Συνέντευξη στη Ζέτα Τζιώτη
Η γκαλερί Contemporary Athens παρουσιάζει αυτές τις μέρες την τελευταία δουλειά του καταξιωμένου ζωγράφου, Πέτρου Καραβέβα με τίτλο «Δίχως αυτολογοκρισία». Στην έκθεση αυτή ο καλλιτέχνης επαναπροσδιορίζει εικονογραφικά και επεξεργάζεται μορφικά την ανθρώπινη φύση, τόσο με τις υλικές όσο και ψυχικές της αποδόσεις.
Στα τελάρα του, παρουσιάζει ολόσωμες φιγούρες, γυμνές σωματογραφίες και πορτρέτα όπου επεξεργάζεται μορφικά τις αναλογίες των σωμάτων αναδεικνύοντας την πλαστικότητα του γυναικείου σώματος. Η συναισθηματική αλληλεπίδραση με τα μοντέλα του είναι έκδηλη.
Η Λουΐζα Καραπιδάκη, που έχει επιμεληθεί την έκθεση, στο κείμενό της που συνοδεύει τον κατάλογο αναφέρει: «Ο Πέτρος Καραβέβας απεικονίζει τη μνήμη του σώματος και παρά τη νατουραλιστική προσέγγιση οι αισθητικές του απαιτήσεις ενίοτε τον οδηγούν στη μη συμβατική χρήση χρωμάτων και τονικών αποχρώσεων για την επιθυμητή απόδοση της φθαρτής σάρκας. Τα φόντα του, πάντα λακωνικά και απέριττα, προτρέπουν το βλέμμα του θεατή στην ανθρωποκεντρική παράσταση και οι ελάχιστες εικονογραφικές αναφορές τους περιορίζονται σε ορόσημα σημεία ή σε αντικείμενα του εργαστηρίου του, που είναι μέρος της πόζας των μοντέλων.»
-Πέτρο, στις τελευταίες εκθέσεις σας έχετε ασχοληθεί επισταμένως με το γυμνό και την προσωπογραφία. Τι διαφορετικό έχει η τελευταία σας δουλειά που μάς παρουσιάζετε αυτές τις μέρες στην Contemporary Athens Gallery;
– Εδώ και αρκετά χρόνια το γυμνό και το πορτρέτο αποτελούν σταθερά τους δύο πόλους της δουλειάς μου. Αυτό που αλλάζει σε κάθε έκθεση συγκριτικά με τις προηγούμενες είναι, νομίζω, η εμβάθυνση στα θέματα και η εξέλιξη της τεχνικής πλευράς. Κάτι τέτοιο είναι άλλωστε αναμενόμενο, καθώς ανάμεσα στις εκθέσεις μεσολαβούν κάποια χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων συνεχώς μελετώ, ασκούμαι, πειραματίζομαι. Θα είχε ωστόσο ενδιαφέρον να θέταμε αυτήν την ερώτηση και σε θεατές των εκθέσεών μου…
-Όταν δουλεύετε συστηματικά πάνω στα ίδια πρόσωπα, κάνοντας προσωπογραφίες ανθρώπων που γνωρίζετε καλά, αισθάνεστε ότι τα αποδίδετε όλο και καλύτερα στον καμβά σας;
-Οι λόγοι για τους οποίους ένας ζωγράφος μπορεί να δουλεύει για μεγάλο διάστημα με κάποια μοντέλα είναι ασφαλώς και πρακτικοί: Δεν είναι όλοι το ίδιο διαθέσιμοι να ποζάρουν, ειδικά όταν πρόκειται για γυμνό. Πάντως, όντως καλύτερο να γνωρίζονται καλά ζωγράφος και μοντέλο. Το κλίμα εμπιστοσύνης ανάμεσά τους επιτρέπει στο μοντέλο να ποζάρει άνετα και εντελώς απροσποίητα και στον ζωγράφο να κινείται πέρα από την επιφάνεια. Από την άλλη και ένα νέο πρόσωπο λειτουργεί ως πρόκληση: Είναι σαν μια άγνωστη ήπειρο που θα πρέπει να εξερευνηθεί.
-Ποιον διάσημο -σε παγκόσμιο επίπεδο- θα θέλατε να ζωγραφίσετε και για ποιο λόγο;
-Δεν θα επιθυμούσα να ζωγραφίσω κάποιον απλώς και μόνο λόγω της διασημότητάς του. Υπάρχουν στις μέρες μας διάσημα πρόσωπα που όχι μόνο δεν παρουσιάζουν κανένα εικαστικό ενδιαφέρον, αλλά και που δε θα με ενδιέφερε καν να τα γνωρίσω. Ζούμε σε μια εποχή στην οποία οι επικοινωνιακές στρατηγικές μπορούν να εκτοξεύσουν τη δημοφιλία κάποιου που δεν διαθέτει το αντίστοιχο εκτόπισμα. Θα με ενδιέφερε ασφαλώς να γνωρίσω μια σημαντική προσωπικότητα.
