Στον φιλόξενο χώρο της Marina keas Gallery, που διευθύνει η Κατερίνα Μαρούλη στο Βουρκάρι της Κέας, η Αγγελική Κοκονάκη παρουσιάζει μια σειρά από ψηφιδωτά και γλυπτικά έργα με θέματα δανεισμένα από την φύση και τις λειτουργίες της.
Με την διπλή ιδιότητα της γλύπτριας και της ζωγράφου, η καλλιτέχνιδα εξερευνά τις δυνατότητες του μέσου του ψηφιδωτού και παρουσιάζει μεγάλες βελανιδιές σε επιτοίχια ψηφιδωτά και κεραμικές ανάγλυφες φόρμες που “αναπνέουν” ή αναπτύσσονται στον χώρο και έχουν ψηφιδωτή επικάλυψη.
Οι οργανικές της φόρμες, η εικόνα των οποίων παραπέμπει σε κολοκύθες και φρούτα του καλοκαιριού, δημιουργούν έναν φανταστικό αγρόκηπο στην τρίτη διάσταση. Η εντύπωση ενισχύεται από τα μικρά ψηφιδωτά με τα έντονα χρώματα που εικονίζουν άνθη με λεπτομερειακή κατασκευή. Η γλυπτική συχνά αναφέρεται σε σύμβολα, θεότητες και μύθους. Είναι στην ανθρώπινη φύση να ανακαλύπτει μύθους και παραμύθια, ακόμα και μέσα από την παρατήρηση της πραγματικότητας που μας περιβάλλει.
Η Κοκονάκη εξερευνά την σχέση του ανθρώπου με την φύση και δανειζόμενη συχνά την φόρμα ενός καλοκαιρινού αγαθού, μιας κολοκύθας, μας αποκαλύπτει μινιμαλιστικά το παραμύθι της Σταχτοπούτας και την επίδραση του στις ανθρώπινες σχέσεις.
H Αγγελική Κοκονάκη γεννήθηκε το 1970 στα Χανιά της Κρήτης, ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε Γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με καθηγητές τους κ. Θόδωρο Παπαγιάννη και Ευθύμιο Πανουργιά (1990-1997), Ζωγραφική με καθηγητή τον κ. Δημήτρη Μυταρά (1998-2003) και Ψηφιδωτό με τον Γιάννη Βαλαβανίδη και την Δάφνη Αγγελίδου επί 5 έτη. Διδάσκει στην Α.Σ.Κ.Τ. στο εργαστήριο του Ψηφιδωτού από το 1999 μέχρι σήμερα. Έχει παρουσιάσει Γλυπτική, Ζωγραφική και Ψηφιδωτά σε 3 ατομικές και πολλές ομαδικές εκθέσεις (Γκαλερί “7”, Γκαλερί Β. Μυλονογιάννη και Γκαλερί Χώρος στα Χανιά). Έργα της υπάρχουν σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Καλοκαίρι σημαίνει ξεκούραση, ξεγνοιασιά, θάλασσα, ήλιος, χαμόγελα και φυσικά όλα αυτά θα ήταν διαφορετικά χωρίς… μουσική! Γι’αυτό εμείς από το “artviews” είμαστε εδώ, με τις πιο όμορφες μουσικές προτάσεις για ένα αξέχαστο καλοκαίρι! Συναυλίες, περιοδείες, μουσικά αφιερώματα σε όλη την Ελλάδα είναι εδώ και περιμένουν να τα απολαύσετε!
H Ελένη Τσαλιγοπούλου και οι Bogaz Musique σε καλοκαιρινή περιοδεία
Ελένη Τσαλιγοπούλου
«Των φίλων τα σπίτια» είναι ο τίτλος του νέου δίσκου της Ελένης Τσαλιγοπούλου, που μόλις κυκλοφόρησε και ταυτόχρονα ο τίτλος των καλοκαιρινών παραστάσεών της σε όλη την Ελλάδα αλλά και την Κύπρο.
Το πρόγραμμα της περιοδείας για Ιούλιο, Αύγουστο και Σεπτέμβριο:
Ιούλιος 21/7: Πήλιο, Τσαγκαράδα
26/7: Νάξος, Πύργος Μπαζαίου
27/7: Τήνος, Το Θέατρο στον Κούμαρο
Αύγουστος 4/8: Τυχερό Αλεξανδρούπολης
8/8: Θάσος
10/8: Κρήτη, Σκούρβουλα Ηρακλείου
11/8: Κρήτη, Πέραμα Μυλοποτάμου Ρεθύμνου
14/8: Πρέβεζα, Άγιος Γεώργιος
19/8: Κάστρο Πλαταμώνα, με την Ορχήστρα νέων Δίου
24/8: Ποντοκώμη Κοζάνης
Σεπτέμβριος 2/9: Καστελλόριζο, Φεστιβάλ Πέρα Από τα Σύνορα
3/9: Διεθνές Φεστιβάλ Πάτρας, Ρωμαϊκό Ωδείο, με την Ορχήστρα Ιωνια
8/9: Άγιοι Ανάργυροι Αττικής, Ανοιχτό Δημοτικό Θέατρο Μάνος Ξυδούς
12/9: Αθήνα, Θέατρο Βράχων, συμμετοχή στη «Συνοικία Ασμάτων» του Ιεροκλή Μιχαηλίδη
Η απόλυτη ντίβα Luz Casal έρχεται στο Ηρώδειο!
Luz Casal
Τη διάσημη Ισπανίδα super star Luz Casal, την «απόλυτη Ντίβα», τη «μεγαλύτερη ερωτική φωνή της Μεσογείου», τη «Μούσα του Αλμοδόβαρ» και τόσοι άλλοι χαρακτηρισμοί που την συνοδεύουν, θα την απολαύσετε την Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, σε μία μοναδική παράσταση που ετοίμασε η ίδια, ειδικά για το ελληνικό κοινό που τόσο την έχει αγαπήσει.
INFO: Ωδείου Ηρώδου του Αττικού
Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου
Τηλ.210 3241807
Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη σε μια “Νύχτα Καλοκαιριού” στην Τεχνόπολη
Ελεωνόρα Ζουγανέλη
Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη φέρνει τις εικόνες και όλο το καλοκαίρι του 2018 σε μια “Νύχτα Καλοκαιριού” στην Τεχνόπολη, το Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου. Θα είμαστε εκεί, για να μοιραστούμε μαζί της αυτήν τη νύχτα!
INFO: Τεχνόπολη, Γκάζι
Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου Τηλ.: 210 3461589
Θανάσης Παπακωνσταντίνου & Σωκράτης Μάλαμας: “Με στόμα που γελά”
Θανάσης Παπακωνσταντίνου – Σωκράτης Μάλαμας
Σχεδόν δυο χρόνια από την τελευταία του εμφάνιση, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου δίνει ραντεβού το καλοκαίρι του 2018 με τον Σωκράτη Μάλαμα, σε πλατείες, θέατρα, παραλίες, βουνά και όπου αλλού της γης. Δε γίνεται, να μην τους απολαύσουμε!
Το πρόγραμμα της περιοδείας για Ιούλιο και Αύγουστο:
Σταύρος Ξαρχάκος & Άλκηστις Πρωτοψάλτη: Η «Συνάντηση» ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα
Σταύρος Ξαρχάκος – Άλκηστις Πρωτοψάλτη
Οι δυο κορυφαίοι καλλιτέχνες πραγματοποιούν την «Συνάντησή» τους και περιοδεύουν αυτό το καλοκαίρι σε διάφορα μέρη της Ελλάδας από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο. Κλείστε το εισιτήριό σας και ταξιδέψτε μαζί τους σε αυτήν την «Συνάντηση»!
Το πρόγραμμα της περιοδείας για Ιούλιο, Αύγουστο και Σεπτέμβριο:
Ο Bryan Ferry για μία μοναδική βραδιά στο Ηρώδειο!
Bryan Ferry
Δύο μέρες πριν τη συναυλία στο Θέατρο Δάσους της Θεσσαλονίκης, την Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου, ο Bryan Ferry, θα ανέβει και στη σκηνή του Ωδείου Ηρώδου του Αττικού. Ο εμβληματικός τραγουδοποιός και συνθέτης υπόσχεται να μας χαρίσει μια βραδιά, που θα θυμόμαστε για καιρό.
INFO: Ωδείου Ηρώδου του Αττικού
Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου
Τηλ.: 210 3241807
Η ταράτσα του Φοίβου Δεληβοριά επιστρέφει το καλοκαίρι στο Γκάζι
Η Ταράτσα του Φοίβου
Ο Φοίβος Δεληβοριάς μας προσκαλεί φέτος το καλοκαίρι στην ανανεωμένη “Ταράτσα” του στο Γκάζι, σε ένα υπέροχο θέαμα με μάγους, μπουρλέσκ, κωμικούς, ντιζέζ, διαγωνισμούς και εκλεκτούς καλεσμένους. Να είστε όλοι εκεί!
INFO: Η Ταράτσα του Φοίβου, Ιερά Οδός 13-15, Γκάζι
Κάθε Τετάρτη & Πέμπτη (Ιούλιος και Σεπτέμβριος)
Ώρα έναρξης: 21:00
Τηλ.: 210 3428272
Οι Chemical Brothers τον Σεπτέμβριο στην Αθήνα!
The Chemical Brothers
Ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα στην ηλεκτρονική dance σκηνή των τελευταίων 30 χρόνων έρχεται στην Αθήνα. Το Release Athens 2018 επιστρέφει μετά τις 3 μεγάλες βραδιές του καλοκαιριού, με την AutumnEdition, παρουσιάζοντας τους θρυλικούς The Chemical Brothers, το Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου στο Ολυμπιακό Κέντρο Ξιφασκίας.
