Η γκαλερί Ζουμπουλάκη παρουσιάζει την έκθεση της Βούλας Καραμπατζάκη με τίτλο «Κτίσματα», από τις 12 Σεπτεμβρίου έως τις 5 Οκτωβρίου 2024. Πρόκειται για την πρώτη ατομική έκθεση στην γκαλερί.
Θα παρουσιαστεί εγκατάστασή της που αποτελείται από γλυπτά, χάρτινα κτίσματα διαφόρων μεγεθών αλλά και επιτοίχια.
Η εγκατάσταση περιλαμβάνει έργα που μοιάζουν άχρονα και διάσπαρτα σε έναν μη-τόπο. Τα κτίριά της ξεκίνησαν με τρόπο «αυθόρμητο και ενστικτώδη». Στη συνέχεια όμως προσδιορίστηκε η σύνδεση της ανθρώπινης κατασκευής με μία από τις βασικότερες ανάγκες του ανθρώπου, την ανάγκη για προστασία.
Τα κτίσματά του τον προστατεύουν από τον ίδιο τον άνθρωπο, από τη φύση, αλλά προστατεύουν και τη φύση (τεχνητές λίμνες, ξερολιθιές), τα φυτά, τα ζώα και τους θεούς του.
Ταυτόχρονα, μέσα από τα έργα της, η Καραμπατζάκη αναδεικνύει και τις ευρύτερες ανησυχίες της. Πώς εξελίσσονται οι παραδοσιακές και λαϊκές τέχνες, τι θέση κατέχει σήμερα η χειρωνακτική εργασία, τι αλλαγές υφίστανται λόγω της τεχνητής νοημοσύνης, ποια είναι η αλληλεπίδραση της αρχιτεκτονικής με το φυσικό περιβάλλον, οι μύθοι και οι θρησκείες, η αισθητική αξία της ύλης, η συλλογική μνήμη -κυρίως όμως- όπως γράφει και η ίδια, «πώς όλα αυτά λειτουργούν ασυνείδητα ως αφορμές για την ανακάλυψη του βαθύτερου εαυτού μας και της σχέσης μας με τον κόσμο».
Τα κτίσματα της καλλιτέχνιδος (ναοί, βωμοί, μοναστήρια, φάροι, στήλες κ.λπ.) βρίσκονται σε μια διαρκώς μεταβαλλόμενη κατάσταση που μοιάζει να οδηγεί άλλοτε προς τη φθορά άλλοτε προς την ανέγερσή τους.
Η χρήση δύο ειδών χαρτονιού γίνεται το λεξιλόγιο με το οποίο η Καραμπατζάκη διατυπώνει τις παραπάνω ανησυχίες της. Η ύλη μετουσιώνεται σε κάτι το ιερό – μεταφυσικό.
“Χωρίς τίτλο” (2023), Διάφορα Χαρτόνια, 96x62x11 εκ.
Βιογραφικό:
Γεννημένη στην Κρήτη η Βούλα Καραμπατζάκη είναι μια καλλιτέχνις η οποία διαμορφώνει το έργο της της συνομιλώντας με τη σύγχρονη πραγματικότητα και την παράδοση. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών (2018-2024), στο Β΄ Εργαστήριο Γλυπτικής με καθηγητή τον Νίκο Χαραλαμπίδη και αποφοίτησε από το Η’ Εργαστήριο Ζωγραφικής με καθηγητή τον Ζάφο Ξαγοράρη. Από το 1999 έως το 2005 σπούδασε συντήρηση έργων τέχνης, αργυροχρυσοχοΐα και υφαντική. Από το 2007 συμμετείχε σε πολλές ομαδικές δράσεις και εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έργα της ανήκουν σε μόνιμες συλλογές Μουσείων -Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα (ΠΛΙ), Μουσείο Κοσμήματος Ηλίας Λαλαούνη (ILJM), Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου (ΜΕΤΗ), Εικονικό Μουσείο του Πολιτιστικού Φορέα Branding Heritage- καθώς και σε ιδιωτικές συλλογές όπως του Romeo Gigli κ.α. Από το 2006 είναι στέλεχος του project “Σύγχρονα Αμφιαράεια” (spin-off του Πανεπιστημίου Κρήτης) που μεταξύ άλλων προωθεί τη σύνθεση των εικαστικών τεχνών με τις επιστήμες.
Τα Κτίσματα / Structures, 2024, στην γκαλερί Ζουμπουλάκη είναι η πρώτη της ατομική έκθεση.
“Χωρίς τίτλο” (2023), Διάφορα Χαρτόνια, 73x25x16 εκ.
Διάρκεια έκθεσης: 12 Σεπτεμβρίου – 5 Οκτωβρίου 2024
Γκαλερί Ζουμπουλάκη, Πλ. Κολωνακίου 20 Ώρες λειτουργίας: Τρ., Πέμ. & Παρ. 11.00 -20.00
Τετ. & Σάβ. 11.00 –15.00
Κυριακή & Δευτέρα κλειστά
49 χρόνια συμπληρώνει εφέτος το Φεστιβάλ Αισχύλεια, που διοργανώνει ο ΔήμοςΕλευσίνας και είναι ένα από τα πλέον συνεπή και μακροβιότερα στην ελληνική επικράτεια, που έχει συμβάλλει τα μέγιστα στην εξωστρέφεια της πόλης, που στέφθηκε Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2023, με πλήθος αξιόλογων και σημαντικών εκδηλώσεων, που σημείωσαν μεγάλη επιτυχία και έκαναν ακόμα πιο δυνατό το στίγμα της στον διεθνή πολιτιστικό χάρτη.
Το φετινόΦεστιβάλ Αισχύλεια 2024 περιλαμβάνει αυστηρά επιλεγμένες θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες, κινηματογραφικές προβολές, προτάσεις πολιτισμού, που αναδεικνύουν τη σύγχρονη έκφραση και δημιουργία. Οι εκδηλώσεις κατά κύριο λόγο θα πραγματοποιηθούν στο εμβληματικό Παλαιό Ελαιουργείο, με φόντο την παραλία της Ελευσίνας, ένα χώρο, που έχει άρρηκτα συνδεθεί με τα Αισχύλεια και έχει αγαπήσει το φιλότεχνο κοινό.
Φεστιβάλ Αισχύλεια
Η αυλαία του φετινού ΦεστιβάλΑισχύλεια 2024 ανοίγει την Παρασκευή 30 Αυγούστου από τον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας, που κατά παράδοση φιλοξενεί την πρώτη εκδήλωση του Φεστιβάλ, όπου θα πραγματοποιήσει συναυλία ο Σταύρος Λάντσιας με το κουαρτέτο του, με τίτλο «Ο δικός μου EnnioMorricone».
Ο καταξιωμένος Κύπριος πιανίστας και συνθέτης Σταύρος Λάντσιας παρουσιάζει την πολυαναμενόμενη τελευταία δισκογραφική του δουλειά με τίτλο «My Ennio Morricone» ανοίγοντας ένα παράθυρο στο μουσικό σύμπαν του αγαπημένου του συνθέτη, με αξέχαστες μελωδίες του που έχουν «ντύσει» εμβληματικές ταινίες όπως Cinema Paradiso, Once Upon a Time in the West και πολλές άλλες, μέσα από ευρηματικές ενορχηστρώσεις και εμπνευσμένες εκτελέσεις από χαρισματικούς σολίστες.
Σταύρος Λάντσιας
Την Κυριακή 1η Σεπτεμβρίου το πρόγραμμα συνεχίζεται στο Παλαιό Ελαιουργείο, όπου το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει την παράσταση «Βάκχες» του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Θάνου Παπακωνσταντίνου. Το έργο χαρακτηρίζεται από αυστηρή συνοχή στη μορφή αλλά και από τεράστια εσωτερική δύναμη, και ταυτόχρονα φανερώνει το ενδιαφέρον του ποιητή για τον μυστικισμό και την έκσταση. Βασικά δραματικά θέματα της τραγωδίας είναι οι δυνατότητες της ψυχής, η ανθρώπινη αρετή, η αυτοσυνείδηση, η σύνεση και η πλάνη, το λογικό και το άλογο στοιχείο, που εμφανίζονται μέσα από την αντίθεση ανάμεσα στον άνθρωπο και τον θεό, την ίδια αντίθεση από την οποία προκύπτει η τραγική σύγκρουση του δράματος.
Με τους Κωνσταντίνο Αβαρικιώτη, Μαριάννα Δημητρίου, Αλεξία Καλτσίκη, Θέμη Πάνου, Αργύρη Πανταζάρα, Γιάννη Κόραβο, Διονύση Πιφέα, Φώτη Στρατηγό, κ.ά.
Βάκχες
Στις 5 και 6 Σεπτεμβρίου, στην ενότητα «Το Φεστιβάλ Συστήνει», στο πλαίσιο των Μουσικών Κύκλων τα Αισχύλεια 2024, παρουσιάζουν αξιόλογα μουσικά σχήματα, που αξίζει να ακούσετε. Την Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου η Banda Entopica, η παραδοσιακή μπάντα δρόμου με έδρα τη Θεσσαλονίκη, ενώνει κλαρίνο, τρομπέτα, ακορντεόν και νταούλι σε ένα σύμπλεγμα παραδοσιακής και μοντέρνας βαλκανικής μουσικής. Την Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου το λόγο έχουν οι Usurum & Lamda, δύο από τις πιο αντιπροσωπευτικές μπάντες της νέας μουσικής σκηνής με ήχο που ξεχωρίζει και τη νέα γενιά και όχι μόνο να τους ακολουθεί φανατικά, ενώνουν τις δυνάμεις τους για μουσική βραδιά «βγαλμένη» από το μέλλον!
Την Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου τη σκυτάλη παίρνει το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, με τον «Πλούτο» του Αριστοφάνη, σε μετάφραση, ελεύθερη απόδοση κειμένου και σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα. Στον ρόλο του Χρεμύλου ο Μάνος Βακούσης που τιμήθηκε πρόσφατα με το Μεγάλο Βραβείο Θεάτρου «Κάρολος Κουν». Στο θίασο συμμετέχει, στο ρόλο της Ελπινίκης, η Αλεξάνδρα Παλαιολόγου. Μουσικοί επί σκηνής: Βάιος Πράπας, Τελευταίος Καλεσμένος και η Δήμητρα Αντωνακούδη. Στην Παράβαση του έργου εμφανίζεται η Ιστορικός- Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μαρία Ευθυμίου.
«Πλούτος» του Αριστοφάνη
Την Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου έρχεται η εμβληματική τραγωδία του Ευριπίδη, «Ηρακλής Μαινόμενος», σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά. Ένας σπουδαίος θίασος με τους Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη, Γιώργο Γάλλο, Στεφανία Γουλιώτη, Ηρώ Μπέζου, Άννα Καλαϊτζίδου, Γιάννη Κλίνη, Αινεία Τσαμάτη, Νίκο Μήλια, Γκαλ Ρομπίσα, Μπάμπη Γαλιατσάτο, Θανάση Ραφτόπουλο, Αντώνη Αντωνόπουλο, καθώς και τον διαπρεπή μουσικό Φώτη Σιώτα σε εξέχοντα ρόλο επί σκηνής, μας βυθίζει στην υπαρξιακή αγωνία της εμβληματικής τραγωδίας του Ευριπίδη, υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Δημήτρη Καραντζά.
