Αλέξανδρος Ζουριδάκης: “H κοινωνία μας έχει ως ύψιστη αρετή την κανονικότητα, μεγάλη μάστιγα αυτή η κανονικότητα!”

Ο Αλέξανδρος Ζουριδάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1984 και είναι απόφοιτος της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης “Μοντέρνοι Καιροί”. Εργάζεται στο θέατρο από το 2008 κι έχει συμμετάσχει στην ταινία “1968” του Τάσου Μπουλμέτη, καθώς και σε ταινίες μικρού μήκους.

Τηλεοπτικά συμμετείχε στη σειρά “Οι Άσφαιροι” και σε κάποιες τηλεοπτικές διαφημίσεις. Έχει επίσης ασχοληθεί με τη σκηνοθεσία θεατρικών παραστάσεων. Φέτος, εκτός των άλλων, τον συναντάμε στη θεατρική παράσταση “550” σε κείμενο και σκηνοθεσία Σταμάτη Πακάκη στο Faust.

Βρεθήκαμε μαζί του και μιλήσαμε για την παράσταση, για το ρόλο που ενσαρκώνει, για τη διαφορετικότητα, το queer theater και άλλα πολλά…

Συνέντευξη στην Αλεξία Λυμπέρη

– Φέτος, εκτός των άλλων, σας συναντάμε στην παράσταση “550” σε κείμενο και σκηνοθεσία Σταμάτη Πακάκη στο Faust. Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για την παράσταση αυτή;

-Το 550 είναι το λεωφορείο το οποίο συνδέει το Παλαιό Φάληρο με την Κηφισιά διατρέχοντας, ουσιαστικά, όλη την Αθήνα. Ένα λεωφορείο το οποίο παίρνει καθημερινά εκατοντάδες κόσμου και στο οποίο μπορείς να συναντήσεις κάθε είδους άνθρωπο.

Με απλά λόγια αποτελεί το ιδανικό μέρος για παρατήρηση και βυθοσκόπηση στα χαρακτηριστικά και στις συμπεριφορές της κοινωνίας μας. Στα καθ’ ημάς, όμως, το 550 είναι η παράσταση την οποία εμπνεύστηκε και δημιούργησε ο Σταμάτης Πακάκης.

Στην παράσταση θίγονται ζητήματα όπως ο ρατσισμός, η ξενοφοβία, η ενδοοικογενειακή βία, η ομοφοβία, τα ναρκωτικά, το aids και ο φασισμός.

– Στην παράσταση αυτή υποδύεστε τον Αντώνη τον παρενδυτικό. Θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας πως προσεγγίσατε ερμηνευτικά αυτό το χαρακτήρα;

-Με αλήθεια, κατανόηση, σεβασμό και αγάπη.

Ο Αντώνης είναι ομοφυλόφιλος και το έχει κρατήσει κρυφό από όλους. Υποκύπτει στις πιέσεις της οικογένειας και του κοινωνικού του περίγυρου, φορά τη μάσκα του straight, παντρεύεται και κάνει οικογένεια. Όμως κάποια στιγμή συνειδητοποιεί πως δεν μπορεί άλλο να υποκρίνεται και αποφασίζει να ζήσει τη ζωή του όπως θέλει, ή τουλάχιστον ένα κομμάτι αυτής. Αποφασίζει δηλαδή να κάνει μια καινούργια αρχή. Κι αυτό είναι ένα στοιχείο που μου αρέσει πολύ στον Αντώνη.

Έχει το θάρρος, ενώ η ζωή του θεωρητικά έχει μπει σε συγκεκριμένη πορεία, να αλλάξει διαδρομή και να αποδεχτεί αυτό που είναι. Όλοι μας κάποια στιγμή, θέλοντας και μη, πιεζόμαστε να υποκύψουμε σε κοινωνικές συμβάσεις που μπορεί να αφορούν την επιλογή συντρόφου, την επιλογή δουλειάς, τον τρόπο ζωής ή τις θρησκευτικές πεποιθήσεις.

