Ο θίασος “Αντάμα” πρόκειται για μία καθαρά γυναικεία υπόθεση. Δημιουργήθηκε για τις ανάγκες της παράστασης «Γυναίκες» της Γ.Καζαντζάκη, που συνεχίζει και φέτος για δεύτερη χρονιά με επιτυχία στο Θέατρο «Βαφείο-Καραλής», σε σκηνοθεσία Πέρη Μιχαηλίδη.
Γράφει η Αλεξία Λυμπέρη
-Μιλήστε μας για το θίασο «Αντάμα». Πότε και πώς δημιουργήθηκε; Είναι η πρώτη θεατρική δουλειά του θιάσου;
Δήμητρα Μπάσιου: Ο θίασος “Αντάμα” δημιουργήθηκε πριν από ένα χρόνο από τις Βιβή Τάγαρη, Κατερίνα Σούλη και Δώρα Χάγιου. Τρείς γυναίκες που μερίμνησαν προκειμένου η πρώτη θεατρική δουλειά να είναι όσον το δυνατόν καλύτερη.
Βιβή Ταγάρη: Ο θίασος “Αντάμα” δημιουργήθηκε από τρεις νέες ηθοποιούς, που σπουδάζαμε μαζί και διευρύνθηκε με τη συμμετοχή ακόμα δύο ηθοποιών και μιας μουσικού. Η παράσταση “Γυναίκες” είναι η πρώτη δουλειά του θιάσου.
Κατερίνα Σούλη: Ως συμφοιτήτριες στη σχολή, οι κοινές αναζητήσεις, η δίψα και η όρεξη μας ώθησαν να κάνουμε το βήμα αυτό. Νιώθουμε τυχερές που συναντήσαμε αξιόλογους συνεργάτες, με ταλέντο, ενθουσιασμό που μας συμπλήρωσαν και μας βοήθησαν στην πρώτη μας αυτή δουλειά.
Βασιλική Σαραντοπούλου: Γνωρίστηκα με τις ιδρύτριες του θιάσου, όταν με κάλεσε ο Πέρης Μιχαηλίδης να παίξω την Καίτη. Θαύμασα το θάρρος, αλλά και τη θέληση, αυτών των ιδρυτριών να δημιουργήσουν μια παράσταση, αναλαμβάνοντας οι ίδιες τα έξοδα της παραγωγής, και χωρίς κάποια ανάλογη εμπειρία. Ένιωσα ότι κάτι όμορφο και σπάνιο συμβαίνει εδώ και αποφάσισα να το στηρίξω, όχι μόνο ως ηθοποιός, αλλά και ως μέλος του θιάσου.
Νάντια Δαλκυριάδου: Εγώ είμαι νέο μέλος του θιάσου, καθώς αντικαθιστώ τη Δώρα Χάγιου.
-Η γυναικεία ομάδα, ο «Θίασος Αντάμα», θα μπορούσε να ανεβάσει και έργα με αντρικούς ρόλους;
Δήμητρα Μπάσιου: Θεωρώ πως θα είχε ενδιαφέρον να δούμε και αντρικούς ρόλους στο θίασο “Αντάμα”.
Βιβή Ταγάρη: Η σύνθεση του θιάσου διαμορφώθηκε για τις ανάγκες της παράστασης “Γυναίκες” και θα μπορούσε να αλλάξει, να διευρυνθεί και με άντρες ηθοποιούς, για το ανέβασμα μιας άλλης παράστασης.
Κατερίνα Σούλη: Και φυσικά, γιατί όχι άλλωστε; Αρκεί να μας κεντρίσει το ενδιαφέρον κάποιο έργο που θα απαιτεί κάτι ανάλογο. Το ζήτημα είναι να υπάρχει πάντα καλλιτεχνική και δημιουργική δράση.
Βασιλική Σαραντοπούλου: Γιατί όχι;
Νάντια Δαλκυριάδου: Ναι, γιατί όχι; Δεν είναι μια κλειστή ομάδα που αποκλείει τους άντρες και τα αντρικά έργα. Κάτι τέτοιο θα ήταν και άγονο, στείρο και κατά τη γνώμη μου, μετά από ένα διάστημα, δεν θα είχε να πει κάτι καινούριο.
-Πόσο δύσκολο είναι να λειτουργείτε ομαδικά; Υπάρχουν δημιουργικές συγκρούσεις εντός της ομάδας;
Δήμητρα Μπάσιου: Είναι πολύ εύκολο να λειτουργήσει κανείς ομαδικά στο συγκεκριμένο θίασο. Υπάρχει ευγενής άμιλλα, αγάπη, όρεξη για δουλειά και μία κοινή επιθυμία για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Το οποίο στο θέατρο, που είναι κατεξοχήν ομαδική δουλειά, μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω την ενότητας, της σύμπραξης και της καλής διάθεσης.