INFO: Ολυμπιακό Κέντρο Ξιφασκίας, Λεωφόρος Ποσειδώνος (πρώην Αερολιμένας Αθηνών), Άλιμος. Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου
Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου στο Βεάκειο!
Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου κλείνει, φέτος, 45 χρόνια επιτυχημένης πορείας και παρουσίας στο ελληνικό τραγούδι και τα γιορτάζει μαζί με όλους εμάς στο Βεάκειο Θέατρο, στον Πειραιά, τη Δευτέρα 23 Ιουλίου. Τέσσερις γενιές θαυμαστών ενώνονται στο κοινό, για να απολαύσουν τα πιο αγαπημένα τους κομμάτια. Κλείστε τις θέσεις σας και καλή διασκέδαση!
Μάριος Φραγκούλης “Ο έρωτας γυμνός” στο Βεάκειο Θέατρο Περαιά!
Μάριος Φραγκούλης
Στη φετινή καλοκαιρινή του έξοδο, ο Μάριος Φραγκούλης μας περιμένει σε ένα μουσικό ταξίδι με τίτλο: “Ο Έρωτας γυμνός”. Mια μουσική διαδρομή που ξεκινά από την Κρήτη, με ενδιάμεση στάση στο Βεάκειο Θέατρο του Πειραιά τον Ιούλιο και πολλοί ακόμα σταθμοί ενδιάμεσα σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο. Τα νέα τραγούδια σε στίχους Νικολακοπούλου και Δαβαράκη προέρχονται από τον κύκλο τραγουδιών που έχει συνθέσει ο Μάριος Φραγκούλης και θα κυκλοφορήσει τον Σεπτέμβριο.
Η Νατάσσα Μποφίλιου, ο Θέμης Καραμουρατίδης και ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος παρουσιάζουν αυτό το καλοκαίρι σε επιλεγμένους συναυλιακούς χώρους στην Ελλάδα αλλά και την Κύπρο, το «Όμορφο Όνειρό» τους.
Το πρόγραμμα της περιοδείας για Ιούλιο, Αύγουστο και Σεπτέμβριο:
Ο Γιάννης Χαρούλης, ταξιδεύει με γιορτινή διάθεση στην Ελλάδα και στην Κύπρο το καλοκαίρι του 2018. Ένα ταξίδι με μουσικές, μελωδίες, νότες, εικόνες και συναισθήματα.
Το πρόγραμμα της περιοδείας για Ιούλιο και Σεπτέμβριο:
Συναυλία της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Βαρσοβίας στο Ηρώδειο!
Ο Boris Berezovsky
Στις 4 Σεπτεμβρίου 2018 το κοινό της Αθήνας θα έχει την ευκαιρία, να παρακολουθήσει από κοντά στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού μία μοναδική συμφωνική συναυλία υψηλού κύρους. Η φημισμένη Εθνική Φιλαρμονική Ορχήστρα της Βαρσοβίας με σολίστ τον Ρώσο δεξιοτέχνη Boris Berezovsky θα συναντηθούν στην σκηνή του Ηρωδείου, για να ερμηνεύσουν τρία από τα γοητευτικότερα έργα του ρομαντικού ρεπερτορίου.
Ο Γιάννης Μπέζος & η Ηρώ Μπέζου τραγουδούν στο Θέατρο Βράχων!
Γιάννης Μπέζος & Ηρώ Μπέζου
Την Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου, ο Γιάννης Μπέζος έρχεται στο Θέατρο Βράχων με την τραγουδιστική του ιδιότητα και παρέα με την κόρη του Ηρώ Μπέζου, καλούν τους θεατές σε μια βραδιά αφιερωμένη στους λεγόμενους «Ποιητές της Ήττας» Μανόλη Αναγνωστάκη, Γιάννη Θεοδωράκη και Τάσο Λειβαδίτη. Η παράσταση είναι μία παραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά τον φετινό Ιούνιο στον Κήπο της Σχολής Καλών Τεχνών.
Ο Γιάννης Πάριος με 45 χρόνια ουσιαστικής πορείας, φέτος το καλοκαίρι θα μας χαρίσει υπέροχες μουσικές βραδιές με τις συναυλίες του, σε επιλεγμένους σταθμούς.
Το πρόγραμμα της περιοδείας του για Ιούλιο, Αύγουστο, Σεπτέμβριο:
Δήμητρα Γαλάνη – Γιώτα Νέγκα – Φοίβος Δεληβοριάς τιμούν το Μάνο Λοΐζο στο Ηρώδειο!
Μάνος Λοϊζος
Η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης και το Ηρώδειο τιμούν με μία πρωτότυπη μουσική συνάντηση τον αξέχαστο Μάνο Λοΐζο, με αφορμή τη συμπλήρωση 80 χρόνων από τη γέννησή του. Η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης συναντά επί σκηνής το Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου, τη Δήμητρα Γαλάνη, τη Γιώτα Νέγκα και τον Φοίβο Δεληβοριά, για να μας ερμηνεύσουν γνωστά τραγούδια του σπουδαίου δημιουργού σε συμφωνικές διασκευές. Μία συναυλία που αξίζει όλοι να απολαύσουμε…
INFO: Ωδείο Ηρώδου Αττικού
Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου
Τηλ.: 210 3241807
Αφιέρωμα στον Μάριο Τόκα στο Θέατρο Βράχων!
Μάριος Τόκας
Δέκα χρόνια χωρίς τον Μάριο Τόκα. Ήρθε η στιγμή για μια συναυλία-αφιέρωμα, τη Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου, στα τραγούδια του μεγάλου μουσικοσυνθέτη. Μία βραδιά γεμάτη νοσταλγία και μνήμες. Την συναυλία πλαισιώνουν οι εξαιρετικοί καλλιτέχνες, Μπάμπης Στόκας, Γιώτα Νέγκα, Γιάννης Κότσιρας, Μιλτιάδης Πασχαλίδης.
Μίμης Πλέσσας, Γιάννης Σπανός και Γιώργος Θεοφάνους, “Μαζί για το Παιδί” στο Ηρώδειο!
Μίμης Πλέσσας & Γιώργος Θεοφάνους
Μία συναυλία με έργα των Μίμη Πλέσσα, Γιάννη Σπανού και Γιώργου Θεοφάνους, θα φιλοξενήσει το Ηρώδειο την Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου. Εκεί θα μεγαλουργήσουν «3 πιάνα – 3 συνθέτες. Μαζί για το Παιδί».
INFO: Ωδείο Ηρώδου Αττικού
Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου
Τηλ.: 210 3241807
Τόλης Βοσκόπουλος: Σεπτέμβριος 2018
Τόλης Βοσκόπουλος
Ο Τόλης Βοσκόπουλος επιστρέφει στον Πειραιά, στον τόπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε, για να δώσει μια μοναδική συναυλία, στο Βεάκειο Θέατρο, το Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2018.
Ωστόσο, δεν σταματά μόνο εκεί. Έρχεται την Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου για μία ακόμη μαγική βραδιά στο Ηρώδειο.
INFO: Βεάκειο Θέατρο Πειραιά
Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου
Τηλ.: 210 4226330
Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου
Ωδείο Ηρώδου Αττικού
Τηλ.: 210 3241807
Οι μεγαλύτερες «Classic Rock» επιτυχίες στο Ηρώδειο!
Κρατική Ορχήστρα Αθηνών
«Classic Rock» παρουσιάζει η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών με την συμμετοχή της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Πράγας και το συγκρότημα John Lees’ James Harvest. Διάσημοι ροκ μουσικοί, κριτικοί και θεατές που έζησαν την εμπειρία, συμφωνούν ότι ποτέ στο παρελθόν η ροκ μουσική δεν έχει εκτελεστεί από κλασική ορχήστρα με πιο αυθεντικό τρόπο! Το «Classic Rock» αποτελεί ένα συναρπαστικό κράμα ήχων, εικόνων και εμπειριών που δεν πρέπει να χάσετε! Ραντεβού στο Ηρώδειο στις 22 Σεπτεμβρίου, λοιπόν!
INFO: Ωδείο Ηρώδου Αττικού
Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου
Τηλ.: 210 3241807
Αφιέρωμα στο Δημήτρη Μητροπάνο στο Ηρώδειο!
Δημήτρης Μητροπάνος
Ο ΜΕΝΤΑ 88 πραγματοποιεί την Τρίτη 2 Οκτωβρίου, την πρώτη του συναυλία με ένα αφιέρωμα στον αξέχαστο Δημήτρη Μητροπάνο. Σημαντικές φωνές από τις επόμενες γενιές τραγουδιστών ερμηνεύουν κλασικά τραγούδια του σπουδαίου ερμηνευτή, με οδηγό την ορχήστρα του Δημήτρη Μητροπάνου και επικεφαλής τον προσωπικό του ενορχηστρωτή, Γιάννη Παπαζαχαριάκη.
Συναντήσαμε τον εικαστικό, Πέτρο Καραβέβα στη γενέτειρά του, τη Σύρο, όπου ζει και εργάζεται. Ο αναμφίβολα προικισμένος τοπιογράφος, με μεγάλη προθυμία, μας έδειξε έργα αντιπροσωπευτικά της νέας του δουλειάς, καθώς τα τελευταία χρόνια, έχει ανοίξει νέους ορίζοντες στην προσωπογραφία.
