Κείμενο, Φωτογραφίες: Βασίλης Ορφανός
Ο Μαύρος Ιππότης.
Περίεργος τίτλος θα μου πείτε για τη μαύρη Ducati Desert X.
Καθόλου επιτρέψτε μου να σας πω και θα σας εξηγήσω με τη σειρά μου, όταν ολοκληρώσετε το διάβασμα του άρθρου μας, θα καταλάβετε ακριβώς πως προέκυψε αυτός ο τίτλος.
Είχαμε τη μεγάλη χαρά να οδηγήσουμε για δεύτερη φορά τη μοτοσικλέτα Desert X της Ducati.
Μια μοτοσικλέτα διπλής χρήσης με σαφή χωμάτινο προσανατολισμό.
Το πλάνο μας ήταν να εξερευνήσουμε τη Νότια Εύβοια με εκκίνηση από τα Βόρεια προάστια και συγκεκριμένα από το αρχαίο λατομείο του Πεντελικού Όρους που σμιλεύθηκε ο Παρθενώνος. Στη συνέχεια από χώμα θα περνάγαμε πάνω από το βουνό προς Διόνυσο, Μαραθώνα, Αγία Μαρίνα και μεταφορά με ferry boat στα Στύρα στην Νότια Εύβοια.
Η Ducati Hellas μας παραχώρησε για μια ακόμη φορά την μοτοσικλέτα της ιταλικής φίρμας, προκειμένου να υλοποιήσουμε το σχέδιο μας.
Παραλάβαμε την Desert X με νέους χρωματισμούς από τo Ducati Athens.
Αντί σε λευκό χρωνατισμό που είχαμε την πρώτη φορά, τώρα η μοτοσικλέτα μας ήταν σε μαύρο βασικό χρώμα με όμορφες γκρι αποχρώσεις που συνδυάζουν αρκετά σχέδια με κόκκινο, που του ταιριάζει πάρα πολύ σαν σύνολο.
Προσωπικά αν και το λευκό Desert X μας θύμιζε Rally Dakar, το μαύρο αυτή τη φορά μας άρεσε περισσότερο, δίνοντας του ακόμα μια πιο επιβλητική μορφή.
Σε ότι αφορά τη διαδρομή μας την σχεδιάσαμε με τέτοιο τρόπο ώστε μετά τα Στύρα να κατευθυνθούμε προς Κάρυστο από άσφαλτο και μετά τον Αετό μέσα από χώμα να βγούμε προς Καστρί, Κάβο Ντόρο, Ποτάμι, Πλατάνι κ.α.
Είχαμε σαν σκοπό να σκαρφαλώνουμε πάνω από τη στάθμη της θάλασσας συνεχόμενα και να ξεπεράσαμε σε ύψος πάνω από τα 2.000 μέτρα.
Όλα είναι έτοιμα για την νέα μας εξερεύνηση-δοκιμή με πιστή σύντροφο σύντροφο μας την μαύρη καλλονή, την Ducati Desert X.
Ξεκινήσαμε αρκετά πρωί με τον ήλιο δειλά δειλά να ξεπροβάλει στην ανατολή του, γεννώντας μια καινούργια ημέρα.
Αφετηρία μας η Σπηλιά του Νταβέλη με το σπάνιας σχεδίασης Βυζαντινό εκκλησάκι. Ένα από τα πιο όμορφα τοπία της Αττικής που αν βρεθείς εκεί αυτόματα μεταφέρεσαι σε μια άλλη εποχή.
Διασχίζοντας από χώμα την διαδρομή που είχαμε επιλέξει με την πολλή φυτεμένη πέτρα, περάσαμε δίπλα από την κορυφογραμμή, με κατεύθυνση προς τα λατομεία του Διόνυσου. Από τα πρώτα απαιτητικά χωμάτινα χιλιόμετρα της διαδρομής μας και ενώ είμαστε πλήρης φορτίου από καύσιμα στο ρεζερβουάρ των 21 λίτρων, το σύνολο αναρτήσεων της KYABA με 230 χιλ. μπροστά και 220 χιλ. πίσω, όπου σε συνδυασμό του πολύ στιβαρού από ατσάλι πλαισίου της μαζί με το αλουμινένιο ψαλίδι με τους τροχούς των 21 και 18 ιντσών, σου προσφέρουν μεγάλη άνεση, ασφάλεια και απαράμιλλη σιγουριά με ευκολία χειρισμού.
