Γιάννης Βουλγαράκης, ο φωτογράφος που διαμορφώνει αισθήσεις

Ο Γιάννης Βουλγαράκης σπούδασε Γραφικές Τέχνες και Φωτογραφία, αλλά αποφοίτησε και από το Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο στην ενότητα «Σπουδές στον Ελληνικό πολιτισμό».
Έχει αδιάκοπη εκθεσιακή δράση με αρκετές ομαδικές και ατομικές εκθέσεις, ενώ έχει επιμεληθεί επίσης φωτογραφικά εκθέσεις και εκδόσεις.
Τα τελευταία χρόνια εργάζεται στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και συγκεκριμένα στο Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης στο τμήμα της ψηφιοποίησης, ασχολούμενος κυρίως με την ψηφιοποίηση και την φωτογράφιση πολιτιστικών τεκμηρίων.

Αυτή την περίοδο ολοκληρώνει μια φωτογραφική δουλειά που ετοιμάζει εδώ και 3 χρόνια, η οποία κατά πάσα πιθανότητα θα εκδοθεί σε βιβλίο μετά το καλοκαίρι. Θα σας κρατήσουμε ενήμερους σχετικά.

Ο Γιάννης Βουλγαράκης απαντά σε δέκα ερωτήσεις, ρίχνοντας φως σε κάποιες όψεις και εκφάνσεις της δουλειάς και της τέχνης του.

Γράφει η Vasia Bresta

-Ποιο είναι το πιο κλισέ πράγμα που ακούει ένας φωτογράφος;

-Πολλά λεφτά, ακριβά αμάξια, άφθονο σεξ, εξαρτημένος από ουσίες ή ακριβώς στον αντίποδα, φτωχός και κουλτουριάρης. Κάτι τέτοιο βασικά, ένα κλισέ με διπολική διαταραχή.

 

Η μαγική αυτή «ώρα» είναι νωρίς το πρωί λίγο μετά το ξημέρωμα και ξανά λίγο πριν την δύση, σε αυτά τα περίπου 20 με 30 λεπτά, το φως είναι ιδιαίτερα ζεστό και μαλακό, με ήπιες γλυκές σκιές.

 

-Ποιο ελληνικό τοπίο θα θέλατε πολύ να φωτογραφίσετε και δεν το έχετε κάνει ακόμα;

-Μου αρέσει η χώρα μου, ο τόπος και οι άνθρωποι της και θέλω να δω κάθε σπιθαμή της…δεν μπορώ να ξεχωρίσω τίποτα, θα ήθελα να δω τα πάντα… Σίγουρα έχω μια προτίμηση στο γαλάζιο της θάλασσας και του ουρανού μας.

Έχετε την ευκαιρία να κάνετε το πορτρέτο της Μελίνας Μερκούρη ή της Μαλβίνας Κάραλη. Μόνο μίας. Ποια θα επιλέγατε και γιατί;

Καταρχάς υποκλίνομαι με σεβασμό στις υπέροχες αυτές κυρίες αλλά εάν με ρωτάς τι πραγματικά προτιμώ θα σου έλεγα καμία από τις 2 γιατί από την μία δεν θα μπορούσα να διαλέξω με τίποτα ανάμεσα τους, και από την άλλη ήταν και οι δυο τους μεγάλες προσωπικότητες με τεράστια απήχηση και δημοσιότητα, επομένως και φωτογραφημένες άπειρες φορές από πολλούς αξιόλογους συναδέλφους.
Ίσως λοιπόν να προτιμούσα να κάνω το πορτρέτο μιας λιγότερο εμβληματικής προσωπικότητας, όχι τόσο γνωστής στο ευρύ κοινό.

-Πότε είναι η περίφημη golden hour; Είναι μύθος ότι μας δίνει τις καλύτερες φωτογραφίες;

-Είναι μία χρονική περίοδος ιδιαίτερα γοητευτική φωτιστικά, μια αρκετά ομοιόμορφη θα λέγαμε στα χαρακτηριστικά του φωτός χρονική στιγμή που διαμορφώνει μια φωτιστική «συνθήκη» στην φωτογράφιση που συνεισφέρει στην διαμόρφωση εικόνων με κάποια υφολογική συνέπεια, παρόμοιο χρώμα και φως.
Η μαγική αυτή «ώρα» είναι νωρίς το πρωί λίγο μετά το ξημέρωμα και ξανά λίγο πριν την δύση, σε αυτά τα περίπου 20 με 30 λεπτά, το φως είναι ιδιαίτερα ζεστό και μαλακό, με ήπιες γλυκές σκιές.
Τώρα τις καλύτερες φωτογραφίες, μας τις δίνουν οι καλοί φωτογράφοι, όχι το καλό χωράφι, αλλά ο καλός γεωργός.

-Με τι ασχολείστε φωτογραφικά αυτή την εποχή;

-Αυτήν την εποχή ασχολούμαι με την ολοκλήρωση ενός φωτογραφικού project με το όποιο ασχολούμαι τα τελευταία 3-4 χρόνια. Είναι ένα αυτοβιογραφικό έργο που με γεμίζει με δημιουργικότητα και έντονα συναισθήματα, αφορά ιστορίες και μύθους για ανθρώπους και τόπους που αγαπώ. Ελπίζω σύντομα να είμαι στην ευχάριστη θέση να το παρουσιάσω μέσα από μια έκθεση και ένα βιβλίο.

