Τι είναι πιο δύσκολο;
Να πεις πρώτη φορά “σ’ αγαπώ” ή να πεις στον έρωτα της ζωής σου, ότι σιχαίνεσαι
τα καινούρια του παπούτσια;
Στον έρωτα είναι όλα
δύσκολα. Βγάζεις το στομάχι σου, το κάνεις σόλα των παπουτσιών σου και περπατάς
ουρλιάζοντας σε κάθε βήμα. Αλλά περπατάς. Γιατί εν τέλει γι’ αυτόν τον πόνο
έχεις γεννηθεί.
“Λέμε «εμείς»
για μια ερωτική ιστορία, μολονότι η κάθε ερωτική ιστορία είναι τέσσερις. Μία
που λέει ο ένας, μία που λέει ο άλλος, μία που λένε οι δυο τους και μία που
λένε οι τρίτοι γι’ αυτούς. Μιλάμε επομένως για το «εμείς» του καθενός” (Ελένη Γλύκατζη – Αρβελέρ)
Ένας άντρας και μια γυναίκα, συναντιούνται (τυχαία;) σε μια πτήση. Και
κάπως έτσι ,ως συνήθως, αρχίζει άλλη μια ερωτική ιστορία. Ίδια με κάθε ερωτική
ιστορία και μοναδική όπως κάθε ερωτική ιστορία. Από το πρώτο φιλί ως τον πρώτο
καυγά και από τον ενθουσιασμό ως την απογοήτευση.
Η καινούρια παράσταση της ομάδας HashArt, αντλώντας υλικό από βιβλία, ταινίες, θεατρικά έργα, τραγούδια και τη ζωή πραγματεύεται σκέψεις και συναισθήματα που νιώθουμε συχνά, αλλά σπάνια κατανοούμε.
Στη σκηνή του εκ βάθρων ανακαινισμένου ιστορικού θεάτρου Βεάκη, ένας πολυπληθής θίασος ηθοποιών και μουσικών, με επικεφαλής την Ελένη Κοκκίδου (Λωξάντρα), τον Γιώργο Αρμένη (Δημητρός), τον Μιχάλη Μητρούση, την Ευαγγελία Μουμούρη και την Ελένη Τσαλιγοπούλου (τραγουδίστρια Ευθαλία) ζωντανεύουν την ιστορία, τα ήθη και τα έθιμα, τα τραγούδια, τις γεύσεις και τις μυρωδιές μιας ξεχασμένης Ελλάδας.
Η «Λωξάντρα», βασισμένη στο συναρπαστικό μυθιστόρημα της Μαρίας Ιορδανίδου, σε θεατρική απόδοση του Άκη Δήμου και σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη είναι μια γοητευτική παράσταση ταξίδι στο χρόνο, μέσα από τα μάτια και τις συνταγές μιας χαρισματικής γυναίκας.
Ταυτότητα παράστασης
Λωξάντρα: Βασισμένη στο μυθιστόρημα της Μαρίας Ιορδανίδου
Πότε:Τετάρτη στις 19:00, Πέμπτη 20:00, Παρασκευή 20:00, Σάββατο 17:30 και 21:00 και Κυριακή 17:45
Εισιτήρια: 15, 17, 20 και 23 ευρώ
Προπώληση εισιτηρίων και κρατήσεις στο viva.gr
Η θρυλική κοκόνα από την Πόλη
Τέλη 19ου αιώνα-αρχές 20ου. Μια μεσοαστική ελληνική οικογένεια της Κωνσταντινούπολης ζει τις μικρές και τις μεγάλες στιγμές της καθημερινότητάς, με φόντο τα ιστορικά γεγονότα της εποχής. Στον πυρήνα της, η κοκόνα Λωξάντρα. Μια λαϊκή γυναίκα που έχει αγάπη για τη ζωή και τους γύρω της. Πανέξυπνη, στοργική, αλλά και χαρισματική μαγείρισσα. Σημειώστε ένα από τα μυστικά της: «Τη σαρδέλα καλά να τη λαδώσεις πρέπει και μετά πάνω σε κληματόφυλλα να την ψήσεις-όλα εγώ θα σε τα λέω;». Στην παράσταση θ’ αποκαλύψει περισσότερα!
Η Λωξάντρα δεν είναι γέννημα συγγραφικής φαντασίας, αλλά πρόσωπο υπαρκτό. Συγκεκριμένα, η γιαγιά της Μαρίας Ιορδανίδου. Η τελευταία το 1962 και σε ηλικία 65 χρονών μετέφερε στο ομώνυμο μυθιστόρημα την ιστορία αυτής της δυναμικής γυναίκας, περιγράφοντας παράλληλα με χιούμορ και ζηλευτή ζωντάνια τα έθιμα και τη ζωή των Ελλήνων της Πόλης.
Ελάτε, λοιπόν, να θυμηθούμε οι παλαιότεροι και να μάθουμε οι νεότεροι τα παλιά, να γελάσουμε και να συγκινηθούμε. Και πού ξέρετε, ίσως η Λωξάντρα σας φιλέψει και λίγο από τον ξακουστό χαλβά της.
To Εργαστήρι σκηνογραφίας οργανώνει σεμινάριο για πρακτικό σχεδιασμό θεατρικών παραστάσεων με εισηγητή τον Ντέιβιντ Νεγρίν
– Το θεωρητικό μέρος χωρίζεται και αυτό σε δύο ενότητες
Α ενότητα.
Η
ιστορία της σκηνογραφίας και τα είδη των θεατρικών σκηνών ανά τους αιώνες σε
συνδυασμό με μια γενική ιστορία θεάτρου.
Σκοπός του μέρους αυτού είναι να
εξοικειωθεί ο σπουδαστής με όσα έχουν προηγηθεί στο θέατρο και να μάθει να
διαβάζει τον θεατρικό χώρο αναλύοντας τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματα
του.
Β ενότητα.
Παρουσίαση
όλων των δεδομένων που δε θα διδαχθούν σε ένα πανεπιστήμιο αλλά συμβαίνουν κατά
τη διάρκεια μιας θεατρικής παραγωγής.
Πώς κλείνουμε μια δουλειά, τι πρέπει
να προσέχουμε, ποιες δυσκολίες θα συναντήσουμε, πώς συνεργαζόμαστε με τους
κατασκευαστές, τους παραγωγούς, τους σκηνοθέτες και τους υπόλοιπους
συντελεστές.
-Το πρακτικό μέρος περιλαμβάνει: (στο πρώτο τρίμηνο θα γίνει και
αυτό)
Τη διαδικασία
δημιουργίας σκηνογραφίας μιας θεατρικής παράστασης. Πώς αποτυπώνουμε το χώρο,
πως στήνουμε μια μακέτα, τι παρουσιάζουμε, τι πρέπει να προσέχουμε κατά τη
διάρκεια της μελέτης.
Το κατασκευαστικό κομμάτι που θα συνδυαστεί με
την επίσκεψη μας σε εργαστήριο ενός κατασκευαστή σκηνικών που θα μας μιλήσει κι
αυτός και θα δούμε στην εφαρμογή τους τα βασικά υλικά κατασκευής και πώς και
πότε τα χρησιμοποιούμε.
Προσπαθούμε να μυήσουμε τον κάθε
συμμετέχοντα να αντιληφθεί και να
ανταποκριθεί με πιο γρήγορο τρόπο τις απαιτήσεις ενός νέου θεατρικού έργου
Μετά
το πέρας των τριών αυτών μηνών ( μετά το Πάσχα), θα ξεκινήσει και η πρακτική εξάσκηση που
ξεχωρίζει το σεμινάριο αυτό από οποιοδήποτε άλλο
Η σκηνογραφική ομάδα που θα συγκροτηθεί, θα χωριστεί σε τρεις
επιμέρους ομάδες. Αυτές θα αναλάβουν τρία διαφορετικά έργα που δουλεύει το
εργαστήρι της Καταπακτής και σε συνεργασία με τον σκηνοθέτη και τον επιβλέποντα
σκηνογράφο, θα αναλάβουν τη σκηνογραφία και την κατασκευή τους. Τα έργα αυτά θα
παρουσιαστούν στο τέλος του σεμιναρίου σε θέατρο της Αθήνας.
Στο τέλος
των μαθημάτων θα υπάρχει πρακτική εφαρμογή θα γίνεται κανονικά
σκηνογραφική δουλειά και θα περιλαμβάνει και προσομοίωση κανονικών συνθηκών
παραγωγής. Ο Σωτήρης Δούβρης ως
σκηνοθέτης των τριών έργων που θα ανέβουν θα κάνει συναντήσεις με τους
σκηνογράφους έτσι ώστε να τους δοθεί η σκηνοθετική γραμμή και να καταλήξουν
στην τελική ιδέα λαμβάνοντας υπ’ όψιν τους το διαθέσιμο budget. Φυσικά όλα αυτά θα γίνονται με την επίβλεψη
του Ντέιβιντ Νεγρίν.
Ο Σωτήρης Δούβρης ως σκηνοθέτης των τριών έργων που θα ανέβουν θα κάνει συναντήσεις με τους σκηνογράφους έτσι ώστε να τους δοθεί η σκηνοθετική γραμμή και να καταλήξουν στην τελική ιδέα λαμβάνοντας υπ’ όψιν τους το διαθέσιμο budget. Φυσικά όλα αυτά θα γίνονται με την επίβλεψη του Ντέιβιντ Νεγρίν.
Η
δημιουργία του Σκηνικού σε
κάθε θεατρική παράσταση αποτελεί το αντικείμενο του εν λόγω σεμιναρίου, στο
οποίο μέσω της θεωρίας και των
πρακτικών
εφαρμογών (ασκήσεις οπτικής αντίληψης, τρισδιάστατη μακέτα)
θα γνωρίσουμε την εικαστική γλώσσα του θεάτρου και κυρίως πώς εργάζεται ένας
σκηνογράφος από την ανάγνωση του κειμένου ως το τελικό αποτέλεσμα.
Η τιμή για όλο το σεμινάριο είναι 300€/άτομο
με το ΦΠΑ χωρίς καμιά άλλη έξτρα επιβάρυνση
ΘΑ
ΤΗΡΗΘΕΙ ΣΕΙΡΑ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ
Με την εγγραφή του κάθε συμμετέχοντα
πρέπει να καταβληθεί το 50% του ποσού και η εξόφληση πρέπει να έχει γίνει μέχρι
και το τέταρτο μάθημα (11 Φεβρουαρίου 2019)
Τα έργα που θα ανέβουν στο τέλος του
σεμιναρίου είναι :
Μια διασκευή πάνω στο «Λεωφορείο ο
πόθος» του Τέννεση Ουίλιαμς
«Ο Όσκαρ και η κυρία με τα ροζ» μια
διασκευή πάνω στο διήγημα ‘Αγαπητέ Θεέ’ του Έρικ Εμάνουελ Σμιτ
Τα έργα θα παρουσιαστούν αρχές Ιουλίου σε θέατρο της Αθήνας. Αντί εισιτηρίου, θα συγκεντρωθούν τρόφιμα και καθαριστικά για την ενίσχυση του έργου της Μετάδρασης και συγκεκριμένα για τις μεταβατικές Δομές Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων στη Σάμο, τη Χίο και την Αθήνα.
Meet the trainer! Τη Δευτέρα 14 Ιανουαρίου, οι ενδιαφερόμενοι θα έχουν την ευκαιρία να συναντηθούν με τον Ντέιβιντ Νεγρίν στην Καταπactή
Ημέρα & ώρες:Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2019, 19:00 – 22:00 Διάρκεια σεμιναρίου : από 21 Ιανουαρίου έως 5 Ιουλίου Διάρκεια μαθημάτων| 5 μήνες
Σύνολο 42 ώρες
Δυνατότητα Ένταξης: έως την Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2019
Δωρεάν μάθημα γνωριμίας: Δευτέρα 14
Ιανουαρίου 2019 στις 19:00
Ο Ντέιβιντ Νεγρίν θα κάνει μια ανοιχτή συζήτηση με τους ενδιαφερόμενους του εργαστηρίου, έτσι ώστε να απαντήσει σε ερωτήσεις και τυχόν απορίες για τον τρόπο διεξαγωγής των μαθημάτων.
Την περασμένη Τρίτη 8/1 παρευρεθήκαμε στην πρεμιέρα της παράστασης το «Οβάλ Πρόσωπο» στο θέατρο «Παραμυθίας». Την παράσταση σκηνοθετεί η Βίβιαν Ιωάννου και είναι το πιστό αντίγραφο ομώνυμου βιβλίου του Γιώργου Φραγκούλη.
Αυτό που μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν η απεικόνιση της ψευδαίσθησης στην πραγματικότητα! Το πάθος και η τέχνη του σκηνοθέτη να αποδώσει τόσο καλή αναπαράσταση μέσω των ρόλων του! Οι ηθοποιοί εξαιρετικοί αφού η επιτυχία ήταν δεδομένη με ένα τόσο επιτυχημένο Cast!
Ο Γιώργος Φραγκούλης θεωρείται μαιτρ του ψυχολογικού θρίλερ. Πρωτότυπη παράσταση και με εναλλαγές, στηριζόμενη σε ένα εξαιρετικά δυνατό και ευφυές σενάριο. Δράση, χορός, ίντριγκα, έρωτας και χιούμορ με ένα εντελώς απρόβλεπτο φινάλε. Σας την συνιστούμε ανεπιφύλακτα!
ΑΘΗΝΑ, κάπου στα τέλη της δεκαετίας του ’90 – αποκριές. Η νύχτα είναι αγριεμένη και ο νεαρός, ζωγράφος Δάμωνας περιπλανιέται στα στενά της πόλης. Μια νεαρή γυναίκα βγαλμένη από άλλη εποχή εμφανίζεται μπροστά του από το πουθενά ζητώντας του απεγνωσμένα βοήθειά, για να εξαφανιστεί αμέσως μετά.
Η σύντροφος του Δάμωνα, Αγγελική, τον παροτρύνει να απευθυνθεί στις αρχές, όμως κάτι μέσα του τον πείθει ότι η γνωριμία του με αυτή την γυναίκα δεν είναι δουλειά της αστυνομίας… Η άγνωστη στοιχειώνει τα όνειρά του. Ούτε η τρομαγμένη με την κατάστασή του Αγγελική, ούτε ο καλύτερός του φίλος Σταύρος είναι σε θέση να τον συνεφέρουν. Ζωγραφίζει αδιάκοπα και πίνει. Λίγο καιρό αργότερα, οι πίνακες περιμένουν ολοκληρωμένοι στο ατελιέ του για να αγοραστούν σχεδόν αμέσως από έναν μυστηριώδη Ιταλό φιλότεχνο. Ο Δάμωνας φαίνεται πλέον να ανακτά τον παλιό του εαυτό, μέχρι που μια βραδιά θα δεχτεί την επίσκεψη του επιθεωρητή Λιμιού.
Ο αγοραστής βρίσκεται νεκρός, αγκαλιασμένος σφιχτά με τον πρώτο καμβά που ζωγράφισε ο Δάμωνας. Δολοφονία, αυτοκτονία ή κάτι άλλο; Τι ρόλο παίζουν οι πίνακες στον θάνατο του μυστηριώδη Ιταλού φιλότεχνου; Τι ζωγράφισε τελικά ο Δάμωνας στους πίνακές του;
Ταυτότητα παράστασης
Συντελεστές της παράστασης:
Σκηνοθεσία: Βίβιαν ΙΩΑΝΝΟΥ Βοηθός σκηνοθέτη: Μιχάλης ΚΟΥΤΣΟΥΡΗΣ Μουσική επιμέλεια: Γιώργος ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ Φωτισμοί: Χρήστος ΠΟΥΣΙΜΗΣ Photo credits: Νίκος ΑΡΤΟΠΟΙΟΣ Video and trailer credits: Αντρέας MUSARAJ Δημιουργία αφίσας: Νίκος ΠΛΙΑΤΣΙΚΑΣ
Την ημέρα των εγκαινίων της πρώτης ατομικής έκθεσης του εικαστικού Άγγελου Παπαδόπουλου, ο δρόμος έξω από την Αίθουσα Τέχνης «αγκάθι – κartάλος» είχε σχεδόν κλείσει. Γινόταν πραγματικά το αδιαχώρητο, καθώς πλήθος κόσμου προσήλθε να θαυμάσει την έκθεση του Άγγελου, με τίτλο «Ακατέργαστα τοπία του μυαλού».
Συνέντευξη στη Ζέτα Τζιώτη
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Ο νεαρός ζωγράφος , καθώς έχει μεγαλώσει μέσα στη μουσική, έχει φιλοτεχνήσει πολλά εξώφυλλα δίσκων και αφίσες γνωστών καλλιτεχνών, όπως του Γιώργου Νταλάρα, του Λάκη Παπαδόπουλου, της Ελεωνόρας Ζουγανέλη, του Πάνο Μουζουράκη και άλλων καλλιτεχνών, οι οποίοι ήρθαν το βράδυ των εγκαινίων να θαυμάσουν από κοντά τη δουλειά του νέου ζωγράφου.
Η ζωγραφική του Παπαδόπουλου είναι
ένα μυστικό κράμα ναίφ μανιέρας διανθισμένης με πολλά εκκλεκτικιστικά στοιχεία
που μετέρχονται του Συμβολισμού και του Εξπρεσιονισμού, διατηρώντας το
ακατέργαστο και ανεπιτήδευτο κύτταρο της τέχνης του (…) σημειώνει η Μαρία
Αθανασέκου, Ιστορικός Τέχνης που προλόγισε το έργο του καλλιτέχνη.
Ο δε τίτλος της έκθεσης
αντικατοπτρίζει εύστοχα την πηγή έμπνευσης του, καθώς ο ίδιος δεν κάνει τίποτε
άλλο από το να φτιάχνει εικόνες με τοπία και χρώματα που ακατέργαστα «κατοικούν»
στις δικές του σκέψεις. Ο νεαρός καλλιτέχνης σημειώνει στον κατάλογο της
έκθεσης: «Μέσα από τα έργα μου ανοίγω ένα παράθυρο στο φανταστικό, το ονειρικό.
Καταγράφω τα τοπία του νου, τα όνειρα και τις φαντασιώσεις, τις επιθυμίες, αλλά
και τα τρωτά σημεία, τους φόβους και τις αναμνήσεις από την παιδική ηλικία.
Στην καταγραφή των ιδεών και του
εσωτερικού μου κόσμου λειτουργώ συνειρμικά, ελεύθερα και αφιλτράριστα. Θέλω
μέσα από τα έργα μου να εκφράζομαι διαφορετικά και μη γραμμικά. Από τελάρο σε
τελάρο, από έργο σε έργο, διανύω μεγάλες αποστάσεις και κάνω λογικά άλματα
επιδιώκοντας να καταθέσω την αλήθεια της ψυχής μου.»
Συναντήσαμε τον Άγγελο στα εγκαίνια της έκθεσης του, που παρά το πλήθος κόσμου, εκείνος με πολλή διάθεση και ευγένεια απάντησε στις ερωτήσεις μας.
-Άγγελε,
πώς προέκυψε η ζωγραφική; Από παιδί ήθελες να γίνεις ζωγράφος;
-Ο τρόπος που προτιμούσα να επικοινωνώ με τον κόσμο από παιδί ήταν μέσα από την τέχνη. Δεν ήθελα να φλυαρώ. Η ζωγραφική είναι κάτι που πραγματικά με συγκινεί και με εκφράζει αγγίζοντας ευαισθησίες που οι λέξεις δεν μπορούν. Η έμπνευσή μου πηγάζει από προσωπική μου ανάγκη να εκφραστώ με τον δικό μου τρόπο.
Έργο Άγγελου Παπαδόπουλου
–Από
πού εμπνέεσαι για τα έργα σου;
Η ζωγραφική μου είναι βιωματική και πηγάζει
από την καθημερινότητά μου, από της αναμνήσεις μου, από τους ανθρώπους που
σκέφτομαι και αγαπώ.
-Τι
είναι το χρώμα για σένα στη ζωγραφική;
Μου αρέσει τα έργα μου να πλημυρίζουν
από χαρούμενα χρώματα. Μου δίνουν ζωή και μακάρι και να συμβαίνει το ίδιο στους
θεατές. Εκφράζουν τον ψυχικό μου κόσμο.
-Μίλησέ
μας για τα εξώφυλλα δίσκων που έχεις φιλοτεχνήσει ως σήμερα;
Από μικρός, συγκινημένος από την τέχνη
και θέλοντας να εκφράσω αγάπη και θαυμασμό για κάποιους φίλους καλλιτέχνες,
θέλησα να φιλοτεχνήσω τα εξώφυλλα των δίσκων τους. Έτσι σήμερα νοιώθω πραγματικά
υπερήφανος για αυτό είναι μεγάλο βήμα που έκανα μικρός.
-Πώς
εμπνέεσαι για τα εξώφυλλα των δίσκων; Τα συνδυάζεις με κάποια χαρακτηριστικά
του τραγουδιού ήτου
τραγουδιστή;
–Αρχική
έμπνευση έπαιρνα από τον ίδιο τον καλλιτέχνη, από τον χαρακτήρα του, από τον
τρόπο που εκφραζόταν στην σκηνή, από την χροιά της φωνής του. Ακούγοντας και το
τραγούδι, αυτό έπαιρνε μια ακόμα πιο συγκεκριμένη μορφή στο μυαλό μου. Έτσι
αυτές τις σκέψεις, τις αποτύπωνα στο χαρτί και έφτιαχνα τα εξώφυλλα των δίσκων
τους με πολλή αγάπη, καθώς και με την επιθυμία να τους φέρει γούρι.
Θυμάμαι το εξώφυλλο που έφτιαξα για
την Ελεονόρα για το τραγούδι «Κλαίει ο Άγγελός μου» συγκινημένος από τους
στίχους της Ελένης Φωτάκη.
“Κλαίει ο άγγελός μου
κι όσο κλαίει βρέχει
δε θα σ’ αγαπήσει
μαύρο αίμα έχει
κι άστρα του θανάτου
μέσα στην καρδιά του
κλαίει, μου φωνάζει
μείνε μακριά του.”
–Πως
αισθάνεσαι που ο κόσμος αγκαλιάζει τη δουλειά σου;
Γενικά η ζωγραφική μου προσφέρει
γαλήνη και ηρεμία. Απομονώνομαι, συγκεντρώνομαι και δημιουργώ. Χαίρομαι που οι
φίλοι, ο κόσμος περιβάλλει τη δουλειά μου με αγάπη και αυτό με κάνει να
αισθάνομαι απέραντη αγάπη, ευγνωμοσύνη και ευτυχία.
-Μελλοντικά σχέδια;
Όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελά! Προς το παρόν, το μόνο που σκέφτομαι είναι ότι αγαπώ να ζωγραφίζω και το μόνο που θέλω είναι να συνεχίσω να δουλεύω με μεράκι και προσήλωση και να δίνω τον καλύτερο εαυτό μου στη ζωγραφική.
Το «artviews» σε συνεργασία με το «Γνωρίζοντας την Ελλάδα» παρουσιάζει το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης “Αγγελική Χατζημιχάλη”. Στην Οδό Χατζημιχάλη στον αριθμό 6, της συνοικίας της Πλάκας βρίσκεται το Κέντρο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης.
Πρόκειται για το κτήριο που στέγασε την οικογένεια της Αγγελικής Χατζημιχάλη, της σημαντικής γνωστής ελληνίδας λαογράφου.
«Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Πλάκα, τότε που τα σπίτια είχαν ακόμη πλακόστρωτες αυλές, κληματαριές, πεζούλια και γλάστρες με ευωδερούς ανθούς…οι δυο σεβαστοί μου πρόγονοι, ο πατέρας και ο παππούς μου, γνωστοί για την πολύτιμη συμβολή τους στα γράμματα και στην τέχνη…αβίαστα κύλησαν μέσα στο αίμα μου και την ψυχή μου το δικό τους αίμα….» . Αγγελική Χατζημιχάλη
Η Αγγελική Χατζημιχάλη γεννήθηκε στις 19 Αυγούστου 1895 και πέθανε στις 4 Μαρτίου 1965. Πρόκειται για την πρώτη Ελληνίδα λαογράφο, η οποία αφιέρωσε την ζωή της σε μακροχρόνιες επιτόπιες έρευνες σε ολόκληρη την Ελλάδα, θέλοντας να υποστηρίξει την δύναμη και την αξία του λαϊκού παραδοσιακού πολιτισμού, πάνω στον οποίο θεμελιώνεται η ελληνική συνείδηση και συλλογικότητα.
Αν λοιπόν σας αρέσουν τα ταξίδια στον χρόνο, “το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης Αγγελική Χτζημιχάλη” σας περιμένει!
Έργο της Ελένης Μωραίτη, Χωρίς τίτλο, 1987, ακρυλικό σε καμβά, 203x236εκ
Γιορτάζοντας είκοσι χρόνια λειτουργίας, το Μουσείο Φρυσίρα διοργανώνει μια σειρά επετειακών εκθέσεων για το 2020, ξεκινώντας αναδρομικά από την δεκαετία του 1980 με την έκθεση «Νοσταλγία».
Σε αυτήν την έκθεση, οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να δουν 54 από τους πρώτους Έλληνες καλλιτέχνες της συλλογής, με έργα που παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά πριν από την δημιουργία του μουσείου. Πρόκειται για νεανικά έργα καταξιωμένων πλέον εικαστικών, τα οποία δημιουργήθηκαν όλα την δεκαετία του 1980.
Σήμερα, το Μουσείο Φρυσίρα κάνοντας μια μικρή αναδρομή στο παρελθόν, παρουσιάζει μερικά από τα σημαντικότερα και παλαιότερα αποκτήματά του, τιμώντας τους Έλληνες καλλιτέχνες που εντάχθηκαν πριν από σαράντα χρόνια στις συλλογές του.
Μετά την τεράστια επιτυχία του έργου «Χαμός στο Ι.ΣΩΜ.Α.» («The Play That Goes Wrong»), ο Μάρκος Σεφερλής φέρνει στην Ελλάδα την απόλυτη κωμωδία καταστροφής, με τίτλο «PETER PANIC» από την 1η Ιανουαρίου 2019 στο θέατρο Περοκέ.
Αυτή τη
φορά, η ίδια πολυαγαπημένη ερασιτεχνική θεατρική ομάδα, κάνει πρεμιέρα στο
κλασσικό έργο του J.M.Barrie «Peter Pan»
και δίνει μάχη ενάντια σε τεχνικά εμπόδια, προκαλώντας ιπτάμενα ατυχήματα και
διαπληκτισμούς ηθοποιών, με ξεκαρδιστικά και ολέθρια αποτελέσματα.
Το έργο των Henry Lewis, Jonathan Sayer και Henry Shields, με τον πρωτότυπο τίτλο «Peter Pan Goes Wrong», ήταν Υποψήφιο για το Βραβείο Καλύτερης Κωμωδίας στο Λονδίνο (2016 Laurence Olivier Award) και απέσπασε διθυραμβικές κριτικές από ειδικούς και κοινό.
Θα καταφέρουν άραγε να φτάσουν στη Χώρα του Ποτέ; Ποτέ!
Μετά την
περσινή της επιτυχία, η παράσταση «Αδάμ & Εύα» βασισμένη στο κείμενο του
Μαρκ Τουαίην,«Ημερολόγια του Αδάμ και της Εύας»,επιστρέφει για
λίγες παραστάσεις κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο StudioΜαυρομιχάλη.
Την
παράσταση σκηνοθετεί η Εύη Μητσοπούλου. Η ίδια πρωταγωνιστεί
μαζί με τον Δημοσθένη Φίλιππα στο γνωστότερο παραμύθι του κόσμου. Η
σκηνοθεσία παραμένει πιστή στις προσταγές του κειμένου, με βασικό άξονα το
ιδιοφυές, σαρκαστικό χιούμορ του συγγραφέα.
Μια κωμωδία χαρακτήρων και καταστάσεων για δύο ηθοποιούς, που διατρέχει, μέσα σε 80 λεπτά, την ιστορία του σύγχρονου ανθρώπου, ωστόσο μοιραία ιδωμένη μέσα από το πρίσμα της σύγχρονης κοινωνικής και αξιακής κρίσης.
Το έργο
Ο Αδάμ και η Εύα μιλούν για τις εμπειρίες τους στην Εδέμ, πριν και μετά την
Πτώση. Ο Μαρκ Τουαίην εμφυσά ζωή στους πρωτόπλαστους, πλάθοντας δύο
αναγνωρίσιμους χαρακτήρες της πατριαρχικής κοινωνίας, για να σχολιάσει με τη
σειρά του το χιλιοειπωμένο ερώτημα: Γιατί ο άντρας και η γυναίκα, δύο πλάσματα
τόσο διαφορετικά από κατασκευής τους, πρέπει να ζουν μαζί; Ο Τουαίην δεν
αποπειράται να δώσει καμία απάντηση σ’ αυτό το αιώνιο ερώτημα, αντιθέτως το
περιπλέκει φορτίζοντάς το με υπαρξιακές αγωνίες και κριτική στάση απέναντι στις
«δομές εξουσίας». Είναι προφανές, ωστόσο, ότι ο Τουαίην τάσσεται υπέρ των «εξουσιαζόμενων»
ανθρώπων, του Αδάμ και της Εύας στην προκειμένη περίπτωση, έναντι οποιωνδήποτε
άλλων δυνάμεων. Στα «Ημερολόγια του Αδάμ και της Εύας» αποτυπώνεται
συχνά η απογοήτευση του Τουαίην γι’ αυτό το κατασκεύασμα που λέγεται ανθρώπινος
πολιτισμός.
Η ιστορία της Γένεσης παίρνει μια ανάποδη στροφή μέσα από τη γραφή του
Τουαίην, ο οποίος επαναπροσδιορίζει την ιεραρχία των φύλων και δίνει στην Εύα
τον πρώτο λόγο. Παράλληλα, οι πρωτόπλαστοι αποκτούν επιτέλους τη δική τους φωνή
και μας αφηγούνται τις δικές τους εκδοχές των βιβλικών γεγονότων και της
προϊστορικής καθημερινότητας. Στα ημερολόγια του Αδάμ και της Εύας αποτυπώνεται
συχνά η απογοήτευση του Τουαίην γι’ αυτό το κατασκεύασμα που λέγεται ανθρώπινος
πολιτισμός.
Καλωσορίστε το Νέο Έτος με την πιο λατρεμένη
ελληνική οπερέτα:
Ο “Βαφτιστικός” του Θ. Σακελλαριδη γίνεται 100 ετών και ανεβαίνει
σε μια εντυπωσιακή νέα παραγωγή από τους Μουσικούς
της Καμεράτας και τον Γιώργο Πέτρου,
στην αυθεντική της μορφή, όπως παρουσιάστηκε στην ιστορική πρεμιέρα του 1918!
Η πιο δημοφιλής ελληνική οπερέτα
έρχεται για έξι μόνο παραστάσεις στο Μέγαρο
Μουσικής Αθηνών (Αίθουσα Α. Τριάντη), αμέσως μετά την είσοδο του νέου έτους.
Ένα υπέροχο λυρικό έργο, που αγαπήθηκε από γενιές και γενιές Ελλήνων για την υπέροχη
μουσική του και την ξεκαρδιστική του υπόθεση, παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία και μουσική
διεύθυνση του Γιώργου Πέτρου, ενός από τους κορυφαίους Έλληνες καλλιτέχνες με διεθνή
ακτινοβολία. Μαζί του ένα επιτελείο εξαίρετων
λυρικών τραγουδιστών και ηθοποιών που περιλαμβάνουν τον διακεκριμένο Αργύρη Πανταζάρα σε ένα ρόλο έκπληξη,
την λαμπερή Ελένη Σταμίδου, την πολυδιάστατη
Άννα Κουτσαφτίκη, τον σπουδαίο τενόρο
Γιάννη Χριστόπουλο, τον έμπειρο Δημήτρη Ναλμπάντη και τον πολυτάλαντο Μάριο Σαραντίδη.
Μαζί τους ένα νεανικό φωνητικό σύνολο που κινείται με μεγάλη άνεση ανάμεσα στην οπερέτα και το μιούζικαλ.
Ο Γιώργος Πέτρου και η Σκηνογράφος/Ενδυματολόγος Γιωργίνα
Γερμανού, τοποθετούν τον “Βαφτιστικό” σε ένα κόσμο με στοιχεία ART DECOκαι ένα εντυπωσιακό διαχρονικό σκηνικό με αέρα εποχής που θα μας ταξιδέψει
στην ανέμελη Αθήνα του 1918.
Σκηνοθετικό σημείωμα:
“Μια Ελλάδα πλούσια, χαρούμενη, ερωτεύσιμη…
μια Αθήνα πανέμορφη, ολοζώντανη με ήχους και αρώματα από τις ωραιότερες
μουσικές του κόσμου: Βιεννέζικα βαλς, πόλκες, μαζούρκες και ταγκό που
στροβιλίζονται σε ήχο ελληνικό. Είναι η χώρα του “Βαφτιστικού” και η
πατρίδα που αγαπάμε. Είναι η οπερέτα του Θεόφραστου Σακελλαρίδη που “μυρίζει”
Αθήνα, όπως ήθελε ο δημιουργός της ακριβώς πριν από 100 χρόνια.
Σήμερα, γιορτάζοντας τα 100 χρόνια από την ιστορική
πρεμιέρα του 1918, οι Μουσικοί της Καμεράτας παρουσιάζουν σε νέα παραγωγή την
πολυαγαπημένη οπερέτα με την αυθεντική ενορχήστρωση του συνθέτη. Ήχοι και χρώματα
υπέροχα, που συνδέουν το αριστούργημα του Σακελλαρίδη με τους ήχους του Johann Strauss και του Franz Lehar και κάνουν
την μουσική να διασκεδάζει, να χαμογελά και να παιχνιδίζει μέσα από απρόσμενες
εκπλήξεις. Όλα αυτά, χωρίς νοσταλγία. Γιατί η αγάπη μας για την Ελλάδα κοιτάζει μπροστά. Γιατί η πόλη μας είναι η
ομορφότερη πόλη του κόσμου. Γιατί η μουσική μας, μας ανήκει και οφείλουμε να την φροντίζουμε. Και
γιατί το γέλιο είναι αντίδοτο σε
όλες τις δυσκολίες. Ας έρθει η νέα χρονιά
με αισιοδοξία και ομορφιά.
Το γλέντι λοιπόν αρχίζει…”
Το έργο:
Μετά τους δύο νικηφόρους
Βαλκανικούς πολέμους ο ελληνικός στρατός μάχεται στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο
στο πλευρό των συμμάχων στα χώματα της Μακεδονίας. Όλο το έθνος προσδοκά την
επικείμενη νίκη! Με τόσες μάχες στην πλάτη τους, στρατιώτες και αξιωματικοί
αποζητούν να πετάξουν για λίγο το χακί, διψούν για μια στάλα έρωτα και μπλέκουν
σε σκαμπρόζικες καταστάσεις με τις κυρίες στα μετόπισθεν, τραγουδώντας τις
μεγάλες επιτυχίες «στο στόμα», «η καρδιά μου πονεί για σας» και το εμβληματικό
πολεμικό εμβατήριο «Ψηλά στο μέτωπο»!
«Οι Μουσικοί της Καμεράτας–Ορχήστρας
των Φίλων της Μουσικής αποτελoύν σήμερα έναν από τους πιο δραστήριους φορείς
του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού. Η πολυσχιδής και πλούσια δραστηριότητά τους
και η φήμη τους εντός και εκτός Ελλάδας τους τοποθετούν όχι μόνο ανάμεσα στους
σημαντικότερους πυλώνες της καλλιτεχνικής ζωής της χώρας μας, αλλά τους κάνουν
να ξεχωρίζουν ως ίσως οι πλέον διακεκριμένοι πρεσβευτές της μουσικής παραγωγής
της Ελλάδας στο εξωτερικό.
Η Ορχήστρα, γνωστή εκτός Ελλάδας με τη διεθνή της ονομασία Armonia Atenea –που υποδηλώνει και την αθηναϊκή της προέλευση–, έχει αναπτύξει αξιοθαύμαστη δραστηριότητα, στην οποία ο διεθνής Τύπος αναφέρεται συχνά ως «το ελληνικό θαύμα» (Neue Zürchner Zeitung) ή ως «το αντίδοτο εναντίον της Κρίσης» (Die Welt, Daily Telegraph)»
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ:
Θεόφραστου Σακελλαρίδη: «O Bαφτιστικός»
Οπερέτα σε τρεις πράξεις (στην
αυθεντική εκδοχή και ενορχήστρωση του 1918)
Παραστάσεις: 5, 7, 9, 11 Ιανουαρίου 2019 (20:00) και 13 Ιανουαρίου
(16:00, 20:00)
Η ιστοσελίδα μας χρησιμοποιεί Cookies τα οποία συνεισφέρουν ώστε να παρέχουμε καλύτερες υπηρεσίες. Συνεχίζοντας την περιήγηση, αποδέχεστε την χρήση των Cookies.Αποδέχομαι την χρήση των Cookies
