Rock and roll suicide

Τις προηγούμενες ημέρες βρέθηκα, με φίλους, σε έναν μικρό αλλά συμπαθητικό χώρο τέχνης της Αθήνας. Σκοπός της επίσκεψης ήταν η παρακολούθηση ενός αφιερώματος σε τρεις από τους μεγαλύτερους κιθαρίστες της rock που δυστυχώς δεν βρίσκονται πλέον κοντά μας.

Γράφει ο Γρηγόρης Γκινοσάτης

Τα συγκροτήματα που συμμετείχαν αποτελούνταν από μερικούς από τους καλύτερους μουσικούς  της εγχώριας  rock σκηνής των τελευταίων ετών……αρκετών ετών.

Μου δημιουργήθηκε πάλι η απορία σχετικά με το τι είναι το rock, σε ποιους ανήκει και που πάει αν πάει πουθενά.  Όχι μόνο εδώ αλλά γενικότερα.

Κάποτε πριν πολλά πολλά χρόνια ήταν η μουσική που έγραφαν οι νέοι για τους νέους.

Τώρα τι ακριβώς ακούνε οι νέοι. Σίγουρα και  rock. Ποιος είναι όμως ο καινούργιος ήχος που περιμένουμε από αυτό? Υπάρχει κάπου?

Πάντως κοιτώντας της συναυλίες έξω αλλά και εδώ παρατηρούμε ότι πρωτοστατούν οι δεινόσαυροι. Συγκροτήματα που έχουν παρουσιάσουν καινούρια δουλειά αιώνες  περιδιαβαίνουν τον κόσμο με sold out συναυλίες.

Αρχές του 1980 σε κάποιο δισκάδικο των Αμπελοκήπων, τότε με τα πρώτα video, βλέπαμε κασέτα με τους CURE, οι οποίοι εντός των άλλων μιλούσαν με ακατανόμαστες εκφράσεις για συγκροτήματα όπως οι PINK FLOYD. Και τώρα 38 χρόνια μετά μάθαμε ότι θα μας έρθουν. Καλώς τους. Δεινόσαυροι και αυτοί πλέον και προσοχή το μακιγιάζ.

Δυστυχώς ο χρόνος είναι αμείλικτος and waits for none.

Πάντως ακόμα και εδώ στην χώρα του Κιάμου το rock υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει και θα παίζεται από νεανικές ψυχές ( τι να σημαίνει αυτό άραγε).

Έξω τα πράγματα είναι καλύτερα (πάντα ήταν άλλωστε).

Κάπου κάπως πάλι κάποιος θα ταράξει τα νερά.

Share this
Tags
Panos Kats
Panos Kats
JOURNALIST //from @cityjournalism & #Economics @UniofReading @FreeSundaygr @Capitalgr to endless life's adventures. Forever @cinemacholic and @artcurious// “#wedo what #weare #viewsaremine _onlyleft”

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Electros: Η τέχνη του μέλλοντος με υλικά του σήμερα

Συνέντευξη στη Ζέτα Τζιώτη Ο Μπάμπης Βέκρης, γνωστός διεθνώς με το ψευδώνυμο Electros, γεννήθηκε στην Τρίπολη το 1950 και ξεκίνησε την καλλιτεχνική του πορεία στη...

Αλέκος Κυραρίνης: «Η προσευχή της συγχώρεσης θα μπορούσε να είχε κόκκινο χρώμα»

Γράφει η Ζέτα Τζιώτη  «Στη νέα μου έκθεση με γενικό τίτλο "Χρώμα Κόκκινο" προσπαθώ να βρω μία νέα δημιουργική συνθήκη, μία κίνηση τακτικής για την...

Μίλτος Παπαστεργίου: Εικαστικός απολογισμός του έργου του σπουδαίου γλύπτη και ζωγράφου

Γράφει η Ζέτα Τζιώτη Με επιτυχία και μεγάλη προσέλευση ολοκληρώθηκε η αναδρομική έκθεση αφιερωμένη στον εικαστικό Μίλτο Παπαστεργίου (1953–2023), που φιλοξενήθηκε στη γκαλερί Contemporary Athens...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

More like this