«Ηρακλής Μαινόμενος»
Την Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου μια παράσταση για παιδιά και όσους αισθάνονται παιδιά, Οι «Μαγικές Σβούρες» που φέτος γιορτάζουν 20 χρόνια διαρκούς παρουσίας στο θέατρο για παιδιά και η “ΜΕΛΙΣΜΑ Events” , παρουσιάζουν, σε σκηνοθεσία και διασκευή για παιδιά, του Δημήτρη Αδάμη, το «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας» του Σαίξπηρ. Η Αγγελική Λάμπρη εμφανίζεται στον ρόλο της Βασίλισσας των Ξωτικών Τιτάνιας, ενώ στον ρόλο του Μάστορα Πάτου ο Στέλιος Πετράκης. Μια παράσταση που συνδυάζει την κωμωδία με τη μαγεία και το όνειρο.
«Ο Κατά Φαντασίαν Ασθενής»
Την Παρασκευή13 Σεπτεμβρίου τα Αισχύλεια 2024 φιλοξενούν την εκρηκτική κωμωδία του Μολιέρου «Ο Κατά Φαντασίαν Ασθενής», σε σκηνοθεσία και διασκευή των Αιμίλιου Χειλάκη και Μανώλη Δούνια. Μετά από τον «Δον Ζουάν» το 2009 στο Εθνικό Θέατρο και τον «Ταρτούφο» το 2016, συνεχίζουν τη μελέτη τους πάνω στον κορυφαίο Γάλλο δραματουργό, ο οποίος, μέσα πάντα από το πρίσμα της κωμωδίας φώτισε τα σκοτάδια της ανθρώπινης ψυχής, κατανόησε την ανθρώπινη ψυχοσύνθεση και δημιούργησε χαρακτήρες με οικουμενική εμβέλεια και έργα που παραμένουν επίκαιρα μέχρι σήμερα. Παίζουν οι: Αιμίλιος Χειλάκης, Αθηνά Μαξίμου, Μυρτώ Αλικάκη, Θοδωρής Ρωμανίδης, Νίκος Γκέλια, Βίκυ Διαμαντοπούλου, Γιώργος Ζυγούρης, Δημήτρης Φιλιππίδης.
«Ικέτιδες»
Την Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν σε συνεργασία με το Θέατρο του Νέου Κόσμου προτείνουν τις «Ικέτιδες» του Αισχύλου, 60 χρόνια μετά την πρώτη παρουσίασή τους στην Επίδαυρο. Οι «Ικέτιδες» είναι έργο ποιητικό αλλά και βαθιά πολιτικό. Στους ανδρικούς ρόλους η Λυδία Κονιόρδου (Δαναός), ο Γιάννης Τσορτέκης (Κήρυκας των Αιγυπτίων) και ο Άκης Σακελλαρίου (Πελασγός).
Η μεγάλη πρωτοτυπία του έργου έγκειται στο γεγονός ότι η κεντρική Ηρωΐδα είναι συλλογική. Οι πενήνταΔαναΐδες, εκπροσωπούν για τον Αισχύλο όλο το γυναικείο φύλο. Κορυφαίες Δαναΐδες είναι η Λένα Παπαληγούρα και η Λουκία Μιχαλοπούλου.
Ο Χορός των Δαναΐδων συμπληρώνεται από ηθοποιούς-απόφοιτες αλλά και σπουδάστριες του Θεάτρου Τέχνης (λόγος), μέλη της γυναικείας χορωδίας Chóres της Μαρίνας Σάττι (τραγούδι) και χορεύτριες της ομάδας «Και όμως κινείται» (χορός-ακροβατικά).
Η μουσική ερμηνεύεται ζωντανά από τις γυναικείες φωνές της χορωδίας και γεφυρώνει τη διαδρομή από την Ανατολή ως τη Δύση, από το χτες στο σήμερα.
Το σκηνικό αποτελείται από μια ειδική κατασκευή που παραπέμπει σε συρμάτινο φράχτη (μέρη του οποίου λυγίζουν, προεξέχουν κτλ.). Είναι το «σύνορο» πίσω από το οποίο τοποθετείται η ασφαλής πλευρά της πόλης, εκεί όπου θέλουν να βρεθούν οι Δαναΐδες.
Τη Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου μια βραδιά διαφορετική που είναι παράλληλα, συναυλία, πανηγύρι, καλλιτεχνική σύμπραξη, πολιτική θέση, με τίτλο «Το τοπικό είναι παγκόσμιο, το συλλογικό η μόνη αντεξουσία». Δύο κοινότητες, δύο κολεκτίβες, δύο ιστορικές συλλογικότητες. Οι Χαΐνηδες και οι Social Waste λειτουργώντας αμεσοδημοκρατικά, δημιουργούν σύγχρονο τραγούδι και όχι στείρες απομιμήσεις (ή “μοντέρνες” επανεκτελέσεις) κόντρα στον συγκινησιακό εκβιασμό και τη συνθηματολογία των καιρών. Ρυθμοί, ηχοχρώματα, όργανα της Μεσογείου, των Βαλκανίων και όχι μόνο, συμπλέκονται και στροβιλίζονται σ’ ένα μυσταγωγικό εκστατικό δρώμενο.
Το εντυπωσιακό opening act θα κάνει ο Χρήστος Τσιούνης, ο οποίος μας συστήθηκε ως τραγουδοποιός τον Σεπτέμβριο του 2021 με το άλμπουμ «Βασιλικάκι», την πρώτη του δισκογραφική δουλειά, με δέκα τραγούδια σε στίχους και μουσική του ίδιου. Ξεκίνησε το ταξίδι της δημιουργίας έχοντας αντλήσει από την παραδοσιακή, αλλά και αστική μουσική του τόπου μας, τους ήχους και τα ιδιώματα τους, με ακούσματα τόσο από τη Δύση όσο και από την Ανατολή, σε συνδυασμό με την αγάπη του για την ποίηση και την «αυτόματη γραφή». Στο μουσικό ταξίδι που θα παρουσιάσει στο Παλαιό Ελαιουργείο Ελευσίνας, συνοδοιπόροι του θα είναι οι αγαπημένοι φίλοι και συνεργάτες μουσικοί.
Την Παρασκευή20Σεπτεμβρίου τον λόγο έχει η ευφάνταστη εκδήλωση «Τα παιδιά της Ελευσίνας παίζουν ακόμη βόλους», με σκοπό την προβολή δημιουργών της πόλης. Μουσική συναυλία στην οποία συμμετέχουν Ελευσίνιοι Μουσικοί από όλα τα είδη μουσικής, από κλασική, έντεχνη, ροκ, παραδοσιακή, λαϊκή, ως ραπ και τέκνο. Με παράλληλη προβολή από μικρά φιλμάκια που τη σκηνοθεσία και το μοντάζ επιμελούνται Ελευσίνιοι σκηνοθέτες, όπως και κείμενα συνδετικά επίσης με την επιμέλεια Ελευσίνιων συγγραφέων.
Ελεονώρα Ζουγανέλη
Την Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου μια από τις σημαντικότερες ερμηνεύτριες της νέας γενιάς, η Ελεονώρα Ζουγανέλη, μας καλεί να βαδίσουμε μαζί της «Σε άλλα μονοπάτια». Με ακουστική διάθεση και μια μπάντα που δημιουργήθηκε ειδικά για την παράσταση αυτή, η χαρισματική τραγουδίστρια θα περιπλανηθεί αυτή τη φορά στους δρόμους του λαϊκού μας τραγουδιού με αφετηρία το «Μονοπάτι» του Γιώργου Μουζάκη, δίνοντας νέα πνοή σε διαλεχτά λαϊκά, ελαφρά και αρχοντορεμπέτικα και θα φτάσει μέχρι το σήμερα του λαϊκού μας τραγουδιού, κάνοντας και κάποιες «στάσεις» σε λαϊκά τραγούδια της Μεσογείου. Όλα αυτά με μια εξαμελή ομάδα μουσικών υπό την καθοδήγηση του εξαιρετικού μουσικού Θωμά Κωνσταντίνου. Μια βραδιά γεμάτη συναίσθημα και μνήμες που γεφυρώνουν το χθες με το σήμερα.
Κινηματογραφικές προβολές
Το κινηματογραφικό πρόγραμμα προβολών περιλαμβάνει ταινίες ιδιαίτερου ενδιαφέροντος, οι οποίες προβάλλονται από τις 23 ως τις 26 Σεπτεμβρίου στον ΘερινόΚινηματογράφο στην παραλία της Ελευσίνας.
23/9: «Πίσω απ’ τις θημωνιές»
Σκηνοθεσία Ασημίνας Προέδρου
24/9: «Φόνισσα»
Σκηνοθεσία Εύας Νάθενα
25/9: Το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας ταξιδεύει στο Φεστιβάλ Αισχύλεια.
*Παλαιό Ελαιουργείο, κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων, 19.00-21.00.
*Σημεία MORE, πληροφορίες more.com
Πληροφορίες
Θεατρικές παραστάσεις Στις θεατρικές παραστάσεις δεν πραγματοποιείται διάλειμμα. Μετά την έναρξη απαγορεύεται η είσοδος σε θεατές- κατόχους εισιτηρίων. Απαγορεύεται η είσοδος σε παιδιά κάτω των 6 ετών.
Προσέλευση
Η πρόσβαση στον χώρο μπορεί να πραγματοποιηθεί και με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς:
Προαστιακός: Αποβίβαση Σταθμός Μαγούλας και μετά επιβίβαση στα λεωφορεία Αρ. Γραμμής 879 ή 863 (Θριάσιο Νοσοκομείο – Ελευσίνα).
Σταθμός Μετρό “Αγία Μαρίνα”: αποβίβαση στο Σταθμό “Αγία Μαρίνα” και μετά επιβίβαση στο λεωφορείο της γραμμής 876 (Σταθμός Μετρό Αγία Μαρίνα – Ελευσίνα).
Στην Αιγιάλητης Αμοργού, του ανατολικότερου νησιού των Κυκλάδων, του αγαπημένου νησιού του απέραντουγαλάζιου, τέσσεριςάνθρωποιπουέχουν επιλέξει την Αμοργό ως τόπο τους, ένωσαν τις δυνάμεις καιτιςανησυχίεςτους δημιουργώντας ένα χώρο Τέχνης,τημοναδική μάλισταγκαλερί του νησιού,πουάνοιξεεπίσημαπριν λίγες μέρες.