το 1997 όταν αγόρασα την πρώτη μου τηλεμετρική Leica, την τεράστια χαρά και ικανοποίηση που είχα. Για να μαζέψω τα χρήματα που χρειαζόμουν τότε πούλησα την μοτοσυκλέτα μου που επίσης αγαπούσα πολύ

 

-Ποια λειτουργία εξυπηρετεί η επιλογή του ασπρόμαυρου στις περισσότερες φωτογραφίες σας;

-Είναι γεγονός ότι εδώ και αρκετό καιρό μέσα και έξω από το σκόπευτρο της κάμερας βλέπω τις περισσότερες φορές το πραγματικό χωρίς χρώματα.

Σίγουρα έχω συντονιστεί με αυτήν την οπτική δεδομένου ότι η μονοχρωμία με την αφαιρετική της δύναμη, την αγνότητά της, την άχρονη διάστασή της, το ιδιαίτερο συναισθηματικό της φορτίο, την άμεση σύνδεση που επιτυγχάνει με την μνήμη και τον νόστο, με εξυπηρετεί ώστε να διαμορφώσω το ύφος που θέλω, να δώσω έμφαση στο φως και την σκιά, να κατευθύνω τον θεατή στο θέμα μου. Με λίγα λόγια να διαμορφώσω την συγκεκριμένη αίσθηση που χρειάζομαι για την τελευταία μου εργασία.

-Θα ενδιαφερόσαστε να κάνετε Φωτογραφία σε μια ταινία;

-Σίγουρα θα μου άρεσε, θα ήταν μεγάλο σχολείο και ένα νέο πεδίο πειραματισμού για εμένα.
Η σχέση ανάμεσα στην στατική και την κινούμενη εικόνα είναι ιδιαίτερη, δυναμική, δύο μέσα που γεννιούνται το ένα μέσα από το άλλο, αναπτύσσουν έναν αέναο διάλογο και δημιουργούν στην παράλληλη διαδρομή τους νέες υβριδικές οπτικές μορφές έκφρασης μέσα από μια αλληλεπίδραση χωρίς τέλος, με κεντρικό γνώμονα το φως, την αισθητική και την οπτική αφήγηση. Πολύ συναρπαστικό!

Μια «μεγάλη» φωτογραφία! Κάπως έτσι νιώθω για το σινεμά τόσο για την διαφορά στην κλίμακα όσο και για την συνεργία που απαιτείται ανάμεσα σε τόσες τέχνες, για να προκύψει η οπτική απόδοση ενός «ονείρου», μια ταινία.

-Θυμάστε την πρώτη σας φωτογραφική μηχανή;

-Όχι, από μικρός έπαιζα με τις pocket μηχανές που βρίσκονταν στο σπίτι, αλλά δεν έχω κάποια έντονη ανάμνηση από εκείνη την περίοδο.
Αλλά θυμάμαι σαν να ήταν χτες, το 1997 όταν αγόρασα την πρώτη μου τηλεμετρική Leica, την τεράστια χαρά και ικανοποίηση που είχα. Για να μαζέψω τα χρήματα που χρειαζόμουν τότε πούλησα την μοτοσυκλέτα μου που επίσης αγαπούσα πολύ.

-Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που λέτε στους μαθητές σας σχετικά με την Φωτογραφία;

-Ότι χρειάζεται να αγαπούν πολύ την φωτογραφία θέλοντας να ασχοληθούν με αυτήν, ότι χρειάζεται να δίνουν άπλετο χρόνο και να νιώθουν χαρά όταν την εξασκούν καθώς και να παίρνουν και εκείνοι τεράστια χαρά κάνοντάς την, αλλιώς θα είναι μια σχέση με μικρή διαδρομή και χωρίς τον έρωτα και το νεύρο που θέλει για να δώσει αποτελέσματα.

 

-Τι μουσική ακούτε συνήθως όταν επεξεργάζεστε τις εικόνες σας;

-Λατρεύω την μουσική και το ραδιόφωνο και ακούω διαφορά είδη μουσικής και σχεδόν συνέχεια. Είναι η ύστατη μορφή τέχνης για μένα, με άμεση αλληλεπίδραση με τον αποδέκτη.
Ιδιαιτέρως, μου αρέσει όταν εργάζομαι να ακούω τζαζ. Με βοηθά να συγκεντρώνομαι στο έργο μου και αγαπώ, μεταξύ άλλων, τους J.W. Coltrane, Charlie Parker Jr, Miles Davis.

Βρείτε τον στα social media

Fb: https://www.facebook.com/voulgarakisgiannisphotography

Insta: https://www.instagram.com/johnvoulgarakis/?hl=en

Share this
Tags
Vasia Bresta
Vasia Bresta
Author, Dj, Artist and owner - c.o worker at Da Hoxxs.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Τα δωρικά χαρακτικά σύμβολα ζωής της Βάσως Κατράκη

Γράφει ο Κώστας Ευαγγελάτος Ζωγράφος, λογοτέχνης, θεωρητικός της τέχνης Η Βάσω Κατράκη γεννήθηκε το 1914 στο Αιτωλικό. Φοίτησε στην ΑΣΚΤ με καθηγητές τον Κωνσταντίνο Παρθένη στη...

Defying Gravity, εγκαίνια της έκθεσης του Άγγελου Ζυμάρα στην Ελληνογερμανική Αγωγή

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκαν την Τετάρτη 10 Απριλίου, τα εγκαίνια της έκθεσης Defying Gravity του φωτογράφου Άγγελου Ζυμάρα στους χώρους των εκπαιδευτηρίων Ελληνογερμανική Αγωγή....

Απόστολος Γιαγιάννος: “Η τέχνη είναι αφέντρα με βούρδουλα” 

Συνέντευξη στη Ζέτα Τζιώτη H Sianti Gallery θέλοντας να τιμήσει τον καταξιωμένο καλλιτέχνη, Απόστολο Γιαγιάννο για τα 50 ενεργά και επιτυχημένα χρόνια της καριέρας του...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

More like this