Η Desert X περνάει πάνω από τις πέτρες σαν καθαρόαιμη εντούρο μοτοσικλέτα, ενώ ο αναβάτης διαλέγει τη γραμμή στο χώμα που θέλει να ακολουθήσει. Οι κοντές σε σχέση πρώτη σε συνδυασμό με την εξίσου κοντή δεύτερη ταχύτητα σε βοηθούν να σκαρφαλώνεις παντού κυριολεκτικά.
Έχοντας επιλέξει σε πιο ανοικτά κομμάτια την τρίτη σχέση στο κιβώτιο ταχυτήτων, έχοντας παράλληλα το πρόγραμμα Enduro από τους έξι σε σύνολο ηλεκτρονικούς χάρτες ( Urban, Wet, Sport, Rally,Touring ) με Max ιπποδύναμη τους 110 ίππους στις 9.250 σαλ και ροπή 9,7 κιλά στις 6.500 σαλ.
Από τις τρεις αυτές παραμέτρους μπορείς να επιλέξεις την ιπποδύναμη του κινητήρα (Μax, Medium, Low ) με 110, 95, 75 ίππους αντίστοιχα, διαλέγοντας ακριβώς ότι εσύ χρειάζεσαι σε 18 συνδυασμούς επιλογών.
Γεγονός που βοηθάει πάρα πολύ τον τυχερά αναβάτη της, να διαλέξει εκείνος το πρόγραμμα με την ιπποδύναμη που θέλει και μπορεί να οδηγήσει ανά περίσταση.
Με την τρίτη σχέση στο κιβώτιο και με την ελαστικότητα του L2 σε διάταξη κινητήρα Testastretra της Ducati που είναι εφοδιασμένος με το σύστημα κίνησης των βαλβίδων Desmo και πιο ελαφρύ κατά 1.7 κιλά ( από τις ασφάλτινες μοτοσικλέτες της Ιταλικής φίρμας), κινούμαστε αρκετά γρήγορα, παίζοντας απλά με το δεξί καρπό στο γκάζι.
Χωρίς να το καταλάβουμε πότε, έχουμε ήδη πιάσει τις απότομες κατηφόρες προς Διόνυσο.
Σε συνδυασμό των δύο μπροστινών δισκόφρένων διαμέτρου 230 χιλ. με τις τετραπίστονες ακτινικές δαγκάνες της Brembo και του πίσω δίσκου των 220 χιλ. με μονή δαγκάνα, φρενάρουν την μοτοσικλέτα ιδανικά και πολύ δυνατά αν θέλεις, ακινητοποιώντας το σύνολο άμεσα.
Όλα τα ηλεκτρονικά συστήματα ABS, Traction Control, DWC τεσσάρων επιπέδων φρένου από τον κινητήρα, EDC, είναι τελευταίας γενιάς, κάνοντας τις διαδρομές σου ακόμη πιο ασφαλή.
Περνώντας από Ραπεντώσα και συνεχίζοντας πάντα από χώμα φτάνουμε στον ιστορικό Μαραθώνα και συγκεκριμένα μπροστά ακριβώς στον τύμβο της μάχης που έγινε από τους Αθηναίους, σταματώντας του Πέρσες πριν από 2.513 χρόνια. Εκεί σταματήσαμε και εμείς δίνοντας ένα φόρο τιμής σε αυτούς τους γενναίους πολεμιστές που άλλαξαν την ροή της ιστορίας για τον Ελληνικό Πολιτισμό που αρκετά χρόνια αργότερα πέρασε στην Ευρώπη.
Με αυτές τις όμορφες εικόνες συνεχίσαμε προς το λιμάνι της Αγίας Μαρίνας.
Επιβιβαστήκαμε στο φέρρυ της γραμμής με το όνομα ΚΑΝΑΡΗΣ , με αποβίβαση τα Στύρα της Εύβοιας μετά από 40 λεπτά.
Η κατεύθυνση μας συνεχίστηκε νότια προς Κάρυστο.
Φθάνοντας εκεί κάναμε ανεφοδιασμό σε καύσιμα γεμίζοντας το ρεζερβουάρ μας, ώστε να είμαστε ήσυχοι για την μετέπειτα χωμάτινη πορεία μας στο νότιο άκρο του νησιού.