Η γκαλερί“AltheaCeramics“πήρε τ’ όνομά της από τη μυθολογική θεά της θεραπείας,Αλθαία,η οποία συμβολίζειτη μεταμορφωτική δύναμη της τέχνης,τηναλληλεγγύη καιτηστήριξη τηςκοινότητας.Οι δημιουργοί της πιστεύουν πως η τέχνη και η συλλογικότητα είναι τα κύρια συστατικά στη δημιουργία συνεκτικών κοινωνικών ιστώνκαιμπορούν να δώσουν την απαραίτητη ώθηση προς μια πιο χαρούμενη και υγιή κοινωνία.
Η γκαλερί θα φιλοξενεί εκθέσεις κεραμικήςκαι άλλων εικαστικών τεχνών, λαογραφικής παράδοσης καιχειροτεχνημάτων. Θα αποτελεί παράλληλατον πυρήναδιοργάνωσης σεμιναρίων και εργαστηρίων, ενώ στόχος είναι η ευρύτερη συνεργασία με το δημιουργικό δυναμικό του νησιού και με φορείς του δημόσιου, δημοτικού και ιδιωτικού τομέα για τηνανάδειξη της Τέχνης και του πολιτισμού.
Οι ιδρυτές της γκαλερί προέρχονται από το χώρο της κεραμικής τέχνης.Στην εναρκτήρια έκθεση της “AltheaCeramics“μπορείκανείςν’ανακαλύψειέργατους,όπωςαγγείααπόπηλόυψηλής θερμοκρασίας(stoneware)που μοιάζουν σαν να έχουν σμιλευτεί από το χρόνο και το αλάτι στο βυθό τηςθάλασσας, αντικείμεναμε προσθήκη χρυσού βάσει της τεχνικήςkintsugiπου μας παραπέμπουν στην ιαπωνική κοσμοθεωρίαwabi sabi,γυναικεία ειδώλια που εξυμνούν την πολυδιάστατη φύση της γυναίκας, χρηστικά και διακοσμητικά αντικείμενα εμπνευσμένα από χρώματα και σχήματα όλων των στοιχείων της φύσης, κ.ά.
γκαλερί Αλθαία
Γνωρίστε τους ιδρυτές της“AltheaCeramics“
PilarMayorgaBarrientos, κεραμίστρια
Κατάγεται από την Κολομβία, γεννήθηκε στο Περού, μεγάλωσε στη Βραζιλία και την Ισπανία, σπούδασε κεραμική στις Ηνωμένες Πολιτείες, έζησε για χρόνια στο Άμστερνταμ και τα τελευταία 12χρόνια ζει και εργάζεταιστην Αμοργό.
Όπως λέει: «Ο πηλός αποτελεί ακόμα για μένα ένα εκπληκτικό υλικό. Είναι η γη μας με νερό, φωτιά και αέρα–τα τέσσερα στοιχεία της φύσης.Δουλεύω με εναλλακτικές τεχνικές ψησίματος, το κλασικό«αμερικάνικο Raku»με γυαλώματα,την τεχνική “foil saggar”αποτυπώνοντας στον πηλό φύλλα και λουλούδια με καπνό και άλλες τεχνικές όπως το “horse hair Raku”.Μου αρέσει να πειραματίζομαι με τα απρόβλεπτα αποτελέσματα της φωτιάς και του καπνού, που είναι πάντα μια έκπληξη, ξέρεις περίπου τι θα συμβεί αλλά όχι ακριβώς–όπως άλλωστε συμβαίνει και στη ζωή.Επίσης φτιάχνω γλυπτά και άλλα χρηστικά αντικείμενα. Ζώντας σε αυτό το όμορφο νησί η έμπνευση είναι μεγάλη!»
γκαλερί Αλθαία
NicoladePaoli, αρχιτέκτονας, κεραμίστας
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ιταλία, σπούδασε στη Βενετία και ζει στην Αμοργό τα τελευταία 14 χρόνια. Πειραματίζεται και διερευνά το σχέδιο σε διάφορες φόρμες.
Όπως λέει:«Ο κόσμος της κεραμικής είναι για μένα ένα πάθος που θέλει να εκφραστεί και να αναπτυχθεί, ένα συνεχές μονοπάτι, η ανάγκη να διατηρείς τη φλόγα αναμμένη. Η δουλειά μου αναζητά την αλήθεια και τη φυσικότητα του υλικού μέσα από την αγνότητα και απλότητα τωνδιαφόρων σχεδίων».
γκαλερί Αλθαία
SohanΜαρία Σπινθουράκη, γραφίστρια, κεραμίστρια
Γεννήθηκε στην Κρήτη και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε εσωτερική διακόσμηση και γραφιστική στην Ελλάδα καιcommercialartστο Λονδίνο. Εργάστηκε ως γραφίστριαγια δεκαπέντε χρόνια.Σπούδασε εναλλακτικές και ολιστικές θεραπείες, ψυχοθεραπεία,CoreEnergeticsκαι ασχολήθηκε με ρείκι και κινητικούς διαλογισμούς. Τα κοσμήματά της από σπάνιες χάντρες“Africantradebeads”εκτέθηκαν μεταξύ άλλων στο Μουσείο Μπενάκη στην Αθήνα. Από το 2015 ζει κυρίως στην Αμοργό και ασχολείται με την κεραμική.
Όπως λέει:«Σε όλη μου τη ζωήμουάρεσε να φτιάχνω πράγματα με τα χέρια μου, κοσμήματα, κεντήματα, πλεκτά, σχέδια, ζωγραφιές… Όταν αποφάσισα να ζήσω στην Αμοργό, βρήκα επιτέλους τον χρόνο να ασχοληθώ με την κεραμική που ήταν το μεγάλο μου όνειρο, μια τέχνη που μας δίνει ανεξάντλητες δυνατότητες, μας ενώνει με το παρελθόν, μας γειώνει στο παρόν και μας βοηθά να ονειρευόμαστε για το μέλλον».
γκαλερί Αλθαία
Άννα Συνοδινού, κεραμίστρια
Γεννήθηκε στο Παρίσι από Ιταλίδα μητέρα και Έλληνα πατέρα, μεγάλωσε στην κεντρική Αφρική, σπούδασε στο Παρίσι και τα τελευταία σαράντα χρόνια ζει στη Αμοργό.
Όπως λέει:«Στόχος της δουλειάς μου είναι να φέρω τη δύναμη της φύσης στην κεραμική. Γι’αυτό και επέλεξα τονπηλό υψηλής θερμοκρασίας (stoneware), για την εκπληκτική ποικιλία της φύσης του, την ομορφιά, την αθανασία του και, τελικά, την ψυχή του. Μ’ αρέσει να εισάγω πρωταρχικά συναισθήματα στη δουλειά μου, όπως η χαρά και η απόλαυση, γι’ αυτό παίζω με χρώματα, γυαλώματα και κάποιες φορές με χρυσό,επιδιώκοντας να παραμένω εναρμονισμένη με τα τέσσερα στοιχεία της φύσης τη γη, το νερό, τη φωτιάκαι τον αέρα, με τα οποία έχω την τιμή να δουλεύω».
Σας προσκαλούμεστην“AltheaCeramicsGallery“, όπου ο πηλός συναντά τον πολιτισμό και η δημιουργικότητα βρίσκει το σπίτι της!
Η κόρη του λοχαγού του Αλεξάντρ Σεργκέγιεβιτς Πούσκιν
«Η Κόρη του λοχαγού», ένα από τα πρώτα αριστουργήματα της ρωσικής λογοτεχνίας του Αλεξάντρ Σεργκέγιεβιτς Πούσκιν, ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα από 23 Οκτωβρίου στο Σύγχρονοθέατρο, σε θεατρική διασκευή και σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Ασπιώτη.
Μία υπέροχη ιστορία που διαδραματίζεται στις ρωσικές στέπες, ξεκίνησε ως μια ιστορική καταγραφή της αγροτικής λαϊκής εξέγερσης του 1773 και εξελίχθηκε σε έναν ύμνο για τον έρωτα, τη φιλία, τα υψηλά ιδανικά και την αξία της ηθικής!
Ο ρομαντισμός, η φρίκη του πολέμου, το μεγαλείο της καλοσύνης, η υπεράσπιση του δικαίου και το τρομερό χιούμορ – είναι μόνο κάποια από τα υλικά – που διατρέχουν όλη την καταπληκτική αυτή ιστορία, του πατέρα της ρωσικής λογοτεχνίας.
Η κόρη του λοχαγού
Η υπόθεση
Το έργο παρακολουθεί την ιστορία του Πιοτρ Αντρέγιεβιτς Γκρινιόφ από τη στιγμή της ενηλικίωσης του. Ο ήρωας θα διανύσει μια μακρά διαδρομή ανάμεσα στον έρωτα και τον πόλεμο, με στόχο την τελική κατάκτηση της γαλήνης. Μια διαδρομή, με συγκλονιστικά περιστατικά, γεμάτη από συμπτώσεις της ζωής και τρομερές ανατροπές.
Ο Πιοτρ Αντρέγιεβιτς, ένας καλομαθημένος ευγενής, γίνεται δεκαεπτά και είναι αναγκασμένος να υπηρετήσει φαντάρος σε ένα οχυρό στην επαρχία, κάπου στα σύνορα της αχανούς ρωσικής αυτοκρατορίας.
Εκεί γνωρίζει την οικογένεια του διοικητή, λοχαγού Μιρόνοφ, και ερωτεύεται την φτωχή μοναχοκόρη του, Μαρία Ιβάνοβνα. Οι δύο νέοι αποφασίζουν να παντρευτούν αλλά έρχονται αντιμέτωποι με μια σειρά δυσκολιών, από αντιζηλίες και δολοπλοκίες μέχρι και ταξικά εμπόδια. Ένας πόλεμος όμως, ιστορικό γεγονός, θα έρθει να ανατρέψει την φυσική ροή της ζωής, την καθημερινότητα των ανθρώπων της περιοχής, και να προσθέσει τη μεγαλύτερη δοκιμασία σ’ αυτόν τον έρωτα.
Ο Εμιλιάν Πουγκατσόφ, θα εξεγείρει τον φτωχό λαό της επαρχίας, που υποφέρει από την καταπίεση του κράτους, και θα κινηθεί ενάντια στο θρόνο. Ο δρόμος του, ενάντια στην τσαρίνα, Μεγάλη Αικατερίνη, περνάει μέσα και από την κατάκτηση του οχυρού στο οποίο ζουν οι ήρωες της ιστορίας. Μέσα από τον τεράστιο αγώνα για την επιβίωση, ο μεγάλος έρωτας των δύο νέων, θα περάσει δια πυρός και σιδήρου, υμνώντας την αφοσίωση, την αυτοθυσία και το μεγαλείο της αγάπης.
Η κόρη του λοχαγού
Ο συγγραφέας
Ο Αλεξάντερ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν είναι ένας από τους σπουδαιότερους Ρώσους λογοτέχνες και θεωρείται ο δημιουργός της νεότερης ρωσικής λογοτεχνίας. Ήταν γνωστός φιλέλληνας και υπήρξε μέλος της Φιλικής Εταιρείας. Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης, ενάντια στους Οθωμανούς, κρατούσε ημερολόγιο οπού κατέγραφε τα γεγονότα ως την εθνική εξέγερση. Ο Πούσκιν αν και πολέμιος των μονομαχιών, πέθανε σε ηλικία μόλις 38 ετών, σε μονομαχία.
