Τραγούδια για κοντούς, καμένες από κοντό, “πολύ ωραίους”, για λαϊκά κορίτσια, για αγόρια με κοιλίτσα, για όσους δε δουλεύουν, μποέμ εκ πεποιθήσεως, κυρά – Κατίνες, ρομαντικούς δειπνιστές, λάτρεις των εκδρομών και της κομψής αλητείας, πεθερόπληκτους, Λούλες, δίμετρες Ρωσίδες, καμένους από Ρωσίδα, “βούρτσες”, νταρντάνες με φουστανάκια με δαντέλα, μπουζουκομάχους, μπουζουκοβόρους, ζαμανφουτίστες, σοκολατολάγνους, madame, γατόνια και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις…
Τραγούδια με χαμόγελο για όλη την οικογένεια.
Κωμικές πρόζες & σπαραξικάρδιες ατάκες.
Μουσική παράσταση γένους θηλυκού, με πρόζες, μουσικές και τραγούδια!
Πέντε όμορφα κορίτσια, τέσσερα όμορφα φορέματα…
ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ: ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΤΕ ΑΠΟ ΤΑ ΓΕΛΙΑ!
Ταυτότητα παράστασης:
Ιδέα, Κείμενα, Πρόζες, Πρωτότυπες Μουσικές, Τραγούδια και Σκηνοθεσία:
Ο “ανεξήγητα αρέσω” Τραγουδοποιός: Παντελής Αμπαζής
Παιζοτραγουδά μαζί του ο θρυλικός θηλυκός θίασος “Ζήτω τα Λαϊκά Κορίτσια!”:
Όλοι γνωρίζουμε την Αρετή Κετιμέ ως μουσικό, ερμηνεύτρια, τραγουδοποιό και ως μια από τις πιο γνωστές οργανοπαίκτριες σαντουριού στην Ελλάδα. Το ρεπερτόριό της περιλαμβάνει παραδοσιακά, ρεμπέτικα, σμυρνέικα αλλά και άλλα τραγούδια από τα πολλά είδη της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής.
Φέτος, η Αρετή μας παρουσιάζει κάτι διαφορετικό. Την συναντάμε επί σκηνής στο παιδικό θέατρο “Το αγόρι με τη βαλίτσα“, για δεύτερη χρονιά και στη θεατρική παράσταση “Νούρα, ένα πένθιμο Μπλουζ”.
Συναντήσαμε την Αρετή και γλυκιά και προσιτή καθώς είναι, μοιράστηκε μαζί μας τις σκέψεις και τα όνειρά της.
Γράφει η Αλεξία Λυμπέρη
– Αρετή, τι αντιπροσωπεύει για σένα η συγκεκριμένη παράσταση;
Η παράσταση έγινε με πολλή αγάπη και πολύ κόπο. Αντιπροσωπεύει όλους τους ανθρώπους που έχουν περάσει δυσκολίες από τη μεριά της προσφυγιάς και αντίστοιχα τους ανθρώπους που κάποια στιγμή στη ζωή τους χάθηκαν σε σκέψεις…
-Φέτος σε συναντάμε για δεύτερη χρονιά στο παιδικό θέατρο “Το αγόρι με τη βαλίτσα” και στη θεατρική παράσταση “Νούρα, ένα πένθιμο Μπλουζ”. Προτιμάς το παιδικό θέατρο ή το θέατρο ενηλίκων και γιατί;
Το κάθε ένα έχει την γλύκα του και τη χαρά του. Την ευκολία και τη δυσκολία που έχουν και τα δυο εξ ίσου την νιώθω πλέον πολύ δυνατά μέσα μου. Το παιδικό θέατρο είναι άλλο είδος όμως κατά βάσει περνούν και τα δυο τα ίδια μηνύματα: καλοσύνη, ανθρωπιά, αλληλεγγύη…
-Πως αισθάνεσαι στη σκηνή υποδυόμενη τη Νούρα;
Μεγάλο άγχος, μεγάλη αγωνία, αλλά συνάμα προσμονή και χαρά.