Μετά τον Αετό οδηγήσαμε ξανά στο χώμα.
Το έδαφος σκληρό με πέτρες αλλά με πιο ανοικτά κομμάτια που είναι αρκετά γρήγορα.
Αυτό που σε μαγεύει όμως σε αυτή τη διαδρομή είναι το γαλάζιο της θάλασσας στα δεξιά μας, δίπλα από τις πετρώδεις ακτές.
Ο καιρός καλοκαιρινός, ζεστός, ιδανικός για βουτιά στη θάλασσα …..!
Με το μαγιό στο σακίδιο μας διαλέξαμε τον πιο μεγάλο κόλπο με μια παχιά στρώση άμμου. Μόνοι μας εντελώς στη παραλία, σταματήσαμε ακριβώς πάνω στο κύμα.
Αλλάζουμε σε χρόνο dt από τη στολή εντούρο της ACERBIS σε μαγιό και χωρίς δεύτερη σκέψη είμαστε μέσα στα καθαρά και διαυγή νερά λίγο πριν το Καστρί.
Το ωραία που ήταν…!
Η απόλυτη μαγεία ενός μοτοσικλετιστή ταξιδιώτη.
Παρέα με την Ducati Desert X στην παραλία, κολυμπώντας στα υπέροχα νερά του Αιγαίου.
Μετά από λίγο έξω από το νερό, στεγνώνουμε στον ζεστό φθινοπωρινό ήλιο. Ντυνόμαστε και συνεχίζουμε σε άγρια εδάφη. Η πέτρα με τη λιγοστή βλάστηση του τοπίου σε συνδυασμό με το άνυδρο έδαφος μας θυμίζει έντονα νησί των Κυκλάδων.
Περνώντας από το τοπωνύμιο Ποτάμι, κάνουμε αριστερά προς το βουνό.
Αφήνουμε τη θάλασσα και αρχίζει η ανάβαση μας. Σύντομα ανηφορίζουμε και μπαίνουμε σε περιοχή με αρκετές ανεμογεννήτριες.
Το έδαφος αλλάζει και από τους αγροτικούς δρόμους, δίνει χώρο σε πιο ανοικτά πολύ γρήγορα κομμάτια.
Ο αέρας όσο συνεχίζουμε την ανάβαση μας γίνεται όλο και πιο δυνατός.
Πλησιάζοντας τις πρώτες τεράστιες ανεμογενήτριες, οι έλικες τους που γυρίζουν ρυθμικά, θυμίζουν τεράστιους Κύκλωπες.
Σε κάποιες περνάμε πολύ κοντά τους νομίζοντας ότι θα μας αγγίξουν οι έλικες τους κόβοντας μας σε δύο κομμάτια ….!
Έχουμε ήδη αλλάξει πρόγραμμα επιλέγοντας το Rally στην ηλεκτρονική της Desert X.
Ο κινητήρας απλώνει περισσότερο τώρα, βγάζοντας διαφορετικά τη δύναμη του, ανεβάζει πιο γρήγορα στροφές, ενώ εμείς σε όρθια στάση παλεύουμε με τον δυνατό αέρα και τα “σπαθιά των Κυκλώπων’ ….!
Ο ρυθμός μας έχει ανέβει πολύ, με την αδρεναλίνη μας να κυλάει άφθονη στο αίμα μας.
Το υψόμετρο αυξάνει μαζί με το ρυθμό μας, ενώ κινούμαστε πολύ γρήγορα πλέον.
Η ταχύτητα μας γίνεται όλο και πιο γρήγορη και ολοένα πιο μεγάλη, καταγράφοντας τριψήφια νούμερα που βλέπουμε στην ψηφιακή TFT οθόνη των 5 ιντσών.
Οι ταμπέλες με τα ονόματα των ανεμογεννητριών μας δείχνουν και το υψόμετρο που βρισκόμαστε και ήδη έχουνε περάσει πάνω από τα 2.000 μέτρα σε ύψος.
Η Ducati είναι ακλόνητη στις έντονες ριπές του ανέμου και σε αυτές τις συνθήκες θα έλεγα σωστός βράχος.