Το σημαντικό είναι να είμαστε σε επαφή με αυτό που πραγματικά μας εκφράζει και να μην ξεχνάμε ότι δικαιούμαστε να έχουμε την ελευθερία των επιλογών μας.

– Πιστεύετε πως η κοινωνία μας αποδέχεται τη διαφορετικότητα κάποιων ανθρώπων; Διαφορετικότητα ως προς την κουλτούρα, το φύλο, την εθνικότητα, τη θρησκεία

-Ζούμε σε μια κοινωνία που δεν είναι ανεκτική στη διαφορετικότητα. Δυστυχώς. Από το «αθώο» πείραγμα στο πλαίσιο ενός χαβαλέ μέχρι ακραία φαινόμενα, όπως η δολοφονία ανθρώπων.

Αναφέρομαι φυσικά στη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου. Με τον Ζακ ήμασταν για λίγο συμμαθητές στη δραματική σχολή. Από την πρώτη στιγμή όμως που ακούσαμε τι έγινε, όσοι τον ξέραμε έστω και λίγο ήμασταν σίγουροι πως δεν είχε μπει για να κλέψει.

Το παιδί αυτό δεν μπορούσε να πειράξει μυρμήγκι… ήταν όμως διαφορετικός! Και ζητούσε έντονα να έχει το δικαίωμα στη διαφορετικότητα του. Καταπώς φαίνεται όμως η κοινωνία μας έχει ως ύψιστη αρετή την κανονικότητα… μεγάλη μάστιγα αυτή η κανονικότητα!

Από την παράσταση “550” στο Faust

– Το queer theater ξεκίνησε να εκφράζεται, πρωτίστως, ως ένα αντεπιχείρημα σε κάθε κοινωνική κατασκευή του “φυσιολογικού” και κατέληξε συχνά να ταυτίζεται, στις μέρες μας, με το gay theater.

Θα θέλατε να μας μιλήσετε για το queer theater και για τα στοιχεία που το διαφοροποιούν από το gay theater;

-Το είπατε και μόνη σας. Το queer theater περικλείει θέματα γενικότερα σε σχέση με τις έννοιες της διαφορετικότητας, της ταυτότητας φύλου και της ελευθερίας του προσδιορισμού. Το gay theater είναι ένας από τους θεματικούς άξονες του queer.

– Εκτός από την υποκριτική, έχετε ασχοληθεί και με τη σκηνοθεσία. Προτιμάτε το ρόλο του ηθοποιού επί σκηνής ή το ρόλο του σκηνοθέτη κάτω από τη σκηνή;

-Προτιμώ ξεκάθαρα το ρόλο του ηθοποιού. Με ενδιαφέρει πιο πολύ να ερμηνεύω. Όλη η διαδικασία της προσέγγισης ενός ρόλου, της δημιουργίας ενός αληθινού ανθρώπου και φυσικά η επικοινωνία στη σκηνή με τους παρτενέρ και τους θεατές είναι στιγμές που θέλω να βιώνω ως ηθοποιός.

– Πιστεύετε ότι η οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα μας από το 2009, έφερε τους ανθρώπους πιο κοντά ή τους αποξένωσε στην προσπάθειά τους να επιβιώσουν;

-Δεν είναι εύκολο να σας απαντήσω. Ο καθένας μας αντέδρασε διαφορετικά. Είδαμε κόσμο να δείχνει αλληλεγγύη έμπρακτα και άλλους να κλείνονται στο καβούκι τους. Σίγουρα πάντως επαναπροσδιορίσαμε πράγματα. Είμαστε όμως λαός με αρκετά ασθενή μνήμη.

Το θέμα είναι τι καταλάβαμε από την ταλαιπωρία τόσων χρόνων και κατά πόσο είμαστε αποφασισμένοι να αλλάξουμε νοοτροπίες του παρελθόντος.

