Συνέντευξη στη Ζέτα Τζιώτη

Η Έφη Σούτογλου παρουσιάζει τη νέα της δουλειά με τίτλο “Βλέμμα στο Φώς” στη Γκαλερί Αργώ. Με το «Βλέμμα στο φως» αρέσκεται να φιλοτεχνεί τις αντιπαραθέσεις φωτός-σκότους, δημιουργώντας αντίστοιχα έντονες ή απαλές φωτοσκιάσεις, υπερτονισμένους ή και υποτιμημένους τονικούς χρωματισμούς. Η εικαστικός αποδίδει με τις χρωματικότητες μια υλική υπόσταση στον εκάστοτε φωτισμό και αναδεικνύει το λυρικό ύφος των αφηγηματικών της απεικονίσεων.

Η ιστορικός τέχνης, Λουίζα Καραπιδάκη, γράφει μεταξύ άλλων στο κείμενο του καταλόγου: “ Ύστερα από τα έργα της έκθεσης «Γενέθλια γη» με τα ατέρμονα τοπία του θεσσαλικού κάμπου και τη ζωή στην ύπαιθρο, η Έφη Σούτογλου επικεντρώνεται σε ανθρωποκεντρικές συνθέσεις, αντικειμενικού ρεαλισμού, χωρίς απλουστεύσεις, πλαισιωμένες από εικόνες αστικών τοπίων, δενδροφυτεμένους κοινόχρηστους χώρους, ξέφωτα, αυλές και εσωτερικούς χώρους.

Οι εικονογραφικές αυτές αναφορές στα περιβάλλοντά της, περιγραφικής και νατουραλιστικής απόδοσης, έχουν καθοριστικό ρόλο στη δομή των έργων και επιμελώς οδηγούν τον θεατή να επικεντρωθεί στο βασικό σημείο αναφοράς, την κεντρική γυναικεία φιγούρα.»

Την έκθεση επιμελήθηκε η ιστορικός τέχνης και ιδιοκτήτρια της Γκαλερί Αργώ, Αλέξια Σερέζη.

Συναντήσαμε την καταξιωμένη ζωγράφο στη γκαλερί, θαυμάσαμε τα έργα και μιλήσαμε μαζί της.

-Έφη, πώς αποφάσισες αυτή την στροφή στη θεματολογία σου και στην τελευταία σου δουλειά έχεις επικεντρωθεί στον άνθρωπο και πιο συγκεκριμένα στην γυναικεία φιγούρα;

-Πάντα υπήρχε η ανθρώπινη παρουσία στα έργα μου είτε εμφανώς είτε όχι. Στα χρόνια των σπουδών μου και στο ξεκίνημα της εικαστικής μου πορείας κυριαρχούσαν οι εσωτερικοί χώροι και οι άνθρωποι, αλλά και με την ματιά μου να ταξιδεύει στα χωράφια τους κήπους και τον μικρόκοσμο της φύσης. Άλλωστε και εμείς ανήκουμε σε αυτόν.

Αναζητώντας διέξοδο στη μοναξιά και στον καθημερινό αγώνα επιβίωσης σε μια εποχή που είναι όλα είναι ρευστά, τίθεται θέμα επαναπροσδιορισμού της ανθρώπινης οντότητας. Με τη επιστροφή στην «Γενέθλια Γη» με απασχόλησε η παιδική ηλικία, οι απουσίες των αγαπημένων προσώπων και οι σχέσεις των ανθρώπων σήμερα. Σ’ αυτή την ενότητα με επισκέπτονται τα οικεία πρόσωπα, ποζάρουν εκ του φυσικού και κατοικούν μαζί μου νοερά στο εργαστήριο.

Η γυναικεία φιγούρα αποτελούσε και αποτελεί και σήμερα κεντρικό θέμα στην ιστορία της τέχνης. Είναι πρόσωπο αναφοράς και προσφοράς. Ως γυναίκα και εγώ αισθάνομαι και  συναισθάνομαι την ύπαρξη της ως άνθρωπος και ως ζωγράφος. Σαφώς με ενδιαφέρει και η ανδρική παρουσία.

-Τα πρόσωπα που απεικονίζεις πόζαραν ζωντανά ή είναι γέννημα της φαντασίας σου;

-Είναι πρόσωπα οικεία από την ευρύτερη οικογένεια στην πραγματική ζωή και αναμνήσεις από την παιδική ηλικία.

-Από ποια σημαντικά έργα έχει επιρροή η νέα σου δουλειά; 

-Η νέα μου δουλειά έχει επηρεαστεί από το τρίπτυχο του κήπου των επίγειων απολαύσεων του Ιερώνυμου Μπος – τέλη 15ου αιώνας αρχές 16ου αιώνα-. Χρησιμοποίησα στοιχεία από το αριστερό φύλλο του παραδείσου, όπως ο λευκός ελέφαντας και η καμηλοπάρδαλη. Από το έργο του Γιοχάνες Βερμέερ, η τέχνη της ζωγραφικής που απεικονίζει τον ζωγράφο στο εργαστήριό του με το μοντέλο του, χρησιμοποίησα λεπτομέρειες ως παράθυρο φυγής στο εσωτερικά.

Η ζωγραφική είναι από μόνη της μία ποίηση εικόνων

–Πώς θα σχολίαζες τους αγαπημένους σου ζωγράφους, Γιοχάνες Βερμέερ και  Ιερώνυμο Μπος;

Ο Βερμέερ είναι ο ζωγράφος με τους λιγότερους πίνακες. Τα έργα αυτού του μεγάλου Ολλανδού ζωγράφου είναι μυστηριώδη και υποβλητικά. Με γοητεύει η σιωπηλή ευγλωττία τους και τα μικρά μεγέθη έργων που μέσα τους υπάρχει ένας τεράστιος κόσμος

Ο Ιερώνυμος Μπος είναι μία μεγαλοφυής ματιά στο μέλλον. Είναι αδύνατο να προσπεράσεις αυτόν το ζωγράφο. Τα θέματα του είναι θρησκευτικά και μερικές φορές πολιτικά. Όλα αυτά είναι με έναν ιδιαίτερο μοναδικό τρόπο και μας αφορούν  και σήμερα.

-Πώς επέλεξες τον τίτλο «Βλέμμα στο φως»;

-Η πόζα του μοντέλου για αναζήτηση του φωτός στον εσωτερικό χώρο και στον εσωτερικό μας εαυτό, μάς οδηγεί να στρέφουμε το βλέμμα μας στο φως κυριολεκτικά και μεταφορικά.

-Μίλησέ μας για το φως και το χρώμα στα τελάρα σου;

-Είναι πολύ σημαντική η απόδοση του φωτός και της σκιάς στην παραστατική ζωγραφική. Συνθέτω βάσει το φως, κυρίως το φυσικό φως της ημέρας και με ενδιαφέρει η ερμηνεία και η ατμόσφαιρα των πραγμάτων και των συναισθημάτων.

Δεν είναι εύκολο να αποδώσεις τις ποιότητες του φωτός, της σκιάς και των όγκων, ιδιαίτερα με το φως της ημέρας που είναι ασταθές, αλλά μου ασκεί μεγάλη γοητεία και μυστήριο. Θα έλεγα ότι το χρώμα είναι η σάρκα και το ένδυμα της ζωγραφικής ενεργοποιεί όλες τις αισθήσεις. Σε αυτή τη σειρά των έργων οι χρωματικές αντιπαραθέσεις, επιλογές πότε συγκρούονταν μεταξύ τους και πότε ήταν σε αρμονία, δεν μπορώ να βάλω απευθείας καθαρό χρώμα χτίζεται σιγά-σιγά και από μέσα για να φτάσει στη λαμπρότητα του φωτεινού χρώματος ή να κρυφτεί μέσα στη χρωματισμένη σκιά.

-Τι ρόλο παίζει η ποίηση στη ζωγραφική σου;

-Η ποίηση σε βρίσκει παντού λέει ότι ο Τίτος Πατρίκιος. Όταν ζωγραφίζω έναν άνθρωπο, ένα τοπίο, μια μαγική ύπαρξη στη φύση, μού έρχονται ποιητικές φράσεις στο μυαλό. Η ζωγραφική είναι από μόνη της μία ποίηση εικόνων και θεωρώ ότι πρέπει να διαβάζουμε μία ποιητική φράση κάθε μέρα μας κάνει καλό.

-Ποια μουσική επένδυση θα επέλεγες για την τελευταία σου δουλειά και γιατί;

-Το χαμόγελο της Τζοκόντα του Μάνου Χατζιδάκι. Η πρώτη φορά που άκουσα τη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι ήταν όταν ήμουν 18-19 χρονών. Τα νεαρά πρόσωπα που έχω ζωγραφίσει με ταξιδεύουν στη δική μου νεαρή εποχή. Όχι νοσταλγικά αλλά για μία σπουδή στην αισιοδοξία, που δεν έρχεται μόνο από την ηλικία αλλά από τον ίδιο τον άνθρωπο.

-Πώς βλέπεις την αγορά της τέχνης στην Ελλάδα;

-Θα έλεγα ότι είναι σχεδόν οικογενειακή η αγορά τέχνης στη χώρα μας. Στα σημερινά χρόνια είναι μικρή, αλλά υπάρχει χάρις στο πάθος και την αγάπη στην τέχνη κάποιων ανθρώπων να βλέπουν και να συλλέγουν έργα. Δυστυχώς ο περισσότερος κόσμος δεν είναι σε θέση να επισκεφτεί χώρους τέχνης ή να αγοράσει ένα έργο τέχνης. Παρόλο που οι τιμές είναι αρκετά προσιτές, διότι η καθημερινότητα έχει γίνει αρκετά εξαντλητική και ο αγώνας της επιβίωσης μονόδρομος.

-Μελλοντικά βήματα…

-Το νήμα της ζωγραφικής συνεχίζεται. Αγώνας και εκθέσεις!

Info έκθεσης

Έφη Σούτογλου – «Βλέμμα στο φως»

Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου έως Σάββατο 8 Μαρτίου 2025

Γκαλερί Αργώ
Νεοφ. Δούκα 5, 10674, Κολωνάκι

Ώρες λειτουργίας
Τρίτη – Παρασκευή 10.00 – 14.00 & 17:00 – 20:00
Σάββατο 11.00 – 15.00

Who is who

Η Έφη (Ευανθία) Σούτογλου γεννήθηκε στον Άγιο Κωνσταντίνο Φαρσάλων, από γονείς Μικρασιάτες. Εργαστήριο Ν. Στέφου, προετοιμασία για την εισαγωγή στην Α.Σ.Κ.Τ. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας το διάστημα 1986-1992 στο εργαστήριο Ζωγραφικής του Π. Τέτση και Δ. Μυταρά και στο εργαστήριο χαρακτικής του Θ. Εξαρχόπουλου. Ιστορία τέχνης με την Μαρίνα Λαμπράκη Πλάκα. Αποφοίτησε από την Α.Σ.Κ.Τ. με άριστα. Φιλοτέχνηση εξώφυλλων και βιβλίων των εκδόσεων Το ροδακιό. Έργα της υπάρχουν σε ιδιωτικές συλλογές Βάρσου, Βογιατζόγλου, Κουβουτσάκη, Καρασταμάτη, Κόγια, Κυνηγόπουλου, Μιχαηλίδη, Μοσχανδρέου, Μπεργελέ, Ρήγα, Σταθόπουλου, Φρυσίρα, Φέλιου.

Καθώς και στο Μουσείο Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή Άνδρου και Αθήνας, στο Ιστορικό Αρχείο-Μουσείο Ύδρας, στη συλλογή του Αμερικάνικου Κολεγίου Αθηνών, στη Πινακοθήκη Καρδίτσας, Κομοτινής, Αγρινίου και στην Πινακοθήκη Βιάννου στο Ρέθυμνο, στο Υπουργείο Πολιτισμού και σε άλλες ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Ατομικές Εκθέσεις

• 1990 Αίθουσα Τέχνης Τίρυνς, Καρδίτσα • 1994 Gallery Μαρία Παπαδοπούλου, Αθήνα • 1998 Χώρος Τέχνης 24 Αθήνα • 2003 Adam Gallery Αθήνα • 2003 Κρύπτη, Κέντρο Πολιτιστικών Εκδηλώσεων, Μαχαιράδο, Ζάκυνθος • 2004 Γκαλερί της Έρσης, Αθήνα • 2007 Η Πόλις θα σε ακολουθεί Adam Gallery Αθήνα • 2009 Από την Ύδρα στην Άνδρο, Ιστορικό αρχείο-Μουσείο Ύδρας • 2009 Άνδρος Οικία Μ. Εμπειρίκου 1863-Βαλμάς Α.Ε. • Τα μικρά τα ελάχιστα, υπέροχα. Πολυχώρος Μεταίχμιο • 2011 Gallery Χαρίλαος Φατόλας Καρδίτσα • 2015 Ιστορικό Αρχείο Μουσείο Υδρας • 2020 “Κάτω από θόλους διάφανους” Βιβλιοπωλείο Λεμόνι • 2023 “Γενέθλια Γή” Διαχρονικό Μουσείο Λάρισας • 2025 “Βλέμμα στο Φώς” Γκαλερί Αργώ