Το έδαφος που εφάπτονται τα ελαστικά της Metzeler Karou 4, τώρα είναι πατημένο, οι δρόμοι έχουν αρκετό φάρδος για να μπορούν να περνούν τα μεγάλα φορτηγά. Είναι στρωμένοι με γαρμπίλι 3Α γλιστράει απροειδοποίητα σαν να είσαι σε πάγο, για αυτό αν το παρακάνεις χρειάζεται προσοχή.
Εμάς αυτό δεν μας ανησυχεί, απεναντίας μας αρέσει πολύ και αρχίζουμε να γλιστράμε σε χρήση ντριφτ με τον πίσω τροχό να είναι συνέχεια φλατ άουτ σε ελεγχόμενη πλαγιολίσθηση.
Έχουμε απενεργοποιήσει το Traction control και η αδρεναλίνη μας χοροπηδάει…!
Τι μαγεία όλων των αισθήσεων …!
Οδηγούμε σαν να θέλουμε να πάρουμε όση φόρα μπορούμε, όπως οι ιππότες σε μονομαχία,. Αντίπαλοι μας τώρα οι τεράστιοι γίγαντες με πλήρη ισχύ ….!
Έχουμε όση φόρα χρειάζεται για τους ρίξουμε κάτω στους γκρεμούς μέσα στη θάλασσα, όπως σε κονταρομαχία.
Σαν τον Δον Κιχώτη ….!
Όπως το καλό υπέρ του κακού….!
Σαν να μην μας φτάνει αυτό οι γίγαντες νιώθοντας την ήττα τους να πλησιάζει, ανεβαίνουν όλο και πιο ψηλά για να χαθούν τελικά μέσα στα σύννεφα.
Εμείς ακολουθούμε, δεν πτοούμαστε και μπαίνουμε με τη σειρά μας, μέσα στην ομίχλη.
Αμέσως οι γίγαντες εξαφανίστηκαν ως διά μαγείας από μπροστά μας, ο ρυθμός μας αναγκαστικά μειώθηκε και αλλάξαμε πορεία προς τα βορειοδυτικά.
Καθυστερήσαμε μέσα στην ομίχλη αρκετά, αλλά ήταν ένα πολύ καλό τεστ.
Τόσο για εμάς όσο και για την Ducati Desert X.
Εκεί μόνοι μας πάνω στο βουνό και μέσα στην ομίχλη, είχαμε χρόνο για διάφορες σκέψεις.
Το αίσθημα της αυτοσυντήρησης μπορεί να σου λέει επέστρεψε πίσω μην οδηγείς άλλο στο άγνωστο μέσα στην πυκνή ομίχλη….!
Όμως η μοτοσικλέτα μας ήταν πιστός μας σύντροφος, περνώντας τα πάντα χωρίς κανένα δισταγμό, χωρίς καμμία υπεκφυγή.
Περνάει πάνω από κάθε έδαφος απροβλημάτιστα με ένα συνδυασμό λειτουργιών με κινητήρα, αναρτήσεις, φρένα, σαν μαγικό χαλί.
Ειδικά στο χώμα και σε όρθια θέση κουμπώνεις πάνω στους μαρσπιέδες της απροβλημάτιστα. Νιώθεις τόσο οικεία μαζί της σαν να την είχες αρκετό καιρό.
Όλα αυτά σε συνδυασμό με το μεγάλο ύψος των 25 πόντων της ποδιάς που προστατεύει τον δικύλινδρο κινητήρα της Desert X σε βοηθούν να περνάς από παντού εκτός δρόμου.
Βγαίνοντας μέσα από την ομίχλη άρχισε η κάθοδος μας προς Κάρυστο μέσα από το βουνό και το χωριό Πλατανιστό.
Εκεί στη συγκεκριμένη περιοχή έχει τόσο πράσινη που νομίζεις ότι μεταφέρθηκες αυτόματα σε άλλο τόπο.
Κινείσαι ανάμεσα σε κατά πράσινα φαράγγια γεμάτα με νερά που αναβλύζουν μέσα από όμορφους καταρράκτες.
Έχουμε στο μυαλό μας να επιστρέψουμε με το τελευταίο δρομολόγιο του φέρρυ από Στύρα.
Δεν το προλάβαμε για μόλις ένα λεπτό γιατί η ομίχλη και η άγρια ομορφιά του τοπίου μας καθυστέρησαν, παρόλο που στο δρόμο πριν τα Στύρα οδηγήσαμε σβέλτα.
Σε συνεχόμενες κατηφορικές στροφές η Desert X στρίβει υποδειγματικά, με μεγάλη ακρίβεια.
Αν και χάσαμε το φέρρυ δεν στεναχωρηθήκαμε καθόλου. Καλύτερα θα έλεγα, ουδέν πρόβλημα.
Χαζεύουμε τώρα τη Δύση του ήλιου. Από την πρωινή ανατολή φτάσαμε στη Δύση σε μια γεμάτη από περιπέτειες ημέρα.
Παρακολουθούμε ένα πολύ όμορφο ηλιοβασίλεμα.
Μόλις έδυσε ο ήλιος και χάθηκε και η τελευταία λάμψη του, αποφασίσαμε να συνεχίσουμε από άσφαλτο πλέον, κάνοντας το γύρο του νότιου Ευβοϊκού από τη Χαλκίδα.
Ξανά στο δρόμο με το σκοτάδι να πέφτει βαρύ.
Τα διπλά xenon φώτα της Desert X είναι όμως πολύ δυνατά κάνοντας τη νύχτα ημέρα, ειδικά αν χρησιμοποιηθεί η μεγάλη τους σκάλα.
Η πορεία μας από άσφαλτο συνεχίστηκε για ακόμη τρεις ώρες σε επαρχιακό δρόμο με αρκετές λακούβες. Οι αναρτήσεις της Kayaba και σε αυτό το περιβάλλον αποσβένουν τα πάντα, κάνοντας την οδήγηση μας πολύ άνετη. Φτάνοντας στη Χαλκίδα με κατεύθυνση προς Αθήνα, ακριβώς μετά την υψηλή γέφυρα, ο δρόμος βελτιώνεται και η ταχύτητα μας διπλασιάστηκε άμεσα.
Με μόνιμα την έκτη σχέση στο κιβώτιο της Desert X, που είναι πιο μακριά για μεγαλύτερη τελική ταχύτητα με λιγότερες στροφές στον κινητήρα, ταξιδεύεις πολύ άνετα με 150-160 χλμ./ώρα. Εύκολα μπορείς να πιάσεις μέχρι τα 200 χλμ που είναι κοντά στην τελική της. αλλά η μεγάλη ροή του αέρα πλέον δεν βολεύει τον αναβάτη. Σε αυτές τις ταχύτητες θα ήταν σκόπιμη η τοποθέτηση ενός μεγαλύτερου φαίρινγκ. Φτάνοντας πολύ σβέλτα στην Αθήνα επιστρέφοντας στη βάση μας, σκεφτόμαστε ότι η μοτοσικλέτα μας ξεκίνησε στις 7:00 το πρωί και σταμάτησε να δουλεύει στις 23:00 το βράδυ.
Οδηγούσαμε συνεχόμενα για περισσότερες από 16 ώρες σε όλα τα εδάφη και φθάσαμε στο τέλος ατσαλάκωτοι….! Ειδικά στο δρόμο, το αφρώδες υλικό της φαρδιά της σέλας είναι πολύ καλό σε πυκνότητα με αποτέλεσμα να μην πιάνονται ποτέ τα μαλακά σου μόρια.
Μια γεμάτη ημέρα έφθασε στο τέλος της.
Εν κατακλείδι για να αποκτήσεις τη συγκεκριμένη Ducati χρειάζεσαι 19.600 ευρώ.
Με τέσσερα χρόνια εγγύηση καλής λειτουργίας, με σέρβις κάθε 30.000 χλμ.και αλλαγή λαδιών κάθε 15.000 χλμ αποτελεί μια ενδιαφέρουσα και δελεαστική αγορά. Ειδικά όμως αν θέλεις να έχεις μια μοτοσικλέτα που σου κάνει όλα τα κέφια σε κάθε είδους έδαφος, με κορυφαία περιφερειακά, κορυφαία ηλεκτρονικά, και ζηλευτές επιδόσεις τότε η Ducati Desert X είναι η ιδανική μοτοσικλέτα παντός εδάφους.
Προσωπικά πέρασα καταπληκτικά μαζί της, ευχαριστήθηκα κάθε μέτρο διαδρομής και την συστήνω ανεπιφύλακτα σε όποιον τυχερό αναβάτη θέλει να την αποκτήσει.
