Συνέντευξη στη Ζέτα Τζιώτη  

Με τη νέα της δουλειά, η ζωγράφος Καλλιρρόη Μαρούδα συνεχίζει την εικαστική της αφήγηση στο γυναικείο γυμνό. Μοντέλα γυμνά ή ημίγυμνα σε χώρους χωρίς περιττές διακοσμήσεις αποτελούν την συνέχεια της «Ένσαρκης εικόνας», σπουδή στη γυναικεία υπόσταση. 

Το γυμνό δεν είναι ένα εικονογραφικό θέμα, αλλά μια μορφή τέχνης, όπως είχε γράψει το 1956 ο Kenneth Clark στο κλασσικό βιβλίο του με τίτλο «the nude», αναφέρει στο κείμενο του καταλόγου η ομότιμη καθηγήτρια Ιστορίας της τέχνης της Σχολής Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, Μελίτα Εμμανουήλ.  

Αναφέρει επίσης μεταξύ άλλων:

«Η Καλλιρρόη Μαρούδα μας προσφέρει το δικό της όραμα, το οποίο ακολουθεί και σύμφωνα με το οποίο πορεύεται. Μέσα στις μεγάλες διαστάσεις χάνεται και η ίδια, γιατί ζωγραφίζει πλέον με το σώμα και όχι μόνο με την άκρη του χεριού. Έτσι προσφέρει μια αντίληψη του όλου. Ζωγραφίζει δωμάτια, τα γνωρίσματα των οποίων αποδίδονται υπαινικτικά με τη βοήθεια των λεπτών αποχρώσεων. Τοποθετεί τα μοντέλα της στο κέντρο και τα παρουσιάζει με αφαίρεση, σε στάσεις απλές και καθημερινές.

Ο ερωτισμός υπάρχει, χωρίς όμως να προκαλεί. Τα έργα της μας προσφέρουν τελικά μία καθαρή και ανάλαφρη ζωγραφική πανδαισία, η υλικότητα της οποίας φαίνεται να συμβαδίζει και με τις τελευταίες αναζητήσεις της τέχνης και της ιστορίας, τώρα, που το μεταμοντέρνο βρίσκεται στο τέλος του. Επί πλέον, η τόσο ευαίσθητη εκφραστικότητα του ύφους της συνιστά μία σταθερή αξία σε μία εποχή που το σχέδιο και η ζωγραφική φαίνονται να απειλούνται από την «επανάσταση» της τεχνητής νοημοσύνης.» 

Εμείς συναντήσαμε την εικαστικό στο χώρο της γκαλερί και μιλήσαμε μαζί της. 

– Καλλιρρόη , «Γλώσσα της Ζωγραφικής». Στην ενότητα αυτή των έργων σου -συνέχεια της προηγούμενης με τίτλο «Ένσαρκη Εικόνα»- συνεχίζεις την εικαστική σου εμβάθυνση στο γυμνό. Μίλησέ μας για την τελευταία σου δουλειά; 

-Συνεχίζω να ζωγραφίζω και να μελετώ την ανθρώπινη φιγούρα είτε είναι ντυμένη, είτε γυμνή. Προσπαθώ να σχεδιάσω καλύτερα, να γνωρίσω το χρώμα καλύτερα, να αφαιρέσω πράγματα που μου είναι βαρετά και να προχωρήσω στην ουσία. Πάλεψα πολλά χρόνια για αυτόν το στόχο και τώρα μετά από πολλές δυσκολίες, μπορώ να πω ότι αρχίζω να καταλαβαίνω και να νιώθω ασφαλής. Τα γυμνά αυτά έγιναν τον τελευταίο χρόνο. Δούλεψα σκληρά χωρίς διακοπή. Κάθε φορά που ολοκλήρωνα το τελάρο, η ευχαρίστησή μου ήταν πολύ μεγάλη. «Η γλώσσα της ζωγραφικής» είναι ο τίτλος που έδωσε η κυρία Μελίτα Εμμανουήλ στο πολύ ωραίο κείμενό της που συνοδεύει την έκθεση και υπάρχει στον κατάλογο. 

