Η Σοφία Καλογεροπούλου γεννήθηκε το 1946 και πολλές φορές έκτοτε. Αυτή η πολλαπλότητα των αφετηριών οφείλεται στην πολυτέλεια αλλά και τη βάσανο δυνατοτήτων, οι οποίες φαίνονταν να ανανεώνονται διαρκώς. Υπήρξε δικηγόρος, μέχρι την τελεσίδικη εκ μέρους της απόρριψη αυτής της ενασχόλησης. Κατόπιν, υπό το πατρικό της όνομα, Σοφία Μαζαράκη, υπήρξε σολίστ στην Κρατική Όπερα της Βιέννης, μέχρι και αυτή την ευλογία να την αναστείλει η αδυναμία της να διαχειριστεί την σχεδόν ασυνθηκολόγητη παράδοση στην ίδια αυτού του εμβληματικού για την αυστηρότητά του χώρου.
Χωρίς την ψυχολογική υποστήριξη που πλέον είναι κοινώς αναμενόμενη στο πλευρό προσδοκιών αυτού του ύψους, η Καλογεροπούλου αποσύρθηκε λόγω ακραίου stage fright, βέβαιη εντός της απόγνωσης πως οι άνθρωποι δεν αξιώνονται πολλές αφετηρίες και σίγουρα δεν αξιώνονται πολλά ταλέντα. Εν τέλει, με τη μεθοδικότητα και την αποφασιστικότητα που χαρακτηρίζουν όσοι συνειδητώς φέρουν ένα τραύμα, αλλά και με την ενοχή πως κατέστειλε μια σημαντική λυρική φωνή, η Καλογεροπούλου έδωσε στον εαυτό της την άφεση ενός λευκού καμβά και την ευκαιρία να τον γεμίσει.
Στη ζωγραφική, η Σοφία Καλογεροπούλου βρήκε την έντεχνη αμεσότητα της naïf τεχνικής, επενδύοντας, ως κατ’ ουσίαν λόγια η ίδια, στην απροσποίητη φιλοξενία όσων αποτυπώνονται μόνο στην απλότητά τους. Σε αυτή την απλότητα των έργων της χωρά η πολυσύνθετη σύνδεση της Καλογεροπούλου με την όπερα, η οποία και στη ζωγραφική της παραμένει η βασική της παλέτα και αλληγορία.
Όπως σημείωνε και το πρόγραμμα για την έκθεσή της PANARMONIA στο ΚΠΙΣΝ, «η σολίστ της όπερας της Βιέννης με το συντριπτικό -κυρίως για την ίδια- βάρος ενός σπανιότατου ταλέντου, ανακάλυψε για τον εαυτό της, κυριολεκτικώς με τα χέρια της, την επιπλέον προοπτικής της εικαστικής τέχνης. (…) Στην εξαιρετική εικαστική της Σοφίας, το άχθος του εαυτού, της εμπειρίας και της γνώσης μειώνεται χάρη στην απλουστευμένη, παιγνιώδη αφήγησή τους, που διατηρεί το άλλοθι της εσωτερίκευσης χωρίς να αποσύρει τα διδάγματά τους από την κοινή θέα».
Η Καλογεροπούλου είναι χαρισματική storyteller. Διηγείται με εικόνες και με χρώματα. Και η σιωπή της καμβά στη Σοφία ξεχειλίζει από ήχους, φωνές και μουσική. Οι πίνακές της είναι γεμάτοι από μνήμες, ταξίδια εσωτερικά και εξωτερικά, βαθιά γνώση των τεχνών, της ιστορίας, της μυθολογίας και συνεχή έρευνα. Η ναΐφ ζωγραφική βρίσκει στη Σοφία την πιο έντεχνη έκφρασή της. Και η αλήθειά της είναι εκείνη που κάνει την πολυεπίπεδη ανάγνωσή τους προσιτή σε όλες τις ηλικίες. Είναι αυτή που επιτρέπει την πολλαπλή προσέγγισή τους από μικρούς και μεγάλους που με πείσμα δηλώνουν ότι εκείνοι ξέρουν πραγματικά τι τους λέει σε κάθε πίνακά της.
Με υπερηφάνεια και θαυμασμό για μια καλλιτέχνιδα που κρύβει παρτιτούρες στα έργα της και επιτρέπει στο πλήθος των θεμάτων της να κατακτούν την αρμονία, ο Σύλλογος Φίλων της Μουσικής και η Γκαλερί Σκουφά, παρουσιάζουν στο Μέγαρο Μουσικής (Εκθεσιακός Χώρος του Συλλόγου «Οι Φίλοι της Μουσικής») την ατομική έκθεση ζωγραφικής της Σοφίας Καλογεροπούλου, η οποία εγκαινιάζεται τη Δευτέρα 19 Φεβρουαρίου στις 19:00.
Απόφοιτος του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος, πτυχιούχος Νομικής και Πολιτικών-Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, η Σοφία Καλογεροπούλου σπούδασε Μουσική στο Ωδείο Αθηνών και στο «Στούντιο» της Οπερας της Βιέννης. Με τη ζωγραφική της έχει συμμετάσχει από το 1990, σε πολλές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία, Γερμανία, Ιαπωνία, Σουηδία, Ελβετία, Ισραήλ, Τουρκία, Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής). Συνεργάζεται με τη “Gallerie Naifs et Primitifs” στο Παρίσι.
Κείμενο: Αλέξανδρος Μόνρτουντακ, Ντόρα Βυζοβίτου
Συνδιοργάνωση: Γκαλερί Σκουφά
Επιμέλεια έκθεσης: Διώνη Καλογεροπούλου
Info
Διάρκεια έκθεσης
Δευτέρα 19 Φεβρουαρίου έως Παρασκευή 15 Μαρτίου 2024
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Εκθεσιακός Χώρος του Συλλόγου Οι Φίλοι της Μουσικής