Ίσως όμως να μην ήθελα καθόλου να ζωγραφίσω τον άνθρωπο με την προσωπικότητα αυτή. Το κριτήριο για μένα είναι πόσο ενδιαφέρουσα από εικαστική άποψη είναι η φυσιογνωμία κάποιου.
-Δεν έχουμε δει μέχρι τώρα αυτοπροσωπογραφίες σας. Γιατί; Σκέφτεστε καθόλου αυτήν την εκδοχή;
-Στα χρόνια των σπουδών μου είχα κάνει κάποιες σπουδές και μια ολοκληρωμένη αυτοπροσωπογραφία μου. Την περίοδο εκείνη, βλέπετε, ήμουν το βασικότερο από τα λίγα διαθέσιμα μοντέλα μου. Όταν, αργότερα, άρχισα να ασχολούμαι συστηματικά με το πορτρέτο, με ενδιέφερε να ζωγραφίζω συνεχώς νέα πρόσωπα και καθώς εξελισσόμουν, είχα πια αυτή τη δυνατότητα. Έτσι δε με απασχόλησε έκτοτε η προοπτική αυτή. Δεν αποκλείω όμως μελλοντικά να ασχοληθώ και με την αυτοπροσωπογραφία.
-Ποια είναι η προσέγγισή σας όσον αφορά το εικαστικό γυμνό;
-Το γυμνό με ενδιαφέρει για πολλούς λόγους. Ένας από αυτούς είναι η πρόκληση να το αποδώσεις με έναν σύγχρονο τρόπο κι όχι αναπαράγοντας την καθιερωμένη σχετική παράδοση. Γι’ αυτό ακριβώς θαυμάζω τα γυμνά του Λούσιαν Φρόιντ. Καμιά αποσιώπηση, καμιά ωραιοποίηση. Αποτυπώνουν το ανθρώπινο σώμα σε όλη την αλήθεια του, προβάλλοντας προκλητικά, βίαια, θα έλεγε κανείς, τις κάθε λογής ατέλειές του.
Ένας άλλος λόγος είναι ότι το βλέπω σαν μια άσκηση υψηλής ακρίβειας. Οι πτυχώσεις ενός ρούχου, για παράδειγμα, μπορούν να αποδοθούν με σχετική ελευθερία, πράγμα που δεν μπορεί να γίνει σε ένα παραστατικό έργο με το γυμνό σώμα. Εδώ όλα πρέπει να είναι σχεδιαστικά υπολογισμένα στην εντέλεια. Επιπλέον στον πίνακα θα πρέπει να γίνεται αισθητή η διαφορά λόγου χάριν του θώρακα με το οστέινο υπόβαθρό του από την κοιλιά με την καθαρή σάρκα.
Με γοητεύει όμως και επειδή αντιστέκεται στη σεμνοτυφία και στη σοβαροφάνεια που συχνά απειλούν την καλλιτεχνική ελευθερία.
-Τι σηματοδοτεί ο τίτλος της έκθεσής σας; Ποιον αφορά η απουσία αυτολογοκρισίας;
-Αισθάνομαι ότι αφορά πρωτίστως τα μοντέλα μου. Ποζάρουν με την άνεση και την ειλικρίνεια που θα είχαν στον ιδιωτικό τους χώρο, σα να μη νιώθουν εκτεθειμένα στο βλέμμα ενός άλλου. Έτσι, μου δημιουργήθηκε κι εμένα η αίσθηση ότι αυτήν την ιδιωτικότητα που μου αποκαλύφθηκε, δε θα έπρεπε να διστάσω να την εκθέσω σε όλη την αλήθεια της.
-Τι θα ακολουθήσει μετά; Επόμενα βήματα…
-Αφού ξεκουραστώ για λίγο, θα συνεχίσω την παραστατική δουλειά μου την οποία προσπαθώ συνεχώς να εξελίσσω. Εδώ και λίγα χρόνια πειραματίζομαι και με μικτές τεχνικές.
Με γοητεύει για παράδειγμα η ενσωμάτωση στην εικαστική δημιουργία διάφορων άχρηστων υλικών, που αποκτούν έτσι μια νέα ζωή, ενώ το εικαστικό έργο αποκτά με τη σειρά του νέες υφές και ποιότητες.
Info
Γκαλερί Contemporary Athens, Νεοφύτου Βάμβα 5, Κολωνάκι
Πέτρος Καραβέβας «Δίχως αυτολογοκρισία»
Ωράριο λειτουργίας: Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 10:00 – 20:00 Τετάρτη, Σάββατο 10:00 – 15:00