Η fashiondesigner Nana Gugu από πολύ μικρή ηλικία γοητευόταν από τη μόδα. Αρχικά σπούδασε γραφιστική και ασχολήθηκε με τις καλές τέχνες κοντά στον εικαστικό σύζυγό της.
Όνειρό της ήταν να δημιουργήσει έναν οίκο υψηλής ραπτικής και τα κατάφερε. Συνεργάστηκε με τον Βασίλη Ζούλια επί τρία χρόνια παρουσιάζοντας τις δημιουργίες του στην executive μπουτίκ της στην Οία στη Σαντορίνη.
Την τελευταία τριετία διατηρεί το προσωπικό της ατελιέ, το BABO ATELIER στο Κολωνάκι, έναν ρομαντικό χώρο με έμπειρο προσωπικό που δημιουργεί μοναδικά κομμάτια και limited collections. Δημιουργίες μοναδικές, με το κάθε κομμάτι να ράβεται στο χέρι ξεχωριστά. Σκοπός της Babo είναι η γυναίκα να είναι κομψή, ρομαντική, μοναδική και διαχρονική.
Εμείς συναντήσαμε την designer στο χώρο της στο Κολωνάκι και θαυμάσαμε υπέροχα cocktaildresses, deuxpieces, αξεσουάρ και τσάντες. Μιλήσαμε μαζί της για τη ζωή της, τα όνειρα και τα σχέδια της.
Από την Nana Gugu
-Νανά, πως ξεκίνησες να ασχολείσαι με τη μόδα;
-Η μόδα ήταν πάντα μέσα μου από πολύ μικρή ηλικία. Θυμάμαι τον εαυτό μου περίπου σε ηλικία οκτώ ετών να παρατηρώ τις γυναίκες σε κάθε τους δραστηριότητα. Να παρατηρώ το καλσόν τους, τα παπούτσια τους, το στυλ τους συνολικά. Παρατηρούσα ακόμα και τον τρόπο που μιλούσαν και συμπεριφέρονταν.
Θυμάμαι το πόσο αυστηρά έκρινα την μαμά μου και την γιαγιά μου πριν από κάθε έξοδο. Ήθελα να είναι πολύ σικ και να έχουν στυλ.
Έτσι ξεκίνησε το ενδιαφέρον μου για την μόδα, που μετέπειτα εξελίχτηκε σε ένα επάγγελμα που αγαπώ.
-Ποιους ξένους και Έλληνες σχεδιαστές ξεχωρίζεις και γιατί;
-Μου αρέσει πολύ το θηλυκό και διαχρονικό στυλ στη γυναίκας, όπως μας την παρουσιάζουν οι οίκοι Dior, Chanel, Saint Lauren, Carolina Herrera και Valentino. Παρακολουθώ στενά τις τάσεις αυτών των σχεδιαστών.
Με λίγα λόγια για μένα, ο Dior είναι ο οίκος της θηλυκότητας. Κάθε δημιουργία του Schiaparelli είναι ένα μοναδικό «κομμάτι» τέχνης. Ο Chanel εκπέμπει το στυλ της κομψότητας και δυναμισμού.
Ο δε Saint Laurent τονίζει την φιλικότητα και την σέξι πλευρά της γυναίκας με ένα ξεχωριστό ανδρόγυνο μίνιμαλ στυλ.
Από την Nana Gugu
– Από ποιους σχεδιαστέςεμπνέεσαι;
– Δεν μπορώ να πω ότι έχω εμπνευστεί από κάποιο συγκεκριμένο οίκο μόδας, αλλά ομολογώ πως παρακολουθώ τακτικά την τάση της μόδας και τα χρώματα.
Δεν προτιμώ το πολύ μοντέρνο και αβανγκάρντ στιλ και δε μου αρέσει το fast fashion. Ίσως αυτό να είναι για νέα και φρέσκα κορίτσια που θέλουν συνεχώς αλλαγές και δεν έχουν ορίσει ακόμα το στυλ τους.
Επιθυμώ οι δημιουργίες μου να είναι διαχρονικές και να παραμένουν πάντα στην ντουλάπα όσα χρόνια κι αν περάσουν. Εξάλλου αυτό προδίδει και η ονομασία που έχω επιλέξει για την εταιρεία μου που σημαίνει γιαγιά, “BABO”.
Με αυτή την ονομασία ήθελα να περάσω ένα διαχρονικό μήνυμα: «η γυναίκα από γενιά σε γενιά».
Προσωπικά έχω πάρει μεγάλη γνώση από τη δική μου γιαγιά, κυρίως με ότι έχει να κάνει με το στυλ, την ομορφιά και την φροντίδα για την γυναικεία ύπαρξη.
Τα σχέδια των ρούχων μου απευθύνονται στην εκλεπτυσμένη, δυναμική και δημιουργική γυναίκα που έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό της.
–Πως πιστεύεις πρέπει να ντύνεται η σύγχρονη γυναίκα στην καθημερινότητά της που έχει τόσες υποχρεώσεις;
-Η γυναίκα δεν πρέπει να εστιάζει μόνο στο ντύσιμο, αλλά στην γενικότερη φροντίδα του εαυτού της. Πρέπει να αγαπά τον εαυτό της και να τον φροντίζει καθημερινά.
Αυτό δεν είναι εγωιστικό, ίσα-ίσα είναι πολύ σημαντικό.
Το να είσαι γυναίκα είναι ευλογία, παρόλο που είναι δύσκολο γιατί έχουμε πολλούς ρόλους. Είμαστε μητέρες, εργαζόμαστε ταυτόχρονα, έχουμε τις υποχρεώσεις του σπιτιού και πολλά άλλα που δε χρειάζεται να τα περιγράψω λεπτομερώς, γιατί κάθε γυναίκα ξέρει πολύ καλά τι εννοώ. Οπωσδήποτε όμως πρέπει να έχουμε θηλυκότητα και να μην ξεχνάμε ότι είμαστε τα πιο όμορφα πλάσματα του πλανήτη.
Πρώτον και κυριότερο, όταν θα κοιτάμε στον καθρέφτη πρέπει να μας αρέσει ο εαυτός μας και μετά να αρέσει σε όλους τους άλλους.
Η κάθε γυναίκα πρέπει να γνωρίζει το προσωπικό της στυλ κατά τη γνώμη μου, τι την κολακεύει σύμφωνα με την προσωπικότητα και την ηλικία της. Σε κάθε ηλικία μπορούμε να είμαστε κομψές και σέξι αρκεί να νιώθουμε αυτοπεποίθηση και σιγουριά μέσα μας.
Ρίχνοντας μια ματιά γύρω μας, διαπιστώνω ότι σήμερα μας λείπει η «διαφοροποίηση». Νομίζω πως η σημερινή γυναίκα κοιτάει τι είναι στην μόδα και απλά το υιοθετεί. Μοιραία, αν συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό, θα είμαστε όλες ίδιες.
Συνιστώ λοιπόν σε όλες μας, όπου και να πηγαίνουμε, έστω και στο σουπερμάρκετ, να αισθανόμαστε όμορφες και όλα τα άλλα έρχονται από μόνα τους.
Από την Nana Gugu
-Ποια χρώματα προτιμάς για τις κολεξιόν σου το καλοκαίρι και ποια για το χειμώνα;
– Το καλοκαίρι είναι η εποχή της χαράς, των χρωμάτων και της ζωντάνιας. Οπότε, προτιμώ τα πιο ζωντανά χρώματα.
Για το δε χειμώνα επιλέγω πιο σκούρες αποχρώσεις, που μας δημιουργούν μια αίσθηση της ζεστασιάς.
Λατρεύωτα total look, όπως total white και total beige. Το στυλ αυτό είναι αποτελεί σήμα κατατεθέν κάποιων κολεξιόν μου.
Από την Nana Gugu
Η γυναίκα δεν πρέπει να εστιάζει μόνο στο ντύσιμο, αλλά στην γενικότερη φροντίδα του εαυτού της
-Μίλησε μας για την επιλογή των υφασμάτων.
– Το ύφασμα παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Πάντα επιλέγω υφάσματα φιλικά στο δέρμα μας έτσι ώστε να υπάρχει άνεση στο άγγιγμα τους και η γυναίκα που το φοράει να αισθάνεται άνετα και βολικά. Διαλέγω κυρίως βαμβάκι, μουσελίνα και μετάξι.
-Στα ρούχα σου συνδυάζεις τσάντα και αξεσουάρ που σχεδιάζεις και κατασκευάζεις στο ατελιέ σου. Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με τα αξεσουάρ;
– Είναι πολύ elegant η τσάντα να σετάρεται με το ρούχο. Η τσάντα είναι το αγαπημένο μου αξεσουάρ και αυτός είναι ο λόγος που αποφάσισα να συμπληρώνει την συλλογή μου.
Βέβαια το όνειρο μου είναι, να ολοκληρώσω το γυναικείο look με γυαλιά και το αγαπημένο μου παπούτσι.
–Το ατελιέ σου είναι στο Κολωνάκι και έχεις αποκλειστικό σημείο πώλησης στην Οία της Σαντορίνης. Τι εθνικότητας είναι κυρίως οι πελάτες σου;
– Το ατελιέ μου βρίσκεται στην Σόλωνος 51, και είναι ένας μικρός cozy χώρος που δίνει χρώμα σε ένα δρόμο γεμάτο δικηγορικά και συμβολαιογραφικά γραφεία.
Το φυσικό μου κατάστημα βρίσκεται στο νησί της αγάπης, στη Σαντορίνη, στον κεντρικό πεζοδρόμιο της Οίας. Εκεί θα συναντήσετε την μπουτίκ “COMMENT” με χαρακτηριστικό στοιχείο το κόκκινο πάτωμα που γυαλίζει από πολύ μακριά.
Οι πελάτισσες μου είναι πολύ κομψές κυρίες από διάφορες χώρες του κόσμου. Θα μπορούσα να πω πως η πλειονότητα είναι από την Αμερική, Βραζιλία, Αγγλία, Γαλλία, και από Αραβικές χώρες.
-Νανά, τι έχεις συμπεριλάβει στην φετινή σου καλοκαιρινή κολεξιόν;
– Φέτος την συλλογή μου πρόσθεσα ζωγραφισμένα υφάσματα στο χέρι, που έχουν τυπωθεί σε βαμβάκι και σε αέρινα υφάσματα, κάτι που μέχρι στιγμής δεν τα χρησιμοποιούσα.
Επίσης, ξεκίνησα να φτιάχνω βραδινές εμφανίσεις, cocktail dresses για σημαντικές εξόδους, γάμους και βαφτίσια.
Έχω συμπεριλάβει και κάποια παιδικά σχέδια που λατρεύω, καθώς στα μελλοντικά μου σχεδία είναι να ολοκληρώσω μία συλλογή που θα αφορά μαμά-κόρη. Η Φαίδρα, η κόρη μου με βοηθάει να υλοποιήσω τα όνειρα μου.
Από την Nana Gugu
-Ποιες διάσημες προσωπικότητες θα ήθελες να ντύσεις και τι ρούχα θα επέλεγες;
– Θα ήταν τιμή μου να ντύσω όλες τις πρώτες κυρίες του κόσμου και για κάθε μία θα σχεδίαζα ένα ξεχωριστό outfit, ανάλογα με την προσωπικότητά, την εθνικότητά και το προσωπικό τους στυλ.
-Ποιας διάσημης προσωπικότητας θα ήθελες να φτιάξεις το νυφικό;
– Θα μοιραστώ με σένα και τους αναγνώστες σας μια πολύ προσωπική μου πεποίθηση. Θα ξαφνιαστείς, αλλά ποτέ δεν είχα επιθυμία να φορέσω νυφικό και έτσι όταν παντρεύτηκα δεν το φόρεσα. Ίσως δεν είμαι κατάλληλη να δημιουργήσω ένα ρομαντικό νυφικό για μία γυναίκα.
Το νυφικό που ονειρεύομαι να σχεδιάσω είναι το νυφικό της κόρης μου της Φαίδρας που θα ήθελα να είναι ολοκληρωτικά δική μου δημιουργία.
Για τις πελάτισσες μου, θα σχεδίαζα νυφικό ανάλογα με την προσωπικότητά τους και τι θα τις εξυπηρετούσε την βραδιά του γάμου, όπως να χορέψουν, να χαιρετίσουν τους φίλους και συγγενείς, να αισθάνονται άνεση και αυτοπεποίθηση.
Κάθε φορά που πάω στη Σαντορίνη προσπαθώ να δοκιμάζω και κάτι διαφορετικό, όμως πάντα τιμώ αγαπημένα old time classic spots! Αυτή τη φορά επέλεξα να ξανά επισκεφτώ το La Maison Wine Bar, ως δημοσιογράφος πλέον και όχι ως πελάτης! Το εστιατόριο με το πιο μαγευτικό ηλιοβασίλεμα.
La Maison Wine Bar
Η εμπειρία μου εξαιρετική, ξανά! Το La Maison βρίσκετε στο Ημεροβίγλι, πάνω στο βράχο, ακριβώς κάτω από το Aeifos Boutique Hotel, χαρίζοντας στους καλεσμένους του από τις πιο όμορφες θέες της καλντέρας!
La Maison Wine Bar
Το μενού εμπνευσμένο από το Αιγαίο, την Ελλάδα και την Ελληνική γη και δομημένο με γαλλική φινέτσα, με ντόπια και εποχιακά προϊόντα να το απαρτίζουν! Στην αρχή μας καλωσόρισαν με αφρό από τυρί Νάξου, αγνό παρθένο ελαιόλαδο και μισό καρβελάκι ψωμί από υγιεινά υλικά! Συνεχίσαμε με καβουροσαλάτα, την οποία είχαν γαρνίρει με μπρι και ψάρι με χόρτα, ότι πιο απολαυστικό και παράλληλα γευστικό για την περίσταση! Ένα εξαιρετικά δροσερό γλυκό διαδέχτηκε το κυρίως γεύμα. Η παρουσίαση των πιάτων ήταν άκρως καλλιτεχνική, νόμιζες ότι ένας ζωγράφος τα έχει επιμεληθεί. Αυθεντικά πιάτα, δημιουργικά, με αξέχαστη θέα!
La Maison Wine Bar
Ο Executive Chef Δήμος Σαμουράκης & ο Chef de Cuisine Φίλιππος Κραβαρίτης έδωσαν για ακόμη μια φορά τον καλύτερο τους εαυτό! Για όποιον καλεσμένο ενδιαφέρει, υπάρχει διαθέσιμη και μοριακή κουζίνα.
Και για να μην ξεχνιόμαστε, η θέα σου κόβει την ανάσα!
Μια ταινία για την πολύκροτη δίκη του ακροαριστερού ακτιβιστή Πιερ Γκολντμάν
Ένα δικαστικό δράμα για τη φύση της δικαιοσύνης, τα ηθικά διλήμματα και τον πολιτικό διχασμό που σφράγισαν την δεκαετία του ‘70, βασισμένο στην «δίκη του αιώνα», όπως χαρακτηρίστηκε στην εποχή της
* Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών, Φεστιβάλ Καννών * Βραβείο Σεζάρ Α’Ανδρικού Ρόλου * Οκτώ υποψηφιότητες Σεζάρ * Επίσημη συμμετοχή -Φεστιβάλ BFI London Film Festival
* Επίσημη επιλογή, Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου της Ελλάδας
Από 5 Σεπτεμβρίου στα θερινά
Η Weirdwave, από τις 5 Σεπτεμβρίου, παρουσιάζει στα θερινά την Υπόθεση Γκολντμάν του Σεντρίκ Καν, που βασίζεται στην πολύκροτη δίκη του ακροαριστερού ακτιβιστή Πιερ Γκολντμάν το 1976. Τον Γκολντμάν ενσαρκώνει ο Άριε Βορχάλτερ – ένας ρόλος που του χάρισε το Σεζάρ Ά Ανδρικού Ρόλου, και το αντίστοιχο βραβείο Λιμιέρ.
Η ταινία προβλήθηκε στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών στο Φεστιβάλ των Καννών και σε πολυάριθμα διεθνή φεστιβάλ αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές και 8 υποψηφιότητες για βραβεία Σεζάρ. Την ελληνική της πρεμιέρα πραγματοποίησε στο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου της Ελλάδας.
Εδώ θα βρείτε το τρέιλερ:
ΥΠΟΘΕΣΗ
Το 1976 ξεκινάει η δεύτερη δίκη του Πιέρ Γκολντμάν, ακροαριστερού ακτιβιστή που είχε καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη για τέσσερις ένοπλες ληστείες, μία από τις οποίες είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο δύο φαρμακοποιών. Στην τελευταία δίκη υποστηρίζει την αθωότητά του και μέσα σε λίγες εβδομάδες γίνεται είδωλο της διανοούμενης Αριστεράς. Ο Ζωρζ Kιεγμάν, νεαρός δικηγόρος, τον υπερασπίζεται. Σύντομα όμως η σχέση τους γίνεται τεταμένη. Ο Γκολντμάν καταφέρνει να δημιουργήσει χάος στη δίκη ρισκάροντας τη θανατική ποινή…
Ο γάλλος Σεντρίκ Καν, που στο παρελθόν καταπιάστηκε με άλλη μία πραγματική υπόθεση, αυτή του ιταλού κατά συρροή δολοφόνου Roberto Succo στην ομώνυμη ταινία, αυτή την φορά επιλέγει να φωτίσει μία πολύ ενδιαφέρουσα προσωπικότητα, που ακόμα και σήμερα συζητιέται στη Γαλλία. Εστιάζοντας μάλιστα σε όσα διαδραματίζονται μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου και καταφέρνοντας να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή μέχρι το τελευταίο λεπτό.
Αφορμή για την ταινία στάθηκε το βιβλίο του Γκολντμάν «Σκοτεινές αναμνήσεις ενός Πολωνοεβραίου γεννημένου στη Γαλλία». Η δίκη Γκολντμάν άφησε ιστορία στην Γαλλία ως μία πολιτική στην ουσία δίκη του πολωνό-εβραίου επαναστάτη Γκολντμάν, που συμμετείχε στον Μάη του ’68 και υπήρξε «παιδί του ολοκαυτώματος». Μία πολύκροτη δίκη (που παρακολούθησαν και σταρ της εποχής όπως η Σιμόν Σινιορέ) στην οποία από τους μεν ιδεολογικούς αντιπάλους του επιχειρείται η στοχοποίησή του για κοινά εγκλήματα του ποινικού δικαίου, ενώ την ίδια στιγμή, η Γαλλική αριστερά τον θυματοποιεί και επιδιώκει την ηρωοποίησή του -ασχέτως της δικαστικής έκβασης.
Υπόθεση Γκολντμάν
Ο σκηνοθέτης σκιαγραφεί το πορτραίτο μιας ψυχοπαθολογικής προσωπικότητας, ενός μαχητικού επαναστάτη που αφέθηκε στους “δαίμονές” του, αλλά ταυτόχρονα μιας κοινωνίας που ταλανίζεται απο ρατσισμό και αδικία, τα ίχνη της οποίας είναι ακόμα ορατά στη Γαλλία. Στην ταινία σκύβει ιδιαίτερα πάνω στη σύνθετη σχέση που αναπτύχθηκε μεταξύ του Γκολντμάν και του συνηγόρου του Κιεγμάν, με τον οποίο έχουν κοινές καταβολές, αλλά πολύ διαφορετική στάση απέναντι στα πράγματα. Και οι δύο είχαν γονείς που εγκατέλειψαν τη θρησκεία και ασπάστηκαν τα ιδεώδη του κομμουνισμού. Όμως ακολούθησαν διαφορετικές πορείες.
Ο Σεντρίκ Καν σημειώνει για την ταινία: «Πήραμε πολλές ελευθερίες, αλλα την ίδια στιγμή ήμασταν απόλυτα πιστοί στα γεγονότα. Ο Γκολντμάν ήθελε να απολύσει τον συνήγορό του μία εβδομάδα πριν την δίκη. Και ο Κιεγμάν τον υπερασπίστηκε σε ένα κλίμα εχθρότητας και δυσπιστίας, κι αυτό είναι ακόμα περισσότερο προς τιμήν του».
Υπόθεση Γκολντμάν
Αυτό που, όπως λέει, τον εντυπωσίασε περισσότερο στον Πιερ Γκολντμάν είναι ο λόγος του, ο τρόπος ομιλίας του. «Είχε ένα χάρισμα που αυτομάτως έφερνε τον κόσμο στο πλευρό του». «Μία δίκη είναι μια μάχη που δίνεται με τη γλώσσα. Καθαρή διαλεκτική. Το θέμα αυτής της ταινίας είναι η διαλεκτική». Από επιλογή, όπως λέει, δεν επέλεξε φλασμπακ ούτε μουσική. «Δεν ήθελα να κατευθύνω τον θεατή. Ήθελα να τον βάλω στη θέση του ενόρκου. Το θέμα υπαγόρευε την φόρμα της ταινίας».
Ένα δικαστικό δράμα για τη φύση της δικαιοσύνης, τα ηθικά διλήμματα και τον πολιτικό διχασμό που σφράγισαν την δεκαετία του ‘70, βασισμένο στην «δίκη του αιώνα», όπως χαρακτηρίστηκε στην εποχή της. Μια δίκη που δίχασε μία ολόκληρη χώρα και μεγάλωσε το χάσμα μεταξύ της συντηρητικής δεξιάς και των αριστερών διανοούμενων, του παλαιού και του νέου, των νεαρών ιδεαλιστών και των δυνάμεων του νόμου και της τάξης που κατηγορούνται για βία.
Το πρώτο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Εύβοιας (Euboea ISFF) δίνει ραντεβού στο φιλόξενο νησί της Σκύρου την Παρασκευή 30 και το Σάββατο 31 Αυγούστου 2024. Στο EΙSFF το κινηματογραφόφιλο κοινό θα γνωρίσει το έργο εγχώριων και διεθνών καλλιτεχνών μέσα από 20 ταινίες μικρού μήκους κυρίως νέων, πολλά υποσχόμενων δημιουργών απ’ όλον τον κόσμο.
To EISFF έρχεται να καθιερώσει μια πολύτιμη καλλιτεχνική κοιτίδα ενεργοποιώντας ανθρώπους, καλλιτέχνες /ιδες, κοινότητες και τόπους σ’ έναν πολύτιμο διάλογο τέχνης, επικοινωνίας, στοχασμού, ποιητικότητας, συμπερίληψης και γόνιμης ανταλλαγής στην ευρύτερη περιοχή της Εύβοιας. Για δύο ολόκληρες μέρες το Δημοτικό Σχολείο Σκύρου θα αποτελέσει τον κινηματογραφικό πυρήνα του νησιού με ελεύθερη είσοδο για το κοινό σε όλες τις δράσεις του EISFF.
Οι ταινίες που θα προβληθούν στο διαγωνιστικό τμήμα έχουν διάρκεια μέχρι 25’ και οι κατηγορίες που θα βραβευθούν είναι: Καλύτερη Ταινία, Καλύτερη Ελληνική Ταινία, Καλύτερο Animation, Σκηνοθεσία, Διεύθυνση Φωτογραφίας, Καλύτερη Ηθοποιός, Καλύτερος Ηθοποιός.
Το EΙSFF πέρα από το πλούσιο κινηματογραφικό πρόγραμμά του, εμφανίζεται ιδιαίτερα δραστήριο και πολλά υποσχόμενο με ενδιαφέρουσες παράλληλες δράσεις. Στο πλαίσιο του φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί εργαστήριο animation για παιδιά με τίτλο “Οπτικοακουστικοί Πειραματισμοί”, ενώ μετά τη λήξη των προβολών και των βραβεύσεων το κοινό θα έχει την ευκαιρία να ταξιδέψει μελωδικά με μία μουσική παράσταση από τους Alef.
Το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Εύβοιας υποστηρίζεται οικονομικά και τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, στο πλαίσιο του προγράμματος Δημιουργική Ελλάδα. Πραγματοποιείται στο Δημοτικό Σχολείο Σκύρου σε συνδιοργάνωση με τον Οργανισμό Πολιτιστικής Ανάπτυξης της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας και τον Δήμο Σκύρου, ενώ κύριος χορηγός είναι η ΣΝΕ (Σκύρος Ναυτική Εταιρεία).
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Παρασκευή 30.08.24
20:30 ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Dil Abhi Bhara Nahi, Prateek Patil (India, 24’)
Blood Like Water, Dima Hamdan (Palestine, 14’)
De Jure Et De Facto – The 60’s Generation, Aliki Ioanna Papapetrou (Greece, 17’)
As easy as closing your eyes, Parker Croft (United States, 22’)
The steak, Kiarash Dadgar (Iran, 8’)
What Comes by Night, Tahir Altuntaş (Turkey, 10’)
A knot in the wood, Pascal Chaumont (Canada, 15’)
In Half, Jorge Morais Valle (Spain, 24’)
ΕΚΤΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ
Satonella, Kostas Gakis (Greece, 11’)
Sonic Topographies, Stefanos Kosmidis (Greece, 33’ )
Σάββατο 31.08.24
11:00-14:00 “Οπτικοακουστικοί πειραματισμοί”
Εργαστήριο για Παιδιά από την Ιωάννα Χαλεπά και τον Κωνσταντίνο Οικονόμου
20:30 ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Penumbra, Nathalie Eleni Cirverius Carayannis (Greece, 6’)
Why Won’t You Dance?, Penelope Mavropsaridi (Greece, 15’)
Hantush – a fairytale, Alexia Tsouni (Greece, 6’)
Bird Drone, Radheya Jang Jegatheva (Australia, 9’)
The Hypermnestic, Julien Mouquet (United Kingdom, 20’)
Greenhouse, George Georgakopoulos (Greece, 17’)
No Halloween this year_The Horror IsReal, Lambros Papathanasiou (Greece, 3’)
Blind Spots, Bayron Norman (Mexico, 20’)
Predators, Kiriakos Anastasiou (Greece, 10’)
Cycle, Naz Çaybaşı (Turkey, 10’)
Γράφει ο Κώστας Ευαγγελάτος, Ζωγράφος, Λογοτέχνης, Θεωρητικός της Τέχνης
Ο Ζώρζ Ρουώ / Georges Rouault γεννήθηκε στο Παρίσι το 1871. Γιος ξυλουργού από τη Βρετάνη, μαθήτευσε σε ηλικία 14 ετών σε ένα εργαστήριο επισκευής μεσαιωνικών βιτρό και η εμπειρία αυτή άφησε ανεξίτηλα ίχνη στην προσωπικότητα του, τόσο για την αγάπη του προς τα λαμπερά χρώματα, έντονα διαχωρισμένα από μια έντονη μαύρη γραμμή, όσο και για την βιοτεχνική επιμέλεια.
Το 1891 μπήκε στη Σχολή Καλών Τεχνών όπου είχε αποφασιστική επίδραση στη όλη του διαμόρφωση από τον δάσκαλο και φίλο του Γκυστάβ Μορώ. Έργα του 1893 είναι «Ο Σαμψών γυρίζει το μάγγανο» και του επόμενου χρόνου «Ο Ιησούς ανάμεσα στους σοφούς», για το οποίο πήρε το βραβείο Σεναβάρ. Επηρεάστηκε από τους «φωβιστές» και ζωγράφισε παλιάτσους, πιερότους και πόρνες με έντονα κόκκινα και γαλάζια χρώματα, που περιγράφονται με μια μαύρη γραμμή, που τονίζει παραμορφωτικά την ηθική και φυσική δυστυχία των προσώπων.
Ζωρζ Ρουώ, Στην έκθεση, 1906
Από το 1907 ξεκίνησε να εναλλάσσει τα κοινωνικά θέματα με χωριάτες, εργάτες, αστούς, ζωγραφισμένους μέσα στο οικογενειακό τους περιβάλλον ή μόνους. Πρόκειται για έργα εμπνευσμένα από ειλικρινή και εμμονική θρησκευτικότητα. Επιδόθηκε σε συνθέσεις το σμάλτο, στην κεραμική, στο άκουα-φόρτε (εικονογραφήσεις για τις «Μετενσαρκώσεις» του πατέρα Ουμπού, «Το τσίρκο» κ.α), στη σκηνογραφία για το θέατρο, όπως τα περίφημα Ρωσικά μπαλέτα του Σεργκέι Ντιαγκίλεφ.
Προοδευτικά το σχέδιό του γινόταν ουσιαστικό και αδρό. Οι μορφές απέκτησαν μια μνημειακή μετωπικότητα και τα χρώματα, έντονα και πηχτά, είχαν έντονη εκφραστική δύναμη και έτειναν να επικρατήσουν πάνω σε τοπία πόλεων τα θρησκευτικά θέματα. Όλα διαποτισμένα από τον θερμό μυστικισμό, που και παλαιότερα χαρακτήριζε τις στάμπες του στις σειρές έργων του με θέμα τα «Άγια Πάθη» 1934-35 και το έργο του «Βιβλικό τοπίο».
Ζωρζ Ρουώ, Στον καθρέφτη, 1906
Είναι δεδομένο ότι οι φωβ που ήταν το πρότυπο της κύριας τεχνοτροπίας του έκαναν χρήση των χρωμάτων κατευθείαν στη ζωγραφική επιφάνεια από το σωληνάριο χωρίς να το αναμιγνύουν και χωρίς να ενδιαφέρονται για τις αποχρώσεις. Οι πίνακες αναπαριστούσαν έναν απλοποιημένο κόσμο που είχε έντονα προσδιορισμένο σχήμα, ενώ οι λεπτομέρειες απουσίαζαν πλήρως στις παραστάσεις τους. Οι ανορθόδοξοι αυτοί πίνακες μοιάζουν συχνά με επίπεδες επιφάνειες που τις διατρέχουν πολλά φωτεινά μοτίβα προσώπων, τοπίων και αντικειμένων. Συχνά οι σκιές διαγράφονται με ένα διαφορετικό χρώμα και όχι με μια πιο σκοτεινή απόχρωση του ίδιου χρώματος. Βασικές όψεις και καθοριστικές αρχές του κινήματος των «αγριμιών» της τέχνης ήταν: καθαρά χρωματικά μοτίβα, απλοποιημένες σκηνές της ζωής και της φύσης, εσωτερική ένταση, μη νατουραλιστική απόδοση, αφύσικες φόρμες στο χώρο.
Ζωρζ Ρουώ, αυτοπροσωπογραφία, 1925
Σε όλη τη μακρόχρονη εικαστική του διαδρομή ο Ζωρζ Ρουώ υπήρξε ένας άνθρωπος απλός, αφελής, αθώος, συναισθηματικός, ανθρωπιστής, ηθικολόγος και βαθιά θρησκευόμενος. Υπήρξε από τους πιο πιστούς και αφοσιωμένους μαθητές του μεγάλου συμβολιστή, του αγαπημένου ζωγράφου του σουρεαλιστή Αντρε Μπρετόν, του Γκυστάβ Μορώ (1826-1898), ο οποίος δίδαξε στην EcoledesBeaux– Arts στο Παρίσι. Ο Μορώ σημάδεψε αρχικά εκτός από την τέχνη του Ρουώ και την τέχνη των σημαντικών ομότεχνών του: Ματίς, Ντεραίν, Μαρκέ, αν και άφηνε ανοιχτό τον δρόμο και το πεδίο επιλογής για να αναπτύξει ο καθένας το δικό του στυλ.
Ζωρζ Ρουώ, Μικρή οικογένεια, 1932
Ο Ρουώ τα πρώτα χρόνια δεν θέλησε να βγει από τη σκιά του δασκάλου του. Αργότερα όμως απομακρύνθηκε από την επιρροή του δημιουργώντας μια καθαρή θρησκευτική τέχνη σε ύφος εξπρεσιονιστικό, αλλά με μια πολύ προσωπική μορφοπλαστική γραμμή. Μέσα στη «ματωμένη λάσπη», όπως σημειώνει ο Ελί Φωρ, των ζωγραφικών έργων του έφτιαξε ένα σκοτεινό, αλλόκοτο, τραγικό κόσμο, στον οποίο κυριαρχεί η θλίψη, το αναμενόμενο μαρτύριο, η φρίκη και ο ψυχικός παροξυσμός. Ήταν παθιασμένος άνθρωπος και ιδεολογικά προσανατολισμένος σε μια ιδιότυπη μορφή κοσμοθεωρίας, αυτό που θα λέγαμε καθολικό υπαρξισμό. Μια εποχή μάλιστα ο Γιόρις Καρλ Υσμάν, συγγραφέας του περιώνυμου «Αντίστροφα» 1884 και του σατανιστικού «LaBas» 1891, προσπάθησε να τον πείσει να μπει σε μοναστήρι. Τον έπεισε τελικά να ακολουθήσει την κλίση του, αν και δεν χρειαζόταν μεγάλη προσπάθεια, αλλά πολύ γρήγορα ο Ρουώ μετάνιωσε και επέστρεψε στις καλλιτεχνικές δραστηριότητες και την κοσμική ζωή.
Ζωρζ Ρουώ, Πιερρότος αριστοκράτης, 1941-42
Φίλοι του ήταν εκτός από τους ομότεχνούς του: Ματίς, Ντεραίν, Χάουσμαν, Βλαμένκ, Μαρκέ και ο φιλόσοφος Μαριταίν, οι συγγραφείς Πωλ Κλωντέλ, Ζωρζ Μπερνανός και Λεόν Μπλουά. Ο Τζούλιο Κάρλο Αργκάν στο περίφημο έργο του «Μοντέρνα Τέχνη» υποστηρίζει πως ο Ρουώ ήταν «ο μοναδικός καλλιτέχνης με θρησκευτική έμπνευση σ’ ολόκληρη τη Γαλλία».
Ζωρζ Ρουώ, Καρμεντσιτα, 1948
Συμπερασματικά η εικαστική στάση του Ρουώ ανήκε στο ρεύμα της ρωμαιοκαθολικής κουλτούρας που έλκυε την καταγωγή από ένα συνδυασμό διανοητικής έρευνας και θρησκευτικής έντασης που προερχόταν από τον δόκιμο Μπλαιζ Πασκάλ, που αντιπαρατάχθηκε στο θετικισμό, στον οποίο άσκησε σφοδρή πολεμική. Η ζωγραφική του Ρουώ έχει κοινωνικά ελατήρια, αλλά είναι πολιτικά αντιδραστική, αφού οι ρωμαιοκαθολικοί διανοούμενοι συμπορεύθηκαν με την δεξιά, από τον Μπερνανός κατά τη νεανική του ηλικία, τον Μωράς, τον Κλωντέλ έως και τους Μωρίς Μπλανσό και Ζωρζ Μπατάιγ, την φοβερή εποχή του μεσοπολέμου.
Νόμιζε κοντόφθαλμα πως το προλεταριάτο δεν διαμαρτυρόταν ενάντια σ’ αυτούς που το καταπίεζαν, και δεν αναζητούσε καλύτερες συνθήκες ζωής, όντας καθηλωμένο σε μια μοιρολατρική κατάσταση, νιώθοντας πως κάθε ελπίδα ήταν μάταιη και κάθε προσπάθεια για το καλύτερο καταδικασμένη σε αποτυχία.
Ζωρζ Ρουώ, Πάθος, 1958
Για τον Ρουώ το χρώμα έχει την δική του υποβλητική δύναμη και τον συμβολισμό των υαλογραφιών του μεσαίωνα. Στην περίπτωση του μεταφέρει ένα θρησκευτικό μήνυμα. Τα χρώματα του λάμπουν και περιγράφουν μέσα από τα σκοτεινά περιγράμματα έναν κόσμο που κυριαρχεί η απελπισία με συμβολικό τρόπο. Με αδρά περιγράμματα επιδόθηκε και σε λαϊκά θέματα, όπως είναι οι ακροβάτες και οι άνθρωποι του υπόκοσμου και του θεάματος. Η σειρά χαρακτικών του «Miserere/ Μνημόσυνο» 1917-1927 εμβληματικά ψυχογραφήματα της σύγχρονης εποχής, είναι από τα σημαντικότερα εικαστικά επιτεύγματα του.
Το πιο όμορφο σημείο της Σαντορίνης για μένα είναι το Ημεροβίγλι. Από εκεί έχετε πανοραμική θέα σε όλο το νησί. Μπορεί κανείς να δει τόσο το βόρειο όσο και το νότιο τμήμα, ενώ ταυτόχρονα να ατενίζει τα δύο νησάκια στη μέση του Κυκλαδίτικου πελάγους.
Aeifos Boutique Hotel
Για δεύτερη φορά είχα τη χαρά και την τιμή να βιώσω τη φιλοξενία του Aeifos Boutique Hotel. Αείφος σημαίνει αιώνιο φως. Ένα νόημα που έχει μεγάλη σημασία αυτές τις μέρες. Το Aeifos Boutique Hotel είναι σχεδόν καινούργιο. Είναι χτισμένο με τα καλύτερα, εξαιρετικής ποιότητας υλικά. Είναι προσεκτικά επιμελημένο, με ιδιαίτερη νησιώτικη αρχιτεκτονική.
Aeifos Boutique Hotel
Aeifos Boutique Hotel
Βρίσκεται στο βράχο του Ημεροβιγλίου, στην κορυφή του λόφου, προσφέροντας εκπληκτική θέα στην Καλντέρα, το ηφαίστειο και το Αιγαίο Πέλαγος. Για μένα που παίρνω πάντα το αυτοκίνητό μου όταν ταξιδεύω στην Ελλάδα, είναι πολύ βολικό, συγκεκριμένα μου ήταν πολύ εύκολο να το βρω και να παρκάρω, καθώς στη Σαντορίνη είναι ένα από τα πολύ λίγα ξενοδοχεία που διαθέτουν ιδιωτικό, κλειστό γκαράζ και ασανσέρ.
Aeifos Boutique Hotel
Το ξενοδοχείο είναι χτισμένο στη μέση ενός ιστορικού οικισμού και ακολουθεί την παραδοσιακή αρχιτεκτονική της Σαντορίνης, με μια αίσθηση σύγχρονου κομψού σχεδιασμού. Τα δωμάτια είναι ευρύχωρα, με θέα στην Καλντέρα. Την ημέρα που φτάσαμε, ένα νόστιμο ποτό καλωσορίσματος και ένα όμορφο μπουκάλι κρασί με φρούτα μας περίμεναν στη σουίτα μας. Η φίλη μου δοκίμασε το τζακούζι που είχαμε στο μπαλκόνι μας και εγώ απόλαυσα την ενέργεια του μαγευτικού Αιγαίου. Τα αγαπημένα μου προϊόντα Κορρές ήταν στο μπάνιο. Κάθε βράδυ που περάσαμε εκεί, μια γλυκιά απόλαυση μας περίμενε στο δωμάτιο πριν πάμε για ύπνο και κάθε πρωί, το πρωινό μας συμπεριλάμβανε τοπικές λιχουδιές και άλλες μικρές εκπλήξεις. Τις περισσότερες μέρες επισκεφτήκαμε το γυμναστήριο όπως και την σάουνα, την οποία χρειαζόμασταν πολύ μετά από όλη τη μακρά οδήγηση και το περπάτημα, περιπλανώμενοι γύρω από αυτό το όμορφο μέρος.
Στο Aeifos απολαύσαμε την κρυσταλλένια πισίνα, μια από τις πιο ωραίες infinity pools στη Σαντορίνη. Απολαμβάνοντας το ζεστό φως του ηλίου και τις ριπές δροσιάς, περάσαμε κάποια από τα απογεύματά μας εκεί με ένα βιβλίο.
Aeifos Boutique Hotel
Ενώ ήμασταν στο νησί είχαμε τη χαρά να επισκεφτούμε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα οινοποιία. Το οινοποιείο Anhydrous, με κρασιά που μαρτυρούν το μοναδικό terroir της Σαντορίνης, αντανακλώντας την άνυδρη (ξηρή) γη του νησιού, το μεγαλείο της γης του, το ηφαιστειακό έδαφος, τον έντονο ήλιο, τη δροσερή θαλάσσια αύρα και τον κυκλαδίτικο αέρα.
Αυτά τα στοιχεία συνδυάζονται για να δημιουργήσουν “μαγικά φίλτρα” με ξεχωριστή και έντονη προσωπικότητα, αποτυπώνοντας την ουσία αυτής της μοναδικής περιοχής ΠΟΠ (Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης).
Όσοι αγαπούν τα ψώνια πρέπει να επισκεφθούν το κατάστημα Awakenings στο Καμάρι, το Isla στα Φηρά και το Marysol στην Οία!
Aeifos Boutique Hotel
Δεν νομίζετε ότι είναι καιρός να αναπνεύσετε την ηρεμία και να παραδοθείτε στις τεμπέλικες καλοκαιρινές μέρες, απολαμβάνοντας την απόλυτη ελευθερία; Αν ναι, τότε επιλέξτε την Σαντορίνη!
Aeifos Boutique Hotel
Οι φωτογραφίες είναι ευγενική παραχώρηση του ξενοδοχείου.
Ζήστε την Κορυφή των Κινεζικών Ακροβατικών στο Flying Fairy Chinese Acrobatic Show!
Η παράσταση μεταφέρει σε άλλο επίπεδο δυσκολίας τα απίστευτα ακροβατικά, σε συνδυασμό με...
Η ιστοσελίδα μας χρησιμοποιεί Cookies τα οποία συνεισφέρουν ώστε να παρέχουμε καλύτερες υπηρεσίες. Συνεχίζοντας την περιήγηση, αποδέχεστε την χρήση των Cookies.Αποδέχομαι την χρήση των Cookies
Nana Gugu: Επιθυμώ οι δημιουργίες μου να είναι διαχρονικές
Συνέντευξη στη Ζέτα Τζιώτη
Η fashion designer Nana Gugu από πολύ μικρή ηλικία γοητευόταν από τη μόδα. Αρχικά σπούδασε γραφιστική και ασχολήθηκε με τις καλές τέχνες κοντά στον εικαστικό σύζυγό της.
Όνειρό της ήταν να δημιουργήσει έναν οίκο υψηλής ραπτικής και τα κατάφερε. Συνεργάστηκε με τον Βασίλη Ζούλια επί τρία χρόνια παρουσιάζοντας τις δημιουργίες του στην executive μπουτίκ της στην Οία στη Σαντορίνη.
Την τελευταία τριετία διατηρεί το προσωπικό της ατελιέ, το BABO ATELIER στο Κολωνάκι, έναν ρομαντικό χώρο με έμπειρο προσωπικό που δημιουργεί μοναδικά κομμάτια και limited collections. Δημιουργίες μοναδικές, με το κάθε κομμάτι να ράβεται στο χέρι ξεχωριστά. Σκοπός της Babo είναι η γυναίκα να είναι κομψή, ρομαντική, μοναδική και διαχρονική.
Εμείς συναντήσαμε την designer στο χώρο της στο Κολωνάκι και θαυμάσαμε υπέροχα cocktail dresses, deux pieces, αξεσουάρ και τσάντες. Μιλήσαμε μαζί της για τη ζωή της, τα όνειρα και τα σχέδια της.