Βιβή Ταγάρη: Η καλλιτεχνική, αλλά και προσωπική εκτίμηση που υπάρχει μεταξύ των μελών του θιάσου εξασφαλίζει, τόσο την ομαδική λειτουργία του, όσο και την ειλικρινή επικοινωνία μεταξύ μας.
Κατερίνα Σούλη: Όταν δημιουργείς κάτι δικό σου έχεις την πολυτέλεια να διαλέγεις τους ανθρώπους που θα είναι δίπλα σου. Με τις υπόλοιπες “γυναίκες” έχουμε μια άριστη συνεργασία, υπάρχει αλληλοσεβασμός και εκτίμηση. Θεωρώ πως στην δουλειά αυτή το δύσκολο είναι να μην λειτουργεί κανείς ομαδικά!
Βασιλική Σαραντοπούλου: Νομίζω ότι το θέατρο είναι μια καθαρά συλλογική υπόθεση και η επιτυχία μιας δουλειάς εξαρτάται από το αίσθημα ομαδικότητας όσων συμμετέχουν. Είναι για μένα ένα απαραίτητο συστατικό να νοιάζεσαι τον άλλον και να λειτουργείς ως μέλος μιας ομάδας. Συνυπάρχουμε στο Θίασο “Αντάμα” αβίαστα και φυσικά…
Νάντια Δαλκυριάδου: Ως νέο μέλος και νεοεισαχθείσα στην ομάδα, δεν αντιμετώπισα κανένα πρόβλημα, ούτε με την ομαδικότητα ούτε με την συνεννόηση μεταξύ μας. Είμαστε όλες επαγγελματίες, μας αρέσει η δουλειά μας και την κάνουμε με εντιμότητα. Οι συγκρούσεις , δημιουργικές ή μη, είναι μέρος κάθε δουλειάς που έχει να κάνει με ανθρώπους και όχι με μηχανήματα.
-Αν κάποιο μέλος της ομάδας αποφάσιζε να συνεχίσει την πορεία του στο χώρο ατομικά, θα προσαρμοζόσαστε στην απώλεια αυτή;
Δήμητρα Μπάσιου: Κάθε μέλος το οποίο θα ήθελε να χαράξει μια διαφορετική πορεία έχει δικαίωμα να το κάνει, εάν θεωρεί πως καλλιτεχνικά χρειάζεται και κάτι άλλο να δοκιμάσει.
Βιβή Ταγάρη: Οι συνθήκες με τις οποίες εργάζεται ένας ηθοποιός -και γενικά ένας καλλιτέχνης- σήμερα, μπορεί να τον αναγκάσουν να ακολουθήσει διαφορετική πορεία στη ζωή του, ακόμα και από αυτή που ο ίδιος σχεδίαζε. Είναι όλα πιθανά και εμείς προετοιμασμένες για οποιαδήποτε προσαρμογή.
Κατερίνα Σούλη: Κανένα μέλος δεν είναι “φυλακισμένο”. Η εξέλιξη και οι αλλαγές είναι πάντα καλοδεχούμενες. Εξάλλου οι περισσότερες από εμάς έχουν ήδη δράση και πέραν του θιάσου.
Βασιλική Σαραντοπούλου: Όλες κινούμαστε στο χώρο και ατομικά ήδη, νομίζω είναι ανέφικτο να γίνει αλλιώς, ειδικά σήμερα.
Νάντια Δαλκυριάδου: Ναι, βέβαια. Είναι αυτονόητο αυτό.
-Πρώτη φορά βλέπουμε να παρουσιάζεται στη σκηνή το έργο της Γαλάτειας Καζαντζάκη “Γυναίκες”. Πώς προέκυψε αυτή η ιδέα; Υπήρξαν δυσκολίες κατά την υλοποίησή της;
Δήμητρα Μπάσιου: Οι ιδρύτριες του θιάσου θέλησαν να ανεβάσουν ένα θεατρικό έργο το οποίο δεν είχε παιχτεί ξανά στο θέατρο. Έτσι μέσα από μία σχετική έρευνα κατέληξαν σε αυτό το κείμενο, το οποίο αν και γραμμένο το 1930 έχει πολλά να πει για τη σημερινή εποχή. Ο λόγος της συγγραφέως ουσιαστικός και διαχρονικός αγγίζει και προβληματίζει τους ανθρώπους του σήμερα.