– Εάν δεν είχατε ασχοληθεί με το θέατρο, θα μπορούσατε να δείτε τον εαυτό σας σε κάποιο άλλο επαγγελματικό κλάδο;

-Πιθανόν αλλά θα καταπιεζόμουν. Στο θέατρο και στην υποκριτική γενικά νιώθω στο φυσικό μου χώρο, σαν το ψάρι μέσα στο νερό.

– Κι όταν κάποια στιγμή, τα φώτα της σκηνής σβήσουν… πως φαντάζεστε τον εαυτό σας;

-Όπως και πριν σβήσουν τα φώτα της σκηνής. Να είμαι ευτυχισμένος, υγιής και με ανθρώπους που αγαπώ και μ αγαπάνε δίπλα μου. Χρειάζεται κάτι άλλο?

– Μελλοντικά, τι άλλο να περιμένουμε από εσάς;

-Αυτή την περίοδο εκτός από το 550, είμαι σε άλλες 2 παραστάσεις, στο Stamboul Train στο Τρένο στο Ρουφ σε σκηνοθεσία Τατιάνας Λύγαρη και στο Δάχτυλο στο μέλι στο θέατρο Eliart σε σκηνοθεσία Χρήστου Ευθυμίου. Αποτελώ επίσης μέλος της εταιρείας StoryPlay του Νίκου Ορφανού και φυσικά υπάρχουν αρκετά σχέδια για μετά αλλά δεν είναι ακόμη ανακοινώσιμα.

Σας ευχαριστώ για την όμορφη συνέντευξη!

info παράστασης

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Κάθε Τετάρτη στις 20:30, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων

Διάρκεια παράστασης: 80 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων:

Κανονικό:12€

Μειωμένο (φοιτητές – άνεργοι – ατέλειες):10€

Ομαδικό (από 8 άτομα και άνω): 10€

Δέκα θέσεις σε ειδική τιμή: 8€

Κρατήσεις θέσεων:

Τηλ θεάτρου: 210 3234095

Official Facebook Page του Σταμάτη Πακάκη: https://www.facebook.com/StamatisPak/

**Την άποψή μας για την παράσταση, θα την βρείτε ΕΔΩ

Share this
Tags
Alexia Lymperi
Alexia Lymperi
Η Αλεξία αγαπά το θέατρο. Σπουδάζει στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα executive MBA in financial planning του πανεπιστημίου Πελοποννήσου και κατέχει μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στην Επικοινωνία από το Donau University Krems, καθώς και πτυχίο Μάρκετινγκ και Επικοινωνίας από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Οι εννοιολογικοί περίπατοι της τέχνης του Richard Long

Γράφει ο Κώστας Ευαγγελάτος, Ζωγράφος. λογοτέχνης, θεωρητικός της τέχνης Ο Richard Long γεννήθηκε στο Μπρίστολ της Αγγλίας το 1945. Σπούδασε από το 1962-1965 στο West of England...

Η απαράμιλλη γλυπτική της παραβατικής ζωής του Τσελίνι

Γράφει ο Κώστας Ευαγγελάτος, Ζωγράφος. λογοτέχνης, θεωρητικός της τέχνης O Μπενβενούτο Τσελίνι / Benvenuto Cellini, γεννήθηκε το 1500 στη Φλωρεντία. Καλλιτέχνης αργυροχρυσοχόος, γλύπτης, ζωγράφος, σχεδιαστής, στρατιώτης, μουσικός,...

Η Κύπρος του Βασίλη Καρακατσάνη 

Συνέντευξη στη Ζέτα Τζιώτη  Ο καταξιωμένος εικαστικός Βασίλης Καρακατσάνης για άλλη μια φορά «προσγειώνεται» στην Κύπρο και παρουσιάζει τη νέα του δουλειά με τίτλο  «ΤΙΤΑΝΙΑ»...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

More like this