζωή τους. Ένα μέσο που έχει εισβάλει στην ζωή μας έχοντας πάρει άλλες διαστάσεις στην λειτουργία του από αυτό που θα μπορούσε απλά να χρησιμοποιηθεί. Όταν υπάρχουν όρια τίποτα δεν δημιουργεί τόσο κίνδυνο αλλά θα το πω απλά, αυτοί που δημιούργησαν τις πλατφόρμες αυτές γνώριζαν πολύ καλά πως ο άνθρωπος δεν θα κράταγε τα όρια αυτά. Είμαστε ένα ον που όσο του δίνεις τόσο περισσότερο θέλει. Προσωπικά έχω έρθει πάρα πολύ κοντά στο να τα διαγράψω τελείως αλήθεια,έχουν γίνει τόσο εθιστικά όσο ένα ναρκωτικό και γνωρίζεις πως μόνο κακό σου κάνει ,νιώθεις πως έχεις τον έλεγχο και όμως αποδεικνύεται πως δεν τον έχεις. Στην αρχή φαίνεται ωραία αίσθηση πόσα μπορείς να κάνεις ,μετά συνεχίζεις από συνήθεια ψάχνοντας για την ίδια ικανοποίηση και στο τέλος ρουφάει τον χρόνο και την ενέργεια του ανθρώπου μέσα του και από τον χρόνο της ζωής μπροστά στα μάτια του.
-Πώς πιστεύετε έχουν επηρεάσει τα social media τον άνθρωπο;
Τι επιρροή έχει στον άνθρωπο; Με μια σωστή λειτουργία σίγουρα έφερε ανθρώπους πιο κοντά, για εμένα που η μισή οικογένεια μου βρίσκεται στην Κεντρική Αμερική έχουμε πλέον μια καθημερινή και άμεση επαφή και χωρίς σχεδόν κόστος όπως παλιότερα αυτό έχει μια θετική επιρροή στην ζωή σου. Άλλα άτομα άνοιξαν , διαφήμισαν και ανέπτυξαν επιχειρήσεις τους ώστε να έχουν μια καλύτερη βιώσιμη ζωή. Είναι ένα μέσο που σε ενημερώνει για πολλά που συμβαίνουν, έρχονται, γίνονται trend γύρω σου. Κατευθύνει μάζες ,αντιλειψεις , έχει την δύναμη να μπορεί να συμβεί κάτι και να μαθευτεί σε όλο τον κόσμο κάτι που δεν θα ήθελαν να σου δείξουν από την τηλεόραση,έχει μια απίστευτη δύναμη πλέον που όχι απλά επηρεάζει τον άνθρωπο θα έλεγα μας καθοδηγεί πολλές φορές με πάρα πολλούς υποχθόνιους τρόπους. Μην ξεχνάμε πως έχουν ήδη φτιαχτεί οι πρώτες πλατφόρμες της meta θα συνομιλείς πλέον με τον άλλον και θα βλέπεις το ολόγραμμα του κανονικά ,σε λίγο θα αντικατασταθούμε και σε αυτό ,όλο αυτά μπορούμε να τα παραβλέψουμε και να πούμε ότι δεν επηρεάζουν την ζωή του ανθρώπου;
-Σας έχουν βοηθήσει τα social media στην καριέρα σας και πως;
Σε ποια;(Γέλια) Δεν νομίζω πως κυνήγησα την λέξη καριέρα ποτέ ,δεν ξέρω τι μου ξημερώνει ακόμα. Έκανα πάντα αυτό που με γέμιζε την συγκεκριμένη χρονική στιγμή,όλα τα άλλα προσωπικά για εμένα είναι γήινες φιλοδοξίες που τρέχουμε για ένα μικρό χρόνο ζωής εδώ. Οπότε και με την λογική αυτή επιδιώκω να πορευομαι άρα δεν με βοήθησαν όντως σε κάτι συγκεκριμένο, παρά μόνο όταν για κάποιες δουλειές μου μπορούσαν να μάθουν μαζικά φίλοι και κόσμος που με γνώριζε τι έκανα ,αυτό και μόνο. Ειλικρινά πολλές φορές μου λένε φίλοι μου ,ρε Βασίλη γιατί δεν κάνεις κάτι με τα social, βιντεάκια να σε μάθει κόσμος ,αφού ανεβάζεις πράγματα χιουμοριστικά που μας φτιάχνουν την διάθεση , δεν το έχω κάνει και νιώθω πως δεν το κυνήγησα ενώ θα μπορούσα. Δεν νομίζω να μου προσφέρουν κάτι παραπάνω από αυτό που θέλω και τα χρησιμοποιώ.
-Στην ταινία υποδύεστε ένα από τα θύματα, έχετε υπάρξει θύμα στη ζωή σας ενός εκφοβισμού στη ζωή σας,στον επαγγελματικό σας χώρο και πώς πράξατε;
Ναι ,έχω υπάρξει θύμα εκφοβισμού στην ζωή μου. Είναι σοκαριστικό όταν σου συμβαίνει εκείνη την στιγμή,νιώθεις ότι βρίσκεσαι μέσα σε μια γυάλα και δεν μπορείς να αναπνεύσεις. Δόξα το Θεό είχα πολύ καλούς φίλους δίπλα μου , την οικογένειά μου και την καρτερικότητα να κρατήσω τις δυνάμεις μου και να πολεμήσω ,να μην το βάλω στα πόδια μέχρι να αλλάξω όλη αυτήν την κατάσταση.Το πιο σοκαριστικό όμως είναι ότι όσο μεγαλώνεις και ωριμάζεις στην ζωή βλέπεις ότι όταν μου συνέβησαν τέτοιες καταστάσεις είναι γιατί είχαν βρει το άνοιγμα να στο κάνουν ,ένα άνοιγμα που το δίνεις εσύ. Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβεις πως δεν είσαι θύμα πάντα εσύ αλλά θες να γίνεις θύμα εσύ ,αν το σκεφτείς κάποια στιγμή καλά από τα μαθήματα που παίρνεις,τελικά ότι μας συμβαίνει το προκαλούμε εμείς και θέλει μεγάλη δύναμη να το αποδεχτείς αυτό. Αλλάζει όλο το σκεπτικό και τη δύναμη μέσα σου,να δεις τα λάθη σου για να μην ξανά συμβεί αυτό.