Βιβή Ταγάρη: Όταν ανακαλύψαμε τη συγκεκριμένη νουβέλα σκεφτήκαμε πως το έργο αυτό, όπως και γενικά ο λόγος της Γαλάτειας Καζαντζάκη, είναι χρήσιμο να ακουστεί. Η μεταφορά του συγκεκριμένου έργου στη θεατρική σκηνή, δεν ήταν εύκολη υπόθεση, αλλά το να πετύχουμε η συγγραφέας αυτή να μην μένει άλλο στο περιθώριο, μας πείσμωσε, ώστε να ξεπεράσουμε τις όποιες δυσκολίες.
Κατερίνα Σούλη: Η Γ. Καζαντζάκη είναι μία από τις πρώτες γυναίκες της νεοελληνικής γραφής, ένα ανήσυχο πνεύμα, με κοινωνική και πολιτική δράση σε καιρούς δύσκολους για το γυναικείο φύλλο. Μας εντυπωσίασε η αμεσότητα του γραπτού της λόγου, η διεισδυτική της ματιά στην ανθρώπινη ψυχή, στις ανθρώπινες σχέσεις και συμπεριφορές, ο κοινωνικός προβληματισμός που υπάρχει στο κείμενο… μας άγγιξαν και μας ώθησαν να ανεβάσουμε το έργο της στη σκηνή.
Βασιλική Σαραντοπούλου: Το υπέροχο με τη Γαλάτεια Καζαντζάκη είναι ότι μπαίνει σε όλες τις θέσεις των ηρωίδων που γράφει, σχεδόν άκριτα. Τις παρουσιάζει όλες με γλαφυρότητα, τις δικαιολογεί, αλλά παράλληλα προτάσσει την αναγκαιότητα συλλογικής δράσης, κάτι που είναι σήμερα επίκαιρο όσο ποτέ. Ένας τέτοιος λόγος αξίζει να ακουστεί… αφορά και συγκινεί τόσο πολύ και το κοινό. Ως προς τις δυσκολίες, είναι καθαρά πρακτικές και βέβαια οικονομικές.
Νάντια Δαλκυριάδου: Συμφωνώ απόλυτα με τις συναδέλφους.
-Ταυτίζεστε με τις ηρωίδες που υποδύεστε;
Δήμητρα Μπάσιου: Κάθε φορά που ένας ηθοποιός καλείται να φέρει εις πέρας έναν ρόλο ψάχνει να βρει τα κοινά στοιχεία του με αυτόν, να κατανοήσει τη ψυχοσύνθεση του ήρωα και σίγουρα θα προσδώσει μερικά στοιχεία του εαυτού του σε αυτόν. Σίγουρα λοιπόν ταυτίζεται εν μέρει ο ηθοποιός με τον ρόλο του, όμως είναι καλό να μπορεί ταυτόχρονα να διαχωρίσει τον εαυτό του από αυτόν.
Βιβή Ταγάρη: Η ταύτιση είναι απαραίτητη, όπως το ίδιο απαραίτητη είναι κι η απόσταση από ένα ρόλο
Κατερίνα Σούλη: Η Φανή, η εύπορη της οικογενείας, εγωκεντρική και βολεμένη, με τον πλούσιο σύζυγο, ζει στο εξωτερικό. Αναζητά συνεχώς το κάτι παραπάνω αδιαφορώντας για τα αισθήματα και τις ανάγκες των ανθρώπων γύρω της. Τολμώ να πω ότι δεν μπορώ να βρω κοινά στοιχεία μαζί της, ίσως μόνο τη δίψα της για ταξίδια!
Βασιλική Σαραντοπούλου: Παίζω την Καίτη, ένα νεαρό πλάσμα, αθώο και με άγνοια λόγω μη εμπειρίας ζωής. Γίνεται “συνοδός” πλουσίων, ώστε να ξεφύγει από την οικονομική ανέχεια. Αυτή της η απόφαση, της στοιχίζει πολύ. Με συγκινεί προσωπικά αυτή η σχεδόν αφέλεια και εύθραυστη σιγουριά πως τα έχει όλα τακτοποιήσει, πως είναι απόλυτα σίγουρη, πως ξέρει ακριβώς τι πάει να κάνει. Με συγκινεί η δοτικότητα προς τις αδερφές της, η ανάγκη της να γίνει αποδεκτή μέσα από την προσφορά. Και βέβαια με αφορά πολύ η προσωπική της ήττα στη συνέχεια, όταν καταλαβαίνει ότι έχει κάνει τραγικά λάθος επιλογές ζωής.
Νάντια Δαλκυριάδου: Ναι, οι απόψεις μου ταυτίζονται σε πολλά σημεία με τις απόψεις της Νίνας και αυτό ομολογώ πως με βοήθησε πολύ.