-Σε γνωρίζουμε από τον μελωδικό ήχο του σαντουριού σου. Τι σημαίνει η μουσική για σένα;
Η μουσική είναι τα πάντα για μένα: η χαρά, η λύπη, η μοναξιά, η αγάπη, τα ξενύχτια, οι στενοχώριες, η ηρεμία, τα όνειρα, οι στόχοι, η προσευχή μου…
-Αρετή, είσαι μουσικός, ερμηνεύτρια, τραγουδοποιός, μία από τις πιο γνωστές οργανοπαίκτριες σαντουριού στην Ελλάδα, ηθοποιός… τι άλλο να περιμένουμε μελλοντικά από σένα;
Έχω πολλά όνειρα που δεν ξέρω αν θα γίνουν κάποτε πραγματικότητα. Αδημονώ να πάρουν σάρκα και οστά οι μουσικές που έχω φτιάξει και που ακόμα δεν βρήκα το θάρρος να εκδώσω. Έχω στο νου μου δύο συνεργασίες, δύο συνθέτες και ένα μουσικό παραγωγό.
-Μουσικά, πού θα σε απολαύσουμε φέτος;
Έχουμε μιλήσει με κάποιους χώρους στην Αθήνα και αναμένουμε μέσα στο χειμώνα να παίξουμε μαζί με την μπάντα που έχω.
-Πως αισθάνεσαι πριν ανέβεις στη σκηνή;
Πιο παλιά ήμουν πιο αγχωμένη, τώρα όχι τόσο… Όταν έρθει η ώρα να παίξω σε δευτερόλεπτα νιώθω λίγο άγχος το οποίο έχω μάθει να διαχειρίζομαι! (γέλιο)
-Θα προσπαθούσες ξανά να αντιπροσωπεύσεις τη χώρα μας στην Eurovision; Τι γεύση σου άφησε το εγχείρημα αυτό;
Θα προσπαθήσω ξανά στο μέλλον, όμως όχι ακόμα… Η γεύση που μου άφησε είναι κάπως σκοτεινή… Όμως όλα στη ζωή γίνονται για το καλό μας ή μάλλον έτσι μου αρέσει να πιστεύω εγώ.
-Από τις ως τώρα συνεργασίες σου, ποια έχει αποτελέσει σταθμό στη ζωή σου και γιατί;
Όλες οι συνεργασίες που είχα είχαν θετικό ή αρνητικό πρόσημο. Για μένα όλες έπαιξαν ρόλο και μου έμαθαν πράγματα… Η πιο πρόσφατη συνεργασία που ξεχωρίζω είναι εκείνη με τους Τακίμ, με τους οποίους σύντομα θα παίξουμε και στην Ιερουσαλήμ μαζί στο φεστιβάλ Ούτι.
-Μίλησε μας για το νέο project Areti session, καθώς και για το όραμά σου σ΄ αυτή την προσπάθεια.
Είναι μια προσπάθεια για κάτι πιο προσωπικό με συγκεκριμένο χαρακτήρα και αλλιώτικο ήχο από αυτόν που με έχει συνηθίσει ο κόσμος. Είναι ένα ταπεινό όνειρο που σιγά σιγά θα γίνει πραγματικότητα… Σε αυτό το project παίζω αμιγώς τραγούδια δικά μου με έναν διαφορετικό ήχο!
Πρώτη παράσταση: 30 Σεπτεμβρίου 2018Παραστάσεις: κάθε Κυριακή στις 11.30 το πρωί για το κοινό και από Δευτέρα έως Παρασκευή στις 10.30 το πρωί οργανωμένες παραστάσεις σχολείων
Τιμές εισιτηρίων: 12€ (ενήλικας), 8€ (παιδικό, ανέργων, πολυτέκνων, τριτέκνων με την επίδειξη κάρτας)
Πληροφορίες για την παιδική σκηνή / Κρατήσεις για σχολεία, συλλόγους και ομάδες: 210 7777104 & 210 7777124
Μια συμπαγής, μεγάλη σε διαστάσεις, μάζα όταν κινείται, καμπυλώνει το χωροχρόνο γύρω της, ώστε τα μικρότερης μάζας αντικείμενα να συμπαρασύρονται από αυτήν και να την ακολουθούν. Αυτό λέει ο Αϊνστάιν.
Ο Πιραντέλλο, όμως, διατύπωσε την ίδια θεωρία, που εφαρμόζεται στον κοινωνικό χωροχρόνο.
Γιατί υπάρχει και αυτός! Όταν ένας άνθρωπος με προσωπικότητα, με κύρος και αξία, κινείται, συμπαρασύρει και έλκει γύρω του άλλους ανθρώπους (ή ανθρωπάκια αν προτιμάτε) με προσωπικότητες λιγότερο αξιόλογες ή και ανύπαρκτες.
Είναι η περίπτωση της Κας ΦΡΟΛΑ (Μάνια Παπαδημητρίου)και του Κου ΠΟΝΤΖΑ (Νίκος Καραστέργιος)που με όλο το συγκινησιακό εκτόπισμα τους εισβάλλουν στην καθημερινότητα της οικογένειας Αγκάτσι και όλης της μικροκοινωνίας τους και φέρνουν τα πάνω κάτω.