-Ποια ήταν η πρώτη σας επαφή με την υποκριτική;
Με ταξιδεύεις στο χρόνο τώρα παρα πολύ πίσω ( γέλια). Ήταν στο γυμνάσιο με την θεατρική ομάδα που είχαμε δημιουργήσει, σκηνοθετώντας τότε με την φιλόλογο μας Κ.Βάσω Σαρρή το ‘Παραμύθι χωρίς όνομα’ του Ιακώβου Καμπανέλλη. Μεγάλος θίασος,πολλοί ρόλοι και πολλές ώρες πρόβας που μας έχουν μείνει αξέχαστες. Έκανα τον βασιλιά με μεγάλη επιτυχία χαχα , καταφέραμε μεσα από επιτροπή που είδαν πόσες παραστάσεις από πόσα σχολεία του Δήμου Πειραιά και όχι μόνο να κερδίσουμε το 3 βραβείο. Εκεί με έπιασαν από την επιτροπή και μου έκαναν τη πρόταση να πάω σε κάποια δραματική σχολή. Δεν ήταν στο μυαλό μου να γίνω ηθοποιός. Είχα δηλώσει για τουριστικά επαγγέλματα και σπούδασα αργότερα σε ΙΕΚ στον τομέα για Δημοτική αστυνομία η ιδιωτική ασφάλεια,εργαζώμουν στο αεροδρόμιο στα x ray πρέπει να είχαν περάσει οι πάντες (γέλια). Λίγο πριν μπω στρατό αφού είχα δηλώσει σε ένα reality όπου και με πήραν ,σκοτώθηκα με τους γονείς μου και εκεί αποφάσισα με το που βγω να πάω σε δραματική σχολή και να περάσω στο υπουργείο. Κατάφερα και μπήκα και στα δύο παίρνοντας και δύο χρονιές υποτροφία. Το απιστευτο πιο ήταν ότι μπήκα στην Δραματική σχολή της Αγ.Βαρβαρας του Ιακώβου Καμπανέλλη που είχα και την τιμή να τον γνωρίσω και να του μιλήσω πριν μας αφήσει από την ζωή. Είναι πολύ συγκινητικό τη σενάριο έχει φτιάξει η ζωή για εσένα.
-Ποια είναι τα επόμενα καλλιτεχνικά σχέδια σας;
Εδώ είμαστε σε ένα μεταβατικό διάστημα,σε μεγάλες αλλαγές που λέμε που δεν πρέπει να τις φοβόμαστε ,έτσι τουλάχιστον πιστεύω. Μετά από 21 χρόνια συνεχωμενης εργασίας, βρίσκομαι στο ταμείο ανεργίας και συγχρόνως βιώνω και την απώλεια του πατέρα μου όλα αυτά μαζί . Τα τελευταία χρόνια αν πούμε λοιπόν την λέξη καριέρα που ειπώθηκε πριν ,θα πω ότι ήμουν από τους πρώτους scare actor στην Ελλάδα και εργαζομουν πάνω σε αυτό με πολύ μεγάλη επιτυχία όντως , ενεργός και σαν ηθοποιός πάνω σε αυτό και σαν σκηνοθέτης και δημιουργός αργότερα συγχρόνως. Οπότε κλείνοντας ο κύκλος αυτός νιώθω πως ολοκληρώθηκε πλήρως το ταξίδι αυτό. Τώρα θα επιδιώξω και εύχομαι να το πετύχω ειλικρινά,δεν γνωρίζω πως αλλά πρέπει να βρω τον τρόπο για κάτι που το ήθελα μέσα μου χρόνια και το σκεφτόμουν ,όλα τα βήματα με αυτά που συμβαίνουν στην ζωή μου και τον κόσμο γύρω,να δημιουργήσω κάτι πάρα πολύ δυναμικό , όμορφο και φωτεινό για τον κόσμο μας ,να μπορεί να φεύγει και να νιώθει γεμάτος ,με χαμόγελο και αισιοδοξία, να μπορεί να ενεργοποιεί την δύναμη μέσα του ,μας τα έχουν πάρει όλα ,δεν θέλω και αυτό να λείψει από τον κόσμο από τηννέα γενιά. Εύχομαι ο Θεός να μου δείξει τον δρόμο και τους σωστούς ανθρώπους που θα το εμπιστευτούν. Αν λοιπόν φιλοδοξω για κάτι είναι η υγεία μου και να μπορώ να αφήσω ένα λιθαράκι πάνω σε αυτό που κάνω για ένα πιο λαμπερό κόσμο . Θα είναι χαρά μου αν φτάσει στο σημείο υλοποίησης τοτε να μπορώ να μιλήσω για αυτό καθαρά.
-Ποια συμβουλή θα δίνατε σε έναν έφηβο που ξεκινά να χρησιμοποιεί τα social media ή τα applications γνωριμιών;
Δεν νομίζω είμαι σε θέση να δώσω συμβουλή σε κάποιον. Απλά η άποψη μου είναι να υπάρχει σωστή επικοινωνία και εμπιστοσύνη μέσα από την οικογένεια και τα παιδιά , σωστή ενημέρωση. Ζούσαμε και ζούμε σε μια άγρια κοινωνία, πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση και να ψάχνουμε σωστά ότι χρειάζεται μέσα από τα social media. Προσέχουμε που μπαίνουμε ,με τι επικοινωνούμε μέσα εκεί και σίγουρα δεν εμπιστεύεσαι κάτι που δεν βλέπεις ,πιάνεις και δεν ακούς μέσα εκεί .
-Και κλείνοντας, ποιος ειναι το moto της ζωής σας που ακολουθείτε;
Η Γουίλι Βαν Ρόι γεννήθηκε το 1941 στη Χάγη της Ολλανδίας και μεγάλωσε σε ορφανοτροφείο — μια εμπειρία που, όπως έλεγε η ίδια, της χάρισε ελευθερία. «Δεν πλήγωσα ανθρώπους που με αγαπούσαν. Αυτοί που με φρόντιζαν ήταν ξένοι· δεν ένιωθα πως τους χρωστούσα κάτι. Αν είχα μεγαλώσει με στοργικούς γονείς, ίσως να μην είχα ποτέ λόγο να επαναστατήσω».
Η ζωή της σημαδεύτηκε από περιπλανήσεις και δημιουργικές αναζητήσεις. Στο Λονδίνο, έγινε μούσα κορυφαίων φωτογράφων όπως ο Χέλμουτ Νιούτον και ο Ντέιβιντ Μπέιλι. Στο Παρίσι, εργάστηκε ως σχεδιάστρια μόδας για τον Ιβ Σεν Λοράν και τον Καρλ Λάγκερφελντ. Εκεί δημιούργησε και την εμβληματική Tunique Unique, που γνώρισε τεράστια επιτυχία και φορέθηκε από πολλές διασημότητες.
Τη δεκαετία του ’80, ζώντας στην Ισπανία, παρουσίασε τη δική της σειρά παπουτσιών, την οποία φόρεσαν προσωπικότητες όπως η Σερ, οι Pointer Sisters και η Μαντόνα. Το 1960 ταξίδεψε από την Ολλανδία μέχρι το Κατμαντού, ένα ταξίδι που αντικατοπτρίζει το ανήσυχο και ελεύθερο πνεύμα της. Το 1997 επέστρεψε στην Ολλανδία μετά από τρεις δεκαετίες στο εξωτερικό και αφοσιώθηκε στον σχεδιασμό αξεσουάρ.