-Πως αισθάνεστε μετά το τέλος κάθε παράστασης;
Δήμητρα Μπάσιου: Χαρά, ανακούφιση και ευτυχία που το κείμενο συγκίνησε, και ο κόσμος έφυγε έχοντας όπως μας λέει ,πάρει τροφή για σκέψη ή έχοντας λυτρωθεί βλέποντας κάτι δικό τους να αναβιώνει στη σκηνή.
Βιβή Ταγάρη: Γεμάτη και συγκινημένη.
Κατερίνα Σούλη: Συγκινημένη, λυτρωμένη, χαρούμενη, γεμάτη.
Βασιλική Σαραντοπούλου: Νιώθω χαρά και ικανοποίηση γιατί βλέπω στο χειροκρότημα και στα μάτια των θεατών πόσο το έργο τους αφορά και τους συγκινεί.
Νάντια Δαλκυριάδου: Χαρά, λύτρωση και κούραση!
-Πως προέκυψε η ιδέα η παράσταση να ντυθεί μουσικά με αρκοντεόν;
Δήμητρα Μπάσιου: Ήταν μία ιδέα του σκηνοθέτη μας, Πέρη Μιχαηλίδη, το έργο να ντυθεί με μουσική της εποχής.
Βιβή Ταγάρη: Ο ήχος του συγκεκριμένου οργάνου μπορεί να αποδώσει βαθιά συγκίνηση, αλλά και το κλίμα της εποχής
Κατερίνα Σούλη: Η ιδέα του σκηνοθέτη, μας ενθουσίασε όλες μας, ένα λαϊκό, παραδοσιακό όργανο ταιριάζει απόλυτα με το ύφος της παράστασης και ντύνει το κείμενο ιδανικά. Ο νοσταλγικός ήχος του σε μεταφέρει σε μιαν άλλη εποχή, αυτή του έργου.
Βασιλική Σαραντοπούλου: Η ευτυχία είναι ότι μπήκε στο δυναμικό της ομάδας η μουσικός και τραγουδίστρια Έλσα Στουρνάρα, η οποία συμμετείχε ενεργά στη δημιουργική διαδικασία και βέβαια είναι μαζί μας συνέχεια πάνω στη σκηνή, όχι μόνο με τη φωνή και το παίξιμό της, αλλά και με την παρουσία της, σαν ένα ακόμα πρόσωπο του έργου.
Νάντια Δαλκυριάδου: Προσωπικά θεωρώ ότι ήταν εξαιρετική η ιδέα αυτή του σκηνοθέτη.
-Τι άλλο να περιμένουμε στο μέλλον;
Δήμητρα Μπάσιου: Ελπίζουμε στο βραχυπρόθεσμο μέλλον σε μία μικρή περιοδεία σε κάποια μέρη της Ελλάδας με τις “Γυναίκες” μας, αλλά και στη συνέχιση της τόσο όμορφης συνεργασίας μας με τον θίασο “Αντάμα ”.
Βιβή Ταγάρη: Δεν έχουν καταλήξει ακόμα τα σχέδιά μας. Προς το παρόν απολαμβάνουμε την πορεία των παραστάσεων του συγκεκριμένου έργου, που βρίσκεται ακόμα στην όμορφη εξέλιξή της.
Κατερίνα Σούλη: Υπάρχουν ιδέες και όρεξη, τίποτα όμως ανακοινώσιμο. Προς το παρόν ας εστιάσουμε στις “Γυναίκες” μας.
Βασιλική Σαραντοπούλου: Προς το παρόν, νομίζω είμαστε όλες συγκεντρωμένες στο δεύτερο κύκλο των παραστάσεων στο Θέατρο Βαφείο. Παράλληλα σχεδιάζουμε να παρουσιάσουμε αργότερα την παράσταση και εκτός Αθηνών, όπως είχαμε κάνει τον περασμένο Μάιο στην Πάτρα σε συνεργασία με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ..
Νάντια Δαλκυριάδου: Είναι νωρίς ακόμη για να μιλήσουμε για το μέλλον νομίζω .. Προς το παρόν σας περιμένουμε στο Βαφείο , κάθε Δευτέρα και Τρίτη!
info παράστασης
Θέατρο Βαφείο – «Λάκης Καραλής»:
Αγίου Όρους 16 & Κωνσταντινουπόλεως 115, Βοτανικός (στάση μετρό: «Κεραμεικός»), τηλ.: 210 3425637
Διάρκεια: 75 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)
Παραστάσεις: Δευτέρα και Τρίτη 21:00 έως 27/11/2018.
Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό: 10,00 ευρώ
Μειωμένο (φοιτητικό-ανέργων-ατέλειες): 5,00 ευρώ
Για πληροφορίες-κρατήσεις θέσεων: Τηλ.: 6986885131
Προπώληση εισιτηρίων: Viva.gr