-Νανά, πως ξεκίνησες να ασχολείσαι με τη μόδα;
-Η μόδα ήταν πάντα μέσα μου από πολύ μικρή ηλικία. Θυμάμαι τον εαυτό μου περίπου σε ηλικία οκτώ ετών να παρατηρώ τις γυναίκες σε κάθε τους δραστηριότητα. Να παρατηρώ το καλσόν τους, τα παπούτσια τους, το στυλ τους συνολικά. Παρατηρούσα ακόμα και τον τρόπο που μιλούσαν και συμπεριφέρονταν.
Θυμάμαι το πόσο αυστηρά έκρινα την μαμά μου και την γιαγιά μου πριν από κάθε έξοδο. Ήθελα να είναι πολύ σικ και να έχουν στυλ.
Έτσι ξεκίνησε το ενδιαφέρον μου για την μόδα, που μετέπειτα εξελίχτηκε σε ένα επάγγελμα που αγαπώ.
-Ποιους ξένους και Έλληνες σχεδιαστές ξεχωρίζεις και γιατί;
-Μου αρέσει πολύ το θηλυκό και διαχρονικό στυλ στη γυναίκας, όπως μας την παρουσιάζουν οι οίκοι Dior, Chanel, Saint Lauren, Carolina Herrera και Valentino. Παρακολουθώ στενά τις τάσεις αυτών των σχεδιαστών.
Με λίγα λόγια για μένα, ο Dior είναι ο οίκος της θηλυκότητας. Κάθε δημιουργία του Schiaparelli είναι ένα μοναδικό «κομμάτι» τέχνης. Ο Chanel εκπέμπει το στυλ της κομψότητας και δυναμισμού.
Ο δε Saint Laurent τονίζει την φιλικότητα και την σέξι πλευρά της γυναίκας με ένα ξεχωριστό ανδρόγυνο μίνιμαλ στυλ.
– Από ποιους σχεδιαστές εμπνέεσαι;
– Δεν μπορώ να πω ότι έχω εμπνευστεί από κάποιο συγκεκριμένο οίκο μόδας, αλλά ομολογώ πως παρακολουθώ τακτικά την τάση της μόδας και τα χρώματα.
Δεν προτιμώ το πολύ μοντέρνο και αβανγκάρντ στιλ και δε μου αρέσει το fast fashion. Ίσως αυτό να είναι για νέα και φρέσκα κορίτσια που θέλουν συνεχώς αλλαγές και δεν έχουν ορίσει ακόμα το στυλ τους.
Επιθυμώ οι δημιουργίες μου να είναι διαχρονικές και να παραμένουν πάντα στην ντουλάπα όσα χρόνια κι αν περάσουν. Εξάλλου αυτό προδίδει και η ονομασία που έχω επιλέξει για την εταιρεία μου που σημαίνει γιαγιά, “BABO”.
Με αυτή την ονομασία ήθελα να περάσω ένα διαχρονικό μήνυμα: «η γυναίκα από γενιά σε γενιά».
Προσωπικά έχω πάρει μεγάλη γνώση από τη δική μου γιαγιά, κυρίως με ότι έχει να κάνει με το στυλ, την ομορφιά και την φροντίδα για την γυναικεία ύπαρξη.
Τα σχέδια των ρούχων μου απευθύνονται στην εκλεπτυσμένη, δυναμική και δημιουργική γυναίκα που έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό της.
–Πως πιστεύεις πρέπει να ντύνεται η σύγχρονη γυναίκα στην καθημερινότητά της που έχει τόσες υποχρεώσεις;
-Η γυναίκα δεν πρέπει να εστιάζει μόνο στο ντύσιμο, αλλά στην γενικότερη φροντίδα του εαυτού της. Πρέπει να αγαπά τον εαυτό της και να τον φροντίζει καθημερινά.
Αυτό δεν είναι εγωιστικό, ίσα-ίσα είναι πολύ σημαντικό.
Το να είσαι γυναίκα είναι ευλογία, παρόλο που είναι δύσκολο γιατί έχουμε πολλούς ρόλους. Είμαστε μητέρες, εργαζόμαστε ταυτόχρονα, έχουμε τις υποχρεώσεις του σπιτιού και πολλά άλλα που δε χρειάζεται να τα περιγράψω λεπτομερώς, γιατί κάθε γυναίκα ξέρει πολύ καλά τι εννοώ. Οπωσδήποτε όμως πρέπει να έχουμε θηλυκότητα και να μην ξεχνάμε ότι είμαστε τα πιο όμορφα πλάσματα του πλανήτη.
Πρώτον και κυριότερο, όταν θα κοιτάμε στον καθρέφτη πρέπει να μας αρέσει ο εαυτός μας και μετά να αρέσει σε όλους τους άλλους.
Η κάθε γυναίκα πρέπει να γνωρίζει το προσωπικό της στυλ κατά τη γνώμη μου, τι την κολακεύει σύμφωνα με την προσωπικότητα και την ηλικία της. Σε κάθε ηλικία μπορούμε να είμαστε κομψές και σέξι αρκεί να νιώθουμε αυτοπεποίθηση και σιγουριά μέσα μας.
Ρίχνοντας μια ματιά γύρω μας, διαπιστώνω ότι σήμερα μας λείπει η «διαφοροποίηση». Νομίζω πως η σημερινή γυναίκα κοιτάει τι είναι στην μόδα και απλά το υιοθετεί. Μοιραία, αν συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό, θα είμαστε όλες ίδιες.
Συνιστώ λοιπόν σε όλες μας, όπου και να πηγαίνουμε, έστω και στο σουπερμάρκετ, να αισθανόμαστε όμορφες και όλα τα άλλα έρχονται από μόνα τους.
-Ποια χρώματα προτιμάς για τις κολεξιόν σου το καλοκαίρι και ποια για το χειμώνα;
– Το καλοκαίρι είναι η εποχή της χαράς, των χρωμάτων και της ζωντάνιας. Οπότε, προτιμώ τα πιο ζωντανά χρώματα.
Για το δε χειμώνα επιλέγω πιο σκούρες αποχρώσεις, που μας δημιουργούν μια αίσθηση της ζεστασιάς.
Λατρεύω τα total look, όπως total white και total beige. Το στυλ αυτό είναι αποτελεί σήμα κατατεθέν κάποιων κολεξιόν μου.
-Μίλησε μας για την επιλογή των υφασμάτων.
– Το ύφασμα παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Πάντα επιλέγω υφάσματα φιλικά στο δέρμα μας έτσι ώστε να υπάρχει άνεση στο άγγιγμα τους και η γυναίκα που το φοράει να αισθάνεται άνετα και βολικά. Διαλέγω κυρίως βαμβάκι, μουσελίνα και μετάξι.
-Στα ρούχα σου συνδυάζεις τσάντα και αξεσουάρ που σχεδιάζεις και κατασκευάζεις στο ατελιέ σου. Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με τα αξεσουάρ;
– Είναι πολύ elegant η τσάντα να σετάρεται με το ρούχο. Η τσάντα είναι το αγαπημένο μου αξεσουάρ και αυτός είναι ο λόγος που αποφάσισα να συμπληρώνει την συλλογή μου.
Βέβαια το όνειρο μου είναι, να ολοκληρώσω το γυναικείο look με γυαλιά και το αγαπημένο μου παπούτσι.
–Το ατελιέ σου είναι στο Κολωνάκι και έχεις αποκλειστικό σημείο πώλησης στην Οία της Σαντορίνης. Τι εθνικότητας είναι κυρίως οι πελάτες σου;
– Το ατελιέ μου βρίσκεται στην Σόλωνος 51, και είναι ένας μικρός cozy χώρος που δίνει χρώμα σε ένα δρόμο γεμάτο δικηγορικά και συμβολαιογραφικά γραφεία.
Το φυσικό μου κατάστημα βρίσκεται στο νησί της αγάπης, στη Σαντορίνη, στον κεντρικό πεζοδρόμιο της Οίας. Εκεί θα συναντήσετε την μπουτίκ “COMMENT” με χαρακτηριστικό στοιχείο το κόκκινο πάτωμα που γυαλίζει από πολύ μακριά.
Επίσης διαθέτουμε online κατάστημα www.baboatelier.com.
Οι πελάτισσες μου είναι πολύ κομψές κυρίες από διάφορες χώρες του κόσμου. Θα μπορούσα να πω πως η πλειονότητα είναι από την Αμερική, Βραζιλία, Αγγλία, Γαλλία, και από Αραβικές χώρες.
-Νανά, τι έχεις συμπεριλάβει στην φετινή σου καλοκαιρινή κολεξιόν;
– Φέτος την συλλογή μου πρόσθεσα ζωγραφισμένα υφάσματα στο χέρι, που έχουν τυπωθεί σε βαμβάκι και σε αέρινα υφάσματα, κάτι που μέχρι στιγμής δεν τα χρησιμοποιούσα.
Επίσης, ξεκίνησα να φτιάχνω βραδινές εμφανίσεις, cocktail dresses για σημαντικές εξόδους, γάμους και βαφτίσια.
Έχω συμπεριλάβει και κάποια παιδικά σχέδια που λατρεύω, καθώς στα μελλοντικά μου σχεδία είναι να ολοκληρώσω μία συλλογή που θα αφορά μαμά-κόρη. Η Φαίδρα, η κόρη μου με βοηθάει να υλοποιήσω τα όνειρα μου.
-Ποιες διάσημες προσωπικότητες θα ήθελες να ντύσεις και τι ρούχα θα επέλεγες;
– Θα ήταν τιμή μου να ντύσω όλες τις πρώτες κυρίες του κόσμου και για κάθε μία θα σχεδίαζα ένα ξεχωριστό outfit, ανάλογα με την προσωπικότητά, την εθνικότητά και το προσωπικό τους στυλ.
-Ποιας διάσημης προσωπικότητας θα ήθελες να φτιάξεις το νυφικό;
– Θα μοιραστώ με σένα και τους αναγνώστες σας μια πολύ προσωπική μου πεποίθηση. Θα ξαφνιαστείς, αλλά ποτέ δεν είχα επιθυμία να φορέσω νυφικό και έτσι όταν παντρεύτηκα δεν το φόρεσα. Ίσως δεν είμαι κατάλληλη να δημιουργήσω ένα ρομαντικό νυφικό για μία γυναίκα.
Το νυφικό που ονειρεύομαι να σχεδιάσω είναι το νυφικό της κόρης μου της Φαίδρας που θα ήθελα να είναι ολοκληρωτικά δική μου δημιουργία.
Για τις πελάτισσες μου, θα σχεδίαζα νυφικό ανάλογα με την προσωπικότητά τους και τι θα τις εξυπηρετούσε την βραδιά του γάμου, όπως να χορέψουν, να χαιρετίσουν τους φίλους και συγγενείς, να αισθάνονται άνεση και αυτοπεποίθηση.