Κατά τη δεκαετία του ’90, εγκαταστάθηκε στο Λος Άντζελες, όπου για δύο χρόνια ήταν προσωπική σχεδιάστρια της Πόλα Αμπντούλ και συνεργάστηκε με πολλούς αστέρες της ποπ σκηνής. Δημιούργησε επίσης μια συλλογή κοσμημάτων που έγινε ανάρπαστη.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της τα πέρασε στο Όρεγκον των ΗΠΑ, σε ένα αγρόκτημα, απολαμβάνοντας τη γαλήνη της φύσης και συνεχίζοντας να δημιουργεί χειροποίητα κοσμήματα, τα οποία διέθετε μέσω διαδικτύου.
Willy van Rooy Dutch fashion model Willy van Rooy, London, UK, 24th February 1968. (Photo by Norman Potter/Daily Express/Getty Images)
Η Γουίλι Βαν Ρόι έφυγε από τη ζωή στις 9 Μαΐου 2025, όπως ανακοίνωσε η κόρη της μέσω Facebook. Υπήρξε μια καλλιτέχνις με ελεύθερο πνεύμα, που άφησε το αποτύπωμά της στη μόδα, την τέχνη και την ανεξαρτησία.
Γουίλι Βαν Ρόι
Ακολουθεί συνέντευξη που έδωσε το σουπερ μόντελ στο περιοδικό Please!
Πώς ήταν να μεγαλώνεις σε διαφορετικές εποχές και μέρη του κόσμου;
Η Willy Van Rooy, supermodel των 1970s και σχεδιάστρια αξεσουάρ, μας αφηγείται την εμπειρία της μεγαλώνοντας στη Χάγη, Ολλανδία, το 1959. μιλά για τον εαυτό της στα 18 της – από βόλτες με μηχανάκια στην εξοχή μέχρι προβολές πρωτοποριακών ταινιών με φίλους από τη σχολή καλών τεχνών…
-Willy, ήσουν περισσότερο “καλό κορίτσι” ή μια δύσκολη έφηβη;
-Είχα σίγουρα το δικό μου μυαλό, αλλά επειδή δεν ζούσα με τους γονείς μου [η Willy μεγάλωσε σε ορφανοτροφείο], οι συνθήκες μου ήταν διαφορετικές. Ήμουν επαναστάτρια και πρέπει να ομολογήσω ότι κάποιες φορές ήμουν χαρούμενη που βρισκόμουν στο ορφανοτροφείο και δεν πλήγωνα ανθρώπους που αγαπούσα ή με αγαπούσαν. Αυτοί που με φρόντιζαν ήταν ουσιαστικά ξένοι, οπότε δεν ένιωθα ότι τους χρωστούσα κάτι. Την ίδια στιγμή, νομίζω πως αν ζούσα με στοργικούς γονείς δεν θα είχα λόγο να επαναστατήσω.
-Υπήρχε κάποιο ρούχο που δεν αποχωριζόσουν ποτέ;
-Είχα ένα vintage αμερικάνικο στρατιωτικό παλτό που φορούσα συνέχεια γιατί με έκανε να νιώθω πολύ καλά. Έγινε μάλιστα κάτι σαν μόδα ανάμεσα στους φίλους μου από την Ακαδημία Καλών Τεχνών, όπου σπούδαζα. Επίσης, δεν έβγαινα ποτέ χωρίς μαύρο μακιγιάζ στα μάτια. Πολύ μαύρο!
-Τι μουσική άκουγες εκείνη την εποχή;
-Δεν υπήρχαν ακόμη οι Beatles ή οι Rolling Stones ή ο Bob Dylan, αλλά ήμουν – και είμαι ακόμη – φαν της τζαζ. Άκουγα πολύ Billie Holiday, ήταν η αγαπημένη μου, αλλά και Chet Baker, Miles Davis και άλλους. Είχα δει πολλούς σπουδαίους καλλιτέχνες της τζαζ σε συναυλίες τότε.
-Πώς θα περιέγραφες το στιλ σου ως έφηβη με λίγα λόγια;
-Διαφορετικό, φτιαγμένο από μένα, υπαρξιστικό.
-Πώς περνούσες τις μέρες σου έξω από το σχολείο;
-Δεν είχα πολύ χρόνο εκτός σχολείου, καθώς έπρεπε να ταξιδεύω καθημερινά από τη Χάγη στο Ρότερνταμ για να πάω στην τάξη. Αλλά επειδή είμαι περίεργο άτομο, μου άρεσε να επισκέπτομαι μουσεία και εκθέσεις, να διαβάζω βιβλία και περιοδικά, να βλέπω πρωτοποριακές ταινίες, να φτιάχνω ρούχα και να πηγαίνω στο καφέ για να γιορτάζω τη ζωή με τους φίλους μου.
Γουίλι Βαν Ρόι
-Ποια ήταν η σχέση σου με τα αδέλφια σου;
-Κανονική αλλά και όχι τόσο κανονική, καθώς μεγαλώσαμε σε ορφανοτροφείο και ήταν σε άλλη ομάδα. Η σχέση μας ήταν πάντα καλή, αλλά ίσως τότε να μην ήμασταν πολύ κοντά.
-Πώς ήταν η κοινωνική σου ζωή; Είχες παρέα;
-Ναι, είχαμε μια παρέα – κυρίως καλλιτέχνες: συγγραφείς, ζωγράφους, γλύπτες, φωτογράφους κ.ά. Ήμασταν όλοι τόσο νέοι και μερικοί από εμάς ακόμη φοιτούσαμε στη σχολή. Κάναμε παρέα στα καφέ και πίναμε μπύρες.
-Ποια ήταν η μεγαλύτερη πράξη επανάστασής σου;
-Η μεγαλύτερή μου επανάσταση ήταν όταν πήγα σε ένα πάρτι που δεν μου επιτρεπόταν να πάω. Έπρεπε να κλέψω το κλειδί της εισόδου για να μπορέσω να επιστρέψω τη νύχτα και έφυγα κρυφά. Ήταν ένα υπέροχο πάρτι και όλα πήγαν καλά, αλλά μία από τις κοπέλες στο ορφανοτροφείο – μάλλον από ζήλια – με κατέδωσε, και τελικά πέρασα τρεις μήνες σε αναμορφωτήριο σε ένα παλιό κάστρο, όπου τη νύχτα κοιμόμασταν σε κελί… Μεγάλη ιστορία.
-Ποια ήταν η μεγαλύτερη φιλοδοξία σου εκείνη την εποχή;
-Ήθελα να δω τον κόσμο. Ονειρευόμουν να ταξιδέψω σε διάφορα μέρη… και το έκανα. Άλλη μια μεγάλη ιστορία!