Όλοι ψάχνουν να βρουν αν ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ για να καταλήξουν στο απογοητευτικό ΑΝ ΕΤΣΙ ΝΟΜΙΖΟΥΝ.
Ποιον από τους 9 πιραντελικούς ρόλους, που κυκλοφορούν πάνω στη σκηνή του ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟύ και λυσσάνε να μάθουν τι συμβαίνει με την Κα Φρόλα και τηΜάνιαΠαπαδημητρίου που την ενσαρκώνει, μπορεί να ικανοποιήσει μια τέτοια συνθήκη;
Κανέναν.
Είναι όμως μια θαυμάσια ευκαιρία για τον Λαουντίζι και τοΓιάννηΛασπιά να κάνει για χάρη μας ένα διασκεδαστικό πείραμα επί σκηνής, το οποίο, κανένας μέχρι τώρα δεν τόλμησε να διαψεύσει.
Ναι, η θεωρία της σχετικότητας συμβαίνει και στο κοινωνικό σύμπαν. Ο Αϊνστάιν και ο Πιραντέλο μπορούν κάλλιστα να συνυπάρξουν.
Όποιος δεν ικανοποιείται, ας κάνει ένα google.
To ETΣI ΕΙΝΑΙ ΑΝ ΕΤΣΙ ΝΟΜΙΖΕΤΕ (διαφορετικά κάντε ένα GOOGLE) είναι ένα γκροτέσκο σκηνικό πείραμα που θα προκαλέσει πολύ γέλιο και παράλληλα, θα θέσει και ουσιαστικά ερωτήματα στους θεατές.
Είμαστε αυτοί που νομίζουμε ότι είμαστε;
Είμαστε αυτό που νομίζουν οι άλλοι ότι είμαστε;
Είμαστε αυτό που λένε οι πράξεις μας ή οι προθέσεις μας;
Τελικά, είμαστε αυτό που λέει η αστυνομική μας ταυτότητα ή ξεγελάμε τον εαυτό μας και την αστυνομία συνακόλουθα;
ΜΑΝΙΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
To TΟΠΟΣ ΑΛΛΟύ θα συνεργαστεί για δεύτερη φορά με τους Ιταλούς καλλιτέχνες του AIDAFONDAZZIONE στα σκηνικά αυτή τη φορά, ενώ το θέατρο KRYZK θα επιμεληθεί της κίνησης που είναι ιδιαιτέρα απαιτητική σ΄ αυτή την παράσταση.
Υπόθεση του έργου
Μια παρέα ανθρώπων αγωνιά να μάθει με κάθε τρόπο τι συμβαίνει πραγματικά στο σπίτι των νεοφερμένων γειτόνων τους. Οι πληροφορίες είναι αντικρουόμενες, οι πρωταγωνιστές της ιστορίας καταθέτουν ο καθένας τη δική του άποψη για τα γεγονότα και οι περίεργοι προσπαθούν απεγνωσμένα να δουν ποια θέση πρέπει να κρατήσουν.
Ένα από τα πιο δημοφιλή έργα του Λουίτζι Πιραντέλλο, που θέτει με πολύ έξυπνο τρόπο το ζήτημα της σχετικότητας της «αλήθειας». Παράλληλα με τη γνωστή καυστική του γλώσσα περιγράφει τη διάθεση για κουτσομπολιό μιας μικρής κοινωνίας ανθρώπων που η περιέργειά τους παίρνει κανιβαλικές διαστάσεις.
Το βραβευμένο έργο «GRACE & GLORIE» του TomZiegler, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο θέατρο Αγγέλων Βήμα στα πλαίσια της φετινής θεματικής του ενότητας «Άβυσσος η Ψυχή…» .
Η διάσημη ντραμεντί σε μετάφραση Μαργαρίτας Δαλαμάγκα- Καλογήρου και σκηνοθεσία Γιάννη Λασπιά, ανεβαίνει με τις Αλεξάνδρα Παντελάκη και Δώρα Χρυσικού στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Υπόθεση
Ψηλά, πάνω στα όμορφα βουνά της Βιρτζίνια, σε μια άκρη ενός μεγάλου κτήματος, που πρόσφατα ξεπουλήθηκε σε έναν απατεώνα εργολάβο, ζει ολομόναχη, η ενενηντάχρονη αγρότισσα Γκρέις, μέχρι προ τινος ιδιοκτήτρια. Η πρόβλεψητων γιατρών του νοσοκομείου, από όπου μόλις βγήκε, είναι πως τής απομένουν λίγες εβδομάδες ζωής.
Από την άλλη, η πρόβλεψη του εργολάβου είναι πως πολύ σύντομα η ηλικιωμένη γυναίκα θα τού «αδειάσει» ακόμα και εκείνο το μικρό καλύβι στην άκρη που τής έχει παραχωρήσει για να μείνει όσο ζήσει. Ήδη, οι μπουλντόζες του γκρεμίζουν το σπίτι και τις υπέροχες δενδρόφυτες εκτάσεις που το περιβάλλουν για να στηθεί, όσο πιο σύντομα γίνεται, ένα «πολυτελές resort».
Τον ίδιο καιρό, η παντελώς απρόβλεπτη, γεμάτη καυστικό χιούμορ, μεταδοτική αισιοδοξία και θέληση για ζωή και πάντα δραστήρια Γκρέις περνάει τον καιρό της ακούγοντας στην διαπασών εκκλησιαστικούς ύμνους και μουσική κάντρι από την αγαπημένη της Ντόλυ Πάρτον, φροντίζει τις κότες και τις μηλιές της και δεν αφήνει στιγμή της ημέρας να περάσει χωρίς να κάνει κάτι χρήσιμο.
Εκεί, από το πουθενά, εμφανίζεται μπροστά της η Γκλόρι, μία γυναίκα σαράντα ετών, πτυχιούχος του Χάρβαρντ, πρώην κάτοικος Νέας Υόρκης και πρώην διευθυντικό στέλεχος μεγάλης εταιρίας, που, γεμάτη πίκρα και οργή, πρόσφατα παράτησε τα πάντα και ακολούθησε τον δικηγόρο σύζυγό της στο μέρος όπου γεννήθηκε, σε μια προσπάθεια να σώσουν τον γάμο τους μετά από μια οικογενειακή τραγωδία. Η πρόβλεψη της Γκλόρι είναι πως η ζωή δεν τής επιφυλάσσει τίποτα πια. Η ίδια περνάει τον καιρό της συντροφεύοντας εθελοντικά ανήμπορους ανθρώπους που βρίσκονται στο τέλος της ζωής τους. Αυτή την συντροφιά έρχεται σταλμένη από το νοσοκομείο να προσφέρει και στην Γκρέις.
Μόνο που η Γκρέις δεν είναι μία τέτοια περίπτωση. Και εκεί αλλάζουν όλα.
Οι δύο εντελώς διαφορετικές γυναίκες, αλληλοσυμπληρώνονται μέσα από μια δυνατή ιστορία αγάπης και συμφιλίωσης, μετριούνται με την ζωή τους και με την Ζωή, αποκαλύπτουν θαμμένα μυστικά και ανακαλύπτουν την ουσία και την αξία της Αγάπης.
Και κάνουν τις προβλέψεις όλων να μείνουν απλώς προβλέψεις…
Τους ρόλους έχουν ερμηνεύσει ντουέτα του μεγέθους των Τζίνα Ρόουλαντ / Νταϊαν Λέιν και Εστέλ Πάρσονς / Λούσυ Αρνάζ
Ο θεατρικός μονόλογος «Το Όνειρο ενός Γελοίου» του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, σε ερμηνεία Θωμά Κινδύνη και σκηνοθεσία Άννας Σεβαστής Τζίμα, επιστρέφει από τις 10 Νοεμβρίου στις «Μορφές Έκφρασης».
Γραμμένο το 1877, από τον μεγάλο Ρώσο δημιουργό, «Το Όνειρο ενός Γελοίου» αποτελεί ένα άκρως διαχρονικό έργο του σήμερα. Πώς ένας άνθρωπος που βρίσκεται στα πρόθυρα της αυτοκτονίας, μέσα σε μια κοινωνία που βρίσκεται στα πρόθυρα της αυτοκαταστροφής θα καταφέρει να βρει το δρόμο του προς το φως; Από πού θα αντλήσει ενέργεια, ελπίδα και κουράγιο για να συνεχίσει να υπάρχει; Ένας άνθρωπος μόνος του αρκεί για να μετατρέψει την κόλαση σε παράδεισο;
«Το Όνειρο ενός Γελοίου» αποτελεί ένα αριστούργημα γραφής και πλοκής που οδηγεί το θεατή βήμα-βήμα από έναν κόσμο εχθρικό για τον άνθρωπο στην άλλη πλευρά, εκεί όπου η ευτυχία γίνεται πράξη.
Η παράσταση που έχει αποσπάσει πολύ καλές κριτικές, προβάλει ένα εξαιρετικό μήνυμα στους θεατές δίνοντας τους την ευκαιρία να προβληματιστούν αλλά και να ταξιδέψουν σ’ έναν κόσμο ονειρικό όπου τα όνειρα μας μπορούν να γίνουν αληθινά!
Το έργο συνεχίζεται για 3η χρονιά με νέα σκηνοθετική ματιά και πρωτότυπη μουσική επένδυση, που απογειώνει την υποβλητική και γεμάτη δυναμισμό ερμηνεία του Θωμά Κινδύνη.
Μετάφραση – Σκηνοθεσία: Άννα Σεβαστή Τζίμα
Διασκευή κειμένου: Θωμάς Κινδύνης
Μουσική: Κωνσταντίνος Ευαγγελίδης
Σκηνικά: Κωνσταντίνα Μαρδίκη
Φωτισμοί – Video προβολές: Παναγιώτης Λαμπής
info
Πρεμιέρα: Σάββατο 10 Νοεμβρίου στις 21.30
Παραστάσεις: κάθε Σάββατο 21.30 και Κυριακή στις 19:30.
Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Αλέξανδρος Λυκούρας, μετά τα Γραπτά Ίχνη που παίχτηκαν το 2015, στο Χώρο Τέχνης 14η Μέρα και στο Ιστορικό Αρχείο του Πολιτιστικού Ιδρύματος του Ομίλου Πειραιώς, παρουσιάζει από τις 27 Οκτωβρίου 2018 και κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 18:00, στο Από Μηχανής Θέατρο το έργο Μάτια παντού – αναζητώντας τ’ αγαπημένα μάτια.
Το έργο είναι ένας μονόλογος με θέμα τον έρωτα, μια μοναχική σκηνική αναζήτηση για την ανάγκη μας να βρούμε δυο αγαπημένα μάτια και να συνδεθούμε μαζί τους σε μια κοινή πορεία.
Αλέξανδρος Λυκούρας
Ένας ηθοποιός στήνει στη σκηνή του θεάτρου πόλεις, πραγματικές, φανταστικές και αναρωτιέται: Τι συμβαίνει όταν δυο ζευγάρια μάτια συναντιούνται σε μια πλατεία; Σ’ ένα στενό λιθόστρωτο δρομάκι; Άλλοτε με τη σκωπτική ματιά ενός κομπέρ, άλλοτε με την τεκμηριωμένη ματιά ενός ιστορικού-αφηγητή κι άλλοτε με την άμεση ματιά μιας προσωπικής εμπειρίας, ο ηθοποιός προσπαθεί να εντοπίσει τον έρωτα που όλο τον αγγίζουμε κι όλο μας ξεφεύγει…
Το έργο εστιάζει στα μάτια και στην αίσθηση της όρασης. Οι εικόνες που βλέπουν τα μάτια, οι εκφράσεις που παίρνουν και κάθε άλλο σχετικό στοιχείο επιστρατεύεται για να αφηγηθεί ιστορίες, να τονίσει συναισθηματικές εξάρσεις και να αναδείξει τα μάτια ως τον πιο ειλικρινή εκφραστή του έρωτα.
Το κείμενο εμπνέεται από ένα ποίημα του σατιρικού ποιητή Γεωργίου Μολφέτα (1871–1916), που δημοσιεύτηκε σε φύλλο της σατιρικής εφημερίδας Ζιζάνιο, που εξέδιδε ο ποιητής στο Αργοστόλι της Κεφαλονιάς από τα τέλη του 19ου αιώνα έως τις αρχές του 20ου. Στο κείμενο επίσης υπάρχουν στοιχειά από τη ζωή του Αλέξανδρου Σολομού (περ. 1803–1885). Ο Αλέξανδρος Σολομός δημιούργησε το ομώνυμο θέατρο που λειτούργησε στο Αργοστόλι από το 1837 έως το 1858 και ήταν προπάππους του σκηνοθέτηΑλέξη Σολομού (1918–2012).
Το έργο Μάτια παντού, αναζητώντας τ’ αγαπημένα μάτια, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το Μάιο του 2017 στο Δημοτικό Θέατρο Αργοστολίου «ο Κέφαλος».
Ο ηθοποιός Αντώνης Λουδάρος, αυτή την φορά με την ιδιότητα του σκηνοθέτη, μάς προτρέπει να αφεθούμε και να ταξιδέψουμε στην μυθική ζωή μιας γυναίκας «σύμβολο». Στην ζωή της Ρόζας Εσκενάζυ που έγραψε ο Παναγιώτης Μέντης. Την Ρόζαερμηνεύει η Νεφέλη Ορφανού.
Ένα συγκλονιστικό έργο για την «βασίλισσα» του ρεμπέτικου τραγουδιού.
Την «Ρόζα τη ναζιάρα με τα σγουρά μαλλιά» που ήξερε πώς να ξεσηκώνει τα πλήθη. Το «Χαρικλάκι» της, η «Δημητρούλα» της, η «Λιλή η σκανδαλιάρα», το «Ράμπι-Ράμπι» και τόσες άλλες μεγάλες επιτυχίες της που ακούγονται στην παράσταση από την φωνή της Μαρίας Σουλτάτου, μάς ταξιδεύουν από την Κωνσταντινούπολη του 1883 μέχρι την Αθήνα του 1980.
Η Ρόζα Εσκενάζυ, χαρισματική ερμηνεύτρια του ρεμπέτικου και του σμυρναίικου τραγουδιού, έζησε μια ζωή γεμάτη ένταση και μυστήριο.
Βίωσε τις πιο σημαντικές δεκαετίες της ιστορίας της Ελλάδας.
Πέρασε δια πυρός και σιδήρου μέσα από πολέμους, κατοχή, αντίσταση, δικτατορίες κι έρωτες, χωρίς να πάψει ούτε στιγμή να είναι μια γυναίκα που δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί της.
Ρόζα η παραβατική, η απρόβλεπτη.
Με αληθινό «φως» όμως…
Το «φως» της Ρόζας καίει ακόμα και θεραπεύει ψυχές.
Η φωνή της, φάρος για τις επόμενες γενιές,
μάς διατάζει σαν γνήσια βασίλισσα, πώς να γλεντάμε,
πώς να πίνουμε, και πώς να αγαπάμε!
Συντελεστές: Το έργο υπογράφει ο Παναγιώτης Μέντης
Τη σκηνοθεσία ο Αντώνης Λουδάρος
«Ρόζα» η Νεφέλη Ορφανού
Στα τραγούδια της παράστασης η φωνή της Μαρίας Σουλτάτου.
Στην παράσταση ακούγονται οι ηθοποιοί: (με αλφαβητική σειρά):
Θανάσης Κουρλαμπάς, Φάνης Μουρατίδης, Θοδωρής Μπουζικάκος, Παύλος Ορκόπουλος, Γιάννης Στάνκογλου και η μικρή Παναγιώτα Ζαρείφη.
Την σκηνική επιμέλεια έχει η Ειρήνη Παπιδά
Τα κοστούμια επιμελείται το Βεστιάριο (Σωκράτους 16, Αθήνα)
Τους φωτισμούς σχεδίασε ο Νίκος Καλατζής
Video παράστασης Στέφανος Κοσμίδης
Σχεδιασμός-επιμέλεια μαλλιών: Γεώργιος Δουδέσης
Βοηθοί σκηνοθέτη: Τάσος Κοντόγιωργας και Γωγώ Μαρινάκου
info παράστασης
Παραστάσεις: κάθε Τετάρτη και Παρασκευή στις 19.30
Ο ήχος του σώματος, η φωνή, η παράδοση: αρχέγονα συστατικά για μία πολύ σύγχρονη και πρωτοποριακή παράσταση, που συνδυάζει ρυθμό και κίνηση, μουσική και θέατρο, χωρίς κανένα άλλο μέσο, εκτός από το ίδιο το ανθρώπινο σώμα.
Ο Simone Mongelli και η ομάδα του παρουσιάζουν το Bodyterranean, έργο βασισμένο στο ομώνυμο άλμπουμ που ο Ιταλός καλλιτέχνης εξέδωσε στο τέλος του 2016, αποτέλεσμα μίας μακρόχρονης έρευνας πάνω στο πάντρεμα της σύγχρονης γλώσσας της Body Music με την αρχαία γλώσσα της παράδοσης της Ελλάδας και της Ιταλίας, όπου χρησιμοποίησε αποκλειστικά τους ήχους του σώματος και της φωνής.
Ένα έργο που πρωτοτυπεί στην Ελλάδα, και όχι μόνο, το οποίο έρχεται σαν συνέχεια της καλλιτεχνικής πορείας του Simone Mongelli, και της προσωπικής του έρευνας πάνω στο παραδοσιακό υλικό.
Στο άλμπουμ συνέπραξε με πολλούς καλλιτέχνες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, από το διεθνή κύκλο της Body Music και από την εγχώρια σκηνή της παραδοσιακής και a cappella μουσικής, όπως τους Max Pollak, Bryan Dyer, Antwan Davis και Raùl Cabrera, την Αρετή Κετιμέ, την Μαρία Κώτη, τον Μάνο Αχαλινωτόπουλο (στα φωνητικά!), τον Αλέξανδρο Καψοκαβάδη, τα φωνητικά σύνολα Πλειάδες και Stringless, τους beat-boxers Word of Mouth, τον Θάνο Δασκαλόπουλο.
Για την υλοποίηση της παράστασης, ύστερα από διαδικασία ακρόασης, επέλεξε νέους και ταλαντούχους καλλιτέχνες και performers, με ειδικότητες στο παραδοσιακό τραγούδι, τον χορό, την μουσική του σώματος και γενικά το performing, για να δημιουργήσει μία καινούργια, δυναμική ομάδα που υπόσχεται πολλά.
Το Bodyterranean είναι μία πλούσια, δυναμική παράσταση με κύρια συστατικά τον ρυθμό και την πολυρυθμία, την μελωδία και την πολυφωνία, την κίνηση και την ατμόσφαιρα, και με επίκεντρο το σώμα.
Η παράσταση έκανε την πρεμιέρα της στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 2017, στο πλαίσιο του IBMF, το μεγαλύτερο φεστιβάλ του είδους παγκοσμίως, με καλλιτεχνικό διευθυντή τον Keith Terry (http://www.internationalbodymusicfestival.com/), σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία κοινού και κριτικής.
Είπαν για το Bodyterranean:
With his recording “Bodyterranean”, Simone Mongelli has created one of the finest recordings of body music around. He succeeds in capturing the energy of the art form plus the range, the subtlety and the nuance of sounds the body can make: qualities that are challenging and elusive to capture when recording body music. The music is beautiful, dynamic, rich and multi-dimensional — a satisfying new standard in body music recordings.
(Keith Terry – founder & artistic director of the International Body Music Festival)
“Bodyterranean” conveys an enormous depth of knowledge of Greek music tradition and at the same time a playful lightness in the creative approach to this music material, in which the joy of singing, moving together and being rhythmically in-tune is in the foreground. […] The atmospheric warmth of “Bodyterranean” touched the hearts of the audience.
(Sylvia Mograbi –internationally aknowledged dancer and body music perfomer)
Στην παράσταση του Mongelli, η θεατρική σκηνή διευρύνεται νοητά και χάνει τις πεπερασμένες χωρικές διαστάσεις της. […] Το Bodyterranean, The Show έχει την ατμόσφαιρα μιας οικείας μουσικής μνήμης που μας συγκίνησε και μας έκανε να σκεφτούμε πως η αλήθεια βρίσκεται στην απλότητα.
Ένας ηθοποιός που είναι πλέον σε ελεύθερη πτώση στην καριέρα, αλλά και στην ζωή του, δέχεται μια απρόσμενη επίσκεψη από μια άγνωστη γυναίκα που του υπόσχεται πως θα του αλλάξει την ζωή… όμως τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται…
Η κλασική κωμωδία του Όσκαρ Ουάιλντ, «Η σημασία να είναι κανείς ειλικρινής», μετά την περσινή της επιτυχία, επανέρχεται για 2η σεζόν στο θέατρο Αλκμήνη, για λίγες παραστάσεις κάθε Σάββατο στις 19:00. Την παράσταση παρουσιάζει η ομάδα «New Lab Theatre Company» και τη σκηνοθεσία υπογράφει η Όλγα Τζώρτζ.
Το έργο
Πρόκειται, ουσιαστικά για το τελευταίο θεατρικό έργο του σπουδαίου Ιρλανδού συγγραφέα ένα χαρακτηριστικό δείγμα αγγλικής κωμωδίας ηθών, που γνώρισε από το πρώτο της ανέβασμα μεγάλη επιτυχία.
Με πικάντικη κωμωδία και ιδιοφυείς διαλόγους, ο Όσκαρ Γουάιλντ βάζει στο στόχαστρο τις συμπεριφορές των χαρακτήρων, στηλιτεύει την υποκρισία και τον στρουθοκαμηλισμό της φιλοχρήματης βικτωριανής κοινωνίας, επιτυγχάνοντας μια μοναδικά καταιγιστική πλοκή, σε μια κωμωδία καταστάσεων που μέσα από το γέλιο κινητοποιεί ευχάριστα τον θεατή.
Η υπόθεση
Δύο νέοι κύριοι ξεγελούν την αλήθεια για να βάλουν λίγο ενθουσιασμό στη μονότονη ζωή τους. Ο κος Ουόρδινγκ εφευρίσκει έναν αδελφό, τον Έρνεστ, τον οποίο χρησιμοποιεί ως δικαιολογία για να αφήνει τη βαρετή ζωή του πίσω στην εξοχή και να επισκέπτεται την εξαιρετική Γκουέντολιν στο γοητευτικό Λονδίνο. Ο κος Μονκρίηφ αποφασίζει να πάρει το όνομα του φανταστικού αδελφού Έρνεστ και επισκέπτεται το σπίτι του κύριου Ουόρδινγκ στην εξοχή. Τα πρόσωπα συναντιούνται και εμπλέκονται σε μια σειρά από διασκεδαστικά γεγονότα, αντιμετωπίζοντας έτσι την κρυφή τους επιθυμία να είναι ο σοβαρός και ειλικρινής εαυτός τους.
Λίγα λόγια για την ομάδα New Lab Theatre Company
Η Θεατρική Ομάδα New Lab ξεκίνησε το 2011, με πρώτη παραγωγή το έργο του Γεράσιμου Σταύρου, «Καληνύχτα Μαργαρίτα» στο θέατρο Παραμυθίας. Στη συνέχεια, δημιούργησε τις προϋποθέσεις για νέα έργα και πρωτοεμφανιζόμενους ηθοποιούς που θέλουν να εκδηλώσουν δημιουργικά το ταλέντο τους και τις ιδέες τους σκηνικά.
Οι επόμενες παραγωγές ήταν στο έργο του Ευγένιου Ο Νηλ «Όχι Πείτε μου» σε πανευρωπαϊκή πρεμιέρα, στο θέατρο Ασωμάτων.
Με νέες προοπτικές, ακολούθησε τον επόμενο χρόνο με την παραγωγή της «Ηλέκτρας» του Σοφοκλή, στο θέατρο Φούρνος και μετά με τις «Τρωάδες» του Ευριπίδη, στο Στούντιο Μαυρομιχάλη. Και οι δύο θεατρικές παραγωγές αναπτύχθηκαν σε μοντέρνες αποδόσεις της περιόδου 1917 και 1950 αντιστοίχως.
Το 2018, ανέβασε την κωμωδία του Όσκαρ Ουάιλντ «Η Σημασία να Είναι Κανείς Ειλικρινής» στο Στούντιο Μαυρομιχάλη και τώρα μετά τη μεγάλη της επιτυχία, συνεχίζεται για 2η σεζόν στο θέατρο Αλκμήνη.
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Όλγα Τζωρτζ
Σκηνικά: Όλγα Τζωρτζ
Κοστούμια: Βικτωρία Γιαννάκη, Έβελυν Κάκκου
Σχεδιασμός Φωτισμών: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Φωτογραφίες: Νεκταρία Δασκαλάκη
Παίζουν με σειρά εμφάνισης: Φοίβος Παπακώστας, Γιάννης Δαμάλας,Γιώργος Στυλ, Ιωάννα-Μαρία Μπατή, Εύα Ζουμπουνέλλη,Βίκυ Μιχαλοπούλου, Ελεάννα Χρυσανθοπούλου και Θάνος Κρομμύδας
Στο πιάνο: η Κατερίνα Δεληγιαννίδου
info παράστασης
Θέατρο: Αλκμήνη, Αλκμήνης 12, Πετράλωνα
Τηλ.: 2103428650, 6947218195.
Παραστάσεις: Κάθε Σάββατο από 20/10 μέχρι και 12/1, στις 19:00
Διάρκεια: 120 λεπτά (με διάλειμμα)
Τιμή εισιτηρίων: 15 €, 12 € (προπώληση μέσω viva), 10€ (κάρτα ανεργίας, ΣΕΗ, συνταξιούχοι, ομαδικά)
Με απόλυτη επιτυχία ολοκληρώθηκε το 15ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αμοργού, που πραγματοποιήθηκε από τις 14 έως τις 19 Νοεμβρίου 2024. Στο φεστιβάλ συμμετείχαν παραγωγοί,...
Η ιστοσελίδα μας χρησιμοποιεί Cookies τα οποία συνεισφέρουν ώστε να παρέχουμε καλύτερες υπηρεσίες. Συνεχίζοντας την περιήγηση, αποδέχεστε την χρήση των Cookies.Αποδέχομαι την χρήση των Cookies
info παράστασης
Συντελεστές