-Τι χαρακτηριστικά επιλέγεις να έχουν τα μοντέλα σου; 

– Αυτό που με ενδιαφέρει σε ένα μοντέλο είναι να με συγκινήσει το βλέμμα. Η προσωπικότητα και η εξωτερική εμφάνιση επίσης παίζουν καθοριστικό ρόλο. Θέλω τα μοντέλα μου να είναι γνωστοί μου άνθρωποι και να έχω βιώσει το βλέμμα τους. Πολλές φορές όταν δεν τα έχω μπροστά μου, θέλω να τα έχω στην οπτική μου μνήμη. Κάθε φορά που τοποθετώ μια πινελιά, αναζητώ αυτό το βλέμμα. Θέλω να μου είναι γνώριμο επίσης το πώς περπατάει το μοντέλο… ή το πώς στέκεται… 

– Στα έργα σου έχει ποζάρει η εκλεκτή ζωγράφος Καλλιόπη Ασαριωτάκη. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία; 

– Η Καλλιόπη Ασαριωτάκη είναι μια σπουδαία ζωγράφος που αγαπώ πολύ τη ζωγραφική της. Την εκτιμώ και σαν άνθρωπο. Είναι μια ζωγράφος με προσωπικότητα. Μου αρέσει πολύ η φιγούρα της και όλη η κίνησή της. Μου θυμίζει αερικό. Την παρακολουθούσα πολύ καιρό. Στην τελευταία ArtAthina την είδα να φοράει ένα ωραίο μπλε πουκάμισο με μια περίεργη λάμψη. Το κόκκινο στα μαλλιά της με το μπλε του πουκαμίσου έκανε μια έκρηξη μέσα μου. Τόλμησα να της ζητήσω να μου ποζάρει. «Θέλω να σε ζωγραφίσω» και με μεγάλη άνεση δέχτηκε. Χάρηκα πολύ για αυτό, γιατί σημαίνει ότι με εμπιστεύτηκε και την ευχαριστώ από καρδιάς. Το έργο το δούλεψα με το πρώτο αίσθημα πάντα μέσα μου. Δεν βαρέθηκα ούτε μια στιγμή. 

-Χρωματική παλέτα. Διακρίνουμε πιο φωτεινά χρώματα σε αυτή την ενότητα. Αντικατοπτρίζουν την ψυχική σου διάθεση; 

– Με την πολλή δουλειά άρχισαν σιγά-σιγά τα χρώματα να ξελασπώνουν και να τολμώ να χρησιμοποιώ κι άλλες γκάμες χρωμάτων. Δεν έχει να κάνει με την ψυχική μου διάθεση. Η διάθεσή μου γενικά ζωγραφικά είναι η ίδια και δεν μεταλλάσσεται. Η διαδικασία της ζωγραφικής δημιουργίας  για μένα άπτεται της παιδικής μου μελαγχολίας, που την αγαπώ πολύ. 

-Έχεις ποζάρει γυμνή σε άλλο ζωγράφο; 

– Έχω ποζάρει όταν ήμουν νέα. Πόζαρα στο φροντιστήριο του Νίκου Στέφου, πριν μπω στη σχολή, για να βγάζω τα χρήματα του φροντιστηρίου. Επίσης, πόζαρα και σε έναν σπουδαίο ζωγράφο που τον θεωρώ δάσκαλό μου και σημαντικό μου φίλο. Έμαθα πολλά από αυτόν, όπως την επίμονη, συνεχή δουλειά. 

Αυτό που με ενδιαφέρει σε ένα μοντέλο είναι να με συγκινήσει το βλέμμα

–Αισθάνεσαι καλά με το σώμα σου; Θα πόζαρες γυμνή τώρα; 

– Μου πρότεινε ένας ζωγράφος να ποζάρω γυμνή και με έπιασε απελπισία μόνο που το άκουσα. Με το σώμα μου αισθάνομαι καλά σε γενικές γραμμές,  και αν έχανα και μερικά κιλά,  θα ένιωθα καλύτερα, για να μπορώ να στέκομαι περισσότερες ώρες όρθια στο καβαλέτο και να έχω καλύτερη υγεία.  