-Πώς μπήκες τελικά στον χώρο της μόδας και συνεργάστηκες με τον Helmut Newton;
-Όταν αποφάσισα να γίνω μοντέλο και πήγα στο Λονδίνο το 1967, το πρακτορείο μου με έστειλε στη Vogue. Είπα στη διευθύντρια ότι μου άρεσαν οι φωτογραφίες του Helmut Newton και ότι θα ήθελα να δουλέψω μαζί του. Ήμουν 26. Την επόμενη φορά που ήρθε ο Helmut στο Λονδίνο, με σύστησαν σε αυτόν στα γραφεία της Vogue, και από τότε με έκλεινε σχεδόν κάθε μέρα, στο Λονδίνο και στο Παρίσι. Στην πρώτη μας φωτογράφιση, που ήταν για τη Vogue, μου είπε ότι ήμουν «φυσικό ταλέντο»…
Η τιμητική εκδήλωση για τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, που πραγματοποιήθηκε στο Ίδρυμα Βασιλείου και Ελίζας Γουλανδρή στις 8 Μαΐου 2025, αποτέλεσε μια εντυπωσιακή στιγμή για την αναγνώριση της προσφοράς του Πατριάρχη στην Ορθοδοξία, το περιβάλλον και την κοινωνία.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με προβολή ενός συγκινητικού βίντεο, το οποίο καταγράφει τη ζωή του Πατριάρχη από τα παιδικά του χρόνια μέχρι τη σημερινή του πορεία.
Η Κατερίνα Λυμπεροπούλου, δημοσιογράφος και συντονίστρια της εκδήλωσης, καλωσόρισε το κοινό, ενώ ο Κυριάκος Κουτσομάλλης, διευθυντής του Ιδρύματος, εξέφρασε τον σεβασμό και την εκτίμηση του Ιδρύματος προς το έργο του Πατριάρχη. Ο κ. Κουτσομάλλης υπογράμμισε τη συνεχή του προσφορά στην Ορθοδοξία, την κοινωνική ευαισθησία και το περιβάλλον, αναφερόμενος σε χαρακτηριστικά λόγια του Πατριάρχη, όπως «Δεηθείτε να μείνει αναμμένη η σπίθα της ελπίδας».
Η πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, χαρακτήρισε τον Πατριάρχη ως μία σπάνια προσωπικότητα διεθνούς εμβέλειας, τονίζοντας την οικολογική του δράση και τις πρωτοβουλίες του για την ειρήνη, καθώς και τις διαρκείς προσπάθειές του για διάλογο και συνεργασία με τον κόσμο. Εξέφρασε την ευχή να συνεχίσει το έργο του με υγεία και δύναμη.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, πολιτικός και καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, εστίασε στην οικουμενικότητα του Πατριάρχη και το έργο του στην προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας. Αναφέρθηκε επίσης στις σημαντικές στιγμές της θητείας του, όπως η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος στην Κρήτη και η παραχώρηση της Αυτοκεφαλίας στην Εκκλησία της Ουκρανίας.
Ο ποιητής και συγγραφέας Βαγγέλης Χρόνης αναφέρθηκε στα παιδικά χρόνια του Πατριάρχη και την αγάπη του για το βιβλίο και τη γνώση, ενώ η Ελένη Γλύκατζη – Αρβελέρ, ιστορικός και αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του Ιδρύματος, αναφέρθηκε στη συνάντηση του Πατριάρχη με τον Ζακ Σιράκ, και στη σημασία του Πατριαρχείου για τον Ελληνισμό.
Ευχαριστίες του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου και η δήλωση για τον νέο Πάπα
Στο τέλος της εκδήλωσης, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος ευχαρίστησε θερμά για τη τιμή που του αποδόθηκε και αναφέρθηκε στην επαναλειτουργία της Ιεράς Θεολογικής Σχολής της Χάλκης το 2026.
Καθώς η τιμητική εκδήλωση στο πρόσωπο του Πατριάρχη συνέπεσε με την εκλογή του νέου πάπα Λέοντα 14ου, ο Παναγιώτατος εξέφρασε την ελπίδα για συνέχιση του διαλόγου και της συνεργασίας με την Καθολική Εκκλησία υπό τη νέα ηγεσία. «Προσβλέπουμε με χρηστάς ελπίδας και προσδοκίας προς τον διάδοχο του εκλιπόντα Πάπα Φραγκίσκου ότι θα θελήσει συν τοις άλλοις να καλλιεργήσει δια της Κωνσταντινουπόλεως τον διάλογο και την προσέγγιση Ανατολής και Δύσεως. Προτίθεμαι να μεταβώ στην ενθρόνισή του», ανέφερε επίσης ευχόμενος για τον νέο Ποντίφικα, «να εμφυσήσει στην Εκκλησία του και σε όλο τον κόσμο τα παναθρώπινα ιδανικά της ελευθερίας, της ισότητας, της δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης. Να βοηθήσει ώστε να σταματήσουν οι πόλεμοι και στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή και να αποφευχθεί η ανάφλεξη μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν. Να ζήσει ο κόσμος εν ειρήνη. Εν δικαιοσύνη. Εύχομαι να είναι μακροχρόνια η θητεία του επί του θρόνου του Αποστόλου Πέτρου και να εγκαινιάσουμε μια καινούργια σελίδα, μια καινούργια εποχή στις διμερείς σχέσεις μας».
Η εκδήλωση αυτή, γεμάτη συγκίνηση και θαυμασμό, υπήρξε μια ευκαιρία για την αναγνώριση της σημαντικής πορείας του Πατριάρχη Βαρθολομαίου και την ενίσχυση των δεσμών μεταξύ Ανατολής και Δύσης.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Κωστής Χατζηδάκης, ο Μητροπολίτης Γέρων Χαλκηδόνος, ο Εκπρόσωπος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας, οι Μητροπολίτες Προύσης και Λαοδικείας, η πολιτικός και πρώην Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών Άννα Ψαρούδα-Μπενάκη, ο πολιτικός Γεώργιος Ανωμερίτης, η Πρόεδρος Δ.Σ. του Ιδρύματος Β&Ε Γουλανδρή Fleurette Καραδόντη, ο Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών Μιχάλης Τιβέριος, ο πανεπιστημιακός – διαστημικός επιστήμονας Σταμάτιος Κριμιζής, ο φιλόσοφος και θεολόγος Κωνσταντίνος Δεληκωνσταντής, ο ιστορικός Πασχάλης Κιτρομηλίδης, ο πρώην Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών Γιώργος Μπαμπινιώτης, η Πρόεδρος του Ιδρύματος Μποδοσάκη Αθηνά Γρυπάρη και η Διευθύντρια του Βυζαντινού Μουσείου Κατερίνα Δελλαπόρτα, ο Πρόεδρος της Optima Bank Γεώργιος Τανισκίδης, οι εφοπλιστές Ευάγγελος Αγγελάκος, Αντώνης Κομνηνός, Δημήτρης Μελισσανίδης και Παναγιώτης Τσάκος, η Διευθύνουσα Σύμβουλος του ομίλου Alter Ego Φωτεινή Υψηλάντη, το Μέλος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Β&Ε Γουλανδρή Δήμητρα Φιλίππου, η Πρόεδρος Δ.Σ. της Εθνικής Πινακοθήκης και Μέλος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Β&Ε Γουλανδρή Όλγα Μεντζαφού, η Πρόεδρος του Διεθνούς Συμβουλίου Μουσείων στην Ελλάδα Τέτη Χατζηνικολάου, ο καθηγητής και Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών Παναγιώτης Ροϊλός, οι συλλέκτες Σταύρος Μιχαλαριάς και Αντώνης Χατζηιωάννου, ο φωτογράφος Robert McCabe, ο αρχιτέκτονας Ιωάννης Βικέλας, η παραγωγός Φρόσω Ράλλη, οι ιστορικοί τέχνης Λουίζα Καραπιδάκη, Ίρις Κρητικού, Τάκης Μαυρωτάς και Τατιάνα Σπινάρη-Πολλάλη, ο ποινικολόγος Σάκης Κεχαγιόγλου, οι καλλιτέχνες Μάριος Φραγκούλης και Κωνσταντίνος Αργυρός, οι εικαστικοί Ανδρέας Γεωργιάδης, Ειρήνη Ηλιοπούλου, Μιχάλης Κατζουράκης, Ανδρέας Κοντέλλης, Λήδα Κοντογιαννοπούλου, Γιώργος Κουβάκις, Αφροδίτη Λίτη, Ιωάννης Μητράκας, Γιώργος Ρόρρης και Έφη Σούτογλου κ.ά.
Το Καφέ του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου εγκαινιάζει την Τρίτη 13 Μαΐου 2025 τη νέα έκθεση της ζωγράφου Γεύσως Παπαδάκη με τίτλο «Ανθεστήρια».
Μέσα από μία εικαστική προσέγγιση που συνδυάζει ευαισθησία με επιστημονική καταγραφή, η καλλιτέχνις αντλεί έμπνευση από μοναδικά αντικείμενα της συλλογής του Μουσείου — την αγγειογραφία, τις τοιχογραφίες — αλλά και από τη φυσική μορφολογία του εσωτερικού κήπου που περιβάλλει το Καφέ.
Τα ζωγραφικά έργα σε χαρτί παραπέμπουν σε φυτικά μοτίβα, αναδεικνύοντας τη διαχρονικότητα της φυσικής ζωής ως θεμελιώδους στοιχείου της ελληνικής πολιτισμικής ταυτότητας. Η θεματική της έκθεσης εστιάζει στην έννοια της συνέχειας: της φύσης, της ψυχής και του πολιτισμού. Γι’ αυτό και αναφέρεται στα Ανθεστήρια — την τριήμερη αθηναϊκή εορτή αφιερωμένη στον Διόνυσο, θεό του οίνου, της άνοιξης και της αναγέννησης.
Η Γεύσω Παπαδάκη αξιοποιεί την τεχνική της ακουαρέλας, προσεγγίζοντας τη φύση όχι ως διακοσμητικό μοτίβο, αλλά ως αρχέγονη πηγή ζωής και τέχνης. Η έκθεση αποτελεί καρπό μιας μακράς παρατήρησης και μιας εσωτερικής συνομιλίας με τον τόπο, με την πατρίδα της εικόνας, με την αρχετυπική ομορφιά. Για την ίδια, είναι προσωπική ανασκαφή. Για τον επισκέπτη, συνιστά ένα σιωπηλό κάλεσμα να αντικρίσει το παρελθόν ως σπόρο.
Η έκθεση εντάσσεται στο πρόγραμμα του Μουσείου που αποσκοπεί στην ανάδειξη του διαλόγου μεταξύ αρχαιοτήτων και σύγχρονης δημιουργίας. Σε μια εποχή επαναπροσδιορισμού των πολιτιστικών αξιών, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο προσφέρει βήμα σε καλλιτέχνες που, με σεβασμό και γνώση, εμπνέονται από την ελληνική πολιτιστική κληρονομιά και τη μετασχηματίζουν σε σύγχρονο καλλιτεχνικό λόγο.
Who is who
Η Γεύσω Παπαδάκη γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας και Ζωγραφική στη Σχολή Βακαλό. Συνέχισε με ελεύθερες σπουδές στο Σχέδιο, στη Βυζαντινή Αγιογραφία, Τεχνολογία υλικών, Ιστορία της τέχνης, Εκμαγείο γλυπτικής. Ασχολήθηκε με τοιχογραφία, επιζωγραφίσεις σκηνικών στο θέατρο, εξώφυλλα βιβλίων αλλά και με καλλιτεχνικά μαθήματα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση καθώς και την δημιουργική απασχόληση ατόμων με ειδικές ανάγκες στον χώρο των εικαστικών τεχνών. Αρθρογραφεί για το περιοδικό λόγου και τέχνης “Η Κινστέρνα” της “Εταιρείας Μελέτης της Καθ’ ημάς Ανατολής”.
Έργα της έχουν γίνει εξώφυλλα βιβλίων από τις εκδόσεις Gutenberg, Σιδέρη, Τσουκάτου, Διάπλαση κ.α. Έχουν εκδοθεί δύο βιβλία της από τις εκδόσεις Ροδακιό και Διάπλαση.
Στη ζωγραφική εργάζεται κυρίως σε θεματικές ενότητες. Τα τελευταία χρόνια την έχει απασχολήσει η συνομιλία ζωγραφικής-ποίησης.
Έχει παρουσιάσει τη δουλειά της σε ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα, Λευκωσία, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Χανιά, Mύκονο, Λουξεμβούργο, Βρυξέλλες, Kωνσταντινούπολη, Παρίσι.
Αυτή είναι η 24η ατομική της έκθεση. Έχει συμμετάσχει επίσης σε δεκάδες ομαδικές εκθέσεις σε Ελλάδα, Bέλγιο, Λιθουανία, Ρουμανία, Σλοβακία, Τουρκία, Γαλλία, Τουρκία. Το 2008 εκπροσώπησε την Ελλάδα, στην Μπιενάλε του Πεκίνου.
Έργα της βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου, στην Εθνική Πινακοθήκη στο Πεκίνο, στην Olympic Fine Arts 2008 στο Πεκίνο, στη Δημοτική Πινακοθήκη Αγρινίου, και σε πολλές δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές σε Ελλάδα, Κύπρο, Βέλγιο, Γαλλία, Αυστρία, Λουξεμβούργο, Αμερική (Αντώνη και Άζιας Χατζηϊωάννου, Χρήστου Μοσχανδρέου, συλλογή πορτρέτων Δ. Παπαγεωργίου και αλλού). Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος
info έκθεσης
Έκθεση ζωγραφικής της Γεύσως Παπαδάκη: «Ανθεστήρια»
Καφέ του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου | 13 Μαΐου – 7 Ιουνίου 2025
Επιμέλεια: Αιμιλία Κουγιά & Γιώργος Μυλωνάς
Η έκθεση «Ανθεστήρια» είναι επισκέψιμη: Τετάρτη–Δευτέρα: 08:00 – 19:00, Τρίτη: 13:00 – 19:00
Ο Σαρλ Περρώ (γαλλ. Charles Perrault) γεννήθηκε στο Παρίσι στις 12 Ιανουαρίου 1628. Ήταν Γάλλος λαογράφος και συγγραφέας, μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας, συγγραφέας των «Κοκκινοσκουφίτσα», «Σταχτοπούτα», «Ο Παπουτσωμένος Γάτος», «Η Ωραία Κοιμωμένη», «Κυανοπώγων», «Ο Κοντορεβιθούλης» κ. ά.
Yπήρξε σημαντική μορφή των γραμμάτων της Γαλλίας του 17ου αιώνα, και η συμβολή του τόσο στη λογοτεχνική θεωρία όσο και στη δημιουργία του λογοτεχνικού παραμυθιού είναι καθοριστική.
Βασικά Σημεία της Ζωής και του Έργου του:
Σπουδές και Καριέρα:
Σπούδασε νομικά και εργάστηκε ως υπεύθυνος των βασιλικών κτηρίων, δηλαδή είχε σημαντική θέση στο κράτος.
Λογοτεχνική Δράση:
Έγινε γνωστός γύρω στο 1660 με ερωτική ποίηση. Με την πάροδο των χρόνων, αφιερώθηκε περισσότερο στην ποίηση και στις καλές τέχνες.
Η «Διαμάχη των Παλαιών και των Νέων»:
Μία από τις σημαντικότερες στιγμές της πνευματικής του πορείας ήταν η συμμετοχή του στη διαμάχη σχετικά με την υπεροχή των νεότερων συγγραφέων έναντι των αρχαίων. Στο έργο του Παραλληλισμοί των Παλαιών και των Νέων (1688–1698), υπερασπίστηκε τη νεότερη λογοτεχνία, εκθειάζοντας συγγραφείς όπως ο Μολιέρος και ο Μαλέρμπ. Αντίπαλός του σε αυτήν τη διαμάχη ήταν ο συντηρητικός Νικολά Μπουαλώ.
Παραμύθια:
Η σημαντικότερη κληρονομιά του ήταν τα παραμύθια που έγραψε και δημοσίευσε το 1697 υπό τον τίτλο Ιστορίες της μαμάς μου της χήνας. Αυτά τα παραμύθια έγιναν θεμέλιο της παιδικής λογοτεχνίας στη Δύση. Ορισμένα από τα πιο γνωστά είναι:
Η Κοκκινοσκουφίτσα
Η Σταχτοπούτα
Ο Παπουτσωμένος Γάτος
Η Ωραία Κοιμωμένη
Ο Κυανοπώγων
Ο Κοντορεβιθούλης
Μνημείο:
Το 1908 δημιουργήθηκε μνημείο προς τιμήν του στον Κήπο του Κεραμεικού (Jardin des Tuileries) στο Παρίσι, με παραστάσεις από τα έργα του.
Προσωπική Ζωή:
Παντρεύτηκε τη Μαρί Γκυσόν το 1672 και απέκτησε τέσσερα παιδιά.
Θάνατος:
Πέθανε στο Παρίσι στις 16 Μαΐου 1703.
Κληρονομιά:
Ο Σαρλ Περρώ δεν ήταν απλώς παραμυθάς. Ήταν διανοούμενος, λογοτέχνης και πρωτοπόρος, που βοήθησε να αναγνωριστεί η σημασία της νεότερης λογοτεχνίας. Τα παραμύθια του αποτελούν μέχρι σήμερα πηγή έμπνευσης για εκατομμύρια ανθρώπους, με αμέτρητες διασκευές σε θέατρο, κινηματογράφο και λογοτεχνία.
Η Κερασία Τουλιάτου αναδεικνύεται μέσα από τα έργα που παρουσιάζει στην έκθεσή της σε υψηλής ποιότητας λειτουργό της ακουαρέλας. Με άνεση και με σίγουρη γραφή, μέσα από τις υδαρείς εντυπώσεις που συνήθως υποβάλλει η γνήσια, η ελεύθερη υδατογραφία, πετυχαίνει υποβλητικά αποτελέσματα, που έχουν την αμεσότητα του γνήσιου και την πειστικότητα του αυθεντικού. Έτσι, όπως συνδέει ζωγραφικά τα γήινα με τους ουρανούς και τις συννεφιές, με σιγουριά και αδρή προσέγγιση, ενώ δεν χάνεται η εικόνα, πετυχαίνει ένα σύγχρονο, μοντέρνο αποτέλεσμα, που υποβάλλει περισσότερα απ’ όσα εικονίζονται. Ένας πράγματι εντυπωσιακός συνδυασμός. Συχνά, μέσα στην ελλειπτική πινελιά της, που αναδεικνύει ωστόσο τόσες λεπτομέρειες, εντάσσει γυναικείες μορφές γεμάτες χάρη και ποίηση. Το τοπίο έρχεται κατά κάποιο τρόπο να προσωποποιηθεί με την ανθρώπινη παρουσία. Τεχνική, ευαισθησία και αποτέλεσμα σ’ ένα σύνολο που γοητεύει.
Η Δρ. Ιστορικός της Τέχνης -Τεχνοκριτικός και Officier des Arts et Lettres, Ντόρα Ηλιοπούλου-Ρογκάν έγραψε για την παρούσα της έκθεση υπό τον τίτλο: «Αναπολώντας μέσ’ από το χρώμα – φως…»
Η χαρισματική δημιουργός στις τωρινές υδατογραφίες της που παρουσιάζει στη γκαλερί «ΑΡΓΩ» υλοποιεί και μας αναμεταδίδει στο ακέραιο μέσ’ από το «χρώμα-φως» και αντίστροφα: τη «μαγεία» στοιχείων της φύσης και συνάμα θεμελιακά γνωρίσματα του ψυχισμού της ανθρώπινης μορφής.
Ατμοσφαιρική η γραφή της προικισμένης δημιουργού σε εμβαπτίζει τόσο ψυχικά όσο και οπτικά στον πυρήνα της έμπνευσής της για να σου υποβάλλει συνειρμικά το μήνυμά της.
Είτε πρόκειται για «ατμοσφαιρικά» τοπία με συννεφιασμένους ουρανούς ενορχηστρωμένους μέσ’ από το φως, είτε για πρόσωπα, η Τουλιάτου κατορθώνει μέσ’ από το πολύ έντονο καλλιτεχνικό της αισθητήριο να υποβάλλει κάτι το ουσιαστικό από τον ψυχισμό της απεικονιζόμενης μορφής. Αυτή, ακριβώς, η χαρισματική προσέγγιση ενισχύει ιδιαίτερα, όχι μόνο την οπτική εντύπωση, αλλά και την ψυχολογικά εννοημένη αποκρυπτογράφηση της απεικονιζόμενης μορφής. Με επίκεντρο την τελευταία, η Τουλιάτου εμπλουτίζει τον ψυχισμό και τη φαντασία μας μέσ’ από μεταφυσικές «διαδρομές». Διαδρομές αντίκρυ στις οποίες ο θεατής αισθάνεται ότι συμμετέχει ενεργά στο πόνημα της καλλιτέχνιδας και δεν είναι ένας απλός θεατής.
Τροχιοδρομώντας για τον θεατή μιαν αέναη οπτική και ψυχολογική διαδρομή -χρυσή τομή- ανάμεσα σε ένα χαρισματικά δοσμένο μέσ’ από το χρώμα-φως περιβάλλον, η Τουλιάτου ενεργοποιεί όχι μόνον οπτικά αλλά και ψυχολογικά τη φαντασία του θεατή ώστε να πλάθει τις δικές του «διαδρομές». Διαδρομές που εμπλουτίζουν τον ψυχισμό και το έρμα του. Πρόκειται για διαδρομές που στήνουν έναν ανθεκτικό στο χρόνο διάλογο. Και αυτό, είτε πρόκειται για στοιχεία της φύσης -οι εξαίρετοι σε φως και ενέργεια ουρανοί- είτε για ανθρώπινα πρόσωπα που ακτινοβολούν μιαν ιδιωματική ενέργεια! Στην εποχή μας όπου η αυθεντικά εννοημένη δημιουργία έρχεται αντιμέτωπη με επίκτητες και ξένες στην ουσία της τέχνης διαφοροποιήσεις και συμπεριφορές, τα έργα της Τουλιάτου αναπτερώνουν το ηθικό μας χάρη στην πολυεδρικά εννοημένη αυθεντικότητά τους και το αισιόδοξο μήνυμα: ότι η αυθεντική ροπή και έκφραση στην τέχνη δεν είναι δυνατό να υπερσκελιστεί από οιανδήποτε ξένη και ασυμβίβαστη με την τέχνη αντιμετώπιση.
Η ιδιοκτήτρια της γκαλερί, ιστορικός τέχνης και επιμελήτρια της έκθεσης, Αλέξια Κ. Σερέζη, γράφει για την καλλιτέχνιδα: “Η Κερασία Τουλιάτου αναδεικνύεται μέσα από τα έργα που παρουσιάζει στην έκθεσή της σε υψηλής ποιότητας λειτουργό της ακουαρέλας. Με άνεση και με σίγουρη γραφή, μέσα από τις υδαρείς εντυπώσεις που συνήθως υποβάλλει η γνήσια, η ελεύθερη υδατογραφία, πετυχαίνει υποβλητικά αποτελέσματα, που έχουν την αμεσότητα του γνήσιου και την πειστικότητα του αυθεντικού. Έτσι, όπως συνδέει ζωγραφικά τα γήινα με τους ουρανούς και τις συννεφιές, με σιγουριά και αδρή προσέγγιση, ενώ δεν χάνεται η εικόνα, πετυχαίνει ένα σύγχρονο, μοντέρνο αποτέλεσμα, που υποβάλλει περισσότερα απ’ όσα εικονίζονται. Ένας πράγματι εντυπωσιακός συνδυασμός. Συχνά, μέσα στην ελλειπτική πινελιά της, που αναδεικνύει ωστόσο τόσες λεπτομέρειες, εντάσσει γυναικείες μορφές γεμάτες χάρη και ποίηση. Το τοπίο έρχεται κατά κάποιο τρόπο να προσωποποιηθεί με την ανθρώπινη παρουσία. Τεχνική, ευαισθησία και αποτέλεσμα σ’ ένα σύνολο που γοητεύει.”
WHO IS WHO
Η ζωγράφος γεννήθηκε στην Αθήνα. Στην εικαστική της παιδεία περιλαμβάνεται και η μύησή της από τη Βασιλεία Παπαγεωργοπούλου στη φορητή εικόνα και στο φρέσκο της Βυζαντινής Τέχνης την οποίαν και δίδαξε σε εικαστικά εργαστήρια (2000-2013). Φιλοτέχνησε εικόνες για ναούς και ιδιώτες. Πραγματοποίησε ως τώρα δώδεκα ατομικές εκθέσεις και πήρε μέρος σε ομαδικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Για το έργο της έγραψαν ο κριτικός τέχνης Δημήτρης Χαρίτος (1996), η ιστορικός τέχνης Ντόρα Ηλιοπούλου-Ρογκάν (2000), οι κριτικοί και ιστορικοί τέχνης ‘Ηρα Παπαποστόλου και ‘Εφη Παπαευθυμίου (2014), ο συγγραφέας Λευτέρης Καλοσπύρος (2015) κ.ά.
Η Klavdia ερμηνεύει την Asteromáta στη σκηνή της Eurovision 2025 Alma Bengtsson/ EBU
Ο Β’ Ημιτελικός της Eurovision 2025 προκάλεσε αίσθηση, με εμφανίσεις που ξεχώρισαν για τη μουσική τους ποιότητα και τη σκηνική τους παρουσία. Από νωρίς είχε δημιουργηθεί προσδοκία για αρκετές συμμετοχές, οι οποίες επιβεβαίωσαν τις φήμες και κέρδισαν το κοινό με τις ερμηνείες και την αισθητική τους.
Η Ελλάδα με την Κλαυδία και το τραγούδι «Αστερομάτα» καθήλωσε το κοινό, παρουσιάζοντας μια δυναμική εμφάνιση γεμάτη συναίσθημα, εικόνες και εσωτερικότητα. Η εμφάνιση της Κλαυδίας, λιτή αλλά φορτισμένη, ανέδειξε τη δύναμη του τραγουδιού και επιβεβαίωσε τη δυναμική της ελληνικής συμμετοχής στον φετινό διαγωνισμό.
Οι 10 χώρες που προκρίνονται στον τελικό από τον δεύτερο ημιτελικό της Eurovision 2025
1. Λιθουανία – Katarsis – Tavo akys
2. Ισραήλ – Γιουβάλ Ραφαέλ – New Day Will Rise
3. Αρμενία – Parg – Survivor
4. Δανία – Sissal – Hallucination
5. Αυστρία – JJ – Wasted Love
6. Λουξεμβούργο – Λόρα Θορν – La poupée monte le son
7. Φινλανδία – Έρικα Βίκμαν – Ich komme
8. Λετονία – Tautumeitas – Bur man laimi
9. Μάλτα – Μιριάνα Κόντε – Serving
10. Ελλάδα – Κλαυδία – Αστερομάτα
Η Klavdia «μαγεύει» με την «Αστερομάτα», ένα ιδιαίτερο τραγούδι με έντονο ελληνικό στοιχείο και παγκόσμιο έρεισμα, που επιλέχθηκε μέσα από τον εθνικό τελικό για να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στον 69ο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision κατακτώντας την πρώτη θέση.
Στο «Αστερομάτα», που κυκλοφορεί από την Arcade Music και την Panik Records στις streaming υπηρεσίες, η Klavdia «ντύνει» με την αιθέρια και σαγηνευτική φωνή της ένα μοντέρνο και με πλούσια ethnic στοιχεία τραγούδι και ελληνικό στίχο.
Από την πρώτη στιγμή της παρουσίασής του, το «Αστερομάτα» κέρδισε τις εντυπώσεις εντός και εκτός Ελλάδας, ενώ εκτοξεύτηκε στο no1 των γενικών τάσεων του YouTube όπου και παραμένει επί σειρά ημερών, ενώ ξεπέρασε το 1 εκατομμύριο views μέσα σε μόνο λίγες ημέρες και έχει συγκεντρώσει δεκάδες αποθεωτικά σχόλια.
Το κομμάτι που εκπροσωπεί φέτος την Ελλάδα στη Eurovision είναι μια δημιουργία σε σύνθεση των Arcade και της Klavdia και στίχους των Arcade. Creative director της ελληνικής συμμετοχής είναι ο Φωκάς Ευαγγελινός. Τη δημιουργική ομάδα της σκηνικής εμφάνισης συνθέτουν οι: Χρήστος Μαγκανάς (video artist), Deux Hommes (fashion designer), Γιάννης Μουρίκης (set designer), Γιώργος Τέλλoς (light designer). Την Klavdia πλαισιώνει στη σκηνή η Χριστίνα Καλιακάτσου. Συνεργάτης του Φωκά Ευαγγελινού είναι ο Χρήστος Νικολάου.
Make-up artists & Hair styling: Δημήτρης Πινίρος, Θάνος Λιατίφης (The Men Artists). Stylist: Τέσσυ Κομμένη. Vocal coach: Μάχη Νιλ.
15. Δροσιά Τσέρη, the rocks with their visitors II, 2025, Υδατοχρώματα με Κάρβουνο σε Χαρτί, 24 Χ 32 εκ.
Συνεχίζοντας την συνεργασία του με την Γκαλερί Δεσμός στο Παρίσι, που ανήκει στο ιστορικό Βιβλιοπωλείο, από όπου πέρασε όλη η Ελληνική και όχι μόνο διανόηση τις δεκαετίες ’60, ‘70 & ’80, οργανώνει τον Μάϊο του 2025 την ομαδική έκθεση “Tea Time II-Paris’’. Το πρώτο μέρος της οποίας παρουσιάστηκε στο χώρο του στην Αθήνα τον Νοέμβριο 2024, και τώρα ταξιδεύει στο Παρίσι, εμπλουτισμένη με νέους καλλιτέχνες, οι περισσότεροι από τους οποίους συμμετείχαν στο Workshop – Εισαγωγή στις Πρακτικές της Σύγχρονης.
Στην ομαδική έκθεση “Tea Time II-Paris’’, συμμετέχουν 25 Έλληνες καλλιτέχνες που ασχολούνται με διαφορετικά εικαστικά μέσα όπως: Ζωγραφική, Σχέδιο, Ψηφιακές Εκτυπώσεις, Φωτογραφία και Έργα με Νήματα και συνθέτουν το δικό τους αφήγημα με έργα που συντίθεται από: εικόνες, μνήμες, όνειρα, επιθυμίες, χρώματα, που απορρέουν από την λογοτεχνία, την ποίηση, την επιστημονική φαντασία, αλλά και την παιδική φαντασία. Σε μία εποχή που η δυστοπία κυριαρχεί σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας, η τέχνη λειτουργεί ως αντίδοτο στην ζοφερή πραγματικότητα.
8. Αλέξανδρος Μαγκανιώτης, Athens in a Balloon, 2020, Ψηφιακή εκτύπωση σε χαρτί, 40 Χ 50 εκ
Γκαλερί ΔΕΣΜΟΣ στο Παρίσι
14 Rue Vandamme, Παρίσι 75014
Τηλ: +33 1 43 20 84 04
Επιμέλεια: Έφη Μιχάλαρου
Κριτικός Τέχνης & Επιμελήτρια Εκθέσεων
Ταμίας του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Τέχνης (ΑICA HELLAS)
*Εγκαίνια: Δευτέρα 19/5/2025, 18:00-21:00
Διάρκεια Έκθεσης: 19-29/5/25 Ωράριο: Δευτ.- Παρ. 12:00-19:00 Σαβ. 12:00-15:00
Κυρ. & Τρ. Κλειστά
2. Εύα Γεράκη 01, Future Forest, 2025, Λάδι σε Καμβά, 40Χ40 εκ.1. Νατάσα Αγγελάκη, Alice in Wonderland I, 2025, Κεραμικά, Διαστάσεις Μεταβλητές με μεγαλύτερο 30 εκ.
4. Μαρία Ζυγομαλά 03, Χωρίς Τίτλο, 2023, Ακρυλικά, Μαρκαδόροι και Γυψοταινία σε Καμβά, 4 τεμάχια διαστάσεις μεταβλητές, έκαστο 40 Χ 40 εκ.
5. Χαρά Θεοδώρου, No-one is watching me! IV,2019, Λάδι σε Καμβά, 30×30 εκ.
6. Μάγδα Καφετζοπούλου, Mon cher amour, 2020, Ακουαρέλα και σινική μελάνι σε βαμβακερό χαρτί, 30 Χ 40 εκ.
Το πρόσφατο μυθιστόρημα του Γιάννη Καλπούζου, «Ο Μεθυστής», άγγιξε βαθιά το αναγνωστικό κοινό, καταγράφοντας ρεκόρ πωλήσεων μέσα σε μόλις δύο μήνες. Ο καταξιωμένος συγγραφέας...
Η ιστοσελίδα μας χρησιμοποιεί Cookies τα οποία συνεισφέρουν ώστε να παρέχουμε καλύτερες υπηρεσίες. Συνεχίζοντας την περιήγηση, αποδέχεστε την χρήση των Cookies.ΑποδοχήΠολιτική απορρήτου
