Οι ταλαντούχοι κι ανήσυχοι άνθρωποι, συνήθως δοκιμάζουν τις δεξιότητές τους σε πολλά αντικείμενα μέχρι να καταλήξουν σε αυτό που τους εκφράζει ή τους καλύπτει περισσότερο από τα υπόλοιπα. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως στη διάρκεια της καριέρας της επιλογής τους δεν τυγχάνει να “λοξοδρομήσουν” επειδή κάτι άλλο τους έκλεισε το μάτι.
Γράφει η Λιάνα Ζωζά
Στην τέχνη, πιστεύω πως τα πάντα συναντιούνται και για το λόγο αυτό έχουμε μουσικούς, που ζωγραφίζουν εξαιρετικά, ζωγράφους που εικονογραφούν, συγγραφείς που γράφουν στίχους και ζωγραφίζουν και όλους τους πιθανούς συνδυασμούς που θα μπορούσε να κάνει ένα ευφάνταστο μυαλό.
Ανάμεσα σε πολλούς άλλους, αναφέρουμε το David Bowie, που είχε και μια άλλη σημαντική πλευρά, αυτή του ζωγράφου και γλύπτη, ενώ ο Freddie Mercury και ο Alan Rickman ήταν εξαιρετικοί γραφίστες. Ανάλογα, υπάρχουν και αρκετοί γνωστοί καλλιτέχνες που θα μπορούσαν να κάνουν καριέρα σαν επαγγελματίες εικονογράφοι.
Ο γνωστός John Lennon, των πασίγνωστων Beatles, έγινε διάσημος, περισσότερο για τη μουσική του και τον ακτιβισμό του για την παγκόσμια ειρήνη παρέα με τη σύντροφό του Yoko Ono και λιγότερο σαν εικαστικός καλλιτέχνης, ιδιότητα που μάλλον ήρθε στην επιφάνεια μετά τη δολοφονία του το 1980.
Αν και παρακολούθησε μαθήματα τέχνης στο Liverpool College of Art, παρέα με τον καλύτερο φίλο του και πρώτο μπασίστα των Beatles, Stuart Sutcliffe, ήταν περισσότερο απασχολημένος με την ανοδική πορεία του συγκροτήματος παρά με την τέχνη του. Αυτό βέβαια, δεν τον εμπόδισε να δημοσιεύσει δύο βιβλία, το “In His Own Write” και το
“A Spaniard in the Works”, τα οποία περιελάμβαναν ιστορίες, ποιήματα, cartoons και εικονογραφήσεις – μερικά από αυτά χρονολογούνταν από την παιδική του ηλικία.
Ο Lennon έκανε επίσης την εικονογράφηση του εξωφύλλου του album ” Walls and Bridges” χρησιμοποιώντας σχέδια που είχε δημιουργήσει μέχρι την ηλικία των 11 χρονών. Μετά το θάνατό του, δημοσιεύθηκε ένα βιβλίο με τα σχέδιά του, το “John Lennon: The Collected Artwork”, ενώ μια έκθεση των σχεδίων του περιοδεύει κάθε χρόνο σε διάφορα σημεία στη Αμερική.
Ο Kurt Vonnegut είναι γνωστός σαν ο συγγραφέας μερικών από τα πιο ευφάνταστα βιβλία της φανταστικής λογοτεχνίας, όπως τα Player Piano, Welcome to the Monkey House και αρκετά ακόμη. Είναι όμως λιγότερο γνωστό, πως ο συγγραφέας είχε μια παράλληλη καριέρα στην τέχνη, ξεκινώντας ως εικονογράφος του δικού του έργου, χρησιμοποιώντας κυρίως μαρκαδοράκια για να δημιουργήσει τα σχέδια για κάποια από τα πιο γνωστά του μυθιστορήματα, όπως τα Slaughterhouse 5 και Breakfast of Champions. Δεν έμεινε, όμως μόνο στην εικονογράφηση των βιβλίων του, αλλά προχώρησε και στην έκθεση των σχεδίων του σε όλο των κόσμο, ενώ δημιούργησε και το εξώφυλλο ενός album για το ροκ συγκρότημα Phish.
Επτά χρόνια μετά το θάνατο του, η κόρη του Nanette Vonnegut συγκέντρωσε τα σχέδια του σε έναν μεγάλο τόμο και τα εξέδωσε. Ο ιδιοκτήτης της γκαλερί Margo Fielden, μετά την έκδοση του βιβλίου δήλωσε στους New York Times: “Ο κύριος Vonnegut φαντάστηκε τον εαυτό του σαν καλλιτέχνη, αλλά έπρεπε να εργαστεί σαν συγγραφέας για να βγάλει τα προς το ζην”.
O Terry Gilliam των Monty Python ήταν τόσο μεγάλος θαυμαστής του περιοδικού Mad που από το κολλέγιο ακόμη δημιούργησε τη δική του εκδοχή. Η έκδοση ονομάστηκε Fang και περιείχε κόμικς και εικονογραφήσεις από τον ίδιο τον Gilliam. Μετά την αποφοίτησή του, έγινε δεκτός στο περιοδικό Kurtzman’s Help! στη Νέα Υόρκη, όπου θα δημιουργούσε φωτογραφικές ιστορίες και κόμικς.
Κατά τη διάρκεια μιας φωτογράφισης για το περιοδικό, ο Gilliam συνεργάστηκε με τον Βρετανό ηθοποιό John Cleese και όταν στη συνέχεια το περιοδικό έκλεισε και επέστρεψε στην Αγγλία, ξανασυναντήθηκαν και έγινε μέλος των Monty Python και υπεύθυνος για τα κινούμενα σχέδια στο Flying Circus.
Ο Ian Dury,με το συγκρότημά του The Blockheads συνάντησε τεράστια επιτυχία στις δεκαετίες του ’70 και του ’80. Αν και δούλεψε σκληρά για την επιτυχία, πριν να εδραιωθεί στο μουσικό στερέωμα, ήταν ένας ταλαντούχος επαγγελματίας εικονογράφος.
Έκανε σπουδές στο Royal College of Art με δάσκαλο τον γνωστό ποπ καλλιτέχνη Peter Blake. Ο ίδιος στη συνέχεια δίδασκε εικονογράφηση σε κολέγια του Λονδίνου, ενώ παράλληλα εργαζόταν και σαν ανεξάρτητος εικονογράφος, με έναν από τους βασικούς πελάτες του να είναι οι The Sunday Times. Τελικά, τον κέρδισε η μουσική, αλλά θα μπορούσε να έχει επιλέξει και την εικονογράφηση. Με έντονη την αίσθηση του χιούμορ, όπως στους περισσότερους δημιουργικούς ανθρώπους, όταν έγραψε “There Ain’t Half Been Some Clever Bastards”, θα μπορούσε να μιλάει για τον εαυτό του.
Ο τραγουδιστής των Radiohead, Thom Yorke, σπούδασε Καλές Τέχνες και Αγγλικά στο Πανεπιστήμιο του Exeter και ήταν ένας από τους πρώτους που υιοθέτησαν το σχεδιασμό μέσω υπολογιστή. Βασιζόμενη σίγουρα σε αυτές τις δεξιότητές του, η μπάντα του κατάφερε από το να μπορεί να διαχειρίζεται τους δικούς της ιστoτόπους, μέχρι να δημιουργεί τα εικαστικά και τη συσκευασία για την απαιτητική επικοινωνία της μουσικής τους.
Τελευταίο, αφήσαμε τον Pierce Brosnan που έγινε διάσημος σαν ο τέταρτος καλύτερος James Bond και καταλαβαίνουμε πως η ηθοποιία κέρδισε έναντι της εικονογράφισης.
Ο γνωστός ηθοποιός ξεκίνησε, να σπουδάζει σχέδιο στο St. Martins και να εργάζεται σαν ανεξάρτητος εικονογράφος. Ένα εργαστήριο πάνω στο τσίρκο, τον έκανε να στρέψει το ενδιαφέρον του στην performance, που πίστεψε πως ήταν το δυνατό του σημείο. Επέστρεψε στο St. Martin, τρία χρόνια αργότερα, αλλά αυτή τη φορά για να σπουδάσει ηθοποιία.