-Τι σημαίνει έρωτας για σένα; 

– Έρωτας για μένα είναι ένα βίωμα που ο ένας ξεχνά εντελώς τον εαυτό του και δίνεται στον άλλον. Είναι λάμψεις και εκρήξεις συναισθημάτων. Είναι η αρχή. Προσωπικά έχω καεί από τον έρωτα και τον έχω ξεχάσει. Προτιμώ την αιώνια αγάπη. Μια αγάπη που δεν μου δημιουργεί προβλήματα στην καθημερινότητά μου, στο καβαλέτο μου, στο κρεβάτι μου. Τι να πω … δεν θέλω να είμαι και απόλυτη. Δεν ξέρεις τι σου φέρνει η ζωή. Το μόνο που ξέρω είναι ότι το καβαλέτο μου και εγώ θα έχουμε έναν αιώνιο και παντοτινό έρωτα, μια αιώνια και παντοτινή αγάπη! 

-Η ζωγραφική είναι ένα μοναχικό μονοπάτι. Τι ρόλο παίζει η συντροφικότητα για έναν καλλιτέχνη; 

–  Πράγματι η ζωγραφική είναι ένα μοναχικό μονοπάτι -εάν θέλει ο καλλιτέχνης να ασχοληθεί πραγματικά-. Δεν ξέρω τι ρόλο παίζει η συντροφικότητα για έναν καλλιτέχνη. Εγώ ζω πολλά χρόνια μόνη. Όσο ήταν η κόρη μου, η Μαρία, στο σπίτι, ήμαστε τρεις γυναίκες, εγώ, η Μαρία κι η ζωγραφική. Όταν η Μαρία πήγε στο δικό της σπίτι, έμεινα εγώ και η ζωγραφική. Αναμφίβολα κοντά μου αισθάνομαι πάντα τους καλούς φίλους της ζωής μου, που προστρέχω σε κάθε μου δυσκολία ή χαρά και είναι πάντα εκεί και τους αγαπώ πολύ. 

– Τα έργα σου αποπνέουν μια προκλητική αθωότητα. Πως το σχολιάζουν αυτό οι συλλέκτες σου;  

– Έχουν μια αθωότητα, όντως την έχουν. Αντικατοπτρίζουν τον εσωτερικό μου κόσμο. Έτσι είμαι κι εγώ σαν άνθρωπος και την έχω πατήσει πολλές φορές στη ζωή μου. Μεγαλώνοντας όμως, μαθαίνω από τα λάθη μου. Αρκετοί συλλέκτες αγαπούν τη ζωγραφική μου και επιλέγουν έργα μου. Άλλοι πάλι όχι. Είναι κατανοητό αυτό και σεβαστό. 

Η διαδικασία της ζωγραφικής δημιουργίας  για μένα άπτεται της παιδικής μου μελαγχολίας, που την αγαπώ πολύ

-Είσαι εξίσου «δυνατή» στις προσωπογραφίες. Σε ποια χαρακτηριστικά του προσώπου δίνεις έμφαση; 

-Έχω ζωγραφίσει και μελετήσει πολύ τον εαυτό μου εκ του φυσικού για να μάθω. Έχω κάνει πολλά πορτραίτα ανθρώπων κατόπιν παραγγελίας. Δίνω ιδιαίτερη έμφαση στα μάτια δίχως «φλυαρίες» με έμφαση στο βλέμμα. Θέλω και προσπαθώ με ένα άγγιγμα να «βγαίνει το μάτι και να μας κοιτά». Δεν αγαπώ τα πολλά χρώματα γιατί έτσι χάνεται για μένα πολλές φορές η ουσιαστική ματιά.  

Who is who 

Η Καλλιρρόη Μαρούδα γεννήθηκε στη Ζάκυνθο. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ της Αθήνας (1986-1990) Ζωγραφική με τον Δημήτρη Μυταρά, Ιστορία της Τέχνης με τη Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα και Σκηνογραφία με τον Β. Βασιλειάδη. Εργάστηκε στο Εθνικό Θέατρο κοντά στη σκηνογράφο Λαλούλα Χρυσικοπούλου. Έργα της ανήκουν σε σημαντικές δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό 

Info

Γκαλερί Contemporary Athens
Λεβέντη 1, Κολωνάκι, Αθήνα
2107295388 | contemporaryathens.com

Ώρες λειτουργίας
Τρίτη – Παρασκευή, 10:00-19:00
Σάββατο, 10:00-16:00