Παρατηρώντας τα πρόσωπα που επιλέγει και τις εκφράσεις τους διακρίνουμε ότι ο καλλιτέχνης προσπαθεί να αποδώσει στον καμβά τον χαρακτήρα και τη συναισθηματική ιδιοσυγκρασία του μοντέλου του με διαύγεια και πλαστικότητα. Οι χρωματικοί χειρισμοί, οι φωτοσκιάσεις, καθώς και ο χρωματισμός του βάθους δημιουργούν την αίσθηση του έμψυχου και ο θεατής έχει την αίσθηση ότι το πορτρέτο συνομιλεί μαζί του.
Εντυπωσιασμένοι από την οπτική με την οποία αντιμετωπίζει και αποδίδει τα πρόσωπα που ζωγραφίζει, συναντήσαμε τον εικαστικό στο ατελιέ του στην Αθήνα για να μιλήσουμε μαζί του εκτενέστερα.
– Θα θέλατε να μας μιλήσετε για τη θεματολογία των έργων σας;
Τα πρώτα χρόνια ζωγράφιζα κυρίως νεκρές φύσεις και τοπία. Αντικείμενα της καθημερινότητας και αγαπημένοι τόποι μου έδιναν ερεθίσματα και συχνά αποτελούσαν προκλήσεις που ήθελα να αντιμετωπίσω. Με ενδιέφερε να αποδώσω τις υφές και τις χρωματικές αξίες του γύρω μου κόσμου.
Ωριμάζοντας όμως πνευματικά και εικαστικά στρεφόμουν όλο και περισσότερο στο πορτρέτο. Το ορατό αποτελούσε πλέον το μέσο για την απόδοση της ανθρώπινης εσωτερικότητας. Αυτό που προσπαθώ να αποδώσω σε κάθε πορτρέτο μου είναι η ιδιαίτερη ανθρώπινη ποιότητα του μοντέλου. Την ομοιότητα της εικόνας στον καμβά απλώς και μόνο με τα εξωτερικά χαρακτηριστικά του ανθρώπου που ζωγραφίζω τη θεωρώ ανεπαρκή.
– Όπως μας είπατε, τα τελευταία χρόνια ζωγραφίζετε κυρίως πορτρέτα. Με τι κριτήριο επιλέγετε τα πρόσωπα που αποτυπώνετε στον καμβά;
Συχνά με ρωτούν γιατί ζωγραφίζω και ανθρώπους προχωρημένης ηλικίας ή άτομα που η εξωτερική τους εμφάνιση δεν ανταποκρίνεται στην εικόνα των πολλών για το «ωραίο». Η απάντηση είναι ότι με εμπνέουν οι μορφές που παρουσιάζουν εικαστικό και συγχρόνως ανθρώπινο ενδιαφέρον. Ένα πρόσωπο δεν χρειάζεται να έχει όμορφα χαρακτηριστικά για να παρουσιάζει ενδιαφέρον προς αποτύπωση στον καμβά. Αυτά που με έλκουν σε ένα πρόσωπο είναι οι γωνίες, η έκφραση, η εσωτερικότητα που αντικατοπτρίζεται σε αυτό.
– Τι τεχνικές χρησιμοποιείτε για να αποδίδετε εκφραστικότερα το έργο; Παίζει σημαντικό ρόλο το χρώμα;
Δεν θα έλεγα ότι χρησιμοποιώ συγκεκριμένες τεχνικές, με την έννοια προκαθορισμένων συνταγών. Ακολουθώ μάλλον ορισμένο στυλ παραστατικής ζωγραφικής: Δεν δουλεύω παραθετικά, « τοποθετώντας» τη μια χρωματική αξία δίπλα στην άλλη, προκειμένου να αποδώσω τις φόρμες και τη συνολική αίσθηση του θέματος. Τη ζωγραφική μου θα τη χαρακτήριζα επιθετική. Αυτό σημαίνει ότι δουλεύω με πάστες και λαζούρες σε διαδοχικά στρώματα και ότι από την «ταλαιπωρία» της ύλης προκύπτει το τελικό αποτέλεσμα. Επιδιώκω τη μέγιστη δυνατή ακρίβεια, συνδυασμένη όμως με τη μέγιστη δυνατή ελευθερία. Αυτό συνεπάγεται ότι θυσιάζω κάτι από το χρώμα, καθώς περισσότερο με ενδιαφέρει ο δυναμισμός της πινελιάς.
– Πιστεύετε ότι επιλέγει κάποιος για τον χώρο του ή για τη συλλογή του ένα πορτρέτο;
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα επέλεγαν για τον χώρο τους το πορτρέτο ενός αγνώστου. Δεν ισχύει, όμως, το ίδιο για τους συλλέκτες. Εκείνοι επιλέγουν έργα συγκεκριμένων καλλιτεχνών. Επιλέγουν καλλιτέχνες με βάση το ύφος της ζωγραφικής τους, την εμπορευσιμότητα των έργων τους και το πόσο καταξιωμένοι είναι. Βέβαια, αρκετοί συλλέκτες μου έχουν ζητήσει να φιλοτεχνήσω και πορτρέτα προσφιλών τους προσώπων.
– Θεωρείτε ότι μια συλλογή έργων τέχνης, μπορεί να αποτελέσει επένδυση;
Η αγορά έργων τέχνης θεωρείτο πάντα μια σημαντική επένδυση. Στις μέρες μας αποτελεί και μια ιδιαίτερα συμφέρουσα επένδυση, καθώς οι τιμές έχουν αισθητά μειωθεί λόγω της οικονομικής κρίσης.
– Ποια είναι η σχέση ζωγράφου – συλλέκτη;
Η προσωπική μου εμπειρία με δίδαξε ότι η σχέση ζωγράφου συλλέκτη επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από τη θέση που κατέχει ο πρώτος στο καλλιτεχνικό στερέωμα. Βέβαια, καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της σχέσης αυτής διαδραματίζει και η προσωπικότητα τόσο του καλλιτέχνη όσο και του συλλέκτη. Συμβαίνει έτσι σε κάποιες περιπτώσεις η σχέση ζωγράφου – συλλέκτη να μετεξελίσσεται από τυπική, επαγγελματική σε ουσιαστική και βαθιά φιλική.
“Σήμερα η κατάσταση είναι δύσκολη. Δεν πουλιούνται πολλά έργα και οι τιμές είναι σαφώς χαμηλότερες. Παρ’ όλΑ αυτά γίνονται σημαντικές εκθέσεις και η ζωγραφική προβάλλεται περισσότερο απ’ ό,τι στις παλιές «καλές» εποχές. Αυτό με κάνει να αισιοδοξώ για το μέλλον”
– Πώς βλέπετε την αγορά τέχνης σήμερα;
Η αγορά τέχνης έχει οπωσδήποτε επηρεαστεί από την οικονομική κρίση. Όταν διακυβεύονται η επιβίωση και το εξασφαλισμένο μέλλον των ανθρώπων, η αγορά έργων τέχνης μοιάζει περιττή πολυτέλεια. Από την άλλη πλευρά, στις σκοτεινές, στις δύσκολες εποχές που ζούμε, η τέχνη παρέχει τη δυνατότητα διεξόδου και ανάτασης. Σήμερα η κατάσταση είναι δύσκολη. Δεν πουλιούνται πολλά έργα και οι τιμές είναι σαφώς χαμηλότερες. Παρ’ όλ’ αυτά γίνονται σημαντικές εκθέσεις και η ζωγραφική προβάλλεται περισσότερο απ’ ό,τι στις παλιές «καλές» εποχές. Αυτό με κάνει να αισιοδοξώ για το μέλλον.
– Πιστεύετε ότι η δραστηριότητα ενός ζωγράφου είναι πιο εύκολη στο εξωτερικό από ό,τι στην Ελλάδα;
Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν και σε ποιο βαθμό η ζωή ενός ζωγράφου είναι ευκολότερη στο εξωτερικό, καθώς εγώ ζω και εργάζομαι στην Ελλάδα. Υποθέτω όμως ότι σε χώρες, στις οποίες η τέχνη έχει μεγαλύτερη αναγνώριση και προβολή και οι οποίες διαθέτουν μεγαλύτερη αγορά, οι επαγγελματικές δυνατότητες ενός ζωγράφου θα είναι σαφώς περισσότερες.
– Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Έχω ήδη ξεκινήσει ένα νέο κύκλο δουλειάς με θέμα τον άνθρωπο και, αν όλα εξελιχθούν ομαλά, θα κάνω την έβδομη ατομική μου έκθεση μέσα στον επόμενο χρόνο.
* Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “axianews”.
Ο Πέτρος Καραβέβας, η Ζέτα Τζιώτη, η Στεφανία Κωστοπούλου και η Νατάσα Θωμάκου στην ArtPrisma στον Πειραιά
Συνομιλώντας με την Άννα Φιλίνη αντιλαμβάνεσαι αμέσως ότι πρόκειται για μια πολυδιάστατη, εξαιρετικά ενδιαφέρουσα προσωπικότητα, με σφαιρική αντίληψη για τα δρώμενα. Μαθήτρια της Ελένη Ζογγολοπούλου, πήρε το πτυχίο της από την Αρχιτεκτονική στο Πολυτεχνείο του Μιλάνου και στη συνέχεια παρακολούθησε το ελεύθερο εργαστήριο γυμνού της Ακαδημίας της Μπρέρα.
Πολίτις του κόσμου, έζησε για πέντε χρόνια στο Δυτικό Βερολίνο και μετά τη μεταπολίτευση επέστρεψε στην Ελλάδα όπου διέγραψε μια σημαντική πορεία τόσο στην πολιτική όσο και στον εικαστικό χώρο. Η δραστηριότητα που παρουσίασε στα γράμματα και στον πολιτισμό ήταν ιδιαίτερα σημαντική. Ιδρυτικό μέλος της Επιτροπής για την Προστασία της Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Κύπρου, με εικαστικά έργα της να έχουν ταξιδέψει στο Βερολίνο, στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, στο Πεκίνο, εντυπωσιάζει τόσο με τη δουλειά της όσο και με τις οπτικές και τις ιδέες της. Έχει ασχοληθεί με σημαντικά ζωγραφικά αφιερώματα στην Οδύσσεια του Ομήρου, στην ποίηση του Κωνσταντίνου Καβάφη, του Ανδρέα Εμπειρίκου, αλλά και του Σαρλ Μποντλέρ.
Ακολουθώντας στοιχεία από την Άρτε Πόβερα της δεκαετίας του 1970, ενεργό παράγοντα της επαναστατικότητας των κινημάτων της εποχής, ενέταξε την ποίηση της φύσης στη δουλειά της. Τα έργα της, άρρηκτα συνδεδεμένα με την παράδοση της ελληνικής τοπιογραφίας, παρουσιάζουν έντονη εξπρεσιονιστική τάση.
– Ποιες είναι οι πηγές της έμπνευσής σας;
Λατρεύω τη θάλασσα. Με μαγεύει το ύπαιθρο. Μου αρέσει να δουλεύω μέσα σε αυτό. Έχω κάνει πολλά ημερολόγια τοπίων, τα οποία ζωγραφίζω κατά τη διάρκεια των ταξιδιών μου όταν έχω διάθεση. Τα τοπία και οι θαλασσογραφίες είναι η νέα μου δουλειά, δουλεμένη κατά ένα μέρος στο ύπαιθρο και ένα άλλο μεγάλο κομμάτι στο εργαστήριό μου.
“Η ίδια η φύση έχει και αριστουργήματα. Σε έναν μικρό όρμο στη βόρεια Σύρο αναδύονται θαλάσσιοι θεοί και δαίμονες”
– Σπουδάσατε στο Μιλάνο με εξαιρετικούς δασκάλους. Επηρεαστήκατε από αυτούς και από τα ρεύματα της εποχής;
Είχα την τύχη να έχω καλούς δασκάλους, που είχαν λάβει μέρος στην πρωτοπορία της αρχιτεκτονικής του ρασιοναλισμού στην Ιταλία. Είχαν δημιουργήσει σημαντικά δημόσια κτίρια. Στο μάθημα της Ιστορίας της Τέχνης ασχοληθήκαμε πολύ με τη ζωγραφική του 20ού αιώνα, αλλά και βέβαια την αρχιτεκτονική. Και βέβαια επηρεάστηκα από αυτούς και τα ρεύματα της εποχής. Είμαι μέσα από τη γενιά από όπου έβγαινε η popart. Ήταν η εποχή του Andy Warhol. Αγαπούσα τα ταξίδια και είχα επισκεφτεί μεγάλα μουσεία και πινακοθήκες. Είδα την Τate στο Λονδίνο, τον Hockney και τον Lucian Freud. Αυτοί πραγματικά τότε με σημάδεψαν.
– Η δικτατορία επηρέασε τη δουλειά σας;
Η δικτατορία κυριολεκτικά τσάκισε τη γενιά μας. Τότε σπούδαζα στο Μιλάνο. Ήμασταν πάντα μπροστά, για να παράγουμε για την κοινωνία μας, τον τόπο μας, τέχνη και αρχιτεκτονική. Η δικτατορία όλα αυτά τα ανέτρεψε. Για επτά χρόνια δεν είχα μυαλό, ούτε καν να παρακολουθήσω εκθέσεις ζωγραφικής. Αυτό που έκανα, όταν ζούσα στο Δυτικό Βερολίνο, ήταν να πηγαίνω στην Πινακοθήκη του Βερολίνου και να βλέπω την Αναγέννηση. Έτσι μαλάκωνα την καρδιά. Η δικτατορία ήταν πλήγμα για την Ελλάδα, αλλά και για τους ανθρώπους ατομικά. Η χώρα μας είχε μπει σε έναν δρόμο ανάπτυξης, μετά πόλεμο στην δεκαετία του ’60. Όταν ήρθε η χούντα όλα σταμάτησαν.
“Η χώρα μας είχε μπει σε έναν δρόμο ανάπτυξης, μετά πόλεμο στην δεκαετία του ’60. Όταν ήρθε η χούντα όλα σταμάτησαν”
– Διαπιστώνουμε ότι τα πετρώματα σας γοητεύουν. Θέλετε να δουλέψετε περισσότερο πάνω σε αυτά;
Έχω κάνει μια σχετική μελέτη στα πετρώματα. Ορισμένα τα έχω δουλέψει με φωτογραφία και φακό, για να αναδειχθεί η λεπτομέρειά τους. Επιθυμούσα να αναδειχθεί η γεωμετρία που υπάρχει στη δομή των πετρωμάτων, όπως και πλατύτερα υπάρχει στη φύση. Τα έργα που θα εκθέσω τα δουλεύω από το φθινόπωρο και έδωσα όλες τις δυνάμεις και τον χρόνο μου σε αυτό.
– Τι θα μας παρουσιάσετε στην έκθεση αυτή με τίτλο «Ωδή παραλίων πετρωμάτων»;
Είναι «ωδή παραλίων πετρωμάτων», είναι ζωγραφισμένη με λάδια και με μολύβια. Η ίδια η φύση έχει και αριστουργήματα. Σε έναν μικρό όρμο στη βόρεια Σύρο βρήκαμε έναν όρμο με ορισμένα σπάνια και αριστουργηματικά πετρώματα μέσα από τα οποία αναδύονται θαλάσσιοι θεοί και θαλάσσιοι δαίμονες, ο Ποσειδώνας, η Αφροδίτη, Ναϊάδες, ένας Ομφαλός.
– Ποια η σχέση σας με την Αλεξάνδρεια και τον Καβάφη;
Τον περασμένο Οκτώβρη έδειξα στην Bibliotheca Alexandrina την έκθεση που είχα κάνει για τον Καβάφη και που είχα δείξει και στην Αθήνα και στη Λάρισα. Αυτό ήταν για τον ψυχισμό μου ένας σημαντικός σταθμός στη ζωή μου.
– Έχετε εκδώσει και βιβλία. Είναι κάποιο από αυτά που ξεχωρίζετε;
Έχω εκδώσει ένα βιβλίο, το οποίο αγαπώ πολύ, με τίτλο «Οι γυναίκες στην πρωτοπορία της τέχνης». Ασχολείται με τη ζωγραφική και ξεκινάει από το 1600 με την Αρτεμισία Τζετιλένσκι, Ιταλίδα ζωγράφο του μπαρόκ, θεωρούμενη μία από τους καλύτερους καλλιτέχνες της εποχής της, και φτάνει στο σήμερα, όπου αναφέρω και τις Ελληνίδες, Άννα Κινδύνη και Βάσω Κατράκη, τη Γαλλίδα Μαρλέν Ντουμά και άλλες καλλιτέχνιδες της σύγχρονης τέχνης. Είναι λίγο σαν ιστορία της τέχνης, διότι γράφω για 17 γυναίκες μέσα σε όλο αυτό το χρονικό φάσμα. Το βιβλίο αυτό θα ήθελα να το συμπληρώσω με πιο νέα γυναικεία πρόσωπα και πιστεύω ότι το κοινό θα το βρει ενδιαφέρον.
“Στη ζωή μου από παιδί έδωσα μεγάλο βάρος στην πολιτική μου συμμετοχή, πράγμα που πάντα συνεχίζω. Σε αυτή τη φάση δίνω πολλές δυνάμεις μου στη ζωγραφική”
– Ποια τα μελλοντικά σας σχέδια;
Στη ζωή μου από παιδί έδωσα μεγάλο βάρος στην πολιτική μου συμμετοχή, πράγμα που πάντα συνεχίζω. Σε αυτή τη φάση δίνω πολλές δυνάμεις μου στη ζωγραφική. Θα ήθελα να συνεχίσω να ζωγραφίζω και να μελετήσω κι άλλα πετρώματα, όπως της Μήλου. Θα ήθελα επίσης να παρουσιάσω μια δουλειά για τον Καβάφη που δεν έχω δείξει ποτέ. Επίσης θα συνεχίσω τη σχέση μου με την Ιστορία και την ποίηση, που αποτελούν πηγή έμπνευσης στη ζωγραφική μου.
Η εικαστικός Άννα Φιλίνη με την Ζέτα Τζιώτη
* Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “axianews”.
Πρόσωπα της Πόλης, ο τίτλος της τέταρτης ατομικής έκθεσης ζωγραφικής του εικαστικού Γιώργου Κεβρεκίδη, που θα εγκαινιασθεί την Παρασκευή 27 Ιουλίου 2018, ώρα 18:30, στην Κων/πολη, στον περίβολο της Εκκλησίας της Παναγιάς της Κουμαριώτισσας, στο Νεοχώρι Βοσπόρου. Η εκδήλωση πραγματοποιείται κατόπιν πρωτοβουλίας της Κοινότητος Παναγίας Κουμαριωτίσσης Νεοχωρίου, πρωτοπόρας στην προώθηση τέχνης και πολιτισμού. Η έκθεση θα διαρκέσει ως τις 29 Ιουλίου.
Η έκθεση θα παρουσιαστεί στο Μέγαρο της ΕΣΤΙΑΣ Νέας Σμύρνης, τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, στα πλαίσια έναρξης των επετειακών εκδηλώσεων μνήμης με τίτλο: «ΜΙΚΡΑΣΙΑ χαίρε!».
Πρόσωπα Της Πόλης
Ηθογραφικές σκηνές και προσωπογραφίες, άλλοτε από το εσωτερικό χριστιανορθόδοξων εκκλησιών, απεικονίζοντας κληρικούς και πιστούς εν ώρα λειτουργίας, άλλοτε από τις πάμπολλες γωνιές του Πέρα και τους ανώνυμους ανθρώπους του, που ως «ready made» μοντέλα, ποζάρουν ανυποψίαστα στο ζωγραφικό μου «φακό».
Ιδανική η χρήση των σοφτ παστέλ μολυβιών για τη σύλληψη της νεφελώδους, από τα θυμιάματα του λιβανιού, ατμόσφαιρας, επηρεαζόμενος υποσυνείδητα απ’ τον ιμπρεσιονιστικό μυστικισμό του Μονέ, κατά την αποτύπωση του καθεδρικού ναού της Ρουέν, σε τρεις διαφορετικές ώρες της μέρας.
Ο εικαστικός μεταξύ άλλων αναφέρει: “Ένας είναι ο τρόπος να συναπαντηθώ ψυχικά με τα μοντέλα μου. Ν’ απεικονίσω αυτό που με συγκινεί σ’ αυτά, ωσάν να το διακρίνω ν΄ ακτινογραφείται στο διαφανοσκόπιο. Στόχος μου είναι να το ανασύρω στη ζωγραφική επιφάνεια με μισόκλειστα μάτια, συλλαμβάνοντας την ιδιωτικότητά τους, απ’ όποια γωνία επιθυμώ. Αυτό κάνει ο David Hockney όταν απεικονίζει τον ξαπλωτό γυμνό λουόμενο άντρα, ή ο Jean Roustin όταν σκιτσάρει ένα γυμνό άφυλο σώμα εκ των όπισθεν, ν’ αφήνει κάτουρα στο διάβα του.
Ν΄αποκαλύψω τη διάθεσή τους, ν΄ αποστάξω την ψυχική τους κατάσταση, τη δεδομένη χρονική στιγμή. Κάπως έτσι είχε ορίσει ο Mallarme, την τέχνη του συμβολισμού, στα τέλη του 19ου αιώνα, διατυπώνοντας χαρακτηριστικά: “ΜΗΝ ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ, ΖΩΓΡΑΦΙΣΕ ΤΗΝ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΠΟΥ ΕΚΕΙΝΟ ΑΣΚΕΙ…”
Ως ανθρωποκεντρικός ζωγράφος προτιμώ να φαντασιώνομαι όταν δε γνωρίζω τα μοντέλα μου διά ζώσης, βάζοντας μέσα στη δουλειά, όλον τον ερωτισμό μου. «Αναδιατάσσω» τα pixels μιας ready made εικόνας, προσθέτοντας μεγαλύτερη χρωματική ένταση όπου κρίνω, άλλοτε πάλι αφαιρώντας ένταση απ’ όσα δεν κρίνω απαραίτητο να επανειπωθούν. Δανείζομαι τη φαντασία μου ως επί το πλείστον κι όχι μια ρεαλιστική εικόνα που βίωσα, για να τα προσεγγίσω ηθογραφικά. Αυτήν την εμπειρία θα αποδώσω εν συνεχεία στον καμβά. “ART IS NOT WHAT YOU SEE BUT WHAT YOU MAKE OTHER SEE”, Edgar Degas…”
Τα ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ συνιστούν ψυχολογικά πορτρέτα, όπου η έμφαση επικεντρώνεται στο βλέμμα τους, αφήνοντας αδούλευτο το υπόλοιπο λευκό του καμβά, που ανεπιτήδευτα λέκιασε, απ΄ τις άτακτες βουρτσιές του πινέλου. Στα πορτρέτα Ρωμιών γυναικών της Πόλης, περιέλαβα μοντέλα που δεν τα γνώρισα προσωπικά. Όμως η καθιστική τους στάση, όπως και το παρουσιαστικό τους, μου ήταν τρομερά οικεία. Κατεξοχήν ελληνικές λαϊκές φιγούρες που συναντάς συνήθως δύο δύο σ΄ ελληνικές αυλές, να κάνουν παρέα η μία στην άλλη, ειδικά όταν έχουν χάσει τα συζύγια τους. Μ’ αρέσει η επίδειξη της κόμης στη γυναίκα, ακόμη και σε προχωρημένη ηλικία. Τα κοντά λευκά της μαλλιά πιασμένα με τις φουρκέτες, τα κοκάλινα γυαλιά οράσεως. Το λεπτό ζακέτο ριγμένο στους ώμους. Τη λευκή πουδρίσια της επιδερμίδα. Κάπως έτσι στεκόταν κι η γιαγιά Ευαγγελία απ’ την Αρτάκη της Κυζίκου, παρέα με τη φιλενάδα της Ασπασία. Κάτι μου λέει ότι τα άγνωστα μοντέλα απ’ την Ίμβρο έχουν τα ίδια ονόματα με τις «συγχωρεμένες» Αρτακηνές.
Απ’ τα ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ δε λείπουν τα προσχέδια με σοφτ παστέλ μολύβια, που φχαριστιέμαι να χρησιμοποιώ. Είναι η τακτική που ακολουθώ ως τώρα, στην ηθογραφική ζωγραφική. Ένα γρήγορο σχέδιο του μοντέλου μου στο χώρο, ενώ παράλληλα σκιαγραφώ τα άδυτα ενός εαυτού, μέσω της λιτής χρήσης του μέσου. Δεν επιδιώκω τη φωτογραφική αναπαράσταση, ο “κλασικισμός” θαρρώ με ξενίζει για το ψυχρό, επιστημονικό του background. Τουναντίον, επιδιώκω μια θερμότητα που πηγάζει από μια διονυσιακή διάσταση, που επιχειρώ να προσδώσω στο μοντέλο καθεαυτό. Να μισοαποκαλύπτεται, ενώ τ’ άλλο του μισό αινιγματικά υπαινίσσεται. Γιατί να “παγώσω” λοιπόν την εικόνα όπως ο φωτογραφικός φακός κάνει, ενώ το ίδιο το μοντέλο ακόμη δε ξέρει το άλλο του μισό, στ’ αλήθεια;”
Νέο τρέιλερ της επερχόμενης ταινίας «Bohemian Rhapsody» για τον δρόμο προς τη δόξα του θρυλικού ροκ συγκροτήματος Queen με τον Ράμι Μάλεκ στον πρωταγωνιστικό ρόλο του τραγουδιστή τους, Φρέντι Μέρκιουρι κυκλοφόρησε από την 20th Century Fox.
Η ταινία «Bohemian Rhapsody» επικεντρώνεται στην άνοδο του συγκροτήματος στη μουσική βιομηχανία τις δεκαετίες του ’70 και του ’80, αλλά είναι και μία βαθύτερη ματιά στην πολυτάραχη ζωή του Φρέντι Μέρκιουρι.
Η δισκογραφία του συγκροτήματος και ο επαναστατικός τους ήχος, καθώς και η αξέχαστη εμφάνισή τους στο Wembley Arena του Λονδίνου για το Live Aid 1985 συμπεριλαμβάνονται επίσης στο «Bohemian Rhapsody».
Η ταινία είναι ένας φόρος τιμής στους Queen, στη μουσική τους και στον εξαιρετικό τραγουδιστή τους, Φρέντι Μέρκιουρι, ο οποίος αψήφησε τα στερεότυπα και έσπασε συμβάσεις για να γίνει ένας από τους πιο αγαπημένους διασκεδαστές στον πλανήτη, αναφέρεται στη σύνοψη.
Η ταινία παρακολουθεί τη μετεωρική άνοδο των Queen μέσα από τα εμβληματικά τραγούδια τους, τις εσωτερικές έριδες, όταν ο τρόπος ζωής του Μέρκιουρι βγήκε εκτός ελέγχου και τη θριαμβευτική τους επανένωση, την παραμονή του Live Aid, όταν ο τραγουδιστής αντιμέτωπος με το AIDS οδήγησε τη μπάντα σε μία από τις μεγαλύτερες παραστάσεις στην ιστορία της ροκ μουσικής.
Ο Μπράιαν Σίνγκερ ήταν ο πρώτος σκηνοθέτης της ταινίας, αλλά απολύθηκε και αντικαταστάθηκε από τον Ντέξτερ Φλέτσερ.
Τα υπόλοιπα μέλη των Queen υποδύονται ο Τζο Ματσέλο (Τζον Ντίκον), Μπεν Χάρντι (Ρότζερ Τέιλορ) και Γκουίλιμ Λι (Μπράιαν Μέι). Η ταινία θα αρχίσει να προβάλλεται στους κινηματογράφους στις 2 Νοεμβρίου.
Αποχαιρετώντας σιγά σιγά τον Ιούλιο, προλαβαίνουμε να απολαύσουμε ακόμα μερικά events της πόλης! Ορίστε, λοιπόν, μερικές προτάσεις του “artviews” για θέατρο, μουσική και κινηματογράφο, που θα ανεβάσουν ακόμη περισσότερο την καλοκαιρινή σας διάθεση! Και μην ξεχνάτε…Περιμένουμε τις εντυπώσεις σας στο fb: https://www.facebook.com/rtvs/
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
«Μυστικό συστατικό», του Gjorce Stavreski
Σκηνή από την ταινία “Μυστικό Συστατικό”
Η ταινία «Μυστικό συστατικό», του Gjorce Stavreski, κυκλοφόρησε στις 19 Ιουλίου από την Filmcenter Τριανόν και θα προβάλλεται στη μεγάλη οθόνη έως την 1η Αυγούστου 2018.
Υπόθεση
Το “Μυστικό συστατικό” είναι μια μαύρη κωμωδία για δύο άντρες, έναν πατέρα και τον γιο του. Ο Βέλε παράτησε το κολέγιο για να βρει δουλειά ως μηχανικός στο αμαξοστάσιο των τρένων, ώστε να μπορεί να φροντίσει τον πατέρα του, Σάζντο, ο οποίος έχει καρκίνο. Ο Βέλε είναι απελπισμένος, επειδή δεν είναι σε θέση να αγοράσει τα ακριβά φάρμακα, που χρειάζεται ο πατέρας του. Έτσι κλέβει ένα πακέτο μαριχουάνας από κάποιους επικίνδυνους εγκληματίες στο αμαξοστάσιο και προσπαθεί να το πουλήσει, αλλά αποτυγχάνει. Γι’αυτό φτιάχνει ένα κέικ μαριχουάνας για τον πατέρα του με την ελπίδα ,ότι θα ανακουφίσει τον πόνο του, λέγοντάς του ψέματα ότι είχε προετοιμαστεί από έναν μυστηριώδη θεραπευτή.
Καθώς περνούν οι μέρες, η υγεία του Σάζντο βελτιώνεται, αλλά τα προβλήματα του Βέλε δεν σταματούν εκεί. Οι συνταξιούχοι στη γειτονιά ακούν για τη θαυμαστή ανάκαμψη του πατέρα του και αρχίζουν, να ζητούν το κέικ. Μέσα σε όλα αυτά διαπιστώνεται, πως οι εγκληματίες δεν αργούν, να ανακαλύψουν τα ίχνη τους.
Πρωταγωνιστούν: Blagoj Veselinov, Anastas Tanovski, Aksel Mehmet, Aleksandar Mikic, Miroslav Petkovic, Dime Iliev, Simona Dimkovska
«SOS Έρχονται οι Βρετανοί», του James Oakley
Σκηνή από την ταινία “SOS! Έρχονται οι Βρετανοί”
Η ταινία «SOS Έρχονται οι Βρετανοί», του James Oakley, κυκλοφόρησε στις 12 Ιουλίου από την Spentzos και θα προβάλλεται έως τις 25 Ιουλίου 2018.
Υπόθεση
Ένα εκκεντρικό ζευγάρι βρετανών, που είναι δεξιοτέχνες στην απάτη, προσπαθώντας να ξεφύγουν από έναν γκάγκστερ, που τους καταδιώκει, ταξιδεύουν στο Los Angeles και επιχειρούν να κλέψουν μεγάλης αξίας κοσμήματα με απρόβλεπτες συνέπειες και ξεκαρδιστικά αποτελέσματα.
Πρωταγωνιστούν: Uma Thurman, Tim Roth, Alice Eve, Stephen Fry
«Έρωτας στη Σιβηρία», του Μάθιου Ρος
Σκηνή από την ταινία “Έρωτας στη Σιβηρία”
Η ταινία “Έρωτας στη Σιβηρία”, του Μάθιου Ρος, κυκλοφόρησε στις 26 Ιουλίου από την Odeon και θα προβάλλεται στη μεγάλη οθόνη έως τις 8 Αυγούστου.
Υπόθεση
Ο Λούκας , ένας Αμερικανός έμπορος διαμαντιών, ταξιδεύει στη Ρωσία για να πουλήσει δώδεκα σπάνια μπλε διαμάντια αμφιλεγόμενης προέλευσης. Καθώς η συμφωνία που είχε κλείσει αρχίζει να καταρρέει, ταξιδεύει στη Σιβηρία για να αναζητήσει τον Ρώσο συνεργάτη του που έχει εξαφανιστεί. Στη μικρή πόλη της Σιβηρίας γνωρίζει την Κάτια, μια Ρωσίδα ιδιοκτήτρια καφέ τη οποία ερωτεύεται παράφορα. Οι δυο τους θα πιαστούν σε μία θανατηφόρα ανταλλαγή πυρών μεταξύ του αγοραστή και της ομοσπονδιακής υπηρεσίας πληροφοριών και θα έρθουν αντιμέτωποι με οριακές καταστάσεις.
Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου κλείνει, φέτος, 45 χρόνια επιτυχημένης πορείας και παρουσίας στο ελληνικό τραγούδι και τα γιορτάζει μαζί με όλους εμάς στο Βεάκειο Θέατρο, στον Πειραιά, σήμερα Δευτέρα 23 Ιουλίου. Τέσσερις γενιές θαυμαστών ενώνονται στο κοινό, για να απολαύσουν τα πιο αγαπημένα τους κομμάτια.
Εφοδιαστείτε με τα απαραίτητα υγρά (ελέω καύσωνα) και καλή διασκέδαση!
INFO:
Βεάκειο, Ηρακλείου 13, Πειραιάς
Στις 23/07/2018
Ώρα έναρξης 21.30 | Ώρα προσέλευσης: 20.00
«Κάρμεν»: Το αριστούργημα του Ζωρζ Μπιζέ επιστρέφει στο Ηρώδειο
“Κάρμεν”
Η δημοφιλέστερη όπερα του γαλλικού ρεπερτορίου «Κάρμεν» επιστρέφει στο Ηρώδειο από την Εθνική Λυρική Σκηνή στις 27, 28, 29, 31 Ιουλίου 2018, σε μουσική διεύθυνση Λουκά Καρυτινού και σκηνοθεσία Στήβεν Λάνγκριτζ, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών. Στον ομώνυμο ρόλο μια από τις πιο σπουδαίες μέτζο σοπράνο της εποχής μας, η Γεωργιανή Ανίτα Ραχβελισβίλι.
INFO:
Ωδείο Ηρώδου Αττικού
Στις: 27/07/2018 – 28/07/2018 – 29/07/2018 και 31/07/2018
Ραντεβού στον κήπο του Zaz
Η παρέα της Ευσταθίας στο “Zaz”
Η τραγουδοποιός Ευσταθία μας περιμένει μαζί με τους φίλους της στο «ΖΑΖ», για να μας παρασύρει σε υπέροχες μουσικές και συναρπαστικές ιστορίες. Καλεσμένοι της θα είναι οι αγαπημένοι φίλοι της καλλιτέχνες, Βαλερία Κουρούπη, Μαρία Κίτσου, Βαγγέλης Γερμανός, Ρένος Χαραλαμπίδης, Γιώργος Χατζηπαύλου.
INFO:
ZaZ, Λεωφόρος Λαυρίου 43 & Εσπερίδων 3, Κάντζα
Τηλ.210-6658311
Τελευταία μουσική παράσταση 26/07/2018
Στις 21.00
ΘΕΑΤΡΟ – ΧΟΡΟΣ
«Βιοτεχνία υαλικών», του Μένη Κουμανταρέα στο Βρυσάκι
“Βιοτεχνία Υαλικών”
Η Θεατρική Ομάδα Νεάπολις συνεχίζει τις παραστάσεις του έργου του Μένη Κουμανταρέα «Βιοτεχνία Υαλικών», αυτή τη φορά, μέσα στον Ιούλιο, στο «Βρυσάκι», Χώρο Τέχνης και Δράσης, για τέσσερις μόνο βραδιές, στις 16, 17, 23 και 24 Ιουλίου. Εισχωρούμε πάλι στο μαγικό κόσμο του μικρού μαγαζιού των γυαλικών, που παλεύει να επιβιώσει και συναντάμε ξανά, τη Μπέμπα και το Βλάση Ταντή, το Βάσο Ραχούτη και τον Σπύρο Μαλακατέ. Τους φέρνουμε στο σήμερα, στην Αθήνα του 2018.
Χώρος Τέχνης και δράσης Βρυσάκι, Βρυσακίου 17, Πλάκα
Τηλ.: 210 321 0179
Στις 16/07/2018 – 17/07/2018 – 23/07/2018 και 24/07/2018
Στις 21.30
Το κοντσέρτο των δασών στο Κηποθέατρο Παπάγου
“Το κονσέρτο των δασών”
Στις 24 Ιουλίου, στο Κηποθέατρο Παπάγου, δύο ασυνήθιστα ξερόφυλλα μας προσκαλούν να ακολουθήσουμε το μονοπάτι, που οδηγεί στο Κοντσέρτο των Δασών: μια παράσταση λόγου, μουσικής και κίνησης σε μία πράξη, για τον χρόνο, τον έρωτα, τη ζωή και τον θάνατο. Μια όμορφη σύμπραξη ηθοποιών, τραγουδιστών και μουσικών παρουσιάζει επί σκηνής τον λογοτεχνικό κόσμο του Ισπανού ρομαντικού ποιητή Gustavo Adolfo Bécquer, με βασικό άξονα το διήγημά του «Ξερόφυλλα» («Las hojas secas») και τη μελοποιημένη ποίησή του στα ελληνικά, σε σκηνοθεσία του Όμηρου Πουλάκη και μουσική σύνθεση του Νίκου Χατζηελευθερίου.
Έχοντας στο νου μας τα έργα της γλύπτριας, Χριστίνας Σαραντοπούλου, έργα μεγάλων διαστάσεων και βαριά για δημόσιους, αστικούς χώρους, θα φανταζόμασταν ότι πρόκειται για μια σωματώδη κυρία που «πιάνει την πέτρα και τη στύβει». Όταν, όμως, συναντήσαμε την καλλιτέχνιδα, διαπιστώσαμε ότι η σκέψη μας ήταν λανθασμένη. Η Χριστίνα Σαραντοπούλου είναι μια πολύ δυναμική γυναίκα, δυνατή πιο πολύ στην ψυχή από ό,τι στο σώμα, με ευγενικούς και λεπτούς τρόπους, η οποία «λέει τα πράγματα με τ’ όνομά τους», χωρίς τυπικότητες.
Μελετώντας τη δουλειά της και βλέποντας τον τρόπο που χειρίζεται καταστάσεις, καταλαβαίνει κάποιος ότι είναι τελειομανής και προσγειωμένη. Και μπορεί να μη «στύβει την πέτρα» αλλά σίγουρα «στύβει τη ζωή». Αγαπά τα ταξίδια και έχει συμμετάσχει σε πάρα πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι από τους ελάχιστους Έλληνες καλλιτέχνες που κατασκευάζουν κινητικά έργα και πολλά από αυτά έχουν επιλεγεί για δημόσιους χώρους. Εντυπωσιακό είναι το κινητικό έργο που βρίσκεται στη γωνία Λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας και Νεοφύτου Βάμβα. Άλλο σπουδαίο έργο της είναι αυτό που κυριαρχεί στον σταθμό του μετρό Άγιος Ιωάννης.
Συναντήσαμε τη Χριστίνα Σαραντοπούλου και μιλήσαμε μαζί της για τη δύναμη που χρειάζεται να έχει ο καλλιτέχνης που ασχολείται με τη γλυπτική, ιδίως όταν είναι γυναίκα, για την πορεία της στον χώρο, για την έννοια της δημιουργίας και τη δημιουργική έκφραση, για την αγορά της τέχνης στην Ελλάδα.
– Γυναίκα γλύπτρια που δουλεύει το σίδερο. Πόση δύναμη χρειάζεται για αυτό, κυριολεκτικά και μεταφορικά;
-Η δύναμη χρειάζεται για να στηρίξει, ένα τέτοιο επάγγελμα. Αναφέρομαι στην αβεβαιότητα και στην οικονομική δυσκολία του επαγγέλματος. Οι σύγχρονοι οικονομολόγοι μας τοποθετούν στην τάξη του πρεκαριάτου.
– Η επισφάλεια στη ζωή του καλλιτέχνη δεν ήρθε με την κρίση, όμως μεγάλωσε.
-Στη γενιά μου η απόφαση να ζήσεις ως καλλιτέχνης, που είναι τρόπος ζωής, είχε τα χαρακτηριστικά μιας αποστολής. Με αυτή την ευθύνη και την απόφαση μεγάλωσα και εργάστηκα. Η δύναμη στην οποία αναφέρεστε βρίσκεται μέσα στο πάθος για συνεχή εργασία και δημιουργία.
“Στη γενιά μου η απόφαση να ζήσεις ως καλλιτέχνης, που είναι τρόπος ζωής, είχε τα χαρακτηριστικά μιας αποστολής”
– Μίλησέ μας για την πορεία σου στη γλυπτική, τα έργα σου στον δημόσιο χώρο.
-Σπούδασα στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας από το 1971 έως το 1975. Δύσκολα χρόνια, και υπέροχα ταυτόχρονα. Μια εποχή, ιδεολογικά φορτισμένη και δυναμική. Οι καλλιτέχνες, ζούσαμε σε ένα ξεχωριστό περιβάλλον αισθητικών αξιών και πολιτικών ερεθισμάτων.
Κατά τη συνήθεια των διανοουμένων της εποχής αναζήτησα για συνέχιση των σπουδών μου σε μια μεγαλύτερη ευρωπαϊκή πόλη. Αυτή τότε για τους περισσότερους καλλιτέχνες ήταν το Παρίσι. Υπέροχο! μεγαλειώδες για μένα, «ρούφηξα» βιαστικά και ακανόνιστα απίστευτες ομορφιές που με ξεπερνούσαν. Γνώσεις που πολύ αργότερα ταξινόμησα.
Κινητικό έργο στη Βασ. Σοφίας
Ασχολήθηκα αρκετά χρόνια με έργα μεγάλων διαστάσεων, του δημόσιου αστικού χώρου. Τοποθέτησα έργα στην Αθήνα και σε διάφορες πόλεις, στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, έργα στον δρόμο, σε ξενοδοχεία, σε μουσεία, στο μετρό, γενικά έργα σε κοινή θέα.
Όχι μνημειακά έργα, αλλά εγκαταστάσεις, ενταγμένες στον αρχιτεκτονικό χώρο που μου προσφερόταν. Με απασχολούσε πάντα ο κοινωνικός ρόλος της τέχνης και θεωρώ ότι το σημαντικότερο βήμα που όφειλα να έχω ήταν ο δημόσιος χώρος. Όσο κι αν απομακρύνεται ο καλλιτέχνης από πολιτικές δεσμεύσεις, δεν μπορεί να είναι αδιάφορος στην κοινωνική πραγματικότητα. Η γλυπτική είχε και έχει προορισμό της τον δημόσιο χώρο.
“Με απασχολούσε πάντα ο κοινωνικός ρόλος της τέχνης και θεωρώ ότι το σημαντικότερο βήμα που όφειλα να έχω ήταν ο δημόσιος χώρος”
– Πώς γεννιέται ένα έργο τέχνης, τι είναι η δημιουργική έκφραση;
-Οποιοσδήποτε συμμετέχει ενεργά στην εικαστική έκφραση, φανερώνει και αναδεικνύει τη δική του ψυχή, τις δικές του σκέψεις. Η εμφάνιση της δικής του εμπεριστατωμένης σκέψης, με μέσο το υλικό που επιλέγει, και τη δική του ψυχή, αφορά την απολύτως προσωπική δημιουργική του έκφραση. Έτσι προκύπτει το έργο του.
Όλα αυτά μαζί δημιουργούν τη μοναδικότητα του έργου. Αυτή τη μοναδικότητα μπορεί κανείς να την ονομάσει «αύρα του έργου», γιατί αυτή καταγράφει, εμπεριέχει, εμφανίζει όλα τα ιδιαίτερα και μοναδικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του καλλιτέχνη.
Αυτή κάνει να ξεχωρίζει το έργο του μέσα από άλλα έργα. Οι αρχαίοι Έλληνες εννοούσαν τη μοναδικότητα ως «χρυσό αριθμό».
– Θεωρείς ότι μία συλλογή έργων τέχνης μπορεί να αποτελέσει επένδυση;
Κύβος στο εργαστήριο
-Να αποτελέσει επένδυση μία συλλογή είναι αναμφίβολα δύσκολο, αλλά να δημιουργηθεί μια υπέροχη προσωπική συλλογή που ανάλογα με την οικονομική κατάσταση να διατηρεί την αγοραστική της αξία είναι εφικτό. Οι συλλέκτες ήταν και είναι άτομα ερωτευμένα με την τέχνη που πάντα ξόδευαν με πάθος πολλά χρήματα για να αποκτήσουν έργα καλλιτεχνών. Ο συλλέκτης παθιάζεται , συχνά κάνει λάθη σε σχέση με το ταλέντο του καλλιτέχνη και το πόσο σημαντικό μπορεί να είναι ένα έργο.
Εκτός αυτού, η επένδυση στην τέχνη αφορά ένα προϊόν και ένα σύστημα πολύπλοκο. Είναι πολύ δύσκολο να ανακαλύψεις τη σταθερή αξία. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί μια τέτοια επένδυση να έχει σαν γνώμονα μόνον το κέρδος. Είναι, πιστεύω, μία πολύ ιδιαίτερη επένδυση, στην οποία πρέπει να υπάρχει αγάπη και ψυχική συμμετοχή.
– Πώς η οικονομική κρίση επηρέασε την αγορά της τέχνης στην Ελλάδα;
-Με την οικονομική κρίση η αγορά της τέχνης άλλαξε τοπίο στην Ελλάδα. Πουλήθηκαν αξιόλογα έργα σε πολύ χαμηλές τιμές . Η αγορά δυσκόλεψε αφόρητα. Το πιο σημαντικό είναι ότι παλιότερα, αλλά και σήμερα στη συγκεκριμένη αγορά δεν υπάρχει αγοραστική συνέχεια και συνέπεια . Οι πωλήσεις λειτουργούν τυχαία και οι συλλογές δεν δημιουργούνται με στρατηγική. Συχνότερα παίζει ρόλο ο ίδιος ο καλλιτέχνης και όχι πρωτίστως το έργο του.
Έχω την εντύπωση ότι αυτό έχει να κάνει με τον τρόπο που λειτουργούν οι δομές, που αφορούν τον κόσμο της τέχνης και οι φορείς που διαχειρίζονται την προβολή των καλλιτεχνών και των έργων τους. Οι περισσότεροι καλλιτέχνες αισθανόμαστε αβοήθητοι.
“Στην Ελλάδα υπάρχει ακόμη μία παλαιού τύπου αγοροπωλησία στην τέχνη. Αυτή βολεύει ίσως, αλλά σε κάποια άλλα επίπεδα μπερδεύει”
Βλέπουμε ότι στις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις αλλά και στην Αμερική οι σχέσεις εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, μεγάλων μουσείων, εικαστικών ιδρυμάτων, μεγάλων γκαλερί και κέντρων τέχνης έχουν κοινούς δρόμους, μέσα από τους οποίους στηρίζονται και κινούνται οι μετοχές κάποιων μεγάλων σύγχρονων καλλιτεχνών. Οι υπόλοιποι όμως καλλιτέχνες είναι εύλογο να δυσκολεύονται πολύ.
Η κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα κρατάει ακόμη την επικοινωνία του κόσμου της τέχνης σε μια κάποια «αθωότητα», αλλά και σε μια μορφή χάους. Ο καλλιτέχνης προσπαθεί ακόμη σε ατομικό επίπεδο για τις πωλήσεις του, ο συλλέκτης ή ο ιδιώτης επισκέπτεται τις γκαλερί αλλά και τα εργαστήρια των καλλιτεχνών. Υπάρχει ακόμη μία παλαιού τύπου αγοροπωλησία στην τέχνη. Αυτή βολεύει ίσως, αλλά σε κάποια άλλα επίπεδα μπερδεύει. Στις μεγάλες αγορές, η μεγάλη ομάδα των καλλιτεχνών είναι σε ακόμη πιο δύσκολη θέση από ό,τι είναι στην Ελλάδα.
Μια ουσιώδης, λοιπόν, διαφορά με την ελληνική αγορά και τις μεγάλες αγορές του εξωτερικού είναι ότι στην Ελλάδα σαν μικρή χώρα υπάρχουν ακόμη ιδιώτες που αγοράζουν τέχνη. Στο εξωτερικό είναι σχεδόν μόνο μάνατζερς που διαχειρίζονται τις πωλήσεις, συχνότερα μάλιστα όχι σε ιδιώτες αλλά σε φορείς.
Η τέχνη σε όλο τον οικονομικά αναπτυγμένο κόσμο είναι απολύτως εμπορευματοποιημένη και αναπτύσσεται μέσα σε διάφορες και πολύπλοκες συνθήκες. Ένα τέτοιο τοπίο έχει συνέπειες στη ζωή των καλλιτεχνών και φυσικά στο έργο τους. Ζούμε στην εποχή που οι μεγάλες πνευματικές ήττες συνεχίζονται. Φαντάζομαι ότι χρειάζεται ακόμη μεγάλος δρόμος για πνευματική και πολιτισμική αναγέννηση. Είναι ακόμη πολύ νωρίς για κάτι τέτοιο.
Κύβος σε έκθεση στο Μαιάμι.
– Πώς φαντάζεσαι το μέλλον σου στη γλυπτική στο σύγχρονο εικαστικό περιβάλλον; Τι σκέφτεσαι για τις εκθέσεις στο εξωτερικό;
-Νομίζω ότι η φροντίδα του καλλιτέχνη πρέπει να αφορά πρωτίστως τη δημιουργία του έργου του. Έτσι, εύχομαι να μπορώ να προσπαθώ, πάντα στο μέτρο των δυνατοτήτων μου, να εργάζομαι και να αναπτύσσομαι . Να βρίσκω τον τρόπο να μπορώ να συνεχίζω να δημιουργώ έργα, γιατί η γλυπτική έχει αρκετά μεγάλες οικονομικές απαιτήσεις. Αυτός είναι και ο λόγος που είναι τόσο λίγοι οι γλύπτες και τόσο λίγοι φορείς ασχολούνται μαζί τους.
Οι εκθέσεις στο εξωτερικό, τουλάχιστον αυτές που αφορούν στον τομέα της γλυπτικής είναι περιορισμένες, αλλά επιβάλλεται να γίνονται κατά καιρούς, όχι γιατί μπορούν να προσφέρουν σε επίπεδο πωλήσεων, αλλά γιατί η εμπειρία που κερδίζεται, είναι πάρα πολύ σημαντική.
“Η μεγάλη αρετή του καλλιτέχνη είναι ότι έχει μάθει, έχει συνηθίσει να επινοεί. Να δημιουργεί μέσα από το τίποτε”
Ο καλλιτέχνης βρίσκεσαι πάντα σε ένα μεγάλο ταξίδι που δεν έχει τέλος. Εύχομαι να είναι μακρύ αυτό το ταξίδι για μένα, τόσο για την απόλαυση, όσο και για το ενδιαφέρον του. Η μεγάλη αρετή του καλλιτέχνη είναι ότι έχει μάθει, έχει συνηθίσει να επινοεί. Να δημιουργεί μέσα από το τίποτε. Σήμερα, ακόμη περισσότερο από ποτέ η επινόηση είναι πραγματικά πολύτιμη και αναγκαία.
Σας απαντώ, λοιπόν, ότι συνεχίζω να φαντάζομαι πολύ όμορφο το μέλλον μου με παρέα την καλλιτεχνική δημιουργία και ότι θα προσπαθώ πάντα ώστε να αξιοποιώ τις δυνατότητές μου. Όσο για τις εκθέσεις στο εξωτερικό είναι ευλογία. Φοβάμαι πολύ τα στενά όρια μιας χώρας.
Η γνώση διαχέεται πέρα από τις εκθέσεις και διαδικτυακά, αλλά η πράξη που δημιουργεί την άμεση εμπειρία είναι αυτή που έχει αξία και είναι απολύτως απαραίτητη σε όποιον προσπαθεί να αναπτυχθεί, να έχει αντικείμενο έρευνας, μελέτης και δημιουργίας, ειδικά μέσα στη πλαίσιο της τέχνης, όπου οι αναφορές και το ενδιαφέρον είναι παγκόσμια ζητήματα.
Η τεράστια αρχαία γρανιτένια σαρκοφάγος βάρους 30 τόνων που ανακαλύφθηκε στην Αλεξάνδρεια ανήκει σε ιερέα, και όχι σε βασιλιά ούτε σε αυτοκράτορα, καθώς δεν έχει πάνω της αντίστοιχες επιγραφές, αποκάλυψε με δηλώσεις του ο Γενικός Γραμματέας του Ανώτατου Συμβουλίου Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου Μουστάφα Ουαζίρι.
Μιλώντας σε τηλεοπτική εκπομπή, ο κ. Ουαζίρι αναγκάστηκε να προχωρήσει σε διάψευση της φημολογίας που διαδόθηκε από κάποια (κυρίως βρετανικά) μέσα μαζικής ενημέρωσης ότι δήθεν το άνοιγμα της σαρκοφάγου θα φέρει την «κατάρα των Φαραώ» στον κόσμο.
Πρόσθεσε, επίσης, ότι ο τάφος χρονολογείται από το 4.000 ή το 3.000 π.Χ. και ότι θα ανοιχτεί από τους αρχαιολόγους την προσεχή περίοδο και τα μέσα ενημέρωσης θα κληθούν να καλύψουν το γεγονός.
Η γκαλερί Kapopoulos Fine Arts στη Μύκονο παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα, μια σειρά έργων του παγκοσμίου φήμης καλλιτέχνη Ρίτσαρντ Ορλίνσκι (Richard Orlinski). Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν στις 28 Ιουλίου 2018, παρουσία του καλλιτέχνη.
Το 2005 ο Richard Orlinski αποφάσισε να αφιερώσει τον εαυτό του πλήρως στην τέχνη. Ο καλλιτέχνης, επηρεασμένος από την ποπ κουλτούρα, δημιουργεί έναν πολύχρωμο κόσμο εμπνευσμένο από τα άγρια ζώα και από εικονικά αντικείμενα, που συνδυάζει μαζί τους.
Ο Richard Orlinski είναι ένας παθιασμένος καλλιτέχνης που οδηγείται από την επιθυμία να καταστεί η τέχνη προσβάσιμη σε όσο μεγαλύτερο δυνατό αριθμό ανθρώπων. Έχει ξεπεράσει πολλά εμπόδια και προσπαθεί συνεχώς να ανακαλύπτει τον εαυτό του. Είναι αφοσιωμένος στη διάδοση της τέχνης και στόχος του είναι να παράγει μέσα από τα έργα του μια άμεση συναισθηματική αντίδραση τόσο στα παιδιά όσο και στους ενήλικες. Αγνοεί τις υπαγορεύσεις του κόσμου της σύγχρονης τέχνης και δημιουργεί ένα δικό του ζωικό βασίλειο.
Αληθινός εραστής της τέχνης σε όλες τις μορφές της, πάει κόντρα στις συμβατικές έννοιες και δεν διστάζει να αγκαλιάσει νέες μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης. Καθοδηγείται από ένα παγκόσμιο καθολικό όραμα και είναι πρόθυμος να διερευνήσει διαφορετικά πεδία όπως η γλυπτική, ο σχεδιασμός, η μουσική, οι ζωντανές εμφανίσεις και πολλά άλλα.
Η τέχνη του Richard Orlinski βρίσκεται σε περισσότερες από 90 γκαλερί στη Γαλλία και στο εξωτερικό και από το 2015 κατέχει τον τίτλο του Γάλλου σύγχρονου καλλιτέχνη με τις περισσότερες πωλήσεις έργων στον κόσμο.
INFO
Εγκαίνια 28 Ιουλίου: 9.00 μ.μ.
Διάρκεια έκθεσης 28 Ιουλίου-19 Αυγούστου 2018.
Ώρες λειτουργίας της έκθεσης: 11.00-15.00, 19.00-1.00.
Kapopoulos Fine Arts: Ενόπλων Δυνάμεων 15, κεντρικό Ματογιάννι, Μύκονος, τηλ. 22890 27005. [email protected] www.kapopoulosart.gr
Ένα Χριστουγεννιάτικο παραμύθι, για ένα αστέρι που έχασε το δρόμο του και μια Χριστουγεννιάτικη Μαγική Σοφίτα που θα το ξανακάνει να λάμψει.
Λίγα λόγια για...
Η ιστοσελίδα μας χρησιμοποιεί Cookies τα οποία συνεισφέρουν ώστε να παρέχουμε καλύτερες υπηρεσίες. Συνεχίζοντας την περιήγηση, αποδέχεστε την χρήση των Cookies.Αποδέχομαι την χρήση των Cookies
– Ποιες είναι οι πηγές της έμπνευσής σας;
Η γκαλερί Kapopoulos Fine Arts στη Μύκονο παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα, μια σειρά έργων του παγκοσμίου φήμης καλλιτέχνη Ρίτσαρντ Ορλίνσκι (Richard Orlinski). Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν στις 28 Ιουλίου 2018, παρουσία του καλλιτέχνη.
