Γράφει ο Γρηγόρης Γκινοσάτης
Υπάρχουν ταινίες τις οποίες οι σκηνοθέτες, σου δίνουν την εντύπωση ότι τις έφτιαξαν για να δείξουν την αγάπη τους για τον κινηματογράφο και ίσως και για τις ταινίες που τους οδήγησαν σε αυτό τον δρόμο.
Αυτή την εντύπωση μου έδωσε και η ταινία “Mandy“, η φετεινή ταινία του Panos Cosmatos που παίχτηκε και στην Ελλάδα. Η ταινία στην ουσία είναι μια splatter ταινία εκδίκησης, και ως τέτοια θα μπορούσε κάποιος να την προσπεράσει. Και όμως είμαι σίγουρος ότι θα γίνει ένα cult αριστούργημα, γιατί περί αυτού πρόκειται. ‘Ολο το στήσιμο της ταινίας είναι, κατά τη γνώμη μου, καταπληκτικό.
Η εκπλήξεις ξεκινάνε από την αρχή με το τραγούδι των τίτλων, το υπέροχο Starless and the bible black των King Crimson, που σίγουρα δεν περιμένεις να το ακούσεις σε αμερικάνικη ταινία.
H ιστορία είναι τυπική του είδους. Μια παραθρησκευτική ομάδα, μια παρέα μεταλλαγμένων και ένα ζευγάρι που ζει στην ερημιά. Κορύφωση; όταν όλοι αυτοί συναντηθούν…κόλαση.
Εντυπωσιακή σκηνοθεσία, τέλεια κάδρα (έτσι τα λένε οι ειδικοί), ψυχεδελική ατμόσφαιρα αντάξια αντιστοίχων ταινιών περασμένων δεκαετιών, όλοι οι συντελεστές (ηθοποιοί κλπ) ενταγμένοι στο θέλω του σκηνοθέτη, και αναφορές σε ταινίες που προφανώς του αρέσουν (Conan, Ο σχιζοφρενής δολοφόνος με το πριόνι κλπ).
Με εντυπωσιάζει ο τρόπος που έχει στο μυαλό του τις εικόνες ένας σκηνοθέτης και μπορεί να τις μεταφέρει στην οθόνη. Η Andrea Reseborough (HIDDEN, OBLIVION) είναι απλά τέλεια.
Ένα κλασσικό παράδειγμα ταινίας written, produced and directed. Πάντα μου άρεσαν αυτές οι ταινίες από την δεκαετία του 70 και ας μη αναφέρονται στην αλλοτρίωση.
Σκηνοθέτης: Panos Cosmatos
Σενάριο: Panos Cosmatos, Aaaron Stewart–Ahn
Ηθοποιοί: Nicolas Cage, Andrea Roseborough.
2018.
Δείτε το και στείλτε μου την γνώμη σας στο facebook:
Γ.